Anne(anne) olmak…

Boleyn Kizi .!.:

29 yaşında evlendim. 34 yaşındayım ve hamileyim. 5 sene bekledim. Çünkü acelem yoktu.

Ya çocuğum olmazsa diye düşünmedim. Ben olanda bir, olmayanda bin hayır olduğuna inanan bir insanım.

Allahın verdiğine de vermediğine de rıza göstermeye çalışan bir insanım.

Olmazsa doktora gider tedavi görürüm. Daha da olmazsa hayırsız evlat olacakmış ne yapalım diye düşünürüm dedim kendime hep.

Ve korunmayı bıraktığım an hamile kaldım.

Çünkü bu canın ana rahmine düşeceği varmış. Çünkü Allahin bu bebeğe üfleyeceği bir ruh varmış. Allah vermezse de kul olarak bizim kimseye hesap sorma hakkımız yok.

Hayatı kontrol edemeyiz. Hayat bu,bir tarafımız kırık dökük hepimizin.

Bazılarının mesleği var,eşi yuvasi yok.
Bazılarının eşi yuvası var ,çocuğu yok.
Bazılarının eşi, yuvası çocuğu var,sağlığı yok.

Annenizin torun görmesini istemenizi anladım. Ama unuttuğunuz bir şey var; kimin önce Allaha kavuşacağı belli olmaz. O kadar farz ederek konu açmışsınız ki size bir milyon tane ihtimal yazılabilir.

Allahtan doğru zamanda, hayırlı ve sağlıklı evlatlarınız olmasını dilerim. Hayırlı değilse Allah kimseye nasip etmesin.

Bu dünyadaki en çaresiz imtihanlardan biri hayırsız evlat biri de sağlıksız bedendir.

Eğer hayatın kontrolunu bu kadar sıkı tutmaya çalışmazsanız, biraz daha rahat olursanız olaylara daha mantıklı yaklaşabileceğinizi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Probisinkokusu .!.:

ben onsuz bir hayat düşünemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Probisinkokusu .!.:

Merhabalar KK kızları. Daha bir ay kadar önce eşimin ev içindeki durumu ile ilgili bir konu açmıştım. O konuyada bir çok yorum gelmişti uzun bir psikolojik şiddet sonucu o konuyu başarılı bir şekilde geride bıraktım sayenizde


Bugün ise çok farazi bir konu ile karşınızdayım. O günkü konumda da bir çok yazar bebek düşünme demişti haklı olarak. Ki bende o dönemde de şu dönemde de düşünmüyorum. Çözülen konumun istikrar kazanması için. Ancak konum yinede bebek ile ilgili.

Bebek fikrinden,şu hayat koşuşturmacasında ona ayıracak maddi imkandan, manevi yükten ötürü şuan bu fikre oldukça uzağım eşimde öyle. Hala zaten arada hır gür oluyor ne yazık ki. Peki bu konunun bebekle ilgisi ne diyeceksiniz. Şu ki annem geçenlerde beni aradı ve benden sonra evlenen bir yakınımızın doğum yaptığını, bebeğinin ne kadar güzel olduğundan falan bahsetti. Anladım bir sonraki cümleyi tabi. Düşünmediğimizi falan söyledim. Hep söylüyordum zaten. Ben her şey rayına otursun istiyorum ama daha insanlar senesi gelmeden kucaklarına alıyorlar bebeklerini hem şaşırıyor hemde yoluna oturmayan evliliğim için üzülüyorum.

Doğum, hamilelik,bebek vb. süreçlerden ne kadar korksamda bir gün bunu isteyeceğimi biliyorum. Beni annem 70 ini geçen bir kadın. Bana çok sonraları hamile kalmış. Annem dünya tatlısıdır ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun dünyada olmadığını düşününce kendimi sombaharda rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi hissediyorum. Ben çalıştığım ve anneme yakın oturduğum için. Probisin bebeğin olursa ben bakarım kızım(kardeşleriminkine de bakmıştır)bak insanlar senelerce arayıp bulamıyor hemen olmaz belki ben seni kaç sene bekledim. Hemen olursada sizinle büyür gider diyor. Hoş bende küçük bir yaşta değilim. Gerçi anneme kim baksın ona da baktırmaya hiç meraklı değilim. Birbirlerini tanısınlar yeter.

