• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem hayatımı mahvetti!

Gercekten zor bi durum Allah kimseye yasatmasin, ama buda senin sinavin diye dusun ve ders al boyle bir anneden, en azindan cocuk nasil yetistirilMEZ biliyorsun ve bunu kendi cocuklarina uygulamazsin.

Canim, birak annen soylensin, yanina da gelmesin, birak kendi evinde kalsin zaten sana bir hayri dokunmuyor.
Birak ucuncu kisiler ne derse desin, sen ve esin kendi kararlariniz dogrultusunda hareket edin. 3cu kisiler araya girince o evlilikten bir hayir gelmez.
Yaw he he de gec :KK70: Kendi fikrine sahip cik ki cocuklarin ileride kendi fikrine sahip ozguvenli bireyler olsunlar
bu onlarin hayatini her alanda etkiler

ayrica egitim konusunda; ogrenmenin yasi yok!
Hepimizin ayri ayri dertleri var, ve dert hic bitmiyor, biri biterse oburu basliyor .
Ben okudum diploma sahibiyim, daha yuksek okumak istedim ama evlendikten sonra iki cocugumuz oldu pes pese ve, esimde bende cok yogun bir hayatimiz var ama hayallerimi yarida birakmadim, ve mesleki acidan kendimi gelistirmek icin kursa yazildim ve acik ogretimden yuksek okuyorum. hayatta hic bir sey icin gec degil. yeterki iste :)

Allah
Seveni kadar sevmeyeni de olan bir pedagog var,ben şahsen hayranıyım bana çok çok çok faydası oluyor. Tam da sorununuzla alakalı bir kitabı çıkacak,bayramdan sonra. Ben de alacağım. Adem Günes 'Bırak ve Rahatla'. Internette bir araştır istersen
Tavsiye için teşekkürler mutlaka bakacam yazarîn adini çok duymustum
 
Peki sizce gecmiste olsaydim ne yapmam gerekirdi ben evlenmekden vazgecmek icin cok ugrastim cunku biraz öngörebiliyordum ama olmadi. Olan bana ve esime oldu🙄😣
Öyle olsaydı böyle olsaydı demenin bir yararı yok artık
Şu anımızı değiştirmeye çalışın öncelikle kendinize değer vermeniz lazım
Bu psikolojiyle evi ayırmaya çalışıp yapamazsınız yıkım olur
Ülkedeki sağlık sistemi nasıl bilmiyorum ama terapileri ücretsiz yapabiliyorsanız başlayın derim
 
Canım hiç üzülme senden daha kötü durumda olanlar var en azından esin iyi çocukların var isviçre gibi bir ülkede yasıyorsun temizliğe gitsen hazır annen çocuklara bakıyorken yada kendine uygun işlere garsonluga falan eğitimim yok deyip evde oturma illaki vardır sana göre iş bu kadar ozguvensiz olma artik çocuk değilsin
 
