- 7 Ocak 2019
- 3
- 2
- 1
- 23
- Konu Sahibi tugceakyol
- #1
Normalde çok güzel bir aileyiz. Annem babam ve ablam var. Ablamla arada tartışmaları olur. Ama ben hiç bi zaman onları kıracak üzecek birşey yapmak istemem. Hiç bir zaman saygımı bozmadım onlara karşı. Çok severiz aslında birbirimizi ama bana küçüklüğümden beri aptalmışım gibi hissettirdiler. Ders konusunda okul konusunda hiç destek olmuyolar. Bugün kahvaltıdayken kuzenimin ne kadar akıllı olduğundan bahsediyorlardı. Annem aynen şu cümleyi kurdu “ Çocuk sokakta biyüdğ ne kadar akıllı. Biz el bebek gül bebek büyüttük bok gibiler.” Bu cümleyi kurunca o kadar kırıldım ki. Şuan yüzünü dahi görmek istemiyorum. Bi insan çocuğuna nasıl bunu söyler. Benim bana destek olan bir ailem hiç bir zaman olmadı. Ona alıştım artık ama bu söylediği laf çok ağırıma gitti. Onunla konuşmuyorum diye de hala laf atıyo. Sürekli uyuyor gibisinden Ben öğrenciyim tabiki haftasonu dinlenicem ne yapabilirim başka. Hiç kendini suçlu görmüyor. Bide konuşmuyorum diye sinirleniyor. Napıcam lütfen söyleyin. Yaşım 18 çok üzülüyorum.