Bence 1 dolu iki boş 1 hafta devam et.. sanki hala daha koyu değil canım.. akşam 7-8 gibi 2 saat çay falan içmeden önce yaparsan acayip iyi çıkıyor...Klomen dun bitti bugün koyulaşma var kizlar bu akşamı değerlendireyim diyorum siz ne dersiniz ?
Amin Canım... Sorma her izlediğimde ağlıyorum yaa herkesin hikayesinde ağlayacak mutlaka bişey var. Ama ne kadar mutlu yaşıyorlar, aşkla sevgiyle yaşıyorlar... Varmıdır acaba halen böyle hayatlar..Kızlar cok moralim bozuk ağlamamak ıcın zor duruyorum. Gonul dağını izleyen bilir. Cemilenin çocuğu olmuyormuş ya dua edıyormus yuvasına bir kuş konsun dıye kocası bile farkında degil. Cok kotu oldum. Eşim kolumu tuttu anlamış gibi üzüldüğümü ıyıce beter oldum. Allah'ım bir an önce yuvamıza kuş kondursun yarabbim
Canım hadi inşallah hayırlısı olsun...Bugün ilk kez hamile kaldığım aydaki gibi tek taraflı bıçak saplanır gibi anlık ağrılar yaşıyorum. Acayip umutlandım. Buna rağmen yine olmazsa artık belirti denen şeye asla inanmayacağım ve kendi vücudumu da tanıdığıma dair olan inancımı kaybedicem
Hahahha hoşgeldin tam geldinMerhaba kızlar. Ben aranıza yeni katıldım. Gelecek ay düğünüm var. 18 yaşımdayım. 5 yıllık evliyim. 3 çocuğumuz var. İkinciyi düşünüyoruz. Çok heyecanlıyım kusura bakmayın. Test sonucum burada. Sizce hamile miyim? Listeye beni de ekler misiniz? BAT 30 Şubat
Hoşgeldin canım merak ettik seniminseo U Uzaygemisi35 cukulatam fiona13 R Random3 GeminiWoman başka etiketleyen, yazan, merak eden, gözden kaçırdığım kim varsa eksik olmayın. Afedersiniz b.k gibiyim ama anlatsam bir türlü anlatmasam bir türlü. Ben sanırım çocuk sevdasından vazgeçip önce evliliğimi çocuğa hazır hale getirmek için uğraşmalıyım ama hiçbirine de gücüm kalmadı açıkçası. Çocuğu diliyle kendi de istediği halde tavırlarında bununla bağdaşam hiçbir şey görememekten çok yoruldum. Bir sürü tartışma, kavga, tantana. Konuşmaya çalıştıkça daha kötüye gidiyor vs. Onca stres ben sonunda sağlığımdan olmaya başladım ama baktım o hayatına aynen tıkır tıkır devam ediyor. Psikiyatrist randevusunun gelmesini bekliyorum. O geçince de kendi bedenim hata vermeye başladı artık. Önce kendimi tamir ettireceğim. Sonra ne yaparım hiç bilmiyorum ama artık düşünmek de istemiyorum hiçbir şeyi
İnan ne yazayım bilemedim kuzu. Çok çok haklısın. Biraz sal istersen bi yardım alacak olman çok iyi olmuş. Bence eşinlede gidin. İnşallah her şey yoluna girer ve bebeğine kavuşursunminseo U Uzaygemisi35 cukulatam fiona13 R Random3 GeminiWoman başka etiketleyen, yazan, merak eden, gözden kaçırdığım kim varsa eksik olmayın. Afedersiniz b.k gibiyim ama anlatsam bir türlü anlatmasam bir türlü. Ben sanırım çocuk sevdasından vazgeçip önce evliliğimi çocuğa hazır hale getirmek için uğraşmalıyım ama hiçbirine de gücüm kalmadı açıkçası. Çocuğu diliyle kendi de istediği halde tavırlarında bununla bağdaşam hiçbir şey görememekten çok yoruldum. Bir sürü tartışma, kavga, tantana. Konuşmaya çalıştıkça daha kötüye gidiyor vs. Onca stres ben sonunda sağlığımdan olmaya başladım ama baktım o hayatına aynen tıkır tıkır devam ediyor. Psikiyatrist randevusunun gelmesini bekliyorum. O geçince de kendi bedenim hata vermeye başladı artık. Önce kendimi tamir ettireceğim. Sonra ne yaparım hiç bilmiyorum ama artık düşünmek de istemiyorum hiçbir şeyi