Türkiye ye gelme sansibiz
Ben 28 yasinda isveçde dogma buyume genc bir kadinim evli ve iki cocuk annesiyim bir kiz bir oglan. (Allahim bize bagislasin). Derdim benim icin buyuk ve yipratici. Zor bir cocukluk dönemim olmustu, tek cocugum babamin ikinci esinden olma, ilk esinden bir kizi ve oglu var. Sıkıntı ebeveynlerimin kendi gecmislerinden kopup geliyor aslinda ama ben kendimle ilgili olan kismi söylemek istiyorum. Dedigim gibi tek buyudum oldukca yalniz, rahmetli babam seker hastasi/ve şizofreni hastasi bir adamdi ama bana hic zarari olamadi hep merhametli sevecen benimle ilgilenen bir adamdi. Aralarinda 20 yas vardi hep kavga ederlerdi. Sanki esi degil hasta babasi gibiydi. Annem ise gergin sinirli beni hep ezikleyen asaglayan ve bazen döven bir insandi cok kinli ve dusman gibi davranan bir kadin hic abartmiyorum halen öyle. Cok ezdi beni hep asagladi bazen sevdi ilgilendi ama cogu zaman ezerdi asaglardi okul hayatim kötu gecti utangac pisirik bir ögrenciydim orta okula kadar arkadasim vardi ama lisede hic olmadi universite okumadim cok isterdim ama cesaretsiz buyudum butun iyilikleri sömurduler benden.
"Şefkat görmeden büyüyen çocuksa eleştirile eleştirile büyüyeceğinden kendine güveni oluşamaz. Kendine güven kazanamayan kişi ne istediğini bilemez, hedef koyamaz, kendini küçük görür, ezik hisseder, kendini sevmez, çekingen, korkak olur, çıkar. Hiç hak etmediği bir kişi olmak onun suçu mudur? Değildir, ama çözmek ve bu sorundan çıkmak onun işidir artık." bu yaziyi defalarca okudum cunku beni anlatiyor. 22 yasinda evlendim memleketimden birsiyle tanidik bir aile yengeminde akrabasi annemin köyluleri o zamanlar nisanliyken iki sene ayriydik ben isvecte o trde hic yanina gidemedim ve annem yuzugumu taktirmadi iki sene boyunca nedeni baba tarafim bilneyecekmis. Taki evlenecegim sene ögrendiler neyse bu böyle uzar gider belkide ben cok fazla takiyorum. Esim ic guveysi geldi cok calisti cabaladi dilini ögrendi asiri sabirli bir insan ama o evde ne cektik ezildim asaglandim yaptigim hic bir isim begenilmedi. Kirildim dökuldum bosanmalardan döndum evimizi ayiramadik burda kiralik ev zor bulunuyor. Para yok satin alamadik. Peki ben neden evlendim? cevabi cok sacma ve komik olabilir ama BILMIYORUM cahil akilsiz özguvensiz hayir diyemeyen bir insandim. Ama olsun esim iyi sukur ailesi iyi ve merhametli insanlar. Ama ben kendimi hep yanliz hissediyorum. Is yok egitim yok en önemlisi öz saygi ve guven yok. Ilk dogumumda siddetli depresyona girdim iki sene tedavi gördum. Bitmiyor ama annemle derdim bitmiyor tek iyi yönu torunlarini sevip ilgilenmesi. Bana tavsiye verin lutfen benim ne yapmam gerekiyor?
Turkiye ye gelme şansınız yokmu. Buraya gelip esinin ailesinin yardımıyla burda bif hayat kursanız kendinize. Anladigim kadariyla anneniz babanıza olam hırsını sizden çıkarmış ve cikarmaya da devam ediyor. O evde kaldığınız sürece anneliginiz de zarar görecek ve ilerde Siz de annenizin size yaşattıklarını Siz de farkında olmadan cocuklarinizdan çıkarma ihtimali de var. Yani zincirleme bir sekilde kuşaktan kuşağa trafik kazası gibi. Eşiniz bu duruma ne diyor maşallah eşiniz iyi sabrediyor. Siz tr ye gelseniz anneniz yalnız mi kalır akrabalarınız var mi orada. Yani tek care tamamen ayrilmaniz
 
Kizlar benim kendimi biraz geri cekmemle annem bana tavir koydu, kiminle nereye gittigim görustugum hafta sonu evime gelecek olan birine icten ice veya bir cumleyle tavir yapiyor, ben her hafta sonu onun evine gitmek zorunda degilim ki bugune kadar hep öyle yaptim onun bana empoze ettigi "Senin arkadasin yok ve yalnizsin" dusuncesini yikmak istiyorum kendime bir arkadas cevresi yapmam lazim, delircem. Ama memlekete gidince beni umursamaz cunku orda genis bir cevresi var. Ama burda gurbette kapisini calan yok. Ben biktim artik!
 
