anne olacak yaşta abla olmak ve sonuçları:(

sessizses

Üye
Kayıtlı Üye
4 Haziran 2014
9
3
8
İstanbul
Öncelikle yeni üye olduğumu belirtmek isterim etrafımda yaşadığım problemler ve paylaşacak kimsemin olmayışı beni bu büyük ve güzel kk ailesine yönlendirdi 22 yaşındayım ve üniversite 2. sınıftayım üniversite sınavlarına hazırlandığım sene annemin hamile olduğunu öğrendiğimde hiçbir şey hissedemeyecek kadar şaşırmıştım hayatımızda o kadar çok sorun vardı ki babam işsizdi annem temizliğe gidiyordu ben evin en büyük çocuğu olarak diğer kardeşlerimle hep ben ilgilendim yemek bulaşık temizlik vs ailece çok sevgi dolu birbirimizi çok seven bir aile olduğumuzu da belirtmek isterim annem doğum yapınca bütün hayatımız değişti babam harika bi iş buldu yıllar çektiğimiz sıkıntılar birbir yol oldu kardeşim bereketiyle geldi diyebilirim onu o kadar çok sevdimki tam tabiriyle 2. annesi oldum ygs ye girdiğimde 3 aylıktı ygs den çok başarılı bir puan alıp ilk senemde istanbul üniversitesinde bir bölüme yerleştim hazırlıktan sonra 1. sınıftayken annem tekrar hamile kaldı dünyalar başıma yıkıldı kendisine destek olmam gerekiyordu çünkü kendisi doğum yapana kadar ağladı bu durum onu o kadar çok üzdü ki analatamam (lütfen bu konuda annemi suçlamayın) benim hayatım zindan oldu resmen tamamen depresyona girdin geleceğimle ilgili herşey yok olmuştu benim için aylarca durmadan ağladım çok zor günler geçirdim maalesef antidepresan kullanmaya kadar gitti bu durum şu anımı sorarsanız biri 4 diğeri 1 yaşında ben çok çok iyiym üzüldüğüm ağladığım günlere acıyorum :1: ama annemim son doğumunu gerçekleştirdiği sene sınıfta kaldım çünkü sürekli annemin yanında durmalıydım öbür kardeşimde daha çok küçüktü sınıf tekrarı yaptığımdan ailemin haberi yok maalesef bunu söylesem kızmazlar ama çook çook üzülürler çünkü gerçekten benim başarılı biri olmamı çok istiyorlar vicdan azabı çekiyorum sizce bahanesi mi bunlar başarısızlığımın ailemiçok seviyorum ve onların üzülmesini istemiyorum nasıl açıklayabilirim lütfen yardımcı olun bir dert ortağına ihtiyacım var
 
İnan şu vicdan-merhamet duygunun gelişmesini yıllarca süren eğitim hayatında kazanamazdın..
Böyle bir aileye sahip olduğun için şürketmelisin..
Çok mutlu oldum yazdıklarını okuyunca... Allah mutluluğunuzu daim etsin....
Bazen hayat planladığımız gibi gitmiyor... Bu da dünyanın sonu değil...
Ailene okulun bir yıl uzadığını söyle bence.. Anlayışla karşılayacaklardır...
Bunu çok fazla büyütme gözünde...
Okulu bir yıl uzatmış olman senin başarısız olduğunu göstermez. Sorumluluk almışsın.. Bunu anlayacaklardır..
 
