annelik anlatıldığı gibi değilmiş

Her bebek emzirip pis pisla yatmıyor malesef .annelik kolay değil çok zor ben böyle 2 çocuk buyuttum.goguslerim yara döktü tam 2ay .her emzirdigim de ağlardim. 48 saat kesintisiz uyumadigimi bilirim.1 sınıfa yolladım bu sene oda ayrı bir dert tabii hayat kolay değil annelik hiç değil sana tavsiyem olmayanları düşün.bide akşam kocan geldiğinde biraz ilgilenirse sende nefes alırsın biraz.
 
Duygusal zeka adlı kitabı bir okuyun derim. Bir dönem yeğenime bakmam gerekmişti. O zaman bu kitabı okumakla ne iyi yaptığımı düşündüm. Size de tavsiye ederim.

İlk yazdığım yorumumla sizi üzmüş olabilirim. Bebekler konusunda çok hassasım. Sadece bebekler değil. Bakıma muhtaç hastalar, sahipsiz hayvanlar, yani çaresiz, muhtaç olan her şey. Onların bakış açısıyla düşününce üzülüyorum.

Bu arada mutlaka kanınıza baktırın. Demirinizin düşük olması sizi daha sinirli ve tahammülsüz yapar. Belki demir takviyesi gerekiyordur.

Ben annelik trenini kaçırdım. Bebeğiniz kimbilir ne kadar sevimli, ne kadar masumdur. Bunun kıymetini bilin. Bu anları doya doya yaşayın. Onu sonra daha çok seveceksin. Daha tahammülün , sabrın artacak. Ama şimdi en, masum en savunmasız halinde. Bir daha bu kadar küçük olmayacak.

Size önerdiğim kitabı mutlaka okuyun. "DUYGUSAL ZEKA" yazarın adı aklımda değil.
 
Hemen bi yardım alın siz iyi değilsiniz bence. Negatifliginizden bebek de etkileniyor olabilir. Sabırlı olmalısınız.....
 
Pembesu canım zaman bulabilirsen eski konularıma bak zilyon tane lohusa konusu var. Şu an oğlum 7 aylık. Gayet iyiyim eskiye göre. Bak şimdi;

1. 40 ı geçince düzelmeyecek
2. 3 aylık olunca da düzelmeyecek
Bunlar da bi anlaşalım. Ha sen şanslısındr belki düzelir. Bilemem.

Ama şunu unutma. Zamanla sana gülümsemeye başlayacak, seni tanıyacak, seni görünce sakinleşecek, emekleyerek sana gelmeye çalışacak, başını göğsüne yaslayıp minik minik sana bakacak. Ve o anlar geldiğinde yaşadığın tüm lohusa zırvalarını unutmuş olacaksın. Lohusalığın evliliğine ve psikolojine ağır zarar vermesine izin verme. Bir gün geçecek bunu düşün sadece.
 
Kizkardesimin oglu kolik idi. Aglamalari bitmiyordu. Gaz sancisi sanmisti once. Denemedigi kalmamisti. 40 i cikinca eczaneden nurse harveys bile almisti. hergun bir cay kasigi veriyordu gazi icin. olmadi. kolik denilen sebepsiz aglamalar 6 ay surdu. Su an o cocuk gitti cok uslu biri cocuk oldu. Kolik cocuk buyutmek cok zor. Allah yardimcin olsun.
 
Bu arada sizdeki negatif enerji de cocuga gecer. Sakin olun. Olumlu olun.
 
