- 13 Temmuz 2019
- 1.459
- 1.539
- 44
-
- Konu Sahibi gibigibiyim
- #461
Gitmedim yakın zamanda gitçem inşallah .Size de kızınızla mutlu sağlıklı bir ömür diliyorum .
Gitmedim yakın zamanda gitçem inşallah .Size de kızınızla mutlu sağlıklı bir ömür diliyorum .Ben de iki ay adet olmadım.Direk menopoz düşündüm. Çünkü doktorlar hep erken menopoz dediler. Doktora gittim. İlaç verdi içtim. Adet oldum. Yarın yine gideceğim.Hormonlara göre göreceğim menopoza yakınmıyım değğlmiyim. Bu konuyu da geçmişte takip ettiğim erken menopoz konusunu ararken listem de buldum :)
Doktora gittiğim gün kızıma sarıldım bir kez daha şükrettim.
sizin kesinmi menopoz durumu gittinizmi doktora.
Siz de yıpratıcı şeyler yaşamışsınız ama pes etmemişsiniz hissediyorum bunu.. Geçmiş geçmişte kalmış geleceğe bakmak lazım.. şimdi eşinizle gerçekten mutluysanız ve bi çocuk istiyorsanız önce şu menapoz şüphesi için bir doktora gidin vakit kaybetmeden bence.. Yine çocuk için uğraşın ama evlat edinme fikrini de ekarte etmeyin bence.. gördüğünüz kötü örnekler bence bir yansımadır.. ne alırsa onu verir çocuk ailesine.. biyerde eksik hissetmiş olmalı ki başka arayışlara girmiştir.. ayrıca biyolojik ailesini araması bence insanın en doğal isteği olabilir.. Kendimden örnek vereyim biyolojik babam bizi ben 1 yaşındayken terketmiş. Annem ben 7 yaşındayken evlendi.. Üvey babam bana öyle bir babalık yaptı ki, yıllar sonra beni bulup heryerden yazan çizen, haberler gönderen öz babamla görüşmeyi hep reddettim 15 yıldır, çünkü hiç yokluğunu hissettirmeyen bi insana ihanet gibi geldi bana.. Geçen ağustosta üvey babamı kaybettim.. Yine görüşmüyorum öz babamla.. Siz bu konuyu bir daha düşünün bence, hem eşiniz de istiyormuş :)İlk evliliğim 16 yıl sürdü çocuk tedavisi için neredeyse bir ev parası gitti diyebilirim .Bir defa düşük yaptım 2001 yılında bir daha da hamilelik duygusunu tadamadım .Çok ağladım o zamanlar çok kendi kendimi tükettim .Benim eşimde evlatlık fikrine hiç sıcak bakmadı .Nasip yollarımız ayrıldı .Başka etkenlerde vardı tabiki .Neyse kız kuzeniyle aramız çok iyidi ayrıldığımız halde beni arar sorardı .Ondan duydum evlenmiş bir oğlu bir kızı olmuş .Her neyse baba olmayı çok istiyordu tabiki.Boşandıktan sonra 8 sene bekar yaşadım .Anne olamadım kaygısı boşanınca hissetmedim evliykenki gibi .Yaşta ilerleyince önüme bir kısmet çıktı 2. Evliliğim hadi bir defa daha tüp bebek falan denerim diye düşünürken .Şimdi eskisi kadar üzülmediğimin farkına varıyorum .Belkide alıştım bu duruma bilemiyorum .Nasip kısmet hayırlısı tabiki ancak evlatlık alma konusuna pek sıcak bakmıyorum.Yakın çevremde alıp büyütüp sonra evlatlık olduğunu öğrenen ve gerçek ailesinin arayışına geçip .Büyüten anne babaya dirsek çeviren hayırsız evlatlıklar gördüm şahit oldum belkide o yüzden düşünmüyorum .Şimdilerde adetlerim düzensizleşmeye vs başladı .Erken menapoza giriyorum belkide ,bir doktora çıkmayı düşünüyorum.Şimdi bu ruh haliyle içimde garip bir burukluk var .Fakat bu da benim imtihanım diyorum .Elden bir şey gelmiyor ne yazıkki .