Benim hazır hissetmemem, annemin istemesi, oturmayan evliliğimiz her şey bir yana. Çocuğum veya çocuklarım anneannelerini tanımazlarsa diye çok korkuyorum kızlar. Düşüncesi bile gözlerimi dolu dolu ediyor. Tabiki kimse için çocuk yapılmaz elbette çocuğun doğduğu ortam çok önemli ama ya istediğimde hemen olmazsa annem çocuğumu göremez onlarla vakit geçiremezse diye çok korkuyorum. Onu fotoğraflarından tanıtmak beni çok korkutuyor. Sanki hamile kalmayarak onların tanışma fırsatlarını ellerinden alıyorum.Bazen nasipte varsa askerliğini görür. Nasipte yoksa doğumunu göremez diyor. Ama kalbim çok inciniyor bu düşünceler ile.

Dediğim gibi evlendikten sonra hiç eşimle bile bebek konusunu açmadık. Benim reglim gecikince aklım çıkıyor. Ama şu düşüncelerde bazen ruhumu daraltıyor. Kendimi teskin edip mantıklı düşünmeye çalışıyorum çoğunlukla başaramıyorum.Yine bir iç dökme yazısı oldu sanki. Siz benim bu düşünce silsilelerimin içinde hangilerine katılırsınız?
Zahmet edip okursanız çok teşekkür ederim.

Ekleme: birde çevremde gencecik sağlıklı kadınların bebek tedavisi görmesi, düşük yapmaları da sanki hemen istesemde olmayacak hissiyatı veriyor.

Genişletmek için tıkla...

Probisinkokusu .!.:

Hayat beklenmedik zaten elbette stabil olmayacak ama bir yılda bile değişen çok şey oldu. Bende de eşimde de. Kastettiğim oturmak daha çok evlilik düzenine alışmak gibi.

Genişletmek için tıkla...

pisekar .!.:

yav daha bir ay bile olmasi buyuk kavganiz olali

Genişletmek için tıkla...

Prenseshan .!.:

Bu işler vefa borcuyla falan olacak işler değil. Bu mantıkla düşünürsek eğer anneniz torunuyla tanışmak istiyorsa sizi erken doğurmalıydı. Misal ben hiç çocuk istemiyorum benim annemin benden bunu dileme hakkı var mı? Olmayınca olmuyor işte

Genişletmek için tıkla...

Probisinkokusu .!.:

Merhabalar KK kızları. Daha bir ay kadar önce eşimin ev içindeki durumu ile ilgili bir konu açmıştım. O konuyada bir çok yorum gelmişti uzun bir psikolojik şiddet sonucu o konuyu başarılı bir şekilde geride bıraktım sayenizde


Bugün ise çok farazi bir konu ile karşınızdayım. O günkü konumda da bir çok yazar bebek düşünme demişti haklı olarak. Ki bende o dönemde de şu dönemde de düşünmüyorum. Çözülen konumun istikrar kazanması için. Ancak konum yinede bebek ile ilgili.

Bebek fikrinden,şu hayat koşuşturmacasında ona ayıracak maddi imkandan, manevi yükten ötürü şuan bu fikre oldukça uzağım eşimde öyle. Hala zaten arada hır gür oluyor ne yazık ki. Peki bu konunun bebekle ilgisi ne diyeceksiniz. Şu ki annem geçenlerde beni aradı ve benden sonra evlenen bir yakınımızın doğum yaptığını, bebeğinin ne kadar güzel olduğundan falan bahsetti. Anladım bir sonraki cümleyi tabi. Düşünmediğimizi falan söyledim. Hep söylüyordum zaten. Ben her şey rayına otursun istiyorum ama daha insanlar senesi gelmeden kucaklarına alıyorlar bebeklerini hem şaşırıyor hemde yoluna oturmayan evliliğim için üzülüyorum.