Benim ablamin ilk bebegi de dogdugundan beri ayni anlattiginiz gibiydi. Düzelir dedik, büyüsün bu aglamalar nazlanmalar biter dedik. Fakat büyüdükce daha da artti.. ablam yaslandigimi hissediyorum artik, gücüm kalmadi diyor. Suan 4 yasinda.. ama her dk aglar, kosar, bir saniye oturmaz, sesleri söylemiyorum bile..bazen bende kaliyor ben bakiyorum birkac gun, benim gibi sabirli insani cildirtiyor.. :) tabi ki Allahım bu kuzulara ömür versin, benden alsin onlara versin.. Yapisal degilse mutlaka sizin bebeginiz de zamanla sakinlesir, sabredin.. Siz annesiniz, ne güzel bir sey bu.. sadece birazcık sabir.. Eminim ki sen cok iyi bir annesin..
 
Yasadiklarini senden daha fazlasiyla ben yasadim. Ben anneligimi anladigimda 4 aya geliyordu. Ilk ise 3 aylikken basladim ve genellikle tum anneler vicdan azabi duyuyordu bebgini biraktigi icin. Ben hayat varmis ne guzel rahat bir nefes almak ozgurum demistim ve mutluluktan aglamistim. Diger annelere bakma herkes farkli yasar ben hep sunu derim ben annetim ama bir taraftanda insanim bende zorlanabilirim. Zaman gectikce o duzelmese bile siz alisiyorsunuz ve yontemler gelisyiriyorsunuz. Zamanla o size tepki vermeye basladiginda herseyi unutuyorsunuz. Annelik zor ama guzel sey..
 
Sevgili arkadaşım, maksadım acıtasyon değil ama ben sana şöyle söyleyeyim. Bebeğim doğar doğmaz yoğun bakıma alındı. 40ına kadar hastanelerdeydim. 2.sezeryanım hiç yatmadım bile. Bebeğim 55 günlükken hayati bir operasyon geçirdi. Yani o anlattığın lohusa depresyonuna girecek hakkım, kendimi düşünecek zamanım olmadı. Sonrasını hiç saymıyorum zaten.

Lütfen silkelen ve kendine gel. Bebeğinin gaz dışında hiçbir sorunu yok. Tek problem gerginliğinin bebeği de germesi. Arkadaşlar pek çok öneri yazmış zaten. Sağlıklı olduğuna şükredip kendine gel lütfen. Sen sakinleştikçe her şey rayına oturacak meral etme.
 
mutlaka zordur, zahmetlidir ama sizin yazdıklarınızı okuduğumda keşke benim de olsa da ağlamasından kafam şişse, uykusuz kalsam, aç kalsam dedim. umarım siz de beni anlarsınız.
Ben seni anladım,inşallah bir bebeğin olur,annesini yormayan,aç uykusuz kalmadan büyüteceğin,böyle dua et...
 
Ben de anne olduğumda toplum tarafından kandırıldığımı düşünmüştüm. Ilk zamanlar yorgunluktan deliricek gibi oluyordum. İlk önce bir 3 gün geçsin rahatlarsın dediler sonra bir 40 gün geçsin sonra 3 ay 8 ay derken şimdi kızım 2 yaşına yaklaştı. En son annem yine bir zaman söyledi artık inanmıyorum hepiniz beni oyalıyorsunuz dedim. Tabii şu anda baya rahatladım. Ama hala cok sorunlarım var. Ayrıca cok yaşlandım ve evliliğim cok yıprandı.

O kadar sinirlerim bozulurdu ki bazen cocukla kendimi camdan aşağı atmak toptan kurtulmak isterdim.

Ne biçim bebek bu derdim.

Internette guzel bebek fotoları var ya çok kıskanıyorum. Benim çocuğumun hep ağlayan fotoları var.

Ha bu arada çok uyumlu sakin çocuklar da var. Etrafımda görüyorum.

Napalım bizimki de böyle oldu.

Tecrübelerimi aktaracak olursam;

* Ben en son çocukla uyumaya başladım. Oturduğum yerden bi sürü yastık koyuyordum kafama öyle uyumaya başladım. Biraz uyuyabilince insan rahatlıyor.

