Anne(anne) olmak…

29 yaşında evlendim. 34 yaşındayım ve hamileyim. 5 sene bekledim. Çünkü acelem yoktu.

Ya çocuğum olmazsa diye düşünmedim. Ben olanda bir, olmayanda bin hayır olduğuna inanan bir insanım.

Allahın verdiğine de vermediğine de rıza göstermeye çalışan bir insanım.

Olmazsa doktora gider tedavi görürüm. Daha da olmazsa hayırsız evlat olacakmış ne yapalım diye düşünürüm dedim kendime hep.

Ve korunmayı bıraktığım an hamile kaldım.

Çünkü bu canın ana rahmine düşeceği varmış. Çünkü Allahin bu bebeğe üfleyeceği bir ruh varmış. Allah vermezse de kul olarak bizim kimseye hesap sorma hakkımız yok.

Hayatı kontrol edemeyiz. Hayat bu,bir tarafımız kırık dökük hepimizin.

Bazılarının mesleği var,eşi yuvasi yok.
Bazılarının eşi yuvası var ,çocuğu yok.
Bazılarının eşi, yuvası çocuğu var,sağlığı yok.

Annenizin torun görmesini istemenizi anladım. Ama unuttuğunuz bir şey var; kimin önce Allaha kavuşacağı belli olmaz. O kadar farz ederek konu açmışsınız ki size bir milyon tane ihtimal yazılabilir.

Allahtan doğru zamanda, hayırlı ve sağlıklı evlatlarınız olmasını dilerim. Hayırlı değilse Allah kimseye nasip etmesin.

Bu dünyadaki en çaresiz imtihanlardan biri hayırsız evlat biri de sağlıksız bedendir.

Eğer hayatın kontrolunu bu kadar sıkı tutmaya çalışmazsanız, biraz daha rahat olursanız olaylara daha mantıklı yaklaşabileceğinizi düşünüyorum.
 
Boleyn Kizi .!.:
29 yaşında evlendim. 34 yaşındayım ve hamileyim. 5 sene bekledim. Çünkü acelem yoktu.

Ya çocuğum olmazsa diye düşünmedim. Ben olanda bir, olmayanda bin hayır olduğuna inanan bir insanım.

Allahın verdiğine de vermediğine de rıza göstermeye çalışan bir insanım.

Olmazsa doktora gider tedavi görürüm. Daha da olmazsa hayırsız evlat olacakmış ne yapalım diye düşünürüm dedim kendime hep.

Ve korunmayı bıraktığım an hamile kaldım.

Çünkü bu canın ana rahmine düşeceği varmış. Çünkü Allahin bu bebeğe üfleyeceği bir ruh varmış. Allah vermezse de kul olarak bizim kimseye hesap sorma hakkımız yok.

Hayatı kontrol edemeyiz. Hayat bu,bir tarafımız kırık dökük hepimizin.

Bazılarının mesleği var,eşi yuvasi yok.
Bazılarının eşi yuvası var ,çocuğu yok.
Bazılarının eşi, yuvası çocuğu var,sağlığı yok.

Annenizin torun görmesini istemenizi anladım. Ama unuttuğunuz bir şey var; kimin önce Allaha kavuşacağı belli olmaz. O kadar farz ederek konu açmışsınız ki size bir milyon tane ihtimal yazılabilir.

Allahtan doğru zamanda, hayırlı ve sağlıklı evlatlarınız olmasını dilerim. Hayırlı değilse Allah kimseye nasip etmesin.

Bu dünyadaki en çaresiz imtihanlardan biri hayırsız evlat biri de sağlıksız bedendir.

Eğer hayatın kontrolunu bu kadar sıkı tutmaya çalışmazsanız, biraz daha rahat olursanız olaylara daha mantıklı yaklaşabileceğinizi düşünüyorum.
Genişletmek için tıkla...
28 yaşındayım ama şu bir yılda gördüm ki 30 da beklenebilirmiş. İnsan sevilip sevdikten sonra kaç olduğu önemli değilmiş. Öyle evliliğin acele edilecek bir yanı yokmuş. Ama evlenince annemi daha iyi anladım sanki daha bir üstüne düştüm o konu içimi cız ettiriyor. Sanırım bekar olsam bu konuyu bu kadar düşünmezdim hele bir evleneyim o zaman düşünürüm derdim.

Korkum pişman olmak.Teslimiyetinize hayran kaldım.Bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almanızı dilerim hayırlı bir evlat olur inşallah🙏🏻
 
Probisinkokusu .!.:
ben onsuz bir hayat düşünemiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bu cümleyi hayatınızdan çıkarmanızı tavsiye ederim.

Bir şey olması gerekiyorsa olur. Bazı şeylerin tarihi bellidir. Oturmayan bir evliliğe çocuk başlıbaşına büyük hata.
Duygulardan ziyade mantığınızı bu konu için daha çok kullanırsanız sonuca ulaşırsınız zaten.
 
