Yazinizi okudum da benim cok bulantim var mesela bütün hayatimi etkiliyor. Doktora bile zor gidiyorum. Bu yuzden tabi ki huzursuzum ama bu benim elimde olan birsey degil sagligimla alakali huzursuzluk. Buna ragmen cocugumda mi huzursuz olur acaba?Hamilelikte stresli dönem geçirirseniz kolik bebek olma olasılığı çok yüksek. Benim birim müdürümden kaynaklı hamileliğim zor geçmişti tam 9 ay boyunca oğlum sebepsiz yere saatlerce ağladı ilk 2 ay aynaya bakacak halim bile yoktu uykusuzluktan geberiyordum. İsim vermek doğru mu bilmiyorum ama biogaia biraz iyi geliyor bir de zeytin yağı ya da masaj yağıyla masaj yapmak, hem anne ile bebek arasındaki bağı kuvvetlendiriyor hem bebeği rahatlatıyor.
Öyle deme canım,inan dünyadaki insan sayısı kadar farklı bünye var...Biyolojik yapılar kadar psikolojik yapılarda çeşit çeşit.Mesela benim halalarım çok çok kötü hamilelik geçirirler,aylarca sudan tiksinir,içemezler,ama 3 saatte doğum yapar yapmaz ayağa kalkar,güler konuşur,mutfağa girer yemek yaparlardı.Simdi okudum da yaşamayana demişsiniz ben hamileligimde 25 kilo aldım benimde göğüslerim kanadı parçalar koptu çığlık çığlığa ağlaya ağlaya emzirdim her 2 saatte bir bende uyandım malum emzirmek için herkesin bünye aynı olmuyor tabi haklısınız o konuda ama dediğim gibi bu kadar agresiflik bu kadar gerginlik ve kurduğu cümleler biraz fazla. Bana öyle geldi sizi bilemem. Tabi ki evladını seviyordur kesinlikle öyle bişey demiyorum ama yani karşısında küçücük masum bişey olduğunu düşündükçe ben delirdim burda
bazen plansız gebeliklerde anne bunu kaldıramayıp yetemeyecegi korkusuyla depresyona girer ya öyle bir ihtimal mi var acaba diye düşünmüştüm peki çocuk neden bu kadar ağlıyor bir rahatsızlığı mi var doktora gittiniz mi
bu gebeliği fırsat olarak düşün.biliyorum canım biliyorum ama işte olan oldu .. zaten normalde de sinirli ve kırılgan bi yapım varken hamıle kalınca bunlar tavan yaptı. ultra anlayışlı kocam sayesinde de nirvanaya ulaştım..
umarım kalan 25 haftayı sakin ve huzurlu geçirebilirim
ah canım yaşadıklarını birebir yaşadım, üstüne ben normal doğum yapmıştım kulak kristallerim oynamış onuda 3 ay boyunca doktor doktor gezdim kimse anlamadı, öyle zor dönemlerdi ki ama bikaç ay sonunda alışcaksın onla yaşamaya, ben bigün annemi aradığımı hatırlıyorum ya gel şu çocuğa bak yada camdan aşağı atacam diye annem ne telaşla gelmişti hiç unutmam, ha yaparmıydım tabiki yapmazdım ama o an sen sen olmuyosun, lohusa depresyonuna inanmazdım ama cidden varmışÇıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..
Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..
Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?
Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..
Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.
Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.
Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..
Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?
Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?
Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?
Allah sağlıcakla kucağınıza almayı nasip etsinYazinizi okudum da benim cok bulantim var mesela bütün hayatimi etkiliyor. Doktora bile zor gidiyorum. Bu yuzden tabi ki huzursuzum ama bu benim elimde olan birsey degil sagligimla alakali huzursuzluk. Buna ragmen cocugumda mi huzursuz olur acaba?
Zaten bu konudan dolayı baya da korktum vallahi. Konu sahibini de cok iyi anliyorum. Allah herkesin yardimcisi olsun
Senden olabilir bebek hisediyor herseyi biraz sakin ve huzurlu olmaya calisÇıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..
Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..
Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?
Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..
Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.
Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.
Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..
Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?
Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?
Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?
Insallah tesekkur ederim :)Allah sağlıcakla kucağınıza almayı nasip etsinsorun olmaz o kadardan bence ya :) ben sinirden hönkürerek ağlıyordum sizinki sağlıksal nedenlerden dolayı bir sorun, çoğu hamile yaşıyor benzer şeyler :)
bence konu sahibinin bunu buraya yazması bile, vicdan sahibi olduğunu ve durumdan rahatsız olduğunu "bir derdi" olduğunu gösteriyor.Ya sonuna kadar okumadım benimde güllük gülistanlık geçmedi tabi ama asla böyle pes etmişlik yaşamadım yani bu kadar gergin ve öfkeli olmaya gerek var mı kendi evladına karşı?
kolik bir bebeğin annesi olarak yorumunuz tebessüm ettirdi bana:) neyse olsun yaşamayan bilemez.Kolik bir bebekle dizi izlenemez heleki iki ay canım.Akşama kadar hiç susmayan ne yapsaniz çılgınlar gibi ağlayan bir bebek düşünün.LesaM Ben doğuma bile kusarak girdim. Sakin bir bebeğim var ilk 2 ay falan bağırsaklar randıman kazanamıyor bu yüzden illaki gaz sancısı oluyor ama kolik olmadı kızım.
Konu sahibi arkadaşım aynı şeyleri herkes yaşıyor ya zamanla unutuyor ya da kendilerini harika anne göstermek için anlatmıyor.
Merak etme geçecek bugünler çok değil en fazla 2 aya rahatlarsınız. Bebeğin dünyaya yeni alışıyor düşünsene karanlık, sulu ve sessiz bir ortamdan aydınlık, kuru, karmaşık bir ortama geliyor ve senin sesinden kokundan başka bir şey bilmiyor. Ben bunu düşünerek kendimi rahatlatırdım. Ev işi, yemek falan uğraşmadım hiç bebeğimi mememe yapıştırdım, sevdiğim dizileri izledim rahat olmak için1 haftada 2 sezonluk dizi bitirdiğim bile oldu. Sen de uğraşma bence bir kadın tut gelsin temizliğini yapsın. Eşin akşam eve geldiğinde bebeğini kucağına ver ve dışarı çık yürü biraz temiz hava al. Çok rahatlatır bir de tavsiyem wrap sling olacak. Kızım ne zaman huysuzlansa slingle kendime bağlıyorum sakinleşip uyuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?