Amin inşallahHayırlı olsun Çok sevindimrabbim hep birlikte güzel ömür versin yavrunuzla. Ben hiç okumamışım yazılarınızı Sadece evlat edinme konusu dikkatimi çekti ondan sonra yazmak istedim. Çünkü anne olmayı gerçekten isteyip cesaret edemeyenlere bu konuda cesaretlendirip bu yolda yürümesi beni sevindiriyor. Çünkü biz eşimle kızımıza kavuştuğumuz günden bu yana tek dediğimiz iyiki tedaviler olumsuz olmuş iyiki, yoksa kızımızla nasıl yolumuz birleşecekti. Çok uğraşmadık 2 yılda 3 tedavi. Noktayı koyduk. Ama yıllarca uğraşanlara yol göstermek beni sevindiriyor.
İnşallah siz de tadarsınız. Biyolojik anne olmuşsunuz kalbiyolojik anne de olursunuz dilerim. Allah gönlünüze göre versin
Aslında tüp bebek için tedavi istemiştik evlenmeden konuşmuştuk bunu .Fakat 2 yılda evliliğimizi ve düzenimizi oturtamadık .Çalışmam gerekiyordu tek başına eşim bazı şeylere yetemedi .Yurtdışına geldim dil bilmiyorum alışma sürecim çok sancılı geçti hâlâ da sıkıntılar çekiyoruz .Tüp bebeğe o yüzden bir türlü başlayamadık .Bu son bir kaç aydır adet durumlarım değişti cinsel isteksizlik vs .Erken menopozdan şüphe duymaya başladım .Doktora gidip hormonlarıma baktırcam bakalım ne sonuç çıkacak .Şu an Almanyadayız kira eşya bir sürü borca girdik .Eşim bir süre işsizdi maddi anlamda çok sıkıntı çektik .Ben işe girdim para mevzuları aramızda fikir ayrılığına neden oldu .İşi bıraktım aslına bakarsanız .Önceki yaşamımda çektiğim zorluklar acılar ,şu anki yaşadığım zorluklar vs artık doldum taştım .Psikolojik olarak bitik haldeyim .Menopozda kadınlarda ruhsal psikolojik dalgalanmalara neden oluyormuş .Belki ondan bilemiyorum .Tekrar Türkiye’ye gidiyorum ilk işim psikiyatriye sonra kadın doğuma gitmek .Bulgaristan’da evimiz düzenimiz var orada Türk çok sevdimde açıkçası .Ancak Avrupa’yı sevemedim .Kendi bir süre daha kalıp araba almak için durmak istiyor .Ayrı kalacağız bir süre maddi anlamda ne zaman toparlayacağız düzenimiz oturacak bakalım .Zaten erken menapoz teşhisi konursa tüp bebekte hayal olacak .O zaman evlatlık alma durumumuz olabilir .Fakat bazı şeyler için artık benim gücüm kalmadı .İlk önce psikolojimin yerine gelmesi lazım .Yılların verdiği yıpranma insanı böylesine dibe çekiyor .Siz de yıpratıcı şeyler yaşamışsınız ama pes etmemişsiniz hissediyorum bunu.. Geçmiş geçmişte kalmış geleceğe bakmak lazım.. şimdi eşinizle gerçekten mutluysanız ve bi çocuk istiyorsanız önce şu menapoz şüphesi için bir doktora gidin vakit kaybetmeden bence.. Yine çocuk için uğraşın ama evlat edinme fikrini de ekarte etmeyin bence.. gördüğünüz kötü örnekler bence bir yansımadır.. ne alırsa onu verir çocuk ailesine.. biyerde eksik hissetmiş olmalı ki başka arayışlara girmiştir.. ayrıca biyolojik ailesini araması bence insanın en doğal isteği olabilir.. Kendimden örnek vereyim biyolojik babam bizi ben 1 yaşındayken terketmiş. Annem ben 7 yaşındayken evlendi.. Üvey babam bana öyle bir babalık yaptı ki, yıllar sonra beni bulup heryerden yazan çizen, haberler gönderen öz babamla görüşmeyi hep reddettim 15 yıldır, çünkü hiç yokluğunu hissettirmeyen bi insana ihanet gibi geldi bana.. Geçen ağustosta üvey babamı kaybettim.. Yine görüşmüyorum öz babamla.. Siz bu konuyu bir daha düşünün bence, hem eşiniz de istiyormuş :)
Amin canım teşekkür ederim darısı sizlere olur inşallahCanim masallah evladin olmuş rabbim sağlıkla büyütmeyi nasip etsin hangi genlerde pihti vardi acaba bana bi dr kullan bi dr kullanma diuo herkes farklı fikirde gerçi ortada bebek yok benm ama olirda gebe kalirsam sulandirici kullanmalı miyim henüz dr lar hemfikir değiller. Benim PAI 4G4G
Hematoloji kullanma dedi iki perinatoloji dr u kullan dedi bilemedim bakalım önce bi gebelik olsun da pek olacak gibi değil kan sulandirma konusu bi şekilde çözülür bebek olursaAmin canım teşekkür ederim darısı sizlere olur inşallahBenim MTHFR c677t Homozigot mutant. Daha sonra hematolojik incelemede Protein S Düşüklüğü, Protein C Düşüklüğü, Antitrombin III Aktivitesi Düşüklüğü tespit edilmişti. Toplam 4 adet pıhtılaşma bozukluğu vardı. Bi hematolojiye görün istersen canım.