:))) Kafamı allak bullak ettin kızz:)))) Hiç adına bakmadan okumaya çalışıyorum...Adını görünce bir duraksadım...:):)))Merhaba kızlar. Ben aranıza yeni katıldım. Gelecek ay düğünüm var. 18 yaşımdayım. 5 yıllık evliyim. 3 çocuğumuz var. İkinciyi düşünüyoruz. Çok heyecanlıyım kusura bakmayın. Test sonucum burada. Sizce hamile miyim? Listeye beni de ekler misiniz? BAT 30 Şubat
sana benzer şeyler ben de yaşadım. çocuk konusu benim gündemim olduğu kadar asla onun gündemi olmadı. sanırım altında benden kaynaklanan sorunlar nedeniyle onu bu histen mahrum bırakıcam korkusu vardı. baba olma hakkını eliden alıyorum diye düşündüm. sonra eşimi resmen krizlerle ikna ettim çünkü spermiyograf olmadan benle ilgli de süreç ilerlemiyecekti.minseo U Uzaygemisi35 cukulatam fiona13 R Random3 GeminiWoman başka etiketleyen, yazan, merak eden, gözden kaçırdığım kim varsa eksik olmayın. Afedersiniz b.k gibiyim ama anlatsam bir türlü anlatmasam bir türlü. Ben sanırım çocuk sevdasından vazgeçip önce evliliğimi çocuğa hazır hale getirmek için uğraşmalıyım ama hiçbirine de gücüm kalmadı açıkçası. Çocuğu diliyle kendi de istediği halde tavırlarında bununla bağdaşam hiçbir şey görememekten çok yoruldum. Bir sürü tartışma, kavga, tantana. Konuşmaya çalıştıkça daha kötüye gidiyor vs. Onca stres ben sonunda sağlığımdan olmaya başladım ama baktım o hayatına aynen tıkır tıkır devam ediyor. Psikiyatrist randevusunun gelmesini bekliyorum. O geçince de kendi bedenim hata vermeye başladı artık. Önce kendimi tamir ettireceğim. Sonra ne yaparım hiç bilmiyorum ama artık düşünmek de istemiyorum hiçbir şeyi
Rahim filmi temiz çıktı lh FSH E2 falan bakıldı yumurtalıklarim tembel benim ama oda ilaç ile büyüyor iğne ile çatlıyor büyüyen yumurtanın kalitesi için kan verdim doktorum ona da çok güzel dedi fakat gebelik yoksen kan değerlerine yumurtalarına baktırdın mı canım? Rahim filmi çektirdin mi?
Sanirim hepimiz ayni şeyleri yaşıyoruz benim esimde bendeki çabanın gramı yoksana benzer şeyler ben de yaşadım. çocuk konusu benim gündemim olduğu kadar asla onun gündemi olmadı. sanırım altında benden kaynaklanan sorunlar nedeniyle onu bu histen mahrum bırakıcam korkusu vardı. baba olma hakkını eliden alıyorum diye düşündüm. sonra eşimi resmen krizlerle ikna ettim çünkü spermiyograf olmadan benle ilgli de süreç ilerlemiyecekti.
iyiki de çırpınıp ikna ettm belki biraz olayın ciddiyetine vardı. belki de ufak da olsa bir boyut atladı. ama sonuç olarak hala onun için takviyeler yöntemler araştıran da benim.seni çook çok iyi anlıyorum. birebir aynı olmasa da benzer durumlar ben de terapi alıyorum. psikoloğum bu konuda resmen kapalı olan çakralarımı açıyor.
