Anne olupta sonradan pişman olanlar var mı?

Anne olamadigi icin kahrolan var ,Ben,Rabbim sizeboyle bi mucize veriyor siz nelete kafa takiyonuz yok hasta olur yok sakat dogar , bana bi can versin ben sonra olmeyede raziyim sizleri anlamiyorum
 
Anne olamadigi icin kahrolan var ,Ben,Rabbim sizeboyle bi mucize veriyor siz nelete kafa takiyonuz yok hasta olur yok sakat dogar , bana bi can versin ben sonra olmeyede raziyim sizleri anlamiyorum
Herkes sizin gibi düşünmek zorunda değil seher hanm saygı suyunuz.kendinize gore yargılayıp elestiriyorsunz ama biraz çift taraflı dusunmek lazim.allah kucaginizi doldursun insallh
 
Anne olamadigi icin kahrolan var ,Ben,Rabbim sizeboyle bi mucize veriyor siz nelete kafa takiyonuz yok hasta olur yok sakat dogar , bana bi can versin ben sonra olmeyede raziyim sizleri anlamiyorum
Ölmek maharet değil ki:) Ölmek kolayı seçmek !!!Önemli olan o yavruyu hakkıyla yetiştirebilmek, koruyup kollayabilmek, onu bu dünyada mutlu etmeye çabalayabilmekHoppa
 
Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedimo_OBir yanım istiyor, küçük bir kuzum olsun bağrıma basayım diyorum, arkadaşlarımın bebişlerini severken evet doğurmalıyım, Allah'ım banada nasip et diyorum...Ama bu düşüncem sonra hemen değişiyor, yok çocuk olmaması daha iyi diyorum.Nasıl doğuracam, doğurdum hadi nasıl bakacam ve büyütecem, ben işe giderken o napacak, hem işime, hem evime, hem çocuğa bakacak güç ve sabır bende yok diyorum:KK61:Biraz bahtsızımdır ben, ya çocuk engelli doğarsa, ya doğum çok zor olursa, ya sonrasında ben ya da bebeğim hasta olursa diye aklıma geliyor ve daralıyorum,çok kaygı taşıyorum, geleceği düşünmeden yaşayabilmeyi beceremeyenlerdenim:KK43: Bi de bizim ailede herkes kanserden ölüyor, doktorlarda sende genetik açıdan risk altındasın, çocuk istiyorsan hemen yap diyorlar...Bilmiyorum ben yaa, napıcam??Hep kötü kötü düşünceler aklıma geliyor.Diyelim ki çocuk yaptım ama sonrasında kanser bana da vurdu, bu seferde neden ben bu çocuğu doğurdum, onu bile bile annesiz bırakmayı göze alarak nasıl dünyaya getirdim diye kendi kendimi suçlarsam diye çok korkuyorum.Ya nolur içinizden ne geçiyorsa onu yazın , yorumlarınızı bekliyorum, fikirleriniz karar vermemde etkili olacak:KK19:
Bu kaygilarla geldim 36 yasima.ahhh keske 28 .30 yaslarimda dogursaydimmm.simdi 1 aylik hamileyim.cok zor geliyor.erken yasta hamile kalmadigima pisman oluyorum.simdiye buyur 6 yasinda olurdu...cnm kanser zaten grip gibi allahhh korusun ,ola ki bu dert geldi.artik yuzde 90 caresi var..genede rabbim bilir de,artik uclu test vs derken engelli olmuyo cocuklar yani o dertte kalkti gunumuzde.babasida yardimci olur tabi geciminiz iyi ise.bakici bulur baktirirsin.devlet tesvik amacli izinleride kolaylastiriyor.v.s vs ...dogur gitsinnnn:)
 
Herkes sizin gibi düşünmek zorunda değil seher hanm saygı suyunuz.kendinize gore yargılayıp elestiriyorsunz ama biraz çift taraflı dusunmek lazim.allah kucaginizi doldursun insallh
Herkes dogurmak istemeyebiliyor seher hanimcim..ben yillarca bu bayanin kaygilarini tasimaktan dogurmaktan korktum..kiminde annelik duygusu coook kuvvetli oluyor hep dogurmak istiyor.kimi ise ya yasadigi kotu tecrubelerden ya da annelik duygusunun baskin olmamasindan dolayi erteliyor yada kararsiz kaliyor.her kadin bir degil.lutfen yargilayip sorgulamayalim
 
Ben de 27 28 yasima kadar tek cocuk yeter fazla dogurmam dedim, o dahi nasip olmadi, kaldiki ihtimallerle yasanmaz ,insanin basina hersey gelebilir bu dogduktan sonra da olabili,benim oz yegenim engellindogum hatasindan dolayibi gun dogmasaydi demedik basimizin gozumun ustunde yeri varailemizin goz bebegi, ,,dedigim su rabbim size boyle bir mucize verdiyse degerlendirin yargilamiyorum,
 
canım sen daha hamıle kalmak ıcın denemeden yapamam dıyorsun da
belkı de omur boyu ıstesende hamıle kalamayacaksındır
neden bunu soyluyorum ;yakınen tanıdıgımın basına boyle bısey geldıde
 