* Bebekler herşeyi anlıyorlar. " Seni seviyorum ne yaparsan yap seni sevmeye devam edeceğim. Senin bir sıkıntın var ama ben anlayamıyorum bitanem" Deyip sevgi sözcükleri kullandım. Güzelce saçlarını oksadım. Güvendesin seni bırakmam minik kuşum dedim sürekli. Baya işe yaradı.

* Bebek hemen sevilmiyor. Tepki vermeye başladıktan sonra sevgi bir milyon kat artıyor.

Herkez soruyor 2. ne zaman diye malesef düşünemiyorum bile o derece yani...

Allah sabırlar versin hepimize...
 
Ben sizi anliyorum
Kizim bebekken asla asla asla susmazdi.defalarca polis geldi kapima.
Sikayet var diye.al o zaman al sen sustur bakalim diyordum allah yardim etsin bayan diyip gidiyorlardi.
Uyumazdi ki hala uyumuyor 9 yasinda.
 
Bence bi silkelen kardesım gaz sorunu vardır bebegının benımkı de 40 gün ağladı kriz gecırıyordu ağladığında öyle kötüydü uykusuzluk benı mahvetti serum aldım geldım ama evladıma kızamam kabız da oluyordu bıde onun derdi düşünsene gaz cıkaramayınca koskoca kadınız ne hallere geliriz 3 4 kılo cocuk ne acılar cekıyordur annen ıle kv yı çağır eve bırı çocuğa baksın bırı yemek sende delıksız bı uyu kendıne gel . Bak iyi tarafından da düşün benm annem başka kv başka sehırdeydı esimle yaptık bu sıkıntılar 50.gunde bıttı. Bır sabah uyandık oglum saat 5 de uyanması gerekırken uyuyordu kalktım baktım Ateş var mı nefes alıyor mu çünkü 50 gün yaşadım bunları ınanmayacaksın ama gerçekten sihirli bir değnek degıyor bırazcık sabır et kıyma o kuzuya
 
Benım oglumda kolıktı bak YouTube dan kılık bebekler ıcın sesler var bı aç dınlesın ınan işe yarıyor gazlı bebek demek kolık
 
He bide ben muhtesem anneyim diyenleri duymayin.
1 arkadasim var kizini 10 aylikken krese verdi yaz kis somestr dinlemez gonderirdi.
Okul cikisi temizlikci bayan karsilar hafta sonuda temizlikci bayanin evine goturur birakir.
Sosyal medyada bi fotograflar cocuk 2 yasinda simdi duzrn ayni duzen ama gorsen dunyanin en sahane en alakali annesi o dersin.
 
Benzer şeyler yaşadığım doğrudur insanın sabırının tükendiği bi nokta oluyor ve bu süre 5. 6. Aylara kadar sürebiliyor.

Uyutamazsın ha uyudu dersin yatağına koyarsın gözler açılır başlar ağlamaya hep memede uyumak ister emmek ister sürekli emdiği için gazı olur daha çok emmek isyer çünkü yeni doğan bir bebek sakinleşmek rahatlamak için emer emer emer bazen kısır döngüye girer filan.

13 gün sonra oğlum 11 aylık olcak şimdi dönüp bakıyorum o kadar sinir krizi neden bağırışmalar gözyaşları neden

Zaman o kadar hızlı akıyor ki daha dün ameliyathanede ilk kez sesini duydum yüzünü gördüm yanağıma minik bir öpücük kondurdu

Şimdi öpmeye çalışırken ısıroveriyor yanaklarımı :)

Lafın kısası çooook zor anne olmak hayatınızın tek odak noktası bebeğiniz sakin ve sağlam durmak zorundasınız anne ve kardeşlerinizi arayın geri gelsinler yemek yemeniz ve dinlenmeniz gerekiyor ki sütünüz kesilmesin ve kalitesi düşmesin

O sevgi pıtırcığı anneler ya da bebeğine sonsuz sabır gösteren anneler sanmmıyorum ki bu en zor dönemi tekbaşlarına geçirmiş olsunlar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…