Öncelikle yeni üye olduğumu belirtmek isterim etrafımda yaşadığım problemler ve paylaşacak kimsemin olmayışı beni bu büyük ve güzel kk ailesine yönlendirdi 22 yaşındayım ve üniversite 2. sınıftayım üniversite sınavlarına hazırlandığım sene annemin hamile olduğunu öğrendiğimde hiçbir şey hissedemeyecek kadar şaşırmıştım hayatımızda o kadar çok sorun vardı ki babam işsizdi annem temizliğe gidiyordu ben evin en büyük çocuğu olarak diğer kardeşlerimle hep ben ilgilendim yemek bulaşık temizlik vs ailece çok sevgi dolu birbirimizi çok seven bir aile olduğumuzu da belirtmek isterim annem doğum yapınca bütün hayatımız değişti babam harika bi iş buldu yıllar çektiğimiz sıkıntılar birbir yol oldu kardeşim bereketiyle geldi diyebilirim onu o kadar çok sevdimki tam tabiriyle 2. annesi oldum ygs ye girdiğimde 3 aylıktı ygs den çok başarılı bir puan alıp ilk senemde istanbul üniversitesinde bir bölüme yerleştim hazırlıktan sonra 1. sınıftayken annem tekrar hamile kaldı dünyalar başıma yıkıldı kendisine destek olmam gerekiyordu çünkü kendisi doğum yapana kadar ağladı bu durum onu o kadar çok üzdü ki analatamam (lütfen bu konuda annemi suçlamayın) benim hayatım zindan oldu resmen tamamen depresyona girdin geleceğimle ilgili herşey yok olmuştu benim için aylarca durmadan ağladım çok zor günler geçirdim maalesef antidepresan kullanmaya kadar gitti bu durum şu anımı sorarsanız biri 4 diğeri 1 yaşında ben çok çok iyiym üzüldüğüm ağladığım günlere acıyorum :1: ama annemim son doğumunu gerçekleştirdiği sene sınıfta kaldım çünkü sürekli annemin yanında durmalıydım öbür kardeşimde daha çok küçüktü sınıf tekrarı yaptığımdan ailemin haberi yok maalesef bunu söylesem kızmazlar ama çook çook üzülürler çünkü gerçekten benim başarılı biri olmamı çok istiyorlar vicdan azabı çekiyorum sizce bahanesi mi bunlar başarısızlığımın ailemiçok seviyorum ve onların üzülmesini istemiyorum nasıl açıklayabilirim lütfen yardımcı olun bir dert ortağına ihtiyacım var

aileni seviyorsun tabiki onlarda seni seviyorlardır. ama bu sevgi meselesi değil. aileler bakabilecekleri ölçüde çocuk yapmalı. bakmak sadece ekonomik değil manevi yönden de bakmayı kastediyorum. ve sana gereksiz sorumluluk yüklememeliler. sen anne değil ablasın. tabiki annene destek ol. ama tüm sorumluluğu sana yığmalarına izin verme. sen şuan hayatını kurduğun aşamadasın. başarısızlıklar olur normaldir. düzeltirsin. ama sorumluluk konusunda kesinlikle dediğimin arkasındayım. herşeyi üzerine alma. senin kendi sorumlulukların var zaten.. okulu bitirmek, iş bulmak, düzenini kurmak vs..
 
İnan şu vicdan-merhamet duygunun gelişmesini yıllarca süren eğitim hayatında kazanamazdın..
Böyle bir aileye sahip olduğun için şürketmelisin..
Çok mutlu oldum yazdıklarını okuyunca... Allah mutluluğunuzu daim etsin....
Bazen hayat planladığımız gibi gitmiyor... Bu da dünyanın sonu değil...
Ailene okulun bir yıl uzadığını söyle bence.. Anlayışla karşılayacaklardır...
Bunu çok fazla büyütme gözünde...
Okulu bir yıl uzatmış olman senin başarısız olduğunu göstermez. Sorumluluk almışsın.. Bunu anlayacaklardır..

cevabınız beni çok mutlu etti inanın sanki senelerdir taşıdığım sıkıntılar dökülüverdi birden tekrar çok teşekkür ederim cevaba layık bulduğunuz için inşaallah dediğiniz gibi olur :16:
 

aileni seviyorsun tabiki onlarda seni seviyorlardır. ama bu sevgi meselesi değil. aileler bakabilecekleri ölçüde çocuk yapmalı. bakmak sadece ekonomik değil manevi yönden de bakmayı kastediyorum. ve sana gereksiz sorumluluk yüklememeliler. sen anne değil ablasın. tabiki annene destek ol. ama tüm sorumluluğu sana yığmalarına izin verme. sen şuan hayatını kurduğun aşamadasın. başarısızlıklar olur normaldir. düzeltirsin. ama sorumluluk konusunda kesinlikle dediğimin arkasındayım. herşeyi üzerine alma. senin kendi sorumlulukların var zaten.. okulu bitirmek, iş bulmak, düzenini kurmak vs..

haklısınız yazdıklarınız konusunda fakat çevremde inanın çocuk meselesi hakkında o kadar çok eleştiri duyuyorum ki anne ve babamıda sürekli şuçlamak istemiyorum sorumluluk konusunda da haklısınız sınırları belirlemem gerekir ama bir türlü başaramıyorum ailemin yüklemesinden çok benim üstlenmemden kaynaklanıyor yapımda olan bir şey ama inşaallah yenebilirim bunu cevabınız için çok teşekkür ederim
 
haklısınız yazdıklarınız konusunda fakat çevremde inanın çocuk meselesi hakkında o kadar çok eleştiri duyuyorum ki anne ve babamıda sürekli şuçlamak istemiyorum sorumluluk konusunda da haklısınız sınırları belirlemem gerekir ama bir türlü başaramıyorum ailemin yüklemesinden çok benim üstlenmemden kaynaklanıyor yapımda olan bir şey ama inşaallah yenebilirim bunu cevabınız için çok teşekkür ederim

