annelik anlatıldığı gibi değilmiş

benlacivert .!.:

Yok söylemedim söylemem de .O seviye de biri degilim .Durmadan yarıstıriyor cocukları sinavlar kurslar falan filan .Büyük konusmamak lazım .Allah herkesin yolunu açık etsin .Allah en güzel cevabı veriyor herzaman ama anlayana .

Genişletmek için tıkla...

Linam07 .!.:

Siz üremeyin aman ha.

Genişletmek için tıkla...

bezaaa .!.:

Valla ben çocuğum olsa deli severim. Deli gibi endişelenirim. Kimse öpsün bile istemem.o kadar sahiplenir korurum. Bunu tahmin edebiliyorum.

Ama neden çocuk yapayım ki? Hem dünyanın en büyük sorumluluğu. En zor işi çocuk büyütmek. Zor yani. Çocuk yapmak için çok geçerli sebep bulamıyorum şuan. Belki ilerde çok isterim.

Genişletmek için tıkla...

pembesu .!.:

Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..

Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..


Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?

Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..

Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.

Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.

Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..

Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?

Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?

Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?

Genişletmek için tıkla...

DenizinYosunKokusu .!.:

:)Göreceksin inşallah,ilk bebeğimde,yengem çok güzel bir kıyafet getirmişti bebeğime.Ah yengeciğim,benim oğlum bunu acaba ne zaman giyer,o kadar küçükki demiştim,büyür,büyür 1 gün gibi gelir demişti.Zaman su gibi geçti,onları da giydi,okul başladı bitecek,lisede şimdi...Zaman dediğin su gibi,ne olduğunu anlamadan okula bile başlayacak bebeğin:)

Genişletmek için tıkla...

pembesu .!.:

Evet doktor kolik dedi ne demek o ne yani noluyor diyorum bizde bilmiyoruz sabredeceksin nedem olduğunu bilmiyoruz çözümü yok diyor.

İnternetten bakıyorum elini yumruk yapıyor kafasını arkaya atıyor nefesi kesiliyor ağlarken sebep yok..
Gazını çıkarıyorum altı temiz karnı tok sebep ne bilmiyorum..

O müziği bulup dinleyelim bakalım belki işe yarar

Genişletmek için tıkla...

Zehra ungrms .!.:

Yaaa hayali bile okadar guzel ki :) Allahım acısını göstermesin evladınızın. Darısı başıma inşallah :)

Genişletmek için tıkla...

pembesu .!.:

S

sttesli sinirli gergin mutsuz ne ararsan vardı

Genişletmek için tıkla...

Linam07 .!.:

Ellerimden kötü bi söz çıkmasın diye kendimi sıkıyorum şuanda. Canım senin o 10 dan sonra hiç durmuyor ağlıyor ne yapsam olmuyor dediğin şey "KOLIK" Hergün aynı saatte başlar bi süre devam eder böyle durumlarda gerilmemelisin. Al kucağına hafif hafif zıpla odayı da loş yap ve sessizce konuş onu yatiştir sırtını da pispislayabilirsin bazen gazı çıkıyor. Ha bu arada önerim MAFLOR gaz ilacı bunu kullan çok işe yarıyor 2,3 güne geçirmişti benim bebegimin. Bu kriz 3. Ayına kadar devam edebilir. Göğüs yaraları hepimizin oldu ben ağlayarak çığlık atarak emzirdim ne demek sütü kesmeyi düşünüyorum. Bazen şaka olduğunu düşünüyorum bende bu tip insanların. Neyse sakin. Lohusalik depresyonu falanda bahane yani bi bulmuşsunuz lohusa lohusa depresyon depresyon ne kadar meraklısınız hemen oraya bağlamaya. Bayan sadece tahammül edemiyor uykusunu cok ozlemis hepsi o. Onun sana muhtaç olduğunu unutma. Gerginliğini ona yansitiyosun gerginsen ver bebeği yanındaki birinin kucağına biraz sakinleş sonra devam edersin.

Genişletmek için tıkla...

pembesu .!.:

S

sttesli sinirli gergin mutsuz ne ararsan vardı

Genişletmek için tıkla...

