Anket Anne/kv torunlarinin bakimina destek olmali mi?

MrsDelfino .!.:

Burada bakıcı sorunlarını okudukça ben de hak vermeye başladım açıkçası. Güvenilir işini iyi yapan bize uyacak insanı bulmak zor. En fazla cesaret edebileceğim şey benimkinin annesi evde bakıcının başında durursa olabilir. Bizim part time dönüşümlü çalışma imkanımız da var. Çocuk hiç yalnız kalmayacak şekilde. Belki öyle de yapabiliriz ileride. Bunlar için erken bizde . Artık ciddileşme olduğu için her durumla ilgili görüşlerimizi soruyoruz işte birbirimize çünkü uyumlu olmak ortak kararlar almak önemli bizim için.

Annesiyle tanışmadım henüz, ama anime izleyip manga okuyor azıcık bir iyi geçinebileceğimize dair hissim var. Erkek arkadaşımla ikisinin arası aynı annemin hastalanmadan önce benimle olan ilişkisi gibi. Erkek arkadaşımın hayatını çok kurcalayan bir kadın değil. Aksine aileden laf söyleyenlere karşı onun düşüncelerini savunuyor. Biz asla düğün istemiyoruz mesela, babası altın gelir düğün yapalım demiş. Anne bizim seçimlerimize saygı duymasını söylemiş babaya. Falan filan işte. Adım attıktan sonraki süreçle ilgili konu açarım herhalde. Bu kadar önceden konuşuyoruz, konuştuklarımızla gerçekler ne kadar örtüştü onu yazarım. Ama umarım açtığım konular Bdv’de değil de başka bölümlerde olur

Genişletmek için tıkla...

İnsallah kuzum , daim olsun mutlulugunuz

19 aylık oğlum var, annem bakmak için deliriyor ama ben Doğumdan 5 gün sonra yalnız kalmak istedim. Kv ile aynı sokakta oturuyoruz, bir kere bırakmadım. İşle başlayacağım Mayıs’ta ve kreş istiyorum yarım gün. Öğle uykusunu evde yapsın istiyorum, eşim de 4’te Eve geliyor zaten. Annem olmasa tam gün kreşe gidecek. Şu an kurumum esnek çalışma yapmasına ve annem istemesine rağmen başlamıyorum işe. Çünkü çocuğumun sorumluluğu bize ait eşimle. Gerçekten anneleri bağlamak istemem.

Kapışmak için açılmış bı başlık. Birileri bakmak zorunda değildir derse ikna mi olucaksiniz? Sizin dünya gorusunuze göre bakmalilar bana göre değiller. Benim çocuğum olsa ucundan heves isterim yardım için ama mecbur olmadıkları da bı gercek

Devamlı değil ama ihtiyaç halinde bakmamalılar tabii ki.günübirlik işim olması durumunda anneme bırakıyorum.
K.validem hayattayken onada bırakıyordum.ama yatılı vs kalmaya karşıyım.
Yeni dogduklarında vs. Kimseye baktırmadım ama.yani oyle kırkım çıksın bana bakılsın cocuguma bakılsın demedim.kendim büyüttüm.

Mune .!.:

Umarım o yaşlara geldiğinizde sağlıklı olur ve dünyayı gezersiniz çünkü hakkınız

Ben 2-3 çocuk büyütmedim tek bir çocuğum var, umarım anne sayılıyorumdur :))) tek çocuk çünkü ben daha fazlasını kafası kaldıran sabırlı biri değilim, Allah herkesin evladına sağlıklı ömürler versin, benimkine de inşaallah
25 yaşına getirdim, bu yaşına kadar ne iş yaptırdım ne de çarşı pazar gönderip 1 poşet bile taşıtmışlığım yok, kendi içinden gelirse iş yapar gelmezse niye yapmıyorsun diyen olmaz, babasıyla ben henüz sağlıklıyız, her işimizi kendimiz yapabiliyoruz, ondan tek beklentimiz kendi ayakları üzerinde durması, iyi bir hayat kurması, biz göçüp gittikten sonra kendi kendine yetebilmesi.

Ben karşılık beklemeden büyüttüm onun için yaptıklarım helali hoş olsun, yaşlanınca bana bakması gibi bir beklentim de olmadı, ihtiyarlamak nasip olur da yalnız kalır işlerimi kendim yapamaz hale gelirsem huzur evine gideceğim, eşim de benim gibi düşünüyor, hayatım boyunca kimseye yük olmadım, evladım canımın içi, ileride çocukları olursa onlarda canımın canı olur, severim öper koklarım ihtiyaç halinde bakarım da ama daha fazlasını beklemesinler benden, 7/24 anneannelik yapmıyorum diye de kızımın gönül koyacağını sanmıyorum.