yok aileni suçlamıyorum. geniş aile olmanın da tadı başkadır. ailende sorumluuk alıyordur tabiki. ben sadece senin açından kritik bir dönemdesin ya onun için dedim. bu yıl böyle gelmiş olabilir dersin. anlayışla karşılarlar eminim ki.. ama seni etkilemesine izin verme.. demişsin ya ben üstleniyorum diye. bende senin gibiyim. daha doğrusu gibiydim. bende herşeye koşardım yapardım ama sonra gördüm ki sen üstlendikçe sana yıkılan sorumluluklar artıyor ve başkalarının sorumlulukları senin sorumluluğun haline geliyor.
 
yok aileni suçlamıyorum. geniş aile olmanın da tadı başkadır. ailende sorumluuk alıyordur tabiki. ben sadece senin açından kritik bir dönemdesin ya onun için dedim. bu yıl böyle gelmiş olabilir dersin. anlayışla karşılarlar eminim ki.. ama seni etkilemesine izin verme.. demişsin ya ben üstleniyorum diye. bende senin gibiyim. daha doğrusu gibiydim. bende herşeye koşardım yapardım ama sonra gördüm ki sen üstlendikçe sana yıkılan sorumluluklar artıyor ve başkalarının sorumlulukları senin sorumluluğun haline geliyor.

evet haklısınız bunu son dönemlerde bende görmeye anlamaya başladım tavsiyeleriniz ve ayırdığınız vakit için çok sağolun:16:
 
eee ama eninde sonunda söylemeniz gerekecek... üsteli nedeninizi sizden de kaynaklanmıyor... o minik bebişlerin bu kadarcık zararı olsun boşverin, Rabbim dertlerini göstermesin...
 
Direk söyle senden kaynaklı bi'şey değil sonuçta.
Bi'de ailen yeni bir bebek düşünürken çok kapsamlı düşünmek zorunda, senin başarın aşağılara indiyse sıkıntı var demektir.


 
Canım öncelikle Allah ailne sağlık sıhhat versin, mutluluğunuz daim İnşallah :)... Sen ailen için birçok sorumluluk üstlenmişsin, ınlara destek olmak için kendi hyatından, okulundan ödün vermek gerekmiş. İnsanız hepimiz, bir çok derdimiz, hatamız, sorunumuz olabilir ki zaten anneni-babanı yargılamak da bize düşmez. İsteği dışında gelmiş bebek demek ki, hoşgelmiş diyelim :)



Konu ile ilgili anne babanın seni anlamayacağını hiç ama hiç düşünmüyorum ben. Durumunu anlatıp başarısız bir dönem geçirdiğini konuşabilirsin onlarla. Tabii ki üzülecekler,belki senin durumundan kendilerine pay çıkarıp suçlu hissedecekler ama olan olmuş bir kere.. Anlayaklarını düşünüyorum.

Sen de madem şu dönem gayet iyi bir ruh halindesin çalışır durumu toparlarsın Allah'ın izniyle. İnan öyle zor bir durumda değilsin. Hallolmayacak bir derdin yok çok şükür. Ailenle durumu görüş, gizli saklın olmasın. Sonra derslerine yoğunlaş. Hepsi unutulur gider hiç üzülme..
 
Canım öncelikle Allah ailne sağlık sıhhat versin, mutluluğunuz daim İnşallah :)... Sen ailen için birçok sorumluluk üstlenmişsin, ınlara destek olmak için kendi hyatından, okulundan ödün vermek gerekmiş. İnsanız hepimiz, bir çok derdimiz, hatamız, sorunumuz olabilir ki zaten anneni-babanı yargılamak da bize düşmez. İsteği dışında gelmiş bebek demek ki, hoşgelmiş diyelim :)



Konu ile ilgili anne babanın seni anlamayacağını hiç ama hiç düşünmüyorum ben. Durumunu anlatıp başarısız bir dönem geçirdiğini konuşabilirsin onlarla. Tabii ki üzülecekler,belki senin durumundan kendilerine pay çıkarıp suçlu hissedecekler ama olan olmuş bir kere.. Anlayaklarını düşünüyorum.