Aynısının hatta anlattıklarından daha daha da beter baba modeline sahiptim.
Ben ne yaptım 18 yaşımda tüm bağımı söküp attım. Hiç zor olmadı benim için. Herkes başta yadırgadı "nasıl olur baban o senin" diyerek.
Hayatımda aldığım en güzel karardı.
Sonra 19 yaşında evlendim. Hayatımda aldığım 2. Güzel karar. Evlendikten sonra da üniversite okumaya başladım.
Sonuçta özgüvenli, sağlıklı, mutlu bir kadın oldum. Anneni hayatından tamemen çıkarabilir misin bilmiyorum ama şuan kirada olduğun evden asla yanına dönme. Olabildiğince az gör. Hatta bence uzun bir süre görüşme bile. Uzun uzun düşün bir yolunu bul. Üniversite okumaya çalış. Bir şekilde yaparsın. Ya da mesleki eğitim al. Bilmiyorum var mı oralarda. Ama elinde olan imkanları en sonuna kadar kullan. Savaş yani Bi nevi hayatınla. Bu hayat senin.
İnan bana özgüvenin de mutluluğun da yerine gelecek. Seni aşağı çeken insanlardan uzak dur annen bile olsa.
Gerçekten çabalarsan kendini kurtarırsın bu çukurdan canım. Kendimden biliyorum.
Allah yardımcın olsun
 
Aynısının hatta anlattıklarından daha daha da beter baba modeline sahiptim.
Ben ne yaptım 18 yaşımda tüm bağımı söküp attım. Hiç zor olmadı benim için. Herkes başta yadırgadı "nasıl olur baban o senin" diyerek.
Hayatımda aldığım en güzel karardı.
Sonra 19 yaşında evlendim. Hayatımda aldığım 2. Güzel karar. Evlendikten sonra da üniversite okumaya başladım.
Sonuçta özgüvenli, sağlıklı, mutlu bir kadın oldum. Anneni hayatından tamemen çıkarabilir misin bilmiyorum ama şuan kirada olduğun evden asla yanına dönme. Olabildiğince az gör. Hatta bence uzun bir süre görüşme bile. Uzun uzun düşün bir yolunu bul. Üniversite okumaya çalış. Bir şekilde yaparsın. Ya da mesleki eğitim al. Bilmiyorum var mı oralarda. Ama elinde olan imkanları en sonuna kadar kullan. Savaş yani Bi nevi hayatınla. Bu hayat senin.
İnan bana özgüvenin de mutluluğun da yerine gelecek. Seni aşağı çeken insanlardan uzak dur annen bile olsa.
Gerçekten çabalarsan kendini kurtarırsın bu çukurdan canım. Kendimden biliyorum.
Allah yardımcın olsun
Sanada geçmis olsun diyim canim, uzuldum. Ama bi yandan da takdir ettim kendini gelistirip özguvenini tekrar kazandigin icin. Peki annen hayattami ?sendemi babanla yalniz yasiyordun aslinda kardesin varsa bagini koparmak zor olmaz ama ben tek cocugum
 
