- 22 Temmuz 2015
- 1.323
- 573
- 38
Doğru karar. Kimseyi takma. Ben doğum anında kadar çalıştım. Doktora gittim yarın gel doğur tayin dedi. Ben bi duruşmaya gideyim yarın gelirim dedim o kadar yani. Bebek doğdu muvekkile ri evde kabul ettim. Iki aylıkken bakıcı tuttum. Öğün bebeği kadına bırakıp ise gittim. Dadi mız şimdi söylüyor sen o zaman bebeği bırakıp ise gitmiştim diye. Bende çalışmada kafayı yiyorum resmen. Çok mutsuz oluyorum çevreme kan kusturuyorum. Çalışmak beni sakinlestiriyor. Iste gelip oyun oynuyoruz kurabiye yapıyoruz süper vakit geçiriyorum. Sen kendini biliyorsun. Merak edersen bi koşu kredi gidip bakarsın. Sen doğru kararını kendin verirsin Elalem seni tanımaz. Seni en iyi sen tanirsin. Doğru yaptına inandığını yap.Merhaba arkadaşlar
Uzun zaman olmus burayı aktif olarak takip etmeyeli.
Konuya girmeden önce kısaca bir ozet geceyim ki konum iyi anlaşılsın.
Ben üniversite son sınıfa gecerken evlendim.Ankara'da okudum.
Evlilik okulumu etkilemedi aksine ortalamami yukselttim.
Biz esimle ailelerden uzakta yaşıyoruz haliyle karışan eden yok çok şükür.
Okul bitti ve ben planlı bir sekilde hamile kaldım. Hamileyken dersaneye gittim.Alandan hazirlandim.Soyle ki doguma 3 kala bile gittim dersaneye ne calisirsam kardır diyerek.dogum oldu annem kaldı ben yine çalıştım ve kpss geldi çattı (bu arada esim cok destekti lakin yinede yaşadım lohusa depresyonu kpss stresi vs..).
Ortalama 76 80 arası puanlar geldi.cok iyi olmasa da bi kac uzmanlik sinavi icin yeterliydi.
Sınavdan sonra annem gitti ben kaldim 4 aylık bebegimle bas basa: )
Çalışmak ne mümkün....
Annem deseniz zaten cok bunalmisti yük olmak istemedim kv çalışıyor gelemez.
Kızım uyurken vs çalışmaya çalıştım diyeyim
Bi kurum sınavının yazilisini gecemedim digerininse mülakatında elendim...
Baktım boyle olmayacak.
Puanlarim 2 sene gecerli diye gecen sene kizima oncelik verdim ve kurum sinavlarina hazırlanma zamanı geldi catti.
Eylül gibi tam manasiyla calismaya baslayacagim.kızımı ise krese yazdirdim evime cok yakın ve yarim gün.
O da eylülde baslayacak ve o zaman 18 aylık olacak.
O yarım gün kresteyken ben ders çalışacağım.
Buraya kadar sıkıntı yok ama komsularim,esimin arkadaslarinin esleri(cok samimi olmasakta arkadaslarim) vs daha cok küçük nasıl kiyiyorsun diyorlar.
O kadar üzülüyorum ki duyduklarima...
Zaten vicdan azabı duyuyorum,gozlerim doluyor 4 saatte olsa ayrı kalacagim aklıma geldikçe.
Fakat mutlu anne=mutlu bebek
Ben evde mutlu değilim.
Çalışmak istiyorum.
Maddi durumumuz gayet iyi.sorun maddiyattan ziyade benim psikolojik olarak rahatlamak istemem.
Kızımla cok güzel vakit geciriyoruz,o uyudugunda kendime zaman ayirabiliyorum ama önce kızımı sonra kendimi saglama almak istiyorum,dünyanın binbir türlü hali var.
Esim bana çok destek oluyor.Ondan yana sıkıntı yok.