aslında belki de bişiyler düzelmeli ondan herşeyin zamanı var lafı çook doğru. o yüzden kendini önceliklendirmeni tavsiye ederim cidden kendi akılları kanaat getirmediği sürece biz ne kadar çırpınsak boş. ama kaybolma da lütfen ortalardan
minseo U Uzaygemisi35 cukulatam fiona13 R Random3 GeminiWoman başka etiketleyen, yazan, merak eden, gözden kaçırdığım kim varsa eksik olmayın. Afedersiniz b.k gibiyim ama anlatsam bir türlü anlatmasam bir türlü. Ben sanırım çocuk sevdasından vazgeçip önce evliliğimi çocuğa hazır hale getirmek için uğraşmalıyım ama hiçbirine de gücüm kalmadı açıkçası. Çocuğu diliyle kendi de istediği halde tavırlarında bununla bağdaşam hiçbir şey görememekten çok yoruldum. Bir sürü tartışma, kavga, tantana. Konuşmaya çalıştıkça daha kötüye gidiyor vs. Onca stres ben sonunda sağlığımdan olmaya başladım ama baktım o hayatına aynen tıkır tıkır devam ediyor. Psikiyatrist randevusunun gelmesini bekliyorum. O geçince de kendi bedenim hata vermeye başladı artık. Önce kendimi tamir ettireceğim. Sonra ne yaparım hiç bilmiyorum ama artık düşünmek de istemiyorum hiçbir şeyi
Hoşgeldin canım merak ettik senigerçekten o kadar zorlanırken mental olarak eş desteğini eylemsel olarak görememek çok çok sinir bozucu bir durum. Haklısın çok düşüncelerinde malesef tek taraflı olmuyor bu iş. Kesinlikle önce kendine odaklan, neden tek başına çaba vereceksin ki bir tek sen mi anne olacaksın o da baba olacak. Boşver hiç üstüne gitme gerekirse sal ne olacaksa olsun yumurtlamasıydı takviyesiydi derken kafayı yiyoruz. Baktın olmuyor gider koydurursun tüpü hiiiiç takma kafana
İnan ne yazayım bilemedim kuzu. Çok çok haklısın. Biraz sal istersen bi yardım alacak olman çok iyi olmuş. Bence eşinlede gidin. İnşallah her şey yoluna girer ve bebeğine kavuşursun
sana benzer şeyler ben de yaşadım. çocuk konusu benim gündemim olduğu kadar asla onun gündemi olmadı. sanırım altında benden kaynaklanan sorunlar nedeniyle onu bu histen mahrum bırakıcam korkusu vardı. baba olma hakkını eliden alıyorum diye düşündüm. sonra eşimi resmen krizlerle ikna ettim çünkü spermiyograf olmadan benle ilgli de süreç ilerlemiyecekti.
iyiki de çırpınıp ikna ettm belki biraz olayın ciddiyetine vardı. belki de ufak da olsa bir boyut atladı. ama sonuç olarak hala onun için takviyeler yöntemler araştıran da benim.seni çook çok iyi anlıyorum. birebir aynı olmasa da benzer durumlar ben de terapi alıyorum. psikoloğum bu konuda resmen kapalı olan çakralarımı açıyor.
aslında belki de bişiyler düzelmeli ondan herşeyin zamanı var lafı çook doğru. o yüzden kendini önceliklendirmeni tavsiye ederim cidden kendi akılları kanaat getirmediği sürece biz ne kadar çırpınsak boş. ama kaybolma da lütfen ortalardan
Çok leş bir durum gerçekten. Hiçbir kadının bu duruma düşmesini istemem. Düşenlere de Allah kolaylık versin. Ben artık nasıl dua edeceğimi de neyle nasıl mücadele edeceğimi de şaşırmış durumdayım. Sorun şu ki karşınıza çıksa ve anlatsa dünyanın en iyi eşi ve en ideal babası diyebilirsiniz. Nasıl bir isteksizlik ve umursamazlık içinde olduğunun, gururumu ne kadar ayaklar altına aldığımın o kadar farkında değil ve o kadar inkarda ki burada üç beş satırla anlatabilmem mümkün değil. Adam en ufak nazımı ve ilgi beklentimi bile algılayamadığı gibi kendisi yeni gelin gibi nazlanıp benden ilgi bekliyor. Tedavi konusunda sıkıntı yaşamadık. O