Sen de madem şu dönem gayet iyi bir ruh halindesin çalışır durumu toparlarsın Allah'ın izniyle. İnan öyle zor bir durumda değilsin. Hallolmayacak bir derdin yok çok şükür. Ailenle durumu görüş, gizli saklın olmasın. Sonra derslerine yoğunlaş. Hepsi unutulur gider hiç üzülme..

inşaallah herşey dediğiniz gibi güzel olur iyi niyet ve temennileriniz için çok teşekkür ederim inanın yazdıklarınız beni çok rahatlattı :16:
 
:)Ben de ailenin son çocucuğuyum,o kardeşler gibi sonradan doğdum.Babam da benim doğumumla güzel bir işe girmiş...Ailene bağlıysan büyük abla olarak ne güzel o kardeşlere..Benim ablamlar bana pek bağlı olmadı..Hani hiç en küçüğümüz diye şıamartılmadım,yada özel olarak sevilmedim.Herkes çoktan evlenmiş kendi evine,çocuğuna ancak fırsat bulur olmuştu zamanla...Bir yardıma ihtiyacım olsa gelmezler,çünkü kendi çocukalrıyla ilgilenmek zorundalar,özel olarak beni benimsemezler.Bir doğum yapsam gelmezler mesela..
 
ne kadar anlayışlı, olgun bir kızsın sen, gerçekten aileni tebrik etmek isterdim.. kardeşlerin de senin gibi ablaya sahip oldukları için çok şanslılar.. sınıfta kaldığın için de üzülme, sonuçta senin elinde olan bir durum değil.. umarım bu senen çok daha fazla başarılı geçer ablacığım..
 
ne kadar anlayışlı, olgun bir kızsın sen, gerçekten aileni tebrik etmek isterdim.. kardeşlerin de senin gibi ablaya sahip oldukları için çok şanslılar.. sınıfta kaldığın için de üzülme, sonuçta senin elinde olan bir durum değil.. umarım bu senen çok daha fazla başarılı geçer ablacığım..

inşaallah herşey dediğiniz gibi güzel olur sizin gibi bi ablam olsun isterdim hep burada bi büyüğümden böyle bir destek almak beni çok mutlu etti güzel temennileriniz için çok çok teşekkür ederim:16:
 
ailen seni anlayacaktır, burada yazdığın gibi anlatmalısın
annen artık önlem alıyor mu? bir sürpriz daha olmasın da:26:
 
kusura bakma ben gayet anneni suçluyorum. benim teyzem de sürekli ayrılıp durduğu saçma sapan kocasından hamile kaldı 40 küsür yaşında ve yatalak çocuğu varken. şu anda onla görüşmüyorum. üstelik annen bunu 2 kez yapmış. hiç doktora da mı gitmiyor, hadi birincisini anlarım çok doğurganmış da koruma etki etmemiş... bir de ikincisi geliyor.
seni çok takdir ettim ama ben olsam evi terk etmiştim. güzel bir örneksin sabır göstermek açısından, senin kadar merhametli olabilsem çok şey değişirdi ama çok sinirleniyorum böyle durumlara. bile bile kendilerine işkence çıkarıyorlar, sonra da acıma ve destek bekliyorlar.
 
napsın kadın ALLAH ol demedikçe hiç bir şey olmaz o ol desin taş bile cana gelir o çocukların bu dün yada yıyeçek ekmeği varsa dünyaya geli r biz yaratılmadan bütü insanların yani ruhları yaratılır canım doktora gitsede gitmesede rabbimin bileceği iş ALLAHIN kudretine kimse karışamaz onun hikmetinden sual olunmaz bu bir evi terketme meselesi olamaz
 
napsın kadın ALLAH ol demedikçe hiç bir şey olmaz o ol desin taş bile cana gelir o çocukların bu dün yada yıyeçek ekmeği varsa dünyaya geli r biz yaratılmadan bütü insanların yani ruhları yaratılır canım doktora gitsede gitmesede rabbimin bileceği iş ALLAHIN kudretine kimse karışamaz onun hikmetinden sual olunmaz bu bir evi terketme meselesi olamaz

ne diyorsunuz allah aşkına ben doğum kontrolünden bahsediyorum. ne kadar da eminsiniz annesinin doğum kontrolü uyguladığına...
Afrika'da açlıktan ölen çocukların ekmeklerine ne oldu peki?
 
ne diyorsunuz allah aşkına ben doğum kontrolünden bahsediyorum. ne kadar da eminsiniz annesinin doğum kontrolü uyguladığına...
Afrika'da açlıktan ölen çocukların ekmeklerine ne oldu petamam onlar fasa fiso canım ben aletlede hamile kalan ı biliyorum kordonları bağlı olup hamile kalanına biliyorum yanlışlıkla bi gün hap yuttmayı unutup ALLAH unutturacakya öylede hamile kalnı biliyorum
 
Back