Doğum, hamilelik,bebek vb. süreçlerden ne kadar korksamda bir gün bunu isteyeceğimi biliyorum. Beni annem 70 ini geçen bir kadın. Bana çok sonraları hamile kalmış. Annem dünya tatlısıdır ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun dünyada olmadığını düşününce kendimi sombaharda rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi hissediyorum. Ben çalıştığım ve anneme yakın oturduğum için. Probisin bebeğin olursa ben bakarım kızım(kardeşleriminkine de bakmıştır)bak insanlar senelerce arayıp bulamıyor hemen olmaz belki ben seni kaç sene bekledim. Hemen olursada sizinle büyür gider diyor. Hoş bende küçük bir yaşta değilim. Gerçi anneme kim baksın ona da baktırmaya hiç meraklı değilim. Birbirlerini tanısınlar yeter.

Benim hazır hissetmemem, annemin istemesi, oturmayan evliliğimiz her şey bir yana. Çocuğum veya çocuklarım anneannelerini tanımazlarsa diye çok korkuyorum kızlar. Düşüncesi bile gözlerimi dolu dolu ediyor. Tabiki kimse için çocuk yapılmaz elbette çocuğun doğduğu ortam çok önemli ama ya istediğimde hemen olmazsa annem çocuğumu göremez onlarla vakit geçiremezse diye çok korkuyorum. Onu fotoğraflarından tanıtmak beni çok korkutuyor. Sanki hamile kalmayarak onların tanışma fırsatlarını ellerinden alıyorum.Bazen nasipte varsa askerliğini görür. Nasipte yoksa doğumunu göremez diyor. Ama kalbim çok inciniyor bu düşünceler ile.

Dediğim gibi evlendikten sonra hiç eşimle bile bebek konusunu açmadık. Benim reglim gecikince aklım çıkıyor. Ama şu düşüncelerde bazen ruhumu daraltıyor. Kendimi teskin edip mantıklı düşünmeye çalışıyorum çoğunlukla başaramıyorum.Yine bir iç dökme yazısı oldu sanki. Siz benim bu düşünce silsilelerimin içinde hangilerine katılırsınız?
Zahmet edip okursanız çok teşekkür ederim.

Ekleme: birde çevremde gencecik sağlıklı kadınların bebek tedavisi görmesi, düşük yapmaları da sanki hemen istesemde olmayacak hissiyatı veriyor.

Genişletmek için tıkla...

D e e p .!.:

Hala arada olan kavgalar o büyük kavga konusuyla aynı mı probis?

Genişletmek için tıkla...

science2004 .!.:

Sirf Annen mutlu olsun, torun gorsun diye oturmamis bir evlilikte cocuk yapar ve ileride mutsuz bir evlilik devam ederse, olacaklari gorebiliyor musun? Bunu gercekten yapmak ister misin?

Once herseyi yerine oturt. Dunyaya bir canli getirmekten bahsediyorsun, magazadan elbise almiyorsun.

Genişletmek için tıkla...

Probisinkokusu .!.:

Merhabalar KK kızları. Daha bir ay kadar önce eşimin ev içindeki durumu ile ilgili bir konu açmıştım. O konuyada bir çok yorum gelmişti uzun bir psikolojik şiddet sonucu o konuyu başarılı bir şekilde geride bıraktım sayenizde


Bugün ise çok farazi bir konu ile karşınızdayım. O günkü konumda da bir çok yazar bebek düşünme demişti haklı olarak. Ki bende o dönemde de şu dönemde de düşünmüyorum. Çözülen konumun istikrar kazanması için. Ancak konum yinede bebek ile ilgili.