Dediğiniz gibi önce psikolojik olarak ve düzen olarak toparlanmak gerek.. Sonrası da inşallah gönlünüze göre olur.. dualarımdasınızAslında tüp bebek için tedavi istemiştik evlenmeden konuşmuştuk bunu .Fakat 2 yılda evliliğimizi ve düzenimizi oturtamadık .Çalışmam gerekiyordu tek başına eşim bazı şeylere yetemedi .Yurtdışına geldim dil bilmiyorum alışma sürecim çok sancılı geçti hâlâ da sıkıntılar çekiyoruz .Tüp bebeğe o yüzden bir türlü başlayamadık .Bu son bir kaç aydır adet durumlarım değişti cinsel isteksizlik vs .Erken menopozdan şüphe duymaya başladım .Doktora gidip hormonlarıma baktırcam bakalım ne sonuç çıkacak .Şu an Almanyadayız kira eşya bir sürü borca girdik .Eşim bir süre işsizdi maddi anlamda çok sıkıntı çektik .Ben işe girdim para mevzuları aramızda fikir ayrılığına neden oldu .İşi bıraktım aslına bakarsanız .Önceki yaşamımda çektiğim zorluklar acılar ,şu anki yaşadığım zorluklar vs artık doldum taştım .Psikolojik olarak bitik haldeyim .Menopozda kadınlarda ruhsal psikolojik dalgalanmalara neden oluyormuş .Belki ondan bilemiyorum .Tekrar Türkiye’ye gidiyorum ilk işim psikiyatriye sonra kadın doğuma gitmek .Bulgaristan’da evimiz düzenimiz var orada Türk çok sevdimde açıkçası .Ancak Avrupa’yı sevemedim .Kendi bir süre daha kalıp araba almak için durmak istiyor .Ayrı kalacağız bir süre maddi anlamda ne zaman toparlayacağız düzenimiz oturacak bakalım .Zaten erken menapoz teşhisi konursa tüp bebekte hayal olacak .O zaman evlatlık alma durumumuz olabilir .Fakat bazı şeyler için artık benim gücüm kalmadı .İlk önce psikolojimin yerine gelmesi lazım .Yılların verdiği yıpranma insanı böylesine dibe çekiyor .
İnşallah en yakın zamanda hayırlısıyla olurHematoloji kullanma dedi iki perinatoloji dr u kullan dedi bilemedim bakalım önce bi gebelik olsun da pek olacak gibi değil kan sulandirma konusu bi şekilde çözülür bebek olursa
Amin teşekkür ederim çok çok sevgilerSizin adınıza o kadar çok mutlu oldum ki. Sağlıcakla büyüsün oğlunuz. Çok duygulandım.