Ben de 27 28 yasima kadar tek cocuk yeter fazla dogurmam dedim, o dahi nasip olmadi, kaldiki ihtimallerle yasanmaz ,insanin basina hersey gelebilir bu dogduktan sonra da olabili,benim oz yegenim engellindogum hatasindan dolayibi gun dogmasaydi demedik basimizin gozumun ustunde yeri varailemizin goz bebegi, ,,dedigim su rabbim size boyle bir mucize verdiyse degerlendirin yargilamiyorum,

canım sen daha hamıle kalmak ıcın denemeden yapamam dıyorsun da
belkı de omur boyu ıstesende hamıle kalamayacaksındır
neden bunu soyluyorum ;yakınen tanıdıgımın basına boyle bısey geldıde

Dediğiniz gibi belki de hamile bile kalamayacam, bu da olabilir...Öyle bir durumda da kaderimde evlat sahibi olmak yokmuş,Rabbim böyle uygun görmüş deyip, kabullenmekten başka çarem de olmayacak.Ben şu an sadece, çocuk sahibi olma ihtimalimi bi değerlendirsem mi, değerlendirmesem mi? diye düşünüyorum...O ihtimali denemek konusunda bile net karar veremiyorum
 
Konu birden hortlayınca anne olmaya karar verdiniz falan sandım :KK48:
Bence bebek güzel şeydir yahu. Sorumluluğu çoook fazla tabiki ama daha hiç pişman olanı görmedim. Hatta yakınanı dahi görmedim duymadım. Bunca insan memnun olduğuna göre güzel birşey demek ki.
 
Konu birden hortlayınca anne olmaya karar verdiniz falan sandım :KK48:
Bence bebek güzel şeydir yahu. Sorumluluğu çoook fazla tabiki ama daha hiç pişman olanı görmedim. Hatta yakınanı dahi görmedim duymadım. Bunca insan memnun olduğuna göre güzel birşey demek ki.
Yooook daha karar vermedim:) Arada konuyu hortlatıyorum ki, daha fazla anne başlığı görüp yorum yazsın
 
Benim çocuğum engelli. Buna rağmen pişman değilim. O olmasa nasıl bir duygu bilemez ve eksikliğini de dolayısıyla hissedemezdim. Ama büyük sorumluluk. Hazır değilseniz yapmayın. Çocuk zor zanaat. Bir de bunalım yaşarsanız sizin için zor olur. Çok istemedikçe girişmeyin derim.
 
Benim çocuğum engelli. Buna rağmen pişman değilim. O olmasa nasıl bir duygu bilemez ve eksikliğini de dolayısıyla hissedemezdim. Ama büyük sorumluluk. Hazır değilseniz yapmayın. Çocuk zor zanaat. Bir de bunalım yaşarsanız sizin için zor olur. Çok istemedikçe girişmeyin derim.
Rabbim size güç, kuvvet ve sabır versin.Özel bir yavrunun annesi olduğunuz için, sizde çok özelsiniz:KK19:
Dün bi arkadaşla konuştum, iki tane yavrusu var, doğumları zor olmasına rağmen,o kadar memnun ki halinden ve evlatlarından. Bu mevzu açıldı ve hamile kalmadan önce anne olmayı çok istediniz mi? diye sordum, o da öyle bi isteğim yoktu, doğanın kanunu bu, eşimle de mutluyum, nasıl olsa eninde sonunda olacak deyip, bi cesaret hamile kaldım, hiç öyle hormonlarım tavan yaptı, ayyy anne olmalıyım diye yanıp tutuşmadım, o hormonları bekleseydim ben hiç anne olamazdım, böyle bir sorumluluğun altına girmek için sen de hormonları bekleyip durma, her bayanda hormonlar aynı çalışmıyor falan dedi:KK48:Sizde tam tersi çok istemedikçe bu işe girişmeyin diyorsunuz,ne yapacağımı bilemedim.
 
Anne olmak elbet güzel bir duygudur.Fakat anneler sadece kendilerini düşündükleri için çocukları düşünmüyorlar.Bu Dünyaya çocuk getirmek ne kadar mantıklı ? Onu geçtim istemeyen biri anne olmasın zaten.Anne olmak kolay birşey değil.Doğurup pişman olmak daha mı iyi ? İnsan kariyer yapmak ister ülkeye,bilime katkı sağlamak ister.Malesef annelik buna engeldir.Biraz annelik konusunda ince düşünmek gerekir.Kariyer ve çocuk aynı anda asla yürümez.İşine gücüne bakarken yeni bir araştırma peşinde koşarken ardında bıraktığın,hiç ilgi gösteremediğin çocuğun ne yapacak ? Sonra çocuk neden böyle oldu ? Çünkü insanlar bencil, düşünmeden karar veriyorlar.Çocuğuyla ilgilenemeyen,başka durumları çocuğun önüne koyan kişi anne olmasın.
 
sırf başlıktan rahatsız olduğum için yorum yapma gereği hissettim. annelikten pişman olunur mu hiç ne tuhaf bir düşünce:KK43:
 
X