Gercekten zor bi durum Allah kimseye yasatmasin, ama buda senin sinavin diye dusun ve ders al boyle bir anneden, en azindan cocuk nasil yetistirilMEZ biliyorsun ve bunu kendi cocuklarina uygulamazsin.
Canim, birak annen soylensin, yanina da gelmesin, birak kendi evinde kalsin zaten sana bir hayri dokunmuyor.
Birak ucuncu kisiler ne derse desin, sen ve esin kendi kararlariniz dogrultusunda hareket edin. 3cu kisiler araya girince o evlilikten bir hayir gelmez.
Yaw he he de gecKendi fikrine sahip cik ki cocuklarin ileride kendi fikrine sahip ozguvenli bireyler olsunlar
bu onlarin hayatini her alanda etkiler
ayrica egitim konusunda; ogrenmenin yasi yok!
Hepimizin ayri ayri dertleri var, ve dert hic bitmiyor, biri biterse oburu basliyor .
Ben okudum diploma sahibiyim, daha yuksek okumak istedim ama evlendikten sonra iki cocugumuz oldu pes pese ve, esimde bende cok yogun bir hayatimiz var ama hayallerimi yarida birakmadim, ve mesleki acidan kendimi gelistirmek icin kursa yazildim ve acik ogretimden yuksek okuyorum. hayatta hic bir sey icin gec degil. yeterki iste :)
Tavsiye için teşekkürler mutlaka bakacam yazarîn adini çok duymustumSeveni kadar sevmeyeni de olan bir pedagog var,ben şahsen hayranıyım bana çok çok çok faydası oluyor. Tam da sorununuzla alakalı bir kitabı çıkacak,bayramdan sonra. Ben de alacağım. Adem Günes 'Bırak ve Rahatla'. Internette bir araştır istersen
Öyle olsaydı böyle olsaydı demenin bir yararı yok artıkPeki sizce gecmiste olsaydim ne yapmam gerekirdi ben evlenmekden vazgecmek icin cok ugrastim cunku biraz öngörebiliyordum ama olmadi. Olan bana ve esime oldu
Turkiye ye gelme şansınız yokmu. Buraya gelip esinin ailesinin yardımıyla burda bif hayat kursanız kendinize. Anladigim kadariyla anneniz babanıza olam hırsını sizden çıkarmış ve cikarmaya da devam ediyor. O evde kaldığınız sürece anneliginiz de zarar görecek ve ilerde Siz de annenizin size yaşattıklarını Siz de farkında olmadan cocuklarinizdan çıkarma ihtimali de var. Yani zincirleme bir sekilde kuşaktan kuşağa trafik kazası gibi. Eşiniz bu duruma ne diyor maşallah eşiniz iyi sabrediyor. Siz tr ye gelseniz anneniz yalnız mi kalır akrabalarınız var mi orada. Yani tek care tamamen ayrilmanizBen 28 yasinda isveçde dogma buyume genc bir kadinim evli ve iki cocuk annesiyim bir kiz bir oglan. (Allahim bize bagislasin). Derdim benim icin buyuk ve yipratici. Zor bir cocukluk dönemim olmustu, tek cocugum babamin ikinci esinden olma, ilk esinden bir kizi ve oglu var. Sıkıntı ebeveynlerimin kendi gecmislerinden kopup geliyor aslinda ama ben kendimle ilgili olan kismi söylemek istiyorum. Dedigim gibi tek buyudum oldukca yalniz, rahmetli babam seker hastasi/ve şizofreni hastasi bir adamdi ama bana hic zarari olamadi hep merhametli sevecen benimle ilgilenen bir adamdi. Aralarinda 20 yas vardi hep kavga ederlerdi. Sanki esi degil hasta babasi gibiydi. Annem ise gergin sinirli beni hep ezikleyen asaglayan ve bazen döven bir insandi cok kinli ve dusman gibi davranan bir kadin hic abartmiyorum halen öyle. Cok ezdi beni hep asagladi bazen sevdi ilgilendi ama cogu zaman ezerdi asaglardi okul hayatim kötu gecti utangac pisirik bir ögrenciydim orta okula kadar arkadasim vardi ama lisede hic olmadi universite okumadim cok isterdim ama cesaretsiz buyudum butun iyilikleri sömurduler benden.