Herkes evini eşini çocuklarını bilsin mutlu olsun, yaşlılıkta bizde huzuru bulalım isterim.

Genişletmek için tıkla...

estağfirullah bana göre yüreğinde bir canın sevgisini hissedip bakımını üstlenen herkes annedir, babadır. tek ya da çok. insallah ömrümüz yeter de güzel günlerini görürürüz yavrularımızın.

Allah herkese evinde huzur mutluluk versin.

Tabiki bakmak zorunda değiller ama destek olmaları gerekir. Bunu da yapmıyorlarsa torunumu özledim diyerek haftanın üç günü görüşme talebinde bulunmasınlar, sürekli görüşülmüyor diye sitem etmesinler bir zahmet.

elektra .!.:

Yuhh ama ya cıdden yuhh bu bıldığın doğurup doğurup bırılerının başına atmak Çocukla annenize çok üzüldüm böyleleride anne baba oluyor ya pesss. Annenizin biraz sesi çıksın kendı için değil sadece çocuk içinde sağlıksız

Genişletmek için tıkla...

Sesi çıktığı zaman iyi bir daha getirmeyiz deyip gidiyorlar

Mecazen .!.:

Sesi çıktığı zaman iyi bir daha getirmeyiz deyip gidiyorlar

Genişletmek için tıkla...

Böyleyse getırmesınler zaten kusura bakmasınlar

Ekimde dogdu bebeklerim.Marta koronaya kadar donusumlu yardima geldiler annem ve kv.
Marttan sonra esimle beraber baktik.Ekstra cok yoruldum ama kafam okadar rahatti ki.Kuş gibi hafiftim.
Ama;iste isin aması var.Oyle durumlar oluyor ki onlarsiz olmuyor malesef. Gecen hafta oglanlardan biri duşmeyen ateşi oldu gunlerce.Hastaneye hepberaber gidiyoruz.Kardesi esimle arabada.Ben hasta olanla doktorun kapisinda.Cok zordu.
Dünden beri ama esimle benim de uzaktan egitim derslerimiz başladi.Perişanız.Ben 8 bucukta derse giriyorum.Cocuklarin kahvaltilarini hazirliyorum.Esim yediriyor.Benim 3 ders bitiyor.Simdi o derste.Ben cocuklari uyuttum ve bir iki lokma bir sey yiyip cocuklarin yemeklerini hazirlicam.Ogleden sonra yine pc basinda derse dönüsümlü.Su zamanlar icin mutlaka destek,yardim gerekiyor.

Hellohappiness .!.:

Herkese merhaba. Bu anket konusu benim icin önemli hanimlar. Yalniz lütfen sadece anneler oylasin zira bekara kari boşanak kolay derler. Diger genc avrupai arkadaslarimizin yorumlarini zaten biliyorum"ona güvenerek mi yaptiniz? Sizi büyütmüs cocugunuzu da mi büyütecek? Mecbur degil vs vs" Ama calisan anneler, ikiz, ücüz anneleri bilir destek gerekiyor, bakicilara güvenilmiyor, bakici kolay bulunmuyor. Zaten annelerimiz de bizi böyle büyütmüs zamaninda. Hep yakin oturulmus, hatta belki birlikte ve bizlerin bakiminda da anneanne babaanne emegi büyük. Ama simdi mecbur degil laflari havalarda ucusuyor. Ben de tam triplere girecekken ya acaba gercekten mecbur degiller mi oluyorum ama cok daraldim artik yaa.

Genişletmek için tıkla...

Mecbur değiller tabi ki işe başladım eğer ben bakamam deseydi alınırdım iki taraf içinde geçerli ama yapacak bir şey yok diyip işe dönemezdim sağolsunlar bakarız dediler zorlansalar da hasta da olsalar bakıyorlar Allah razı olsun ama mecburiyeti yoktu sadece torun sevgisi sanırım yaptırıyor bazı şeyleri o yüzden ilk şıkkı işaretledim destek her zaman önemli bakıcıya verip dönemezdim maalesef böyle bile düzeni oturtmak zorken

Hamileyim, kimseye güvenmedim hamile kalırken. hep su akar yolunu bulur dedim, detayını düşünseydim anne olamazdım.
Çalışıyorum ve yasal izin haklarımdan fazlasını kullanacak durumda değilim.
Kv yaşlı, bakarım dese de benim vicdanım elvermez, baktıramam.
iki bekar ve çalışmayan görümcem var, bize yakın oturuyorlar, onlar daha evlenirken "çocuğunuza bakmayız" dediler ama 1,5 yıl boyunca yeğen yeğen diye başımızın etini yemekten de geri durmadılar. o yüzden bu konuda gıcık oluyorum kendilerine.

gelelim annem ve babama; farklı şehirlerde yaşıyoruz, babam çalışıyor, annem ev hanımı. çok isterim bakıcı olsa bile çocuğumun başında annem dursun, çünkü bu dünyada çocuğumu bırakmak için güvenebileceğim tek insan annemdir.

ama annemden böyle bir şey isteyemem, babamın yalnız kalmasını istemem.

can atıyor annem torunu için, bakmak için, kimselere bırakmam bakarım diyor ama nasıl olacak bilmiyorum, babam orda annem burda... belki 1,5-2 yaşına kadar bakar, sonra da kreş yolları.. bakalım kısmet...