Fakat cevremdeki o itici bakışlar beni huzursuz ediyor anneligimi sorguluyorum...
24 yaşındayım ve yaşımda yerindeyken kurum sınavları vs uğraşıp bir an once başlamak istiyorum ise.
Benzer durumları yasayanlar yasadiklarinizi(olumlu olumsuz farketmeksizin) anlatır mısınız ?
Not:bakıcı düşünmüyorum. Aileler farklı sehirde kv gelemez,annem gelir ama duzenli olmaz ve aynı evde olmuyor bi süre sonra.
Cnm çevreye kulaklarını tıka ...kendine ve bebeğine odaklan .onn annesi şensin ,en iyisini bilir düşünürsün ,Merhaba arkadaşlar
Uzun zaman olmus burayı aktif olarak takip etmeyeli.
Konuya girmeden önce kısaca bir ozet geceyim ki konum iyi anlaşılsın.
Ben üniversite son sınıfa gecerken evlendim.Ankara'da okudum.
Evlilik okulumu etkilemedi aksine ortalamami yukselttim.
Biz esimle ailelerden uzakta yaşıyoruz haliyle karışan eden yok çok şükür.
Okul bitti ve ben planlı bir sekilde hamile kaldım. Hamileyken dersaneye gittim.Alandan hazirlandim.Soyle ki doguma 3 kala bile gittim dersaneye ne calisirsam kardır diyerek.dogum oldu annem kaldı ben yine çalıştım ve kpss geldi çattı (bu arada esim cok destekti lakin yinede yaşadım lohusa depresyonu kpss stresi vs..).
Ortalama 76 80 arası puanlar geldi.cok iyi olmasa da bi kac uzmanlik sinavi icin yeterliydi.
Sınavdan sonra annem gitti ben kaldim 4 aylık bebegimle bas basa: )
Çalışmak ne mümkün....
Annem deseniz zaten cok bunalmisti yük olmak istemedim kv çalışıyor gelemez.
Kızım uyurken vs çalışmaya çalıştım diyeyim
Bi kurum sınavının yazilisini gecemedim digerininse mülakatında elendim...
Baktım boyle olmayacak.
Puanlarim 2 sene gecerli diye gecen sene kizima oncelik verdim ve kurum sinavlarina hazırlanma zamanı geldi catti.
Eylül gibi tam manasiyla calismaya baslayacagim.kızımı ise krese yazdirdim evime cok yakın ve yarim gün.
O da eylülde baslayacak ve o zaman 18 aylık olacak.
O yarım gün kresteyken ben ders çalışacağım.
Buraya kadar sıkıntı yok ama komsularim,esimin arkadaslarinin esleri(cok samimi olmasakta arkadaslarim) vs daha cok küçük nasıl kiyiyorsun diyorlar.
O kadar üzülüyorum ki duyduklarima...
Zaten vicdan azabı duyuyorum,gozlerim doluyor 4 saatte olsa ayrı kalacagim aklıma geldikçe.
Fakat mutlu anne=mutlu bebek
Ben evde mutlu değilim.
Çalışmak istiyorum.
Maddi durumumuz gayet iyi.sorun maddiyattan ziyade benim psikolojik olarak rahatlamak istemem.
Kızımla cok güzel vakit geciriyoruz,o uyudugunda kendime zaman ayirabiliyorum ama önce kızımı sonra kendimi saglama almak istiyorum,dünyanın binbir türlü hali var.
Esim bana çok destek oluyor.Ondan yana sıkıntı yok.
Fakat cevremdeki o itici bakışlar beni huzursuz ediyor anneligimi sorguluyorum...
24 yaşındayım ve yaşımda yerindeyken kurum sınavları vs uğraşıp bir an once başlamak istiyorum ise.
Benzer durumları yasayanlar yasadiklarinizi(olumlu olumsuz farketmeksizin) anlatır mısınız ?