test sonucunu görür görmez kötü etkilendi ve ilaçlarını düzenli kullanmaya başladı. Hatta ben çocuk fikrinden vazgeçtiğimi söylediğim halde hala içiyor sanırım. Sorun şurada. İlaçlardan birini piyasada bulamayabileceğimizi söylemişti doktor. Eczane eczane ben dolaştım. Üç şehirde onlarca eczanede telefonla ilaç aradım bulurlarsa kargo ücretini ödeyelim göndersinler diye. En önemli ilaçlardan biriydi bu hormon ilacı ve maalesef muadili de yok. Biraz da sen ara dediğimde verdiği cevap "Buluruz ya". E bul ya da en azından ara ben de göreyim. Yok. İki kutu bulduk zar zor. Onlar bitti. Bir kutu daha kullanması lazım. Hala arayacak. Seneye arayacak herhalde. Korunmayı bıraktığımızdan beri her ay istisnasız yumurtalama haftamda en az bir kez tartışma çıkardı. Her seferinde alttan almaya çalıştım. Bu sefer artık ilgisizliğine daha fazla tahammül edemedim. Ben ilaç kullandım prolaktinimi düşürdüm. Onun tedavisinde ikinci ay. Mart başında kontrole gideceğiz. Doktora ne diyecek çok merak ediyorum. Bana ilgisiz davrandığını söyledim diye yeni gelin gibi küstü günlerce ve yumurtlama haftamdı. Yani önemli bir aydı ve "Tam değerlendiremediysek nolmuş? Bu ay son şansımız mıydı?" kafasında. Ben de artık şöyle düşünmeye başladım. Biz 150 ay da tedavi olsak demek ki bu hep "Amaaan bir ay deneriz nolmuş her ay denememiz mi lazım" diyecek. Ben böyle rahatlık görmedim ve kabul etmiyor çocuk istemediğini. Bu çocuk isteyen bir insan tavrı mı ben anlamadım gitti. İlişki konusundaki isteksizliğini başka başka şeylere bağlıyor. Ne kadarı doğru ne kadarı yalan artık şüpheliyim ama çocuk isteği konusunda kesinlikle çok emin. Çok ilginç bir vaka yani. Psikiyatriste o da gidiyor ama onu da umursadığı yok. En son bizim talebimiz üzerine, morfolojiyi etkiliyoe mu diye görmek için ona antidepresanı bıraktırdı doktor. Şimdi ben tek görüşmeye gideceğim. Ben ondan daha sık gidiyorum zaten bu ilk gidişim olmayacak(( Canım sen şuan bi tık belki fazlasını yaşıyorsun..Şuanda bu sayfada uzun süredir bebek isteyen çiftlerin çoğunda bu sorun yaşanıyor. Bide yumurtlama zamanı bende de bi alınganlık oluyor bi sinir oluyor illa ki kavga ediyoruz.. Çoğunu bu şekilde kaçırdık bizde... Kendine ve eşine ara ara izin ver.. Kendini strese sokma canım... Psikolojini düzgün tutmaya çalış.. Seni seviyoruz sende bize moral veriyorsun... Seviyoruz seni...
Evet cnm ya sorma icim parça parça çok kötü oldum o resimlerinin olduğu mezar taşlarını oyle yerlere atılmış görünce bunu hakedecek ne yaptılar ki Allahtan bulsunlar yapanları Allaha havale ediyorum dedemin de dahil olmak üzere bir çok akrabamizinkini de kırmışlar ölü insanların ne zararı olabilir de böyle yaparlar anlamadim ki ne mantıkla hangi vicdanla böyle yapabildiler amaçları ne hic bilmiyorum eniştem teyzem kötü haldeymis arayamadım bile arayanları da acamamislar zatenzeynep-ahmet canım nasılsın akşam haberlerde gördüm adanada mezar taşlarını kırmışlar senin şehit kuzenlerinin mezarına da zarar vermişler galiba babası ağlıyordu üzüldüm çok