Bebek fikrinden,şu hayat koşuşturmacasında ona ayıracak maddi imkandan, manevi yükten ötürü şuan bu fikre oldukça uzağım eşimde öyle. Hala zaten arada hır gür oluyor ne yazık ki. Peki bu konunun bebekle ilgisi ne diyeceksiniz. Şu ki annem geçenlerde beni aradı ve benden sonra evlenen bir yakınımızın doğum yaptığını, bebeğinin ne kadar güzel olduğundan falan bahsetti. Anladım bir sonraki cümleyi tabi. Düşünmediğimizi falan söyledim. Hep söylüyordum zaten. Ben her şey rayına otursun istiyorum ama daha insanlar senesi gelmeden kucaklarına alıyorlar bebeklerini hem şaşırıyor hemde yoluna oturmayan evliliğim için üzülüyorum.

Doğum, hamilelik,bebek vb. süreçlerden ne kadar korksamda bir gün bunu isteyeceğimi biliyorum. Beni annem 70 ini geçen bir kadın. Bana çok sonraları hamile kalmış. Annem dünya tatlısıdır ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun dünyada olmadığını düşününce kendimi sombaharda rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi hissediyorum. Ben çalıştığım ve anneme yakın oturduğum için. Probisin bebeğin olursa ben bakarım kızım(kardeşleriminkine de bakmıştır)bak insanlar senelerce arayıp bulamıyor hemen olmaz belki ben seni kaç sene bekledim. Hemen olursada sizinle büyür gider diyor. Hoş bende küçük bir yaşta değilim. Gerçi anneme kim baksın ona da baktırmaya hiç meraklı değilim. Birbirlerini tanısınlar yeter.

Benim hazır hissetmemem, annemin istemesi, oturmayan evliliğimiz her şey bir yana. Çocuğum veya çocuklarım anneannelerini tanımazlarsa diye çok korkuyorum kızlar. Düşüncesi bile gözlerimi dolu dolu ediyor. Tabiki kimse için çocuk yapılmaz elbette çocuğun doğduğu ortam çok önemli ama ya istediğimde hemen olmazsa annem çocuğumu göremez onlarla vakit geçiremezse diye çok korkuyorum. Onu fotoğraflarından tanıtmak beni çok korkutuyor. Sanki hamile kalmayarak onların tanışma fırsatlarını ellerinden alıyorum.Bazen nasipte varsa askerliğini görür. Nasipte yoksa doğumunu göremez diyor. Ama kalbim çok inciniyor bu düşünceler ile.

Dediğim gibi evlendikten sonra hiç eşimle bile bebek konusunu açmadık. Benim reglim gecikince aklım çıkıyor. Ama şu düşüncelerde bazen ruhumu daraltıyor. Kendimi teskin edip mantıklı düşünmeye çalışıyorum çoğunlukla başaramıyorum.Yine bir iç dökme yazısı oldu sanki. Siz benim bu düşünce silsilelerimin içinde hangilerine katılırsınız?
Zahmet edip okursanız çok teşekkür ederim.

Ekleme: birde çevremde gencecik sağlıklı kadınların bebek tedavisi görmesi, düşük yapmaları da sanki hemen istesemde olmayacak hissiyatı veriyor.

Genişletmek için tıkla...

Probisinkokusu .!.:

Merhabalar KK kızları. Daha bir ay kadar önce eşimin ev içindeki durumu ile ilgili bir konu açmıştım. O konuyada bir çok yorum gelmişti uzun bir psikolojik şiddet sonucu o konuyu başarılı bir şekilde geride bıraktım sayenizde


Bugün ise çok farazi bir konu ile karşınızdayım. O günkü konumda da bir çok yazar bebek düşünme demişti haklı olarak. Ki bende o dönemde de şu dönemde de düşünmüyorum. Çözülen konumun istikrar kazanması için. Ancak konum yinede bebek ile ilgili.