Linam07 .!.:

Heehhhh böyle konuşun canımı yiyin, anlarım. Zamanı gelirse mutlaka yapın, çocuk çok şeker bişey, 0 km pamuk ayaklarını öpe öpe bitiremiyorsunuz, hiç pişman değilim asla pişman olmam durumumuz çok iyi değildi, hatta ben çalışıyordum eşim iş bulamamisti o dönem ama bilinçli bi şekilde girdik bu işe. Belki aptallık baziniza göre ama herşeye gözümü kapamış ve bebeğimi istemiştim. İsteyen herkese versin çok şapşirik oluyolar.

Genişletmek için tıkla...

saraykedisi .!.:

siz yaşamadınız diye, yaşayanları suçlamayın bence..
ben de ikici bebeğimde hiç yaşamadım, evim misafir doldu taştı ve çok keyifliydim. emzirmek müthiş keyifti. az kilo almıştım, hemen normale döndüm filan..
amaaaa...
ilk bebeğimde ilk 2 hafta iyi misin diye sorduklarında "iyiyim" diyene kadar ağlamamak için zor tutuyordum kendimi.
emzirmek eziyetti kanlar fışkıra fışkıra göz yaşları içinde emzirdim. kilo almıştım ve eve kimse gelsin gitsin istemiyordum.
çünkü evde yara bere içinde ve yarı çıplak vaziyetteydim.
10 günlükken, gece uyumayan bebeğimle bakıştım, konuştum.. "sen beni çok seviyorsun değil mi minik kuş? dedim..
"annen bocalıyor ama iyi olacak ve senin bu hayatta kendi ayakları üzerinde duran bir kız olman için elinden gelen her şeyi yapacak" dedim.
sarıldım kokladım ağladım ağladım ağladım..
yaşamayana kınamak çok kolay..

Genişletmek için tıkla...

bezaaa .!.:

Ben maddi durumun iyi değilse yapamam. Çünkü ben onu seçiyorum ve mümkün olan en iyi hayatı vermeliyim ona.

Benim anneliğim biraz hastalıklı gibi olurdu ya. Çok fazla pinpirikli fazla gözetleyen belki onu korumak için baskı yapan. :)

Size bebeğinizle beraber su gibi bir ömür dilerim.

Genişletmek için tıkla...

pembesu .!.:

Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..

Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..


Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?

Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..

Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.

Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.

Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..

Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?

Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?

Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?

Genişletmek için tıkla...

pembesu .!.:

Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..

Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..


Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?

Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..

Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.

Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.

Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..

Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?

Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?

Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?

Genişletmek için tıkla...

saraykedisi .!.:

siz yaşamadınız diye, yaşayanları suçlamayın bence..
ben de ikici bebeğimde hiç yaşamadım, evim misafir doldu taştı ve çok keyifliydim. emzirmek müthiş keyifti. az kilo almıştım, hemen normale döndüm filan..
amaaaa...
ilk bebeğimde ilk 2 hafta iyi misin diye sorduklarında "iyiyim" diyene kadar ağlamamak için zor tutuyordum kendimi.
emzirmek eziyetti kanlar fışkıra fışkıra göz yaşları içinde emzirdim. kilo almıştım ve eve kimse gelsin gitsin istemiyordum.
çünkü evde yara bere içinde ve yarı çıplak vaziyetteydim.
10 günlükken, gece uyumayan bebeğimle bakıştım, konuştum.. "sen beni çok seviyorsun değil mi minik kuş? dedim..
"annen bocalıyor ama iyi olacak ve senin bu hayatta kendi ayakları üzerinde duran bir kız olman için elinden gelen her şeyi yapacak" dedim.
sarıldım kokladım ağladım ağladım ağladım..
yaşamayana kınamak çok kolay..

Genişletmek için tıkla...

grill .!.:

haydo ve sana söyleyeyim.
gebeliği ne kadar huzursuz ve stresli geçirirseniz doğum sonrası da öyle oluyor maalesef.
özellikle gebeliği ve doğum sonrası 40 günü laylaylom geçirmeye çalışın.
dünya yıkılsa umrunuzda olmasın. lohusalığa ve bebeğin huyuna etkisi çok fazla bu sürecin.

Genişletmek için tıkla...

biliyorum canım biliyorum ama işte olan oldu .. zaten normalde de sinirli ve kırılgan bi yapım varken hamıle kalınca bunlar tavan yaptı. ultra anlayışlı kocam sayesinde de nirvanaya ulaştım..
umarım kalan 25 haftayı sakin ve huzurlu geçirebilirim