Aminnnnn.....Ahhh ahhh bende sonradan istersem ,o zamanda yaşim geçer cocuk sahibi olamassam diye kaygılaniyorum
Aminnnnn.....Ahhh ahhh bende sonradan istersem ,o zamanda yaşim geçer cocuk sahibi olamassam diye kaygılaniyorumO evlat sevgisi, evlat kokusu varyaaaaa bir ömre bedel...
18 aylık kızım var ve şuan 2. bebeğimi bekliyorum.
6 yıllık evliyim ben neden bu kadar beklemişim ki çocuk yapmak için.
Çok geç kalmışım çoooook 6 yıl önce keşke yapsaymışım.
Ömrümün en büyük pişmanlığı çocuk isteğimi ertelmemmiş.
Bu sevgiden geç haberim oldu Senelerce evlatsız boşa yaşamışım.
Allahım kimsenin kucağını boş bırakmasın nerede varsa isteyen herkese nasip etsin.
Ben de senin gibi hissederdim. Herkes hamileyken o moda giremiyor. Doğunca çok farklı oluyor ama. Gerçi ben ilk doğum yaptığımda da öyle deli gibi duygulanmadım ama bir kaç gün sonra aşık olmuştum yavrumaAnneller gününde eş-dost "artık sen de annesin" diyerek anneler günümü kutladı ama ben rahatsız oldum o düşünceden nedense.. Allah sonumu hayır etsin..
Aminnnn....Çok korkanada cesaret versin:)Ben de senin gibi hissederdim. Herkes hamileyken o moda giremiyor. Doğunca çok farklı oluyor ama. Gerçi ben ilk doğum yaptığımda da öyle deli gibi duygulanmadım ama bir kaç gün sonra aşık olmuştum yavrumaEn güzel duygu, Allah her isteyene nasip etsin.
Her şey güzel olacak....içimde ki ses; sağlıklı, size neşe ve huzur getirecek bir evladınız olacağını , hatta sonra da bana anneliği tavsiye edeceğinizi söylüyorAnneller gününde eş-dost "artık sen de annesin" diyerek anneler günümü kutladı ama ben rahatsız oldum o düşünceden nedense.. Allah sonumu hayır etsin..
Kesinlikle.... onun bilincinde olmasam zaten 30 yaşına kadar beklemez, bu konuda bu kadar kafa yormaz, daha cesur olur bi kaç tane doğururdumBenim bu konudaki tavrım nettir. Eğer bir aile düzgün bir evlat yetiştiremeyecekse zevkine çocuk yapmasın.Çocuk bir şekilde kendi kendine yetişmiyor.İş yemeğini , suyunu vermekle,ihtiyaçlarını karşılamakla bitmiyor.Toprağa ektiğin bitki bile kendiliğinden büyümez,Bakım ister.Çocuk çok büyük bir sorumluluk,basit birşey değil.
Umarım öyle olurHer şey güzel olacak....içimde ki ses; sağlıklı, size neşe ve huzur getirecek bir evladınız olacağını , hatta sonra da bana anneliği tavsiye edeceğinizi söylüyor
Çoğu aile için değil bir şekilde büyür Allah rızkını verir diyor daKesinlikle.... onun bilincinde olmasam zaten 30 yaşına kadar beklemez, bu konuda bu kadar kafa yormaz, daha cesur olur bi kaç tane doğururdumAma biliyorum ki annelik dünyadaki en zor iş, bir ömür boyu sürecek bir sorumluluk
Büyür de işte nasıl büyür, acılar çekerek, hastalıklarla büyüyecekse, zor bir hayatı olacaksa hiç olmasın daha iyi
Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedimBir yanım istiyor, küçük bir kuzum olsun bağrıma basayım diyorum, arkadaşlarımın bebişlerini severken evet doğurmalıyım, Allah'ım banada nasip et diyorum...Ama bu düşüncem sonra hemen değişiyor, yok çocuk olmaması daha iyi diyorum.Nasıl doğuracam, doğurdum hadi nasıl bakacam ve büyütecem, ben işe giderken o napacak, hem işime, hem evime, hem çocuğa bakacak güç ve sabır bende yok diyorum Biraz bahtsızımdır ben, ya çocuk engelli doğarsa, ya doğum çok zor olursa, ya sonrasında ben ya da bebeğim hasta olursa diye aklıma geliyor ve daralıyorum,çok kaygı taşıyorum, geleceği düşünmeden yaşayabilmeyi beceremeyenlerdenim Bi de bizim ailede herkes kanserden ölüyor, doktorlarda sende genetik açıdan risk altındasın, çocuk istiyorsan hemen yap diyorlar...Bilmiyorum ben yaa, napıcam??Hep kötü kötü düşünceler aklıma geliyor.Diyelim ki çocuk yaptım ama sonrasında kanser bana da vurdu, bu seferde neden ben bu çocuğu doğurdum, onu bile bile annesiz bırakmayı göze alarak nasıl dünyaya getirdim diye kendi kendimi suçlarsam diye çok korkuyorum.Ya nolur içinizden ne geçiyorsa onu yazın , yorumlarınızı bekliyorum, fikirleriniz karar vermemde etkili olacak
sadece bu konuda değil dimi. her konuda kaygılısın. kaygı bozukluğu var sende galiba. yani anksiyete. bende de var.