Bebek fikrinden,şu hayat koşuşturmacasında ona ayıracak maddi imkandan, manevi yükten ötürü şuan bu fikre oldukça uzağım eşimde öyle. Hala zaten arada hır gür oluyor ne yazık ki. Peki bu konunun bebekle ilgisi ne diyeceksiniz. Şu ki annem geçenlerde beni aradı ve benden sonra evlenen bir yakınımızın doğum yaptığını, bebeğinin ne kadar güzel olduğundan falan bahsetti. Anladım bir sonraki cümleyi tabi. Düşünmediğimizi falan söyledim. Hep söylüyordum zaten. Ben her şey rayına otursun istiyorum ama daha insanlar senesi gelmeden kucaklarına alıyorlar bebeklerini hem şaşırıyor hemde yoluna oturmayan evliliğim için üzülüyorum.

Doğum, hamilelik,bebek vb. süreçlerden ne kadar korksamda bir gün bunu isteyeceğimi biliyorum. Beni annem 70 ini geçen bir kadın. Bana çok sonraları hamile kalmış. Annem dünya tatlısıdır ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun dünyada olmadığını düşününce kendimi sombaharda rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi hissediyorum. Ben çalıştığım ve anneme yakın oturduğum için. Probisin bebeğin olursa ben bakarım kızım(kardeşleriminkine de bakmıştır)bak insanlar senelerce arayıp bulamıyor hemen olmaz belki ben seni kaç sene bekledim. Hemen olursada sizinle büyür gider diyor. Hoş bende küçük bir yaşta değilim. Gerçi anneme kim baksın ona da baktırmaya hiç meraklı değilim. Birbirlerini tanısınlar yeter.

Benim hazır hissetmemem, annemin istemesi, oturmayan evliliğimiz her şey bir yana. Çocuğum veya çocuklarım anneannelerini tanımazlarsa diye çok korkuyorum kızlar. Düşüncesi bile gözlerimi dolu dolu ediyor. Tabiki kimse için çocuk yapılmaz elbette çocuğun doğduğu ortam çok önemli ama ya istediğimde hemen olmazsa annem çocuğumu göremez onlarla vakit geçiremezse diye çok korkuyorum. Onu fotoğraflarından tanıtmak beni çok korkutuyor. Sanki hamile kalmayarak onların tanışma fırsatlarını ellerinden alıyorum.Bazen nasipte varsa askerliğini görür. Nasipte yoksa doğumunu göremez diyor. Ama kalbim çok inciniyor bu düşünceler ile.

Dediğim gibi evlendikten sonra hiç eşimle bile bebek konusunu açmadık. Benim reglim gecikince aklım çıkıyor. Ama şu düşüncelerde bazen ruhumu daraltıyor. Kendimi teskin edip mantıklı düşünmeye çalışıyorum çoğunlukla başaramıyorum.Yine bir iç dökme yazısı oldu sanki. Siz benim bu düşünce silsilelerimin içinde hangilerine katılırsınız?
Zahmet edip okursanız çok teşekkür ederim.

Ekleme: birde çevremde gencecik sağlıklı kadınların bebek tedavisi görmesi, düşük yapmaları da sanki hemen istesemde olmayacak hissiyatı veriyor.

Genişletmek için tıkla...

Probisinkokusu .!.:

Farkındayım o yüzden elbise alırken kullanmıyorum bu platformu önemli kararları mantıklı bir şekilde vermeye çalışırken tecrübelerden faydalanmak için kullanıyorum.

Genişletmek için tıkla...

eylulcmre .!.:

bu kocaya çocuk yaparsınız boşanırsınız. Çünkü her şeyine kendiniz koşmak zorunda kalırsınız. Sizin eşiniz 3 gün düzelse 5 gün sonra özüne dönecek.

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Çocuk iyi giden, sorunsuz kavgasız evlilikler sarsıyor yıpratıyor. Emin olmadan yapmayın.

Genişletmek için tıkla...