Bunalmakta okadar haklısın ki. Bazı erkekler hiçbir şeyi ciddiye almıyorlar. Yaradılış gereği kadından daha sorumsuzlar. Bir abla erkekler anlamayınca çok görmeyeceksin onlarda beyin çok geç gelişir ya da hiç gelişmez dermiş. Çok haklı geliyo bazen bana. Ya kafaları basmıyo. Ya da problem olduğunu kabullenemiyorlar kendilerinde. Garip bir şey bu. Sen yardım almakla en iyisini yapıyorsun. Böyle bir durum olmasa bile bence insanlar her durumda bir uzmandan yardım almalı. Pes etme. Yıkıldığın bir dönemden geçiyorsun. Ama geçecek. Biz ne zaman istersen burdayız.Çok leş bir durum gerçekten. Hiçbir kadının bu duruma düşmesini istemem. Düşenlere de Allah kolaylık versin. Ben artık nasıl dua edeceğimi de neyle nasıl mücadele edeceğimi de şaşırmış durumdayım. Sorun şu ki karşınıza çıksa ve anlatsa dünyanın en iyi eşi ve en ideal babası diyebilirsiniz. Nasıl bir isteksizlik ve umursamazlık içinde olduğunun, gururumu ne kadar ayaklar altına aldığımın o kadar farkında değil ve o kadar inkarda ki burada üç beş satırla anlatabilmem mümkün değil. Adam en ufak nazımı ve ilgi beklentimi bile algılayamadığı gibi kendisi yeni gelin gibi nazlanıp benden ilgi bekliyor. Tedavi konusunda sıkıntı yaşamadık. O test sonucunu görür görmez kötü etkilendi ve ilaçlarını düzenli kullanmaya başladı. Hatta ben çocuk fikrinden vazgeçtiğimi söylediğim halde hala içiyor sanırım. Sorun şurada. İlaçlardan birini piyasada bulamayabileceğimizi söylemişti doktor. Eczane eczane ben dolaştım. Üç şehirde onlarca eczanede telefonla ilaç aradım bulurlarsa kargo ücretini ödeyelim göndersinler diye. En önemli ilaçlardan biriydi bu hormon ilacı ve maalesef muadili de yok. Biraz da sen ara dediğimde verdiği cevap "Buluruz ya". E bul ya da en azından ara ben de göreyim. Yok. İki kutu bulduk zar zor. Onlar bitti. Bir kutu daha kullanması lazım. Hala arayacak. Seneye arayacak herhalde. Korunmayı bıraktığımızdan beri her ay istisnasız yumurtalama haftamda en az bir kez tartışma çıkardı. Her seferinde alttan almaya çalıştım. Bu sefer artık ilgisizliğine daha fazla tahammül edemedim. Ben ilaç kullandım prolaktinimi düşürdüm. Onun tedavisinde ikinci ay. Mart başında kontrole gideceğiz. Doktora ne diyecek çok merak ediyorum. Bana ilgisiz davrandığını söyledim diye yeni gelin gibi küstü günlerce ve yumurtlama haftamdı. Yani önemli bir aydı ve "Tam değerlendiremediysek nolmuş? Bu ay son şansımız mıydı?" kafasında. Ben de artık şöyle düşünmeye başladım. Biz 150 ay da tedavi olsak demek ki bu hep "Amaaan bir ay deneriz nolmuş her ay denememiz mi lazım" diyecek. Ben böyle rahatlık görmedim ve kabul etmiyor çocuk istemediğini. Bu çocuk isteyen bir insan tavrı mı ben anlamadım gitti. İlişki konusundaki isteksizliğini başka başka şeylere bağlıyor. Ne kadarı doğru ne kadarı yalan artık şüpheliyim ama çocuk isteği konusunda kesinlikle çok emin. Çok ilginç bir vaka yani. Psikiyatriste o da gidiyor ama onu da umursadığı yok. En son bizim talebimiz üzerine, morfolojiyi etkiliyoe mu diye görmek için ona antidepresanı bıraktırdı doktor. Şimdi ben tek görüşmeye gideceğim. Ben ondan daha sık gidiyorum zaten bu ilk gidişim olmayacak
Erkekler işin laylaylom tarafında bizim gibi duygusal düşünmüyorlar biz mesela yumurtalığımızda sıkıntı çıkınca aa bebeğimiz olmaz mı diye üzülüyoruz onlar sperminde bişi çıkınca erkekliklerinden bişi eksilmiş gibi tribe giriyorlar dertleri çocuk falan olmuyor yine kendileri oluyor. Bir de ilişkide sorumluluğu alan taraf hep kadın olunca cidden bi yerden sonra insan "eh yeter" oluyor. Aslında formül çok basit çok büyük şeyler beklemiyoruz azıcık konu ile ilgili ciddiyet, alaka ve ilgi. Ama malesef bu bile erkeklere zor geliyor, çok üşengeçler sorumluluk