Ben 28 yasinda isveçde dogma buyume genc bir kadinim evli ve iki cocuk annesiyim bir kiz bir oglan. (Allahim bize bagislasin). Derdim benim icin buyuk ve yipratici. Zor bir cocukluk dönemim olmustu, tek cocugum babamin ikinci esinden olma, ilk esinden bir kizi ve oglu var. Sıkıntı ebeveynlerimin kendi gecmislerinden kopup geliyor aslinda ama ben kendimle ilgili olan kismi söylemek istiyorum. Dedigim gibi tek buyudum oldukca yalniz, rahmetli babam seker hastasi/ve şizofreni hastasi bir adamdi ama bana hic zarari olamadi hep merhametli sevecen benimle ilgilenen bir adamdi. Aralarinda 20 yas vardi hep kavga ederlerdi. Sanki esi degil hasta babasi gibiydi. Annem ise gergin sinirli beni hep ezikleyen asaglayan ve bazen döven bir insandi cok kinli ve dusman gibi davranan bir kadin hic abartmiyorum halen öyle. Cok ezdi beni hep asagladi bazen sevdi ilgilendi ama cogu zaman ezerdi asaglardi okul hayatim kötu gecti utangac pisirik bir ögrenciydim orta okula kadar arkadasim vardi ama lisede hic olmadi universite okumadim cok isterdim ama cesaretsiz buyudum butun iyilikleri sömurduler benden.
"Şefkat görmeden büyüyen çocuksa eleştirile eleştirile büyüyeceğinden kendine güveni oluşamaz. Kendine güven kazanamayan kişi ne istediğini bilemez, hedef koyamaz, kendini küçük görür, ezik hisseder, kendini sevmez, çekingen, korkak olur, çıkar. Hiç hak etmediği bir kişi olmak onun suçu mudur? Değildir, ama çözmek ve bu sorundan çıkmak onun işidir artık." bu yaziyi defalarca okudum cunku beni anlatiyor. 22 yasinda evlendim memleketimden birsiyle tanidik bir aile yengeminde akrabasi annemin köyluleri o zamanlar nisanliyken iki sene ayriydik ben isvecte o trde hic yanina gidemedim ve annem yuzugumu taktirmadi iki sene boyunca nedeni baba tarafim bilneyecekmis. Taki evlenecegim sene ögrendiler neyse bu böyle uzar gider belkide ben cok fazla takiyorum. Esim ic guveysi geldi cok calisti cabaladi dilini ögrendi asiri sabirli bir insan ama o evde ne cektik ezildim asaglandim yaptigim hic bir isim begenilmedi. Kirildim dökuldum bosanmalardan döndum evimizi ayiramadik burda kiralik ev zor bulunuyor. Para yok satin alamadik. Peki ben neden evlendim? cevabi cok sacma ve komik olabilir ama BILMIYORUM cahil akilsiz özguvensiz hayir diyemeyen bir insandim. Ama olsun esim iyi sukur ailesi iyi ve merhametli insanlar. Ama ben kendimi hep yanliz hissediyorum. Is yok egitim yok en önemlisi öz saygi ve guven yok. Ilk dogumumda siddetli depresyona girdim iki sene tedavi gördum. Bitmiyor ama annemle derdim bitmiyor tek iyi yönu torunlarini sevip ilgilenmesi. Bana tavsiye verin lutfen benim ne yapmam gerekiyor?
Bir ebeveynin evladının hayatını mahvetmedik nasıl olur babamdan bilirim. Hayatımın içine etti babam. Tavsiye veremem çünkü bende ezilerek, aşağılanarak küçümsenerek büyüdüm ve hala öyle hissediyorum ama tek artı yanım okudum, memur oldum ve babamdan kurtuldum
 
Bir ebeveynin evladının hayatını mahvetmedik nasıl olur babamdan bilirim. Hayatımın içine etti babam. Tavsiye veremem çünkü bende ezilerek, aşağılanarak küçümsenerek büyüdüm ve hala öyle hissediyorum ama tek artı yanım okudum, memur oldum ve babamdan kurtuldum
Sanada gecmis olsun kardesim, inanin anne ile olan konular daha zor. Ama tabiki sana da zor olmustur. Peki evlimisiniz sizin anneniz hayattami
 
Sanada geçmis olsun diyim canim, uzuldum. Ama bi yandan da takdir ettim kendini gelistirip özguvenini tekrar kazandigin icin. Peki annen hayattami ?sendemi babanla yalniz yasiyordun aslinda kardesin varsa bagini koparmak zor olmaz ama ben tek cocugum
Erkek kardeşim var. Ona da etmediğini bırakmadı ama o onunla arada sırada görüşür. Bağını tamamen koparmadı. Yine de bayağı uzaklaştığı için mutlu.
Annem hayatta ama babamla ayrıldılar ben daha çok küçükken. Allahtan annem iyi biridir de destek oldu hep bana.