Çok teşekkür ederim.Sizede bebeğinizle sağlıklı mutlu bir ömür diliyorum.Dediğiniz gibi önce psikolojik olarak ve düzen olarak toparlanmak gerek.. Sonrası da inşallah gönlünüze göre olur.. dualarımdasınız
Çok güzel yazmışsınSiz de yıpratıcı şeyler yaşamışsınız ama pes etmemişsiniz hissediyorum bunu.. Geçmiş geçmişte kalmış geleceğe bakmak lazım.. şimdi eşinizle gerçekten mutluysanız ve bi çocuk istiyorsanız önce şu menapoz şüphesi için bir doktora gidin vakit kaybetmeden bence.. Yine çocuk için uğraşın ama evlat edinme fikrini de ekarte etmeyin bence.. gördüğünüz kötü örnekler bence bir yansımadır.. ne alırsa onu verir çocuk ailesine.. biyerde eksik hissetmiş olmalı ki başka arayışlara girmiştir.. ayrıca biyolojik ailesini araması bence insanın en doğal isteği olabilir.. Kendimden örnek vereyim biyolojik babam bizi ben 1 yaşındayken terketmiş. Annem ben 7 yaşındayken evlendi.. Üvey babam bana öyle bir babalık yaptı ki, yıllar sonra beni bulup heryerden yazan çizen, haberler gönderen öz babamla görüşmeyi hep reddettim 15 yıldır, çünkü hiç yokluğunu hissettirmeyen bi insana ihanet gibi geldi bana.. Geçen ağustosta üvey babamı kaybettim.. Yine görüşmüyorum öz babamla.. Siz bu konuyu bir daha düşünün bence, hem eşiniz de istiyormuş :)
Zor dönemler atlatıyorsunuz haklısınızda,zaten bu konuda aile düzeni ve maddi konu önemli. İnşallah zorlukları en yakın zamanda atlatırsınızAslında tüp bebek için tedavi istemiştik evlenmeden konuşmuştuk bunu .Fakat 2 yılda evliliğimizi ve düzenimizi oturtamadık .Çalışmam gerekiyordu tek başına eşim bazı şeylere yetemedi .Yurtdışına geldim dil bilmiyorum alışma sürecim çok sancılı geçti hâlâ da sıkıntılar çekiyoruz .Tüp bebeğe o yüzden bir türlü başlayamadık .Bu son bir kaç aydır adet durumlarım değişti cinsel isteksizlik vs .Erken menopozdan şüphe duymaya başladım .Doktora gidip hormonlarıma baktırcam bakalım ne sonuç çıkacak .Şu an Almanyadayız kira eşya bir sürü borca girdik .Eşim bir süre işsizdi maddi anlamda çok sıkıntı çektik .Ben işe girdim para mevzuları aramızda fikir ayrılığına neden oldu .İşi bıraktım aslına bakarsanız .Önceki yaşamımda çektiğim zorluklar acılar ,şu anki yaşadığım zorluklar vs artık doldum taştım .Psikolojik olarak bitik haldeyim .Menopozda kadınlarda ruhsal psikolojik dalgalanmalara neden oluyormuş .Belki ondan bilemiyorum .Tekrar Türkiye’ye gidiyorum ilk işim psikiyatriye sonra kadın doğuma gitmek .Bulgaristan’da evimiz düzenimiz var orada Türk çok sevdimde açıkçası .Ancak Avrupa’yı sevemedim .Kendi bir süre daha kalıp araba almak için durmak istiyor .Ayrı kalacağız bir süre maddi anlamda ne zaman toparlayacağız düzenimiz oturacak bakalım .Zaten erken menapoz teşhisi konursa tüp bebekte hayal olacak .O zaman evlatlık alma durumumuz olabilir .Fakat bazı şeyler için artık benim gücüm kalmadı .İlk önce psikolojimin yerine gelmesi lazım .Yılların verdiği yıpranma insanı böylesine dibe çekiyor .
Çok güzel yazmışsınO kadar çok kendimden şeyler buldumki. Ben de 11 yaşındayken öz babam bizi terketti. Çocuklarım var diye düşünmedi. 11 yaş az değil ama şimdi hiç onu baba gibi görmüyorım. Ayda yılda bir arar. Hiç anlamı yok.
Ee annem de yeniden evlendi. Evlendiği kişiyi hep baba olarak gördük. Bayramda vs baba diye onun yanına gideriz hep.Düğünüm de bile hadi kalk baba oynayalım deyişime çok duygulanmış. Çünkü öz babam da çağırmadığım halde duymuş geldi düğünüme. Ne fayda misafir gibi geldi gitti. Önemli olan kan bağı değil bence de. Emek vermek ve gönülden o bağı oluşturabilmek.Bizler buna en güzel örnekleriz.
işte bu sebeple ben de kızımın gidip doğuran kişiye anne diyeceğine inanmıyorum. Bir de yazmışsınız ya biyolojik aileyi araştırması en doğal hakkı diye, kesinlikle aynı fikirdeyim.
