anne ve babamı affedemiyorum

siz haklisiniz ona sozum yok.ama iste başaran cocuk her turlu basarir ben buna inaniyorum.meslektasiz sizle.ben farkli bakiyorum sadece meslegimde.yani universiteyi cok zorluklarla okudum 3 gun akil hastanesinde refakatci kalirken vizelere calisiyodum loş isikta gurultude .ne oldu peki diger arkadaslarim cok rahat kosullardaydi. pek degisen birsey olmadi genelinden basariliydim yine.ama tabi haklisinjz egitim acisindan yine de
 
annenize mi güvenip cocuk yaptınız? kimse gelmek zorunda değil bence. esiniz dısında kimsenin bir mecburiyeti yok. yaparsa Allah razı olsun, yapmasa da canı sağ olsun. bence biraz ilgi istiyorsunuz sadece.

ben şahsi olarak kimseyi görmek istemiyorum doğumda. hatta ailemle ve esimle de konustum sadece esim olsun hastanede istiyorum. ailem bebek doğduktan sonra gelip görebilir tabii ki ama bakımımı, nazımı esim kadar kimse çekmez.
 
Kardeşim 1 hafta okula gitmeyiversin çok bencilce bir tavır. Bu noktada asla haklı değilsiniz. Annenizin anlattığı derdi tasayı dinlemek zorunda değilsiniz tabii ki. Şikayetlenmeye başladı mı eşim arıyor, kapı çaldı vs bir bahane bulup kapatırsınız olır biter. Zaten zırt pırt bir araya gelmediğiniz için bir sorun yok. Zaten bu kadar rahatsız olduğunuz annenizi niye doğuma gelsin diye daralıyorsunuz hiç anlamadım.
 
Siz yoruma gelmişsiniz ama zaten sizinde sağlıklı bir psikolojiniz yok , eski konularınızdan belli, yeni doğmuş bebek varken, çatkapı gelinmesine bişey diyememek, kocaya laf söyleyememek , kocanızın sizinle ilgilenmek için sürekli yorgun olması ama misafire bayılması ( eski konularınızdan alıntı) Kadınlar hep sezaryen oluyor , normal doğuruyor. Bazen sadece eşleri oluyor yanında. Sanki bütün insanlar ağaçta yetişti, ilk doğuran sizsiniz. Doğumu bu kadar korkunç ve korkutucu olarak betimlemek sizin ve konu sahibinin ilgi görmek ve herkes benle ilgilensin isteğinizin sonucu.
 
Bu kadar yoğun duygular, nefret falan abartılı geldi de kırgınlık yaşamakta haklısınız. Ben insanların aile kavramına bu kadar yabancılaşmasını anlamıyorum. Evet kimse annesine güvenerek doğurmuyor ama yanında bir kadına ihtiyaç duyduğu anda en yakın kadın olan annesinin ilgisini istemesi, beklemesi ne çocukluk ne de acizlik. Ben bir çocuk doğuruyorsam bana ihtiyaç duyduğu her an yanında olmayı da göze almışım demektir. Kızımın doğum yapması da tabiki bunlardan biri. Doğumu küçümsemek kadın olarak yapacağımız son şey olmalı. Doğum küçümsenecek bir olay değil. Çok kaygılı ve özellikle ilk gebelikse en önemli anlardan biri. Kolay doğum geçirenler belki böyle düşünüyor olabilir bilemem ama aksini yaşayan kadın da çok
 
Ay hanımlar, kadın zaten demiyor ki biri gelip bebeğime baksin vs , annene mi güvendin falan yazanlar resmen saçmalamış, ya hu insan en önemli, hassas olduğu günde annesini yanında istemeyecek de kimi isteyecek ebesini mi Annem vefat etmeseydi ben de ilk annemi görmek, ona sarılmak isterdim , bu duygusal bir ihtiyaç, konu bakım değil...
 
Arkadaşlar tamam anladık en mükemmel siz doğurmuşsunuz, doğumdan sonra hemen ayaklanıp kimseden destek almadan evi indirip kaldırmışsınız. En mükemmel lohusa kadın siz olmuşsunuz, anlamayan kalmadı.

Konu sahibi hamile normal bir insana göre 200 kat daha duygusal ve hassas. Haliyle insan ilk doğumunda hiç olmazsa bir destek bir nefes arıyor. Kimse kimseye gitmek zorunda değil ama anne bu. Seni bu dünyaya getiren kişi. Tabi ki insan arıyor aranıyor. Yapmak zorunda değil ama yapsa ya ne kadar güzel olur. Bundan 40 sene evvel annem doğum yaptığında da annesini aranmış, yeni bir sürece adım atılıyor üstelik hassas bir dönem. İnsan lohusalık sürecinde kendine nasıl davranıldığını asla unutmuyor. Bilemedim Altan, daha yapıcı olunabilir. O yapmak zorunda değil bu gelmek zorunda değil diye diye bütün kavramların içi boşalıyor…
 
Bak sana moral vereyim ilk doğumumda annem yanımdaydı, ben normalmdoğum beklerken beni sezeryana zorlamaya kalkıştı, normal doğum zormuş, doğuma gittim. Özel hastane özel oda, annem ve eşim sancı çekerken yanımda, eşim elimi tutarken annem yumak sökerek (doğum kolay olsun diye batıl bir inanç) benim doğuşumu anlatıyordu. Bir ara eşim odada yokken elinde fotoğraf makinesiyle fotoğrafımı çekmeye çalıştı doğurdum eve geldik, o günlük yiyeceğim vardı zaten ama sonrasında bir kap yemek yapmadı, lohusanın çamaşırı gece dışarıda kalmaz diye geceden gündüze içeri dışarı çamaşır taşıyıp, kendini anlattı, sadece saçma sapan hurafeler uygulamaya çalıştı. Bebek görmeye gelenlere bir çay bile koymadı, ben kalkıp yaptım hepsini. Üzerine de kavga çıkardı 40ıma yakın, gitmeden önce, bana sinir krizi geçirtti.

