- 15 Şubat 2024
- 1.726
- 1.670
- 48
- 31
Merhaba,
Benim problemim annemin depresyonu. Annem kötü biri değil kesinlikle çok yardımcı çok evinin kadını çocuklarının anası bir kadın. Ben 31 yaşındayım 2 yaşında kızım var Almanya’da yaşıyorum. Maddi hiç bir sıkıntım yok. Kocamla mutluyum ailemle mutluyum. Kız kardeşim hukuk fakültesi son sınıfta. Dersleri hep iyi bir kız oldu hatta üstten dersler aldı son sınıfta sadece 4 tane ders alıyor önceki seneler üstten ders aldığı için. Babam müfettiş emekliliğine 2 sene var kardeşime büro açıp emekli olmak istiyor. Ailemin de maddi sıkıntısı yok vs. Ama annem hep bir depresif. Telefonda konuşurken hep şikayet ediyor yanına gidince hepten bittim yani sürekli madur. Ev işlerinden şikayet eder yapamıyorum edemiyorum der yardımcı tut derim söylenir. Kolu ağrıyor doktora git diyorum amannn gidiyorum işe yaramıyor diyor. Tamam gidiyor da verilen ilaçları fizik tedavileri bilmem ne uygulamıyor. Kardeşim Akdeniz ateşi hastası ona sürekli üzülüyor. Ortada bir şey de yok ha kız 6 ayda bir romotolojiye gidiyor günde 3 sefer 1 tane ilaç kullanıyor. İlacını kullandığı sürece iyi yani. Benim de bağırsak hastalığım var doğuştan ara ara ilaç kullanıyorum onu dert ediyor madem sağlıklı çocuk doğuramayacaktım neden anne oldum diyor saçma sapan konuşuyor. Komşuları ile arası biz kardeşimle annemlerde otururken bozulmuş neymiş biz çok kavga etmişiz millet sesten rahatsız olmuş vs. Hala bu yüzden komşularından utanıyor üst kat komşusu ile karşılaşmaktan çekiniyor. Bizim yüzümüzden kavga etmişler vs. Hala bunu kardeşimle benim yüzüme vuruyor. Kardeşimle aram şu an tabii ki iyi ikimizde kocaman insanlar olduk bu konuyu açması çok saçma. Dışarı çıkıp iki insan yüzü gördüğü yok. Kimseyle görüşmüyor. Sorsam kimimiz kimsemiz yok bizim diyor. Ruhumu sıkıyor. Psikiyatriye götürdüm majör depresyon dendi. Tedaviyi reddediyor. Ne yapmak lazım bilmiyorum. İkna etmesi çok zor. Ama bu şekilde hep mutsuz. Ne önerirsiniz?
Benim problemim annemin depresyonu. Annem kötü biri değil kesinlikle çok yardımcı çok evinin kadını çocuklarının anası bir kadın. Ben 31 yaşındayım 2 yaşında kızım var Almanya’da yaşıyorum. Maddi hiç bir sıkıntım yok. Kocamla mutluyum ailemle mutluyum. Kız kardeşim hukuk fakültesi son sınıfta. Dersleri hep iyi bir kız oldu hatta üstten dersler aldı son sınıfta sadece 4 tane ders alıyor önceki seneler üstten ders aldığı için. Babam müfettiş emekliliğine 2 sene var kardeşime büro açıp emekli olmak istiyor. Ailemin de maddi sıkıntısı yok vs. Ama annem hep bir depresif. Telefonda konuşurken hep şikayet ediyor yanına gidince hepten bittim yani sürekli madur. Ev işlerinden şikayet eder yapamıyorum edemiyorum der yardımcı tut derim söylenir. Kolu ağrıyor doktora git diyorum amannn gidiyorum işe yaramıyor diyor. Tamam gidiyor da verilen ilaçları fizik tedavileri bilmem ne uygulamıyor. Kardeşim Akdeniz ateşi hastası ona sürekli üzülüyor. Ortada bir şey de yok ha kız 6 ayda bir romotolojiye gidiyor günde 3 sefer 1 tane ilaç kullanıyor. İlacını kullandığı sürece iyi yani. Benim de bağırsak hastalığım var doğuştan ara ara ilaç kullanıyorum onu dert ediyor madem sağlıklı çocuk doğuramayacaktım neden anne oldum diyor saçma sapan konuşuyor. Komşuları ile arası biz kardeşimle annemlerde otururken bozulmuş neymiş biz çok kavga etmişiz millet sesten rahatsız olmuş vs. Hala bu yüzden komşularından utanıyor üst kat komşusu ile karşılaşmaktan çekiniyor. Bizim yüzümüzden kavga etmişler vs. Hala bunu kardeşimle benim yüzüme vuruyor. Kardeşimle aram şu an tabii ki iyi ikimizde kocaman insanlar olduk bu konuyu açması çok saçma. Dışarı çıkıp iki insan yüzü gördüğü yok. Kimseyle görüşmüyor. Sorsam kimimiz kimsemiz yok bizim diyor. Ruhumu sıkıyor. Psikiyatriye götürdüm majör depresyon dendi. Tedaviyi reddediyor. Ne yapmak lazım bilmiyorum. İkna etmesi çok zor. Ama bu şekilde hep mutsuz. Ne önerirsiniz?