Ayrıca doğuran kişiye de minnettarım, çünkü benim anne olmamı sağladı. Kötü niyeti olmadığı sürece de duacısıyım.
Çok sağolun inşallah .Zor dönemler atlatıyorsunuz haklısınızda,zaten bu konuda aile düzeni ve maddi konu önemli. İnşallah zorlukları en yakın zamanda atlatırsınız
Allahım ısteyen herkese nasip etsin ınsallahGÜNCELLEME: 22/02/2021
Sevgili arkadaşlar ve özellikle bir umut resmi görmek için konuyu takip eden arkadaşlar,
Bebeğimi 3 Ekim 2020 de çok şükür kucağıma aldımŞu an 4,5 aylık oldu bile Sağlıklı ve mutlu bi bebek oldu çok şükür.. Doğumdan 1 hafta önce Kovid-19 belasını çok az belirtiyle atlattım, doğumumda eşim pozitif olduğu için yanımızda olamadı ama yine de sağlıkla bebeğimize kavuştuk Bu pandemi süreci hepimize çeşitli zorluklar yaşatmasına rağmen, 2020 bizim için ömrümüzün en güzel yılı olarak tarihe geçti
Benzer zorluklar yaşayan ve isteyen tüm arkadaşlarımın bu mükemmel duyguyu yaşaması dileğiyle son güncellememi de yapmış bulunuyorumHerkese sevgiler
GÜNCELLEME: 03/07/2020
Kızlar konuya 2. bi güncellemeyle size güzel bi haber vermeyi kendime bir borç bilirim.. 2020 yılı her ne kadar pandemiyle birlikte bize zor günler getirmiş olsa da bana hayatımın en güzel hediyesini getirdi.. Şubat ayının başlarında tam da bu bebek konularıyla ilgili herşeyden elimi eteğimi çekeli bir hayli zaman olmuşken ve bir diş ameliyatına hazırlanırken hamile olduğumu öğrendim (yaklaşık 4 haftalıktı biraz erken öğrendim)
Hemen harekete geçerek daha doktora bile gitmeden kan sulandırıcı iğnemi yapmaya başladım, biliyorsunuzdur 5. hafta dolmadan kese bile gözükmüyor zaten ve ben kendime bir riskli gebelik uzmanı bulmadan önce Gazi Üniversitesinin Hematoloji bölümünden bir randevu aldım.. Doktor bana kızacak kafama göre iğneye başladım diye derken doktor geçmiş hikayelerime bakınca çok iyi yaptığımı söyledi ve hemen ölçümlerimi yaptı akşama da dozumu yükselterek iğneye devam etmem için hemen aradı inanılmaz ilgilendiler Allah gerçekten razı olsun.. 2 gün içinde raporumu da çıkadılar.. Daha önceki gebeliklerimde kullandığım kan sulandırıcının olması gereken dozun çok altında olduğunu da belirtmeden geçemediler.. Kadın doğumcular bu konuda çok yetkin değiller bunu da buradan pıhtılaşma problemi olan arkadaşlara belirteyim mutlaka bir Hematoloji Uzmanına görünün gebeliğinizin başında hatta kadın doğuma bile gözükmeden önce.. Sonra da kendime bir riskli gebelik uzmanı bularak kontrollerime başladım.. Şükür ki şu anda her ne kadar takvimde 26. haftamda gözüksem de 27. haftamdayımŞu Nipty denilen Genetik testlerimizi de 13. haftada yaptırdık inşallah sağlıklı bi erkek bebeğimiz olacak Eylül sonu Ekim başı gibi doğum bekliyoruz
Buradan konuma ilgi gösteren, dualarını esirgemeyen, desteğini fikrini sakınmayan herkese teşekkürü bir borç bilirimHepinizin kalbindeki dilekler gerçek olsun