Mecbur degiller.
2 cocugum var. en buyugu 8yasinda. 2gun birkac saat bakti. Ama Bende ordayim. Cok kotu bogaz iltihabi gecirmistim.

4 aylık bebeğim var. Sorunuzun cevabı duruma göre değişiyor. Ben zaten çalışmadığım için (eğer ailemle aynı şehirde olsaydım) en azından haftada bir gün bir kaç saatliğine nefes almak adına destek beklerdim. Ki zaten annem de kayınvalidem de bunu seve seve yapardı.

Eğer çalışsaydım -hem annem hem kayınvalidem bir bebeğin tüm gün bakımını yapacak kadar dinç değiller artık yaşları gereği- bir bakıcı tutar ama bakıcının yanında mutlaka ikisinden birinin olmasını isterdim şu aşamada. 4 aylık bebeği bakıcıyla yalnız bırakmaya gönlüm el vermezdi.

Eğer çalışsaydım ve bebeğim kreş/anaokulu döneminde olsaydı ikisine de okul çıkışı ben işten çıkana kadar bakıp bakamayacaklarını sorardım. Kabul ederlerse ne ala yok yapamayız derlerse yine bakıcı+ anne/kayınvalide şeklinde giderdim.

Biraz daha büyümüş, okula giden, kendi yemeğini yiyebilen, tuvaletine gidebilen, yanında duracağı büyüğünü çok yormayan bir çocuksa okuldan sonra bakıcısız olarak anneanne veya babannede kalmasını isterdim

asla mecbur değiller ama benim babam ve annem aşırı fedakar üstüne titrioyorlar adeta kızımın bnden daha iyi bakıp tahammül gösteriyorlar diyebilirm annem hep işe başlayana kadar destek oldu geceleri sağdığım sütü kalkıp kendi verdi deliksiz uyuyp dinleneyim berbaer yattılar kızımla bazı geceler .. doğumdan sonra 3 ay hiç gitmedi zaten yakın oturuyoruz sonra da hep gelmeye devam etti. .lohusayken olsun sonrasında olsun eşimle başbaşa yemekler sinemalar kuaföre gidebildim nefes aldırdılar yani sağolsunlar..13 aylıkken işe başladım annem tamamen devraldı bakım işini bu yaz da bodrum ,Marmaris ve kaş olmak üzere 3 kez başbaşa tatil yapabildik sayelerinde annem babamın..eşim bu kadar fedakarlığın farkında çünkü kendi anne babası pasif kalıyor bnde beklemiyorum zaten ama anne ve babamın hakkını nasıl öderim gerçekten bilemiyorum çocuk bakımında yakın olmanın ve desteğin aşırı önemi var ama bu bizimkilerin içinden gelen bişey yoksa kimse mecbur değil

Mecbur değiller elbet abartmamak şartıyla destek bekledik bizde olmadı maalesef üstelik gayette müsaitlerdi çok yaşlı veya sağlık sorunlarıda yoktu kendileri zamanında bizleri annaneye bırakıp çalıştılar emekli oldular ama biz bir çağ değişikliğine denk geldik herhalde
Mecburiyetten bile bıraksak suratlar asılıyor bizde çok zorda kalırsak bırakıyoruz o kadar kimseyi zorlamak istemem

Oğlum 29 aylık 24 aylığa kadar kimseye bırakmadım kendim baktım bakıyorum ama evdeyim diye böyle, 24 aylıktan sonra yavaş yavaş kayınvalidem bana yardım etti sağolsun aynı apartmandayız yakında üniversitem, kpss ve ehliyet derslerim var yine yardımını istedim.

Birden çok şeye atıldım ama evde olmaktan koca eline bakmaktan patladım ki 15 yaşımdan beri kendim çalışıp kazanan kendi parasını harcayan insandım ben şimdi daha iyi şartlarda o günlere dönmek istiyorum oğluma çok daha iyi bir gelecek için.