"Şefkat görmeden büyüyen çocuksa eleştirile eleştirile büyüyeceğinden kendine güveni oluşamaz. Kendine güven kazanamayan kişi ne istediğini bilemez, hedef koyamaz, kendini küçük görür, ezik hisseder, kendini sevmez, çekingen, korkak olur, çıkar. Hiç hak etmediği bir kişi olmak onun suçu mudur? Değildir, ama çözmek ve bu sorundan çıkmak onun işidir artık." bu yaziyi defalarca okudum cunku beni anlatiyor. 22 yasinda evlendim memleketimden birsiyle tanidik bir aile yengeminde akrabasi annemin köyluleri o zamanlar nisanliyken iki sene ayriydik ben isvecte o trde hic yanina gidemedim ve annem yuzugumu taktirmadi iki sene boyunca nedeni baba tarafim bilneyecekmis. Taki evlenecegim sene ögrendiler neyse bu böyle uzar gider belkide ben cok fazla takiyorum. Esim ic guveysi geldi cok calisti cabaladi dilini ögrendi asiri sabirli bir insan ama o evde ne cektik ezildim asaglandim yaptigim hic bir isim begenilmedi. Kirildim dökuldum bosanmalardan döndum evimizi ayiramadik burda kiralik ev zor bulunuyor. Para yok satin alamadik. Peki ben neden evlendim? cevabi cok sacma ve komik olabilir ama BILMIYORUM cahil akilsiz özguvensiz hayir diyemeyen bir insandim. Ama olsun esim iyi sukur ailesi iyi ve merhametli insanlar. Ama ben kendimi hep yanliz hissediyorum. Is yok egitim yok en önemlisi öz saygi ve guven yok. Ilk dogumumda siddetli depresyona girdim iki sene tedavi gördum. Bitmiyor ama annemle derdim bitmiyor tek iyi yönu torunlarini sevip ilgilenmesi. Bana tavsiye verin lutfen benim ne yapmam gerekiyor?
Asla gec kalmadiniz benceAh kardesim tek cocuk olmanin sıkıntılari zamaninda özgur olmak icin cok ugrastim ama tasmasina bagli köpek gibi tuttular halbuki ne hayallerim vardi.
Sanada geçmis olsun diyim canim, uzuldum. Ama bi yandan da takdir ettim kendini gelistirip özguvenini tekrar kazandigin icin. Peki annen hayattami ?sendemi babanla yalniz yasiyordun aslinda kardesin varsa bagini koparmak zor olmaz ama ben tek cocugumAynısının hatta anlattıklarından daha daha da beter baba modeline sahiptim.
Ben ne yaptım 18 yaşımda tüm bağımı söküp attım. Hiç zor olmadı benim için. Herkes başta yadırgadı "nasıl olur baban o senin" diyerek.
Hayatımda aldığım en güzel karardı.
Sonra 19 yaşında evlendim. Hayatımda aldığım 2. Güzel karar. Evlendikten sonra da üniversite okumaya başladım.
Sonuçta özgüvenli, sağlıklı, mutlu bir kadın oldum. Anneni hayatından tamemen çıkarabilir misin bilmiyorum ama şuan kirada olduğun evden asla yanına dönme. Olabildiğince az gör. Hatta bence uzun bir süre görüşme bile. Uzun uzun düşün bir yolunu bul. Üniversite okumaya çalış. Bir şekilde yaparsın. Ya da mesleki eğitim al. Bilmiyorum var mı oralarda. Ama elinde olan imkanları en sonuna kadar kullan. Savaş yani Bi nevi hayatınla. Bu hayat senin.
İnan bana özgüvenin de mutluluğun da yerine gelecek. Seni aşağı çeken insanlardan uzak dur annen bile olsa.
Gerçekten çabalarsan kendini kurtarırsın bu çukurdan canım. Kendimden biliyorum.
Allah yardımcın olsun
Bir ebeveynin evladının hayatını mahvetmedik nasıl olur babamdan bilirim. Hayatımın içine etti babam. Tavsiye veremem çünkü bende ezilerek, aşağılanarak küçümsenerek büyüdüm ve hala öyle hissediyorum ama tek artı yanım okudum, memur oldum ve babamdan kurtuldumBen 28 yasinda isveçde dogma buyume genc bir kadinim evli ve iki cocuk annesiyim bir kiz bir oglan. (Allahim bize bagislasin). Derdim benim icin buyuk ve yipratici. Zor bir cocukluk dönemim olmustu, tek cocugum babamin ikinci esinden olma, ilk esinden bir kizi ve oglu var. Sıkıntı ebeveynlerimin kendi gecmislerinden kopup geliyor aslinda ama ben kendimle ilgili olan kismi söylemek istiyorum. Dedigim gibi tek buyudum oldukca yalniz, rahmetli babam seker hastasi/ve şizofreni hastasi bir adamdi ama bana hic zarari olamadi hep merhametli sevecen benimle ilgilenen bir adamdi. Aralarinda 20 yas vardi hep kavga ederlerdi. Sanki esi degil hasta babasi gibiydi. Annem ise gergin sinirli beni hep ezikleyen asaglayan ve bazen döven bir insandi cok kinli ve dusman gibi davranan bir kadin hic abartmiyorum halen öyle. Cok ezdi beni hep asagladi bazen sevdi ilgilendi ama cogu zaman ezerdi asaglardi okul hayatim kötu gecti utangac pisirik bir ögrenciydim orta okula kadar arkadasim vardi ama lisede hic olmadi universite okumadim cok isterdim ama cesaretsiz buyudum butun iyilikleri sömurduler benden.