bir süre önce bir çok şey ters gitti hayatımda. babamın kanser olması atlatma süreçleri, benim alerjilerimin tavan yapması, tek başına acile gittiğimde yanlış ilaç vermeleri ve doktorların başıma toplanması, sonrasında başlayan yalnız kalamama durumum... derken kaygı bozukluğu başladı.
ya şöyle olursa diye bir girip işin içinden çıkamıyorum...
Annelik güdüsü bende de yok diyordum ama şu sıralar eşimin dostumun çocuklarını kucağıma aldığımda bazen içime sokuveresim geliyor, bi tanede benim olsa böyle yumuk yumukinanki bende o yol ayrımındayım canım. butun arklarım kuzenlerim anne oldu onları görünce hevesleniyorum. ama sonra hayatımda bir bebeğe bağımlı sorumluluk sahibi olmak düşüncesi korkutuyor beni. belkide diyorum annelik güdüsü bende yok sorun bende diyorum hatta bir pskologa gitmeyi bile düşündüm şuda var yaş geçiyor çok kararsızım bende:/
sadece Allah'a dua ediyorum, lütfen Allah'ım bu konuda bana yardım et, bi karar vermemi nasip et, verdiğim karardan emin olmamı nasip et, hayırlısını ver diye....Korunmaya devam ediyorum, bazen korunmayı bıraksam diyorum, herşeyi Allah'a bıraksam falan diye geçiyor içimden,bilmiyorummEndişelerin anlaşılır şeyler ancak hesaba katmadığın çok büyük bir şey var ; bizi Yaratan
O sana bir evlat verecekse istediğin kadar planla, istediğin kadar olmasın de =)) maalesef ki bazı kararlara karışmak biz kulların işi değil =))
Ben bir çocuk doğurmuş, bundan sonra da asla çocuğun olmaz denilen bir kadının 2. evladıyım,ablamla benim aramda 7 düşüğü var rahmetli annemin, benden sonra da 2 kızı daha, toplamda 4 taneyiz. Çok çileli büyüttü bizi ancak öldüğü güne dek hep iyi ki doğurmuşum dedi, iyi ki doğurmuşum... Bana göre bizim yüzümüzden hayatı kaydı ama o hep iyi ki doğurmuşum dedi =)) Çevremde hiç keşke doğurmasaydım diyen anne görmedim =))
Bu kadar evham yapma, su akar yolunu bulur, dünyaya geleceği varsa gelecektir, sen gönlünü ferah tut. Yaşayacağı şartlar, göreceği zorluklar da onun imtihanı olacak, senin yine bu konuda çok fazla yapabilecek bir şeyin yok. O yüzden yaşın geçmeden anneliği tat derim ben, endişe etmemeye çalış, anne olunca süper güçler geliyor insana, öyle olmasa bu milyonlarca kadın, bu hayat şartlarında nasıl büyüteceklerdi bebeklerini, felaketleri düşünme, tadını çıkar, bırak olabilirken olsun =))
Bunu diyebildiğiniz için ne kadar şanslısınız bi bilsenizSu hayatta yaptıgım en güzel şey anne olmak. Evladın bu kadar tatlı birsey OLDUĞUNU bilseydim cok cok daha önce yapardım. Tabi bu demek degil ki ikinci çocuğu yapacağım :) hayat zor şartlar ağır