GÜNCELLEME : 02/05/2019
Arkadaşlar konu hortlamışken ben de yazayım gelişmeleri; Konuyu açma amacım zaten bu durumu kabullenip (bu durum derken içimdeki yoğun içgüdüden bahsediyorum, kadın olmamakla veya bu açıdan eksik hissetmekle ilgili değil bazı arkadaşlarımın anladığı gibi) , yoluma bu içgüdüyü kontrol altına alarak devam etmek için sizlerden yardım istemekti. Burada okuduklarım, hepiniz bana tecrübelerinizle, gördüklerinizle destek oldunuz öncelikle teşekkür ederim
O zamanlardan beri herşeyi bıraktım (doktor,tedavi,kürler,vitaminler,gün takipleri falan), Sürpriz bir şekilde tam da 10 kasım 2018 de yine hamile olduğumu öğrendim ama değerim düşüktü.. 1 Hafta kadar sonra da değerim tamamen düştü ve kimyasal düşük gerçekleşti. Artık gerçekten üzülemedim bile.. Hatta düşükten 1 ay sonraki doktor kontrolümde FSH değerimin normale döndüğünü öğrenerek sevindiğimi bile söyleyebilirim :) Ve anladım ki bu tedaviler (1'i hariç hiçbirisi transfere ulaşmayan tedaviler), benim hormonlarımı ciddi derecede bozdu ve peşini bıraktığımda değerlerim de düzeldi.. Ve gebeliklerimin biri hariç tamamı doğal yolla gerçekleşti. Ben de o tarihten sonra sadece vitamin kullanmaya ve en azından gebelik oluşursa sorun yaşamamaya karar verdim.. Tabiki beklentimi düşük tutarak :) Şu an da ümidimi kaybetmemiş ama bu uğurda da hendini harap etmeye çalışmayan biriyim.. Galiba kendimi kabullenmeye bıraktım.. ve hayatımın geri kalanı için şükrediyorum.. Herşey kısmet , hayatın getireceklerine de getirmeyeceklerine de şükürler olsunSiz yine de aklınıza gelirsem arada bana da dualarınızı eksik etmeyin.. Hepinize çok sevgiler
KONU: 08/05/2018
Hanımlar selam.. Başlıktan da anlaşılacağı üzere dert belli, derman hemcinslerimde :) Lafı biraz uzatacağım çünkü bu konu çözümcül cevaplar alabilmem açısından benim için çok önemli.. Şimdiden güzel gözlerinizi benim için yorduğunuz için çok teşekkür ederim.
37 yaşındayım 3 yıllık evliyim.. Bu süreçte 1'i tüp bebek ve ikiz gebelik olmak suretiyle 3 gebelik,4 bebek kaybım var.. Hepsi de 8-10. haftalarda kalp atımı alınamaması veya durması şeklinde kürtajla sonlandı.. Bunun dışında 2 tane de transfere bile ulaşamayan tüp bebek denemem daha var.. Sonuncusu henüz yeni gerçekleşti embriyolarım 3.güne bile ulaşamadı tedavim iptal oldu.. Ve artık sıfır küsür AMH değeriyle kaliteli yumurta oluşturamıyo vücudum, doktorlar için kırmızı çizgiyim, tedavi şansı en düşük neredeyse imkansız hasta gurubundayım.
Son 2,5 yılımı hastaneler,doktorlar,iğneler,ilaçlar,avuç avuç vitaminler, bitkisel kürler, 2 histeroskopi, 3 kürtaj, 2 rahim filmi, 3 OPU, akupunktur, yüzlerce kan testleri, genetik testler, ilaçlar, hamile kalma taktikleri, kutularca yumurtlama testleri, kutularca gebelik testleri, umut, gözyaşları..gözyaşları..umutsuzluk..umut.. ve yeniden yeniden benzer süreçlerle geçirdim (geçirdik)..