2. Doğumda hastaneye götürmedik, sadece kocamla ben gittik evde oğluma baktı. Onda da ben hırs yaptım, yemek işini üzerine yıktım. Bu sefer 5. Günde kavga çıkartıp delirtti beni, 7. Gün sepetledim yıllardır yaptıklarını anlatsam inanamazsın, aslında inanırsın çünkü seninki de benimkinin bir benzeri, benim burada annemle ilgili konum var, açıp bakabilirsin de. Yaralı parmağa işediğini görmedim şimdiye kadar. Sonunda sıtkım sıyrıldı, görüşmüyorum mecbur kalmadıkça. Aramıyorum da, böyle ailecek çok mutluyuz.

Gelmediği daha hayırlı, kötü anıların olacağına, yok diye burukluğun olsun.

Bu arada yaşadığım şehirde de doğum ve çocuk bölümüne erkek girişi kesinlikle yasak, biz çok zorladık ama hiçbir şekilde başaramadık, kimsen yoksa yalnız kalacaksın diyerek kestirip atıyorlar.

Ayrıca doğurmayı küçümseyenlere de inanamıyorum, ya çocuğunuz yok doğum ne bilmiyorsunuz ya pislik olsun diye özellikle böyle yazıyorsunuz. Doğumda destek istemek premseslik değildir, beni pamuklara sarsınlar demek de değildir. Hiç yeni doğan görmemiş biri ne yapacağını bilmek için destek ister tabi ki, neden istemesin ki. İki acemi insan (karı koca) mekonyumu doğru temizlemeyi bile beceremeyecektir. Yol gösterecek birisi şart
 
Nasıl güzel cımbızlayıp gelmişsin ne alaka ne alakaaa ne alaka yani şu benim yazdıgımla dediklerin. sen çok sağlıklısın sağlık dağıtıyorsun burda benim gibi binlerce hesap var eminim tek tek bütün kullanıcaların konualrını yorumalrını ezberleyip hepsine aynı yorum yapıyorsundur. İnsanı derdiyle vurmak ne bunu bunu yaşamıştın diye ikidebir buralardan çıkıcaksanız neden kadınların oldugu bir platform var da bizler akıl danışmak için buradayız. insanalr binlerce yıldır yaşıyor diye bu kolay bir durum olmuyor dinimiz bile annelik hakkında nasıl bahsetmiş okuyun. Ben daha hiç doguma giderken eşine bana bişey olursa çocuk sana emanet demeden o odaya giren kadın görmedim. Ama doğumdan sonra bizde dogurduk nolmuş diyen çok gördüm sizin gibi maşallah size yani.
 
Siz doğumdan 5 ay önce farklı bir şehirdeki ailenizin evine gidip doğumdan sonra da orda birkaç ay orda kalıp ailenizle birlikte bebeğe bakmayı düşünmüyor muydunuz? Hatta doğumdan sonra o kadar uzun süre kalma, bebeğin babasina haksızlık edersin diyenlere hemen eve dönersem ailem kırılır demiştiniz?
 
bebeğime baksınlar diye gelmedim. ailemin baksın beklentim de yok. hastane burada diye geldim. aileme değil doktoruma ve hastanenin olanaklarına güvendiğim için geldim yani hala daha ailemden bir beklentim yok. kendi beneğim, kendi sorumluluğum. elma ile armutu karıştırmayın.
 
Tabi tabi herkes her koşulda doğuruyor, hatta evde doğuruyor. Olanağa ne gerek var ki
 
cok guzel yazmissin canim
hak veriyorum sana. tek istegi insanin arkasinda guclu bir anne figuru yoksa zaten ben guclu bir kadinim saygi duyulan biriyim .esim zaten her isi halleder .bazen insan kizim ben burdayim senin annen olarak lafini duymayi bekliyor
 
Kv iyi biriyse sizi seviyorsa anne yerine koyun ki zaten aslında öyle bir ilişki olmalı normalde de ama çoğu evlilikte olmuyor maalesef.. Annenize de sinirli olmakta sonuna kadar haklısınız.
kayinvalidem bile anneme telefonda demis once senin gitmen daha dogru olur annesi olarak diye.yani cidden insan utaniyor kayinvalidem iyi biri ama yani annesinin dogumuna gelmedigi gelin olcam gibi.can sıkıyor
 
Biz o şansa sahip değiliz maalesef, ama çocuklarımızın öyle şansları olacak. Ben eminim kendimden. Gördüğümün yaşadığımın tersini yapsam yeter zaten
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…