Kayınvalidem de başta gönüllü olmasa da ne kadar çırpındığımı gördükçe reddetmek istemedi sağolsun hafta sonu da annem destekleyecek inşallah Biraz hiç baktırmamamın faydası da oldu şimdi kabul etmelerine çünkü bıkmadılar. Oğlumu halen emzirdiğim için mecbur bir kaç saatte bir yine gelicekler oğlumla yada ben almaya gidicem

Hellohappiness .!.:

Herkese merhaba. Bu anket konusu benim icin önemli hanimlar. Yalniz lütfen sadece anneler oylasin zira bekara kari boşanak kolay derler. Diger genc avrupai arkadaslarimizin yorumlarini zaten biliyorum"ona güvenerek mi yaptiniz? Sizi büyütmüs cocugunuzu da mi büyütecek? Mecbur degil vs vs" Ama calisan anneler, ikiz, ücüz anneleri bilir destek gerekiyor, bakicilara güvenilmiyor, bakici kolay bulunmuyor. Zaten annelerimiz de bizi böyle büyütmüs zamaninda. Hep yakin oturulmus, hatta belki birlikte ve bizlerin bakiminda da anneanne babaanne emegi büyük. Ama simdi mecbur degil laflari havalarda ucusuyor. Ben de tam triplere girecekken ya acaba gercekten mecbur degiller mi oluyorum ama cok daraldim artik yaa.

Genişletmek için tıkla...

Anne değilim ama benim annem de beni ve ablamı annesiyle kaynanasiyla buyutmemis. hastaligi döneminde bile komşuya bırakıp gidip gelmiş, karıkoca Elele verip bir şekilde halletmisler.
Anne değilim ama ablam var. Sezeryan doğurdu. Ama hastane odasında da kırk gün başında da durmamızı istemedi, kocasıyla bir duzen kurdu,bakıyor.
Kuzenim var mesela, annesi genç kadin olmasına rağmen daha rahat ederiz diye bakıcı aldı,sonra ikinciyi ve üçüncüyü doğurdu, yatılı bakıcı aldı. Ki annesi de kaynanası da aynı ilçede oturuyor.
Yani bu devirde çoğu insan kendi doğurduğu bebeğe kendi bakıyor.
Benim annem mesela, torun bakmayarak geçirdiği ellili yaşlarında açıktan liseyi bitirdi,üni okuyacak. Ellili yaşlarınin sonlarında on yıllık pasaport çıkarttı,yurt dışına çıktı,virüs bitince için planları var. Saçma bir satış ağına üye oldu,para kazanmaya çalışıyor, dikiş makinası aldı,çeşit çeşit kıyafetler dikiyor (özellikle torununa). Bana araba alma baskısı yapıyor,rahat rahat gezebilmek için... Kadın bir şekilde ömrünün baharını - elden ayaktan dusmedigi yıllarını yaşamaya çalışıyor.
Bir de annemin çocuk bakan arkadaşlarına bakıyorum, sorumluluk, yeniden bebek gürültüsü, çocuğuyla/geliniyle bebek bakımında çatışma,gönül koyma, davet edildigin yere gidememe, evden çıkarken on kililuk çocuğu,on kiloluk bebek arabasını taşımaktan belin bükülmesi,hele kendine ait arabanin olduğu zengin kesimden değilsen minibüslerde heder olma bebekle... Yani Allah bilmiş ki belli yasa menapoz vermiş. Bence annelere yüklenmeyin ya.
Yapmak isteyen zaten yapsın, yapmak istemeyen de gönül koymayın. Birakin yasliliktan,hastalıktan önce son yillarini gönüllerince yasasinlar

çalışmadığı halde annem baksın beni rahatlatsın diyen arkadaşlar cidden merak ettim

siz bebeğiniz olmadan önce annenize her hafta gidip işini yapıp onu rahatlatıyor muydunuz

ya da ne bileyim kv ye her hafta "aman bir işin, ihtiyacın vardır, sen yaşlısın, yoruluyorsundur" diye herhangi bir destek sunuluyor mu

hemen bebek olunca, aileler destek olmalı, ne var canım iki üç saat baksa denmeye başlıyor

tuzun kuru diyecek arkadaşlara da yazayım

oğlum 10 yaşında, çalışıyorum

bugüne kadar sadece geçen yıl 3 saatliğine karşı apartmanda oturan halasına bıraktım, o antremana götürdü, eşimin de benim de girmemiz gereken bir sınav olduğu için

onun dışında bebekken bakıcısı vardı, 25 aylıktan beri de okula gidiyor

Bekarım konuyu görmeden oyladım. Çocuk bakmak mecburiyetinde değiller. Hele 2. 3.cocuğu onlara güvenerek mi yaptınız... Akrabalarimda da cok görüyorum herkes bırakıp gidiyor cocuğunu. Arada sırada her annenin hakkıdır dinlenmek bi nefes almak. Ama mecbur kesinlikle değiller. Annenizden bekleyeceğinize cocuğun yapımında payı olan eşinizden ilgilenmesini bekleyin. Hafta sonları o baksın isten çıkınca ilgilensin. Ayrıca madem bebek bu kadar gürültücü,kötü,yorucu neden anne olmak icin bu ısrar ?