Evet haklısın canım bağını tamamen koparmak zor bir olay. Ama en azından görüşmelerini en minumuma indir. Yoksa altında ezilmeye devam edersin, ve yıllar böylece geçip gider. Sonra geriye bakarak pişmanlık yaşarsın. Kimse anne babasını seçemiyor işte 😔
 
Koskoca kadınsınız. Artık annenızın dedıvını yapmak zorunda olan pısırık cocuk degılsını.annenız sıze ruh hastası dıyprsa mesafe koyun.hostermeyın bı sıre cocukları.ne takıyosunuz ya bu yasta.cıkarın hayatızdan.hayat benım hayatın deyın.cocuguna sefkat gostermeyen kadın torununa da gostermesın kalsın..depresyonla kendınıze en buyuk kotulugu siz yapmayın.sişkelelenın.her sey bızım elımızde.ayrıica paıkologa vitmek ktu deil ruh hastası olmak da kotı degil.bı durum sadece.hepımız olabılırız.gidin tedavı olun.olması gereken bu.alınganlık yapılacak bı konı degil.
 
Biz belli bir zamandan sonra bir eve gectik oda amcamin oglu sayesinde cunku o evde artik canimiza tak etti. amcamin oglu ev satin aldi ve bize kiraladi Sagolsun ona cok duaciyim. Ama bu gecici yani sonucta ev ona ait evet isde ariyorum ama hic geri dönus olmadi bekliyorum. Cocuklarim krese gidiyor cok sukur. Esim su an memlekette annem bizde kalacakti ama evime gelip bana hakaret ediyor yok esin sana söyle pis dedi yok sen böyle delisin pislikssin ooooof valla sinirlerim bozuluyor. Sonrada ben ona ben kendim evde kalirim esim gelene kadar diyince gece biz uyurken ev gitmis guya ben onu kovmussum.
Daha 28 yaşındasınız, hayatınızın baharındasınız.
İlk önce annenize içinizde ne varsa buraya ne yazdıysanız aynen dökün, o ne derse desin susmayın ve söyleyin.
Sonra artık onun sizi hayatınıza sonucu ne olursa olsun müdahale etmesine, sizi dibe çekmesine asla izin vermeyin.
Annenizin dediği gibi hasta olan siz değilsiniz anneniz hasta, velev ki siz de hastasınız, bu sizin elinizde olan bir durum değil. Bir anne bu durumda olan evladına böyle davranmaz.
Terapi lazım size geçmişle yüzleşme lazım, sadece ilaçla beyni bir süre uyuşturarak sorunların sadece üstünü örtmüş olursunuz.
Mesafe mesafe mesafe, cesur olun ve önce kendiniz sonra çocuklarınız ve eşiniz için annenizle o mesafeyi mutlaka koyun. Küserse küssün.
Size kötü davranma sebebinin, babanızın sizi çok sevmesi ve annenize iyi davranmamasına bağladım ben, sizi kıskandığı için yapmış bütün bunları size.
 
Kizlar yorumlariniz icin cok tesekkur ediyorum farkli bir bakis acisiyla bakmama neden oluyor👍. Malesef benim hepten mesafe koymam pek mumkun degil ama yinede koydum dun aramadim ama bugun aradim ne yapiyorsun nasilsin diye, bu seferde konuyu cevirdi beni elestirmeye basladi, esim turkiyeye gidince bir kac gun onda kaldim orda da baski yapti, sonra kendi evime geldim oda bizde kalacakti (yalniz kalmaya aliskin degilim ve korkarim diye dusunmustum) kendi evimde asaglandim ve gece en iyisi sen evinde kal bende evimde kaliyim demeye kalmadan gece 11de cekti gitti,kovmak değil ki bu yani ertesi gunu zaten işe gidecekti ama adi kovmak oldu, bu olay iki hafta önce oldu. Halbuki ertesi gunu yanina gitmistim hani gönlunu alirim diye. Bugun bu olayi yine basima kakti ama ben kovmadimki gecen buyuk bir avm marketinde gördum beni niye cagirmadin dedi. Cocuklari sevdi ve ortadan kayboldu. Bugun onuda basima kakti.
 