"Şefkat görmeden büyüyen çocuksa eleştirile eleştirile büyüyeceğinden kendine güveni oluşamaz. Kendine güven kazanamayan kişi ne istediğini bilemez, hedef koyamaz, kendini küçük görür, ezik hisseder, kendini sevmez, çekingen, korkak olur, çıkar. Hiç hak etmediği bir kişi olmak onun suçu mudur? Değildir, ama çözmek ve bu sorundan çıkmak onun işidir artık." bu yaziyi defalarca okudum cunku beni anlatiyor. 22 yasinda evlendim memleketimden birsiyle tanidik bir aile yengeminde akrabasi annemin köyluleri o zamanlar nisanliyken iki sene ayriydik ben isvecte o trde hic yanina gidemedim ve annem yuzugumu taktirmadi iki sene boyunca nedeni baba tarafim bilneyecekmis. Taki evlenecegim sene ögrendiler neyse bu böyle uzar gider belkide ben cok fazla takiyorum. Esim ic guveysi geldi cok calisti cabaladi dilini ögrendi asiri sabirli bir insan ama o evde ne cektik ezildim asaglandim yaptigim hic bir isim begenilmedi. Kirildim dökuldum bosanmalardan döndum evimizi ayiramadik burda kiralik ev zor bulunuyor. Para yok satin alamadik. Peki ben neden evlendim? cevabi cok sacma ve komik olabilir ama BILMIYORUM cahil akilsiz özguvensiz hayir diyemeyen bir insandim. Ama olsun esim iyi sukur ailesi iyi ve merhametli insanlar. Ama ben kendimi hep yanliz hissediyorum. Is yok egitim yok en önemlisi öz saygi ve guven yok. Ilk dogumumda siddetli depresyona girdim iki sene tedavi gördum. Bitmiyor ama annemle derdim bitmiyor tek iyi yönu torunlarini sevip ilgilenmesi. Bana tavsiye verin lutfen benim ne yapmam gerekiyor?
Sanada gecmis olsun kardesim, inanin anne ile olan konular daha zor. Ama tabiki sana da zor olmustur. Peki evlimisiniz sizin anneniz hayattamiBir ebeveynin evladının hayatını mahvetmedik nasıl olur babamdan bilirim. Hayatımın içine etti babam. Tavsiye veremem çünkü bende ezilerek, aşağılanarak küçümsenerek büyüdüm ve hala öyle hissediyorum ama tek artı yanım okudum, memur oldum ve babamdan kurtuldum
Erkek kardeşim var. Ona da etmediğini bırakmadı ama o onunla arada sırada görüşür. Bağını tamamen koparmadı. Yine de bayağı uzaklaştığı için mutlu.Sanada geçmis olsun diyim canim, uzuldum. Ama bi yandan da takdir ettim kendini gelistirip özguvenini tekrar kazandigin icin. Peki annen hayattami ?sendemi babanla yalniz yasiyordun aslinda kardesin varsa bagini koparmak zor olmaz ama ben tek cocugum
Daha 28 yaşındasınız, hayatınızın baharındasınız.Biz belli bir zamandan sonra bir eve gectik oda amcamin oglu sayesinde cunku o evde artik canimiza tak etti. amcamin oglu ev satin aldi ve bize kiraladi Sagolsun ona cok duaciyim. Ama bu gecici yani sonucta ev ona ait evet isde ariyorum ama hic geri dönus olmadi bekliyorum. Cocuklarim krese gidiyor cok sukur. Esim su an memlekette annem bizde kalacakti ama evime gelip bana hakaret ediyor yok esin sana söyle pis dedi yok sen böyle delisin pislikssin ooooof valla sinirlerim bozuluyor. Sonrada ben ona ben kendim evde kalirim esim gelene kadar diyince gece biz uyurken ev gitmis guya ben onu kovmussum.
Ayri yasiyorum zaten üç senedir isvecde ev durumu bira farkli, ama ev amcamin oglunun uzerineTamam ev bulmak zordur ama imkansiz değildir. Kac yildir illa bulurdunuz ev. Öncelikle evinizi ayırın ve bir sure gorusmeyin annenizle. Uzaklasinca kendinizi daha iyi dinleyebilirsiniz.
Ayri yasiyorum zaten üç senedir isvecde ev durumu bira farkli, ama ev amcamin oglunun uzerine
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?