Başka arkadaşlar da yazmışlar, tamamen gaza getirme amaçlı konuşmuş. Güya aksini ispat etmeye çalışacaksınız.. çünkü bir anneyi en çok anneliğinden yaralayabilirsiniz.
Eşinize konuşmak kolay.. Rahme düştüğü andan itibaren onun için kaygılanacak, hormonlarının feleği şaşacak, doğuracak, bedenen ve manen çökecek, iki çocuğuma yetebiliyor muyum kaygılarıyla boğuşacak olan sizsiniz. Ve bunu en baştan tecrübe etmek yerine, çocuğunuzla daha kaliteli bir hayat istemenizde anlaşılmayacak bir durum yok.
Benim eşim gerçekten çok iyi bir babadır. Gece kalkar, giydirir, gezdirir, bakar, oynar, ilgilenir.. Ev işlerine de yardımcıdır. Ama buna rağmen o çocuklarımızı (biri üç buçuk yaşında, diğeri 21 aylık) bana bırakıp 1 haftalık iş seyahatine gidebiliyor ancak ben zatüre olduğum zaman 2 gece ayrı zor yattım annemde.
Annelik ve babalık aynı şeyler değil ne yazık ki. Annelik evet çok güzel, çok yüce ama aynı zamanda muazzam bir yük. Maddi, manevi. Hiç kimsenin de haddine değil yükünü katmerlemek istemeyen kadını eleştirmek. Eşiniz keşke biraz saygılı olsaymış.