almaktan çok korkuyorlar. Cidden allah sabır versin kadınlaraÇok leş bir durum gerçekten. Hiçbir kadının bu duruma düşmesini istemem. Düşenlere de Allah kolaylık versin. Ben artık nasıl dua edeceğimi de neyle nasıl mücadele edeceğimi de şaşırmış durumdayım. Sorun şu ki karşınıza çıksa ve anlatsa dünyanın en iyi eşi ve en ideal babası diyebilirsiniz. Nasıl bir isteksizlik ve umursamazlık içinde olduğunun, gururumu ne kadar ayaklar altına aldığımın o kadar farkında değil ve o kadar inkarda ki burada üç beş satırla anlatabilmem mümkün değil. Adam en ufak nazımı ve ilgi beklentimi bile algılayamadığı gibi kendisi yeni gelin gibi nazlanıp benden ilgi bekliyor. Tedavi konusunda sıkıntı yaşamadık. O test sonucunu görür görmez kötü etkilendi ve ilaçlarını düzenli kullanmaya başladı. Hatta ben çocuk fikrinden vazgeçtiğimi söylediğim halde hala içiyor sanırım. Sorun şurada. İlaçlardan birini piyasada bulamayabileceğimizi söylemişti doktor. Eczane eczane ben dolaştım. Üç şehirde onlarca eczanede telefonla ilaç aradım bulurlarsa kargo ücretini ödeyelim göndersinler diye. En önemli ilaçlardan biriydi bu hormon ilacı ve maalesef muadili de yok. Biraz da sen ara dediğimde verdiği cevap "Buluruz ya". E bul ya da en azından ara ben de göreyim. Yok. İki kutu bulduk zar zor. Onlar bitti. Bir kutu daha kullanması lazım. Hala arayacak. Seneye arayacak herhalde. Korunmayı bıraktığımızdan beri her ay istisnasız yumurtalama haftamda en az bir kez tartışma çıkardı. Her seferinde alttan almaya çalıştım. Bu sefer artık ilgisizliğine daha fazla tahammül edemedim. Ben ilaç kullandım prolaktinimi düşürdüm. Onun tedavisinde ikinci ay. Mart başında kontrole gideceğiz. Doktora ne diyecek çok merak ediyorum. Bana ilgisiz davrandığını söyledim diye yeni gelin gibi küstü günlerce ve yumurtlama haftamdı. Yani önemli bir aydı ve "Tam değerlendiremediysek nolmuş? Bu ay son şansımız mıydı?" kafasında. Ben de artık şöyle düşünmeye başladım. Biz 150 ay da tedavi olsak demek ki bu hep "Amaaan bir ay deneriz nolmuş her ay denememiz mi lazım" diyecek. Ben böyle rahatlık görmedim ve kabul etmiyor çocuk istemediğini. Bu çocuk isteyen bir insan tavrı mı ben anlamadım gitti. İlişki konusundaki isteksizliğini başka başka şeylere bağlıyor. Ne kadarı doğru ne kadarı yalan artık şüpheliyim ama çocuk isteği konusunda kesinlikle çok emin. Çok ilginç bir vaka yani. Psikiyatriste o da gidiyor ama onu da umursadığı yok. En son bizim talebimiz üzerine, morfolojiyi etkiliyoe mu diye görmek için ona antidepresanı bıraktırdı doktor. Şimdi ben tek görüşmeye gideceğim. Ben ondan daha sık gidiyorum zaten bu ilk gidişim olmayacak
Yapanların elleri kırılsın inşallah insanlar artık kafayı yedi mezar taşından ne istersin ki insanların acılarına tuz basıyorlar resmenEvet cnm ya sorma icim parça parça çok kötü oldum o resimlerinin olduğu mezar taşlarını oyle yerlere atılmış görünce bunu hakedecek ne yaptılar ki Allahtan bulsunlar yapanları Allaha havale ediyorum dedemin de dahil olmak üzere bir çok akrabamizinkini de kırmışlar ölü insanların ne zararı olabilir de böyle yaparlar anlamadim ki ne mantıkla hangi vicdanla böyle yapabildiler amaçları ne hic bilmiyorum eniştem teyzem kötü haldeymis arayamadım bile arayanları da acamamislar zatenzaten gencecik bedenleri toprağa vermek yıktı bizi bir de böyle şeyler yaşayınca her seferinde tazeleniyo acımız