Tamam ev bulmak zordur ama imkansiz değildir. Kac yildir illa bulurdunuz ev. Öncelikle evinizi ayırın ve bir sure gorusmeyin annenizle. Uzaklasinca kendinizi daha iyi dinleyebilirsiniz.
 
Tamam ev bulmak zordur ama imkansiz değildir. Kac yildir illa bulurdunuz ev. Öncelikle evinizi ayırın ve bir sure gorusmeyin annenizle. Uzaklasinca kendinizi daha iyi dinleyebilirsiniz.
Ayri yasiyorum zaten üç senedir isvecde ev durumu bira farkli, ama ev amcamin oglunun uzerine
 
Ayri yasiyorum zaten üç senedir isvecde ev durumu bira farkli, ama ev amcamin oglunun uzerine

Annenize mesafe koyun. Size sunu söyleyeyim yazdıklarımızdan gördüğün su siz kendi düşüncelerinize guvenmiyorsunuz annenizi memnun etme çabanız var ondan taktir görme çabanız var. Ha yadırgamıyorum tabiki de sonuçta öyle bir anne ile yetişince öyle oluyor. Lutfen kendi düşüncelerinize güvenin anneniz size tavır yapıyorsa yada yanlış anlıyorsa sizu bırakın kendi haline suz düşünmeyin ve hic bir zamanda taktir beklemeyin. Kafanızın icinden annenizi silip atın. Ben ayni evde yaşıyorsunuz sanmistim ayrı imis eviniz gorusmeyin bir sure kendinize hobi edinin kendi düşüncelerinize guvenin özgüveninizi kendiniz yerine getirebilirsiniz. Inanın annenizin size olan tavırları yok beni neden çağırmadın yok evden kovdun fakan bu tarz düşünceler onun sorunu biraz uzak kalın.
 
Merhaba kizlar yazimi takip edenler bilir derdimi. Özetle ailemden su hayatta bir kisi olmasina ragmen yani ANNEM su yasa kadar hep problemle gecti.. Artik mesafeleyim gitmiyorum kolay kolay. Kafasina yerlestirmis sen beni kovdun gece aglaya aglaya eve geldim diye. Aramiyorsun diyor halbuki gitmesem bile haftada iki gun belki bir ariyorum. Kalbim katilasti. Eskiden o beni hergun arardi veya ben. Biliyorum kin guduyor bana ama ben onu KOVMADIM. Tr kayinvalidemgil yanina gitmis esimle beni evliligimdeki problemleri konusup cözmek icin. Normalde yapmazlar ama bir ara cok kötuyduk artik esim aradi ve derdini paylasti. Bosanmak bile nerdeyse kacinilmazdi. Neyse annem takmis onlar bana baskin yapti seni konusmak icin vsvs yani demek istiyor ki ne bok yasarsan yasa bana bulasma. Halbuki icguveysi getirdi zamaninda esimi. Turlu turlu sıkıntilar cikardi burnumdan getirdi hayati. Ne diyim... bakin ben yine görevimi yapip gitmesem bile ariyorum. Ama olmuyor... neyin dusmanligi bu anlamiyorum. Cocuklari getir diyor butun derdi o zaten. Yani ben burda ne yasarsam yasayim aman bana dokunma dercesine hareketler ve yinede cocuklari getir diyor. Biktim valla ben artik hic birsey yapmaycam.
 
Back