Sunuç itibariyle çok yorgun ve umutsuzum artık.. Aslında umutsuz da değilim de sorun şu ki bu umut beni öldürecek diye korkuyorum.. Eşim artık tedavi olmak istemiyo zaten biz böyle mutluyuz falan diyo, benim çok yıprandığımı düşünüyo, gel vazgeçelim artık bu sevdadan diyo.. haklısın diyorum ki haklı da.. ama gel gör ki şu umuduma anlatamıyorum artık bittiğini.. Kabullenemiyorum anne olamama fikrini,hayatıma devam edemiyorum, her planımın içinde "ya bebek olursa" var, evimizi ilk aldığımız günden beri bebek odası yaparız diye kafamda tasarladığım o boş odaya eşim spor aletleri koydu diye üzülüyorum mesela içten içe.. tatil planı bile yaparken aklımda hep o düşünce, regl dönemim yaklaşınca elimi karnıma koymalarım beni hasta ediyo artık.. istemiyorum böyle olmak, devam etmek istiyorum.. çocuksuzluk fikriyle devam etmek istiyorum.. neden yapamıyorum?? Bitti artık işte neden bitiremiyorum ben
Siz nasıl yaptınız?? Nasıl bu fikre kalbinizi alıştırdınız? Nasıl vazgeçtiniz? Ya da gerçekten vazgeçebildiniz mi? Eminim benim durumumda olan binlerce kadın var burda da.. Nolur bana bi yol gösterin ben artık kendime, kalbime söz geçiremiyorum, hayatıma devam ediyo gibiyim ama edemiyorum, dışımdan normalim, içim yana yana bitti artık, kimseye belli etmemeye çalışıyorum takmıyo gibi gözüküyorum dışardan, kendimi bile bazen öyle zannediyorum "hah" diyorum "evet işte istediğim kadın profili bu güçlü kadın, oldum ben artık tamam" diyorum, sonra birden bi duş sırasında, bi yalnız kaldığımda, başka bi hemcinsimin hikayesi haberlerde karşıma çıktığında bir hıçkırık nöbeti, bir boğaz düğümlenmesi, böğüre böğüre ağlama isteği..ölüyorum.. içimde bişey ölüyo.. yaşamayan bi yerim var sanki onu hayata döndüremiyorum.. Bana anlatın nolur.. nasıl bu hislerle başa çıktığınızı anlatın bana, ne bileyim bi kitap önerin, bişey diyin, daha önce denilmemiş bişey diyin bana nolur
Not: Evlat edinme önerisinde bulunan arkadaşlarım için bir ekleme yapmak istiyorum.. Bu konuyu çok düşündüm ve çok araştırdım eşimle de çok konuştum.. Kendince gerekçelerle istemiyo, zaten o istemezken benim zorumla olursa ilerde o çocuk da üzülebilir diye korkumdan çok da fazla ısrarcı olamıyorum bu konuda.. Hiçbi günahsızın günahına girmek istemiyorum.. Malesef eşim donasyon ve evlat edinme fikrine tamamen karşı
Ne tatlı anlatmışsınız gülümseyerek okudum :))) aynı sizin gibi benim de hiç beklemediğim herşeyi bıraktığım anda oldu.. Şimdi pamukçuk ayıklıyorum ben de2 yil taktım kafaya olmuyor olmuyor diye.
Zaten bu kafa yüzünden olmamış. Doktor dedi ki yumurta tembelliğin var.
Bir tarafında hic yumurta yok.
Kocan da sperm çok sıkıntılı.
Tüp bebek bile tutmaz sizde dedi.
En son " aman çok da gerek olmazsa olmasın.
Gezer tozarim kocamla paris turu yaparım, Kudüs en çok gitmek istediğim yer oraya giderim.
denizlere giderim özgürce gezer tozarim ölene kadar genç takılırım oh mis. "
Diye düşünüp bunu da eşimle paylaştım. Aldık bileti uçtuk tatile.
2 yılda biriktirdigimiz ne varsa içimizde elimizin tersiyle ittik. Oh be daha yeni yaşıyoruz dedik.
Gemilerde kuşlara ekmek attık. Yeşillik alanlarda kovalamaca oynadık. İp atladık.
Birbirimizi su hortumuyla isladik.
Ilk defa yaşadık desem yeridir.
Ama ilk ve sonmus meğer.
O ay hamile kaldım.
Meğer benim yumurtalarimi eşimin spermini hep stres öldürüyormus.
Ve hayat bana dedi ki eglendigin yeter. Simdi sana küçük bir canlı veriyorum onunla da eğlen.
Ne oldu final : tatiller bitti. Paris kesfi yerini çocuğumun ayak parmaklarının arasındaki çorap tüylerini temizlemeye bıraktı.
5 yıldız otel arastirma yerini bebeğimin poposuna hangi pişik kremi daha iyi gelir yerine bıraktı.
Kisaca konu sahibi
her şeyi akışına bırak. Anın tadını çıkar. Hayat her şeye rağmen çok güzel.
Oldu mu kız Allah im ya konunun içeriğine bakmadım başlığa istinadan farkinda olmadan dokturdumNe tatlı anlatmışsınız gülümseyerek okudum :))) aynı sizin gibi benim de hiç beklemediğim herşeyi bıraktığım anda oldu.. Şimdi pamukçuk ayıklıyorum ben de