Not:bakıcı düşünmüyorum. Aileler farklı sehirde kv gelemez,annem gelir ama duzenli olmaz ve aynı evde olmuyor bi süre sonra.
Benim kizim krese basladiginda henuz 15aylikti hemde tum gun ustelik iki haftasonunda bi babaya gidiyodu (ayriyiz)Merhaba arkadaşlar
Uzun zaman olmus burayı aktif olarak takip etmeyeli.
Konuya girmeden önce kısaca bir ozet geceyim ki konum iyi anlaşılsın.
Ben üniversite son sınıfa gecerken evlendim.Ankara'da okudum.
Evlilik okulumu etkilemedi aksine ortalamami yukselttim.
Biz esimle ailelerden uzakta yaşıyoruz haliyle karışan eden yok çok şükür.
Okul bitti ve ben planlı bir sekilde hamile kaldım. Hamileyken dersaneye gittim.Alandan hazirlandim.Soyle ki doguma 3 kala bile gittim dersaneye ne calisirsam kardır diyerek.dogum oldu annem kaldı ben yine çalıştım ve kpss geldi çattı (bu arada esim cok destekti lakin yinede yaşadım lohusa depresyonu kpss stresi vs..).
Ortalama 76 80 arası puanlar geldi.cok iyi olmasa da bi kac uzmanlik sinavi icin yeterliydi.
Sınavdan sonra annem gitti ben kaldim 4 aylık bebegimle bas basa: )
Çalışmak ne mümkün....
Annem deseniz zaten cok bunalmisti yük olmak istemedim kv çalışıyor gelemez.
Kızım uyurken vs çalışmaya çalıştım diyeyim
Bi kurum sınavının yazilisini gecemedim digerininse mülakatında elendim...
Baktım boyle olmayacak.
Puanlarim 2 sene gecerli diye gecen sene kizima oncelik verdim ve kurum sinavlarina hazırlanma zamanı geldi catti.
Eylül gibi tam manasiyla calismaya baslayacagim.kızımı ise krese yazdirdim evime cok yakın ve yarim gün.
O da eylülde baslayacak ve o zaman 18 aylık olacak.
O yarım gün kresteyken ben ders çalışacağım.
Buraya kadar sıkıntı yok ama komsularim,esimin arkadaslarinin esleri(cok samimi olmasakta arkadaslarim) vs daha cok küçük nasıl kiyiyorsun diyorlar.
O kadar üzülüyorum ki duyduklarima...
Zaten vicdan azabı duyuyorum,gozlerim doluyor 4 saatte olsa ayrı kalacagim aklıma geldikçe.
Fakat mutlu anne=mutlu bebek
Ben evde mutlu değilim.
Çalışmak istiyorum.
Maddi durumumuz gayet iyi.sorun maddiyattan ziyade benim psikolojik olarak rahatlamak istemem.
Kızımla cok güzel vakit geciriyoruz,o uyudugunda kendime zaman ayirabiliyorum ama önce kızımı sonra kendimi saglama almak istiyorum,dünyanın binbir türlü hali var.
Esim bana çok destek oluyor.Ondan yana sıkıntı yok.
Fakat cevremdeki o itici bakışlar beni huzursuz ediyor anneligimi sorguluyorum...
24 yaşındayım ve yaşımda yerindeyken kurum sınavları vs uğraşıp bir an once başlamak istiyorum ise.
Benzer durumları yasayanlar yasadiklarinizi(olumlu olumsuz farketmeksizin) anlatır mısınız ?
Not:bakıcı düşünmüyorum. Aileler farklı sehirde kv gelemez,annem gelir ama duzenli olmaz ve aynı evde olmuyor bi süre sonra.
Bence güzel bir karar hem kariyeriniz için hem ilerde kızınız için güzel bir yaşantı kimseye aldırmayın bence,Merhaba arkadaşlar
Uzun zaman olmus burayı aktif olarak takip etmeyeli.
Konuya girmeden önce kısaca bir ozet geceyim ki konum iyi anlaşılsın.
Ben üniversite son sınıfa gecerken evlendim.Ankara'da okudum.
Evlilik okulumu etkilemedi aksine ortalamami yukselttim.
Biz esimle ailelerden uzakta yaşıyoruz haliyle karışan eden yok çok şükür.
Okul bitti ve ben planlı bir sekilde hamile kaldım. Hamileyken dersaneye gittim.Alandan hazirlandim.Soyle ki doguma 3 kala bile gittim dersaneye ne calisirsam kardır diyerek.dogum oldu annem kaldı ben yine çalıştım ve kpss geldi çattı (bu arada esim cok destekti lakin yinede yaşadım lohusa depresyonu kpss stresi vs..).
Ortalama 76 80 arası puanlar geldi.cok iyi olmasa da bi kac uzmanlik sinavi icin yeterliydi.
Sınavdan sonra annem gitti ben kaldim 4 aylık bebegimle bas basa: )
Çalışmak ne mümkün....
Annem deseniz zaten cok bunalmisti yük olmak istemedim kv çalışıyor gelemez.
Kızım uyurken vs çalışmaya çalıştım diyeyim
Bi kurum sınavının yazilisini gecemedim digerininse mülakatında elendim...
Baktım boyle olmayacak.
Puanlarim 2 sene gecerli diye gecen sene kizima oncelik verdim ve kurum sinavlarina hazırlanma zamanı geldi catti.
Eylül gibi tam manasiyla calismaya baslayacagim.kızımı ise krese yazdirdim evime cok yakın ve yarim gün.
O da eylülde baslayacak ve o zaman 18 aylık olacak.
O yarım gün kresteyken ben ders çalışacağım.
Buraya kadar sıkıntı yok ama komsularim,esimin arkadaslarinin esleri(cok samimi olmasakta arkadaslarim) vs daha cok küçük nasıl kiyiyorsun diyorlar.
O kadar üzülüyorum ki duyduklarima...
Zaten vicdan azabı duyuyorum,gozlerim doluyor 4 saatte olsa ayrı kalacagim aklıma geldikçe.
Fakat mutlu anne=mutlu bebek
Ben evde mutlu değilim.
Çalışmak istiyorum.
Maddi durumumuz gayet iyi.sorun maddiyattan ziyade benim psikolojik olarak rahatlamak istemem.
Kızımla cok güzel vakit geciriyoruz,o uyudugunda kendime zaman ayirabiliyorum ama önce kızımı sonra kendimi saglama almak istiyorum,dünyanın binbir türlü hali var.
Esim bana çok destek oluyor.Ondan yana sıkıntı yok.
Fakat cevremdeki o itici bakışlar beni huzursuz ediyor anneligimi sorguluyorum...
24 yaşındayım ve yaşımda yerindeyken kurum sınavları vs uğraşıp bir an once başlamak istiyorum ise.
Benzer durumları yasayanlar yasadiklarinizi(olumlu olumsuz farketmeksizin) anlatır mısınız ?
Not:bakıcı düşünmüyorum. Aileler farklı sehirde kv gelemez,annem gelir ama duzenli olmaz ve aynı evde olmuyor bi süre sonra.
Haklısın. Takmamam gerekiyor ama ne bileyim elimde değil.
Yani hepi topu 4 saat aslında.
Fakat pedegoglarin 3 yastan oncesini onermedigini bende arastirmistim.
Acaba 4 saatte olsa sıkıntı olur mu gelisimi açısından?
Kimi diyor ki zaten ömrü okulla gececek simdiden yorma.
Fakat gidecegi kres kızımın yaşı itibariyle oyun ve bakım odaklı.
Arkadaslarin fikirlerini de degerlendirecegim bakıcı konusunu...
İnşallah sıkıntı yasamaz kızım.