Probisinkokusu .!.:
Merhabalar KK kızları. Daha bir ay kadar önce eşimin ev içindeki durumu ile ilgili bir konu açmıştım. O konuyada bir çok yorum gelmişti uzun bir psikolojik şiddet sonucu o konuyu başarılı bir şekilde geride bıraktım sayenizdeEn Büyük KK


Bugün ise çok farazi bir konu ile karşınızdayım. O günkü konumda da bir çok yazar bebek düşünme demişti haklı olarak. Ki bende o dönemde de şu dönemde de düşünmüyorum. Çözülen konumun istikrar kazanması için. Ancak konum yinede bebek ile ilgili.

Bebek fikrinden,şu hayat koşuşturmacasında ona ayıracak maddi imkandan, manevi yükten ötürü şuan bu fikre oldukça uzağım eşimde öyle. Hala zaten arada hır gür oluyor ne yazık ki. Peki bu konunun bebekle ilgisi ne diyeceksiniz. Şu ki annem geçenlerde beni aradı ve benden sonra evlenen bir yakınımızın doğum yaptığını, bebeğinin ne kadar güzel olduğundan falan bahsetti. Anladım bir sonraki cümleyi tabi. Düşünmediğimizi falan söyledim. Hep söylüyordum zaten. Ben her şey rayına otursun istiyorum ama daha insanlar senesi gelmeden kucaklarına alıyorlar bebeklerini hem şaşırıyor hemde yoluna oturmayan evliliğim için üzülüyorum.

Doğum, hamilelik,bebek vb. süreçlerden ne kadar korksamda bir gün bunu isteyeceğimi biliyorum. Beni annem 70 ini geçen bir kadın. Bana çok sonraları hamile kalmış. Annem dünya tatlısıdır ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun dünyada olmadığını düşününce kendimi sombaharda rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi hissediyorum. Ben çalıştığım ve anneme yakın oturduğum için. Probisin bebeğin olursa ben bakarım kızım(kardeşleriminkine de bakmıştır)bak insanlar senelerce arayıp bulamıyor hemen olmaz belki ben seni kaç sene bekledim. Hemen olursada sizinle büyür gider diyor. Hoş bende küçük bir yaşta değilim. Gerçi anneme kim baksın ona da baktırmaya hiç meraklı değilim. Birbirlerini tanısınlar yeter.

Benim hazır hissetmemem, annemin istemesi, oturmayan evliliğimiz her şey bir yana. Çocuğum veya çocuklarım anneannelerini tanımazlarsa diye çok korkuyorum kızlar. Düşüncesi bile gözlerimi dolu dolu ediyor. Tabiki kimse için çocuk yapılmaz elbette çocuğun doğduğu ortam çok önemli ama ya istediğimde hemen olmazsa annem çocuğumu göremez onlarla vakit geçiremezse diye çok korkuyorum. Onu fotoğraflarından tanıtmak beni çok korkutuyor. Sanki hamile kalmayarak onların tanışma fırsatlarını ellerinden alıyorum.Bazen nasipte varsa askerliğini görür. Nasipte yoksa doğumunu göremez diyor. Ama kalbim çok inciniyor bu düşünceler ile.

Dediğim gibi evlendikten sonra hiç eşimle bile bebek konusunu açmadık. Benim reglim gecikince aklım çıkıyor. Ama şu düşüncelerde bazen ruhumu daraltıyor. Kendimi teskin edip mantıklı düşünmeye çalışıyorum çoğunlukla başaramıyorum.Yine bir iç dökme yazısı oldu sanki. Siz benim bu düşünce silsilelerimin içinde hangilerine katılırsınız?
Zahmet edip okursanız çok teşekkür ederim.

Ekleme: birde çevremde gencecik sağlıklı kadınların bebek tedavisi görmesi, düşük yapmaları da sanki hemen istesemde olmayacak hissiyatı veriyor.
Genişletmek için tıkla...
yav daha bir ay bile olmasi buyuk kavganiz olali
 
Probisinkokusu .!.:
Hayat beklenmedik zaten elbette stabil olmayacak ama bir yılda bile değişen çok şey oldu. Bende de eşimde de. Kastettiğim oturmak daha çok evlilik düzenine alışmak gibi.
Genişletmek için tıkla...
Daha önceki konunuzu takip etmiştim,aşılmayacak mevzular değildi ki aştınız..Ben evliliğin oturması ile alakalı olduğunu düşünmüyorum adamlar 2 yıl sonrada değişiyor az önce bi konu okudum adam 10 yıl sonra değişmiş kocam eve gelmiyor diyor,bunun sizin ve sizin istemeniz ile alakalı ger riski düşünüp ona göre karar vermelisin,çok istiyorum anne olmak Allah korusun bi şeyler yolunda gitmezse maddi manevi çocuğuma bakarım diyorsanız yapılabilinir..28 yaş geç de değil erken de
 
Bu işler vefa borcuyla falan olacak işler değil. Bu mantıkla düşünürsek eğer anneniz torunuyla tanışmak istiyorsa sizi erken doğurmalıydı. Misal ben hiç çocuk istemiyorum benim annemin benden bunu dileme hakkı var mı? Olmayınca olmuyor işte
 
Prenseshan .!.:
Bu işler vefa borcuyla falan olacak işler değil. Bu mantıkla düşünürsek eğer anneniz torunuyla tanışmak istiyorsa sizi erken doğurmalıydı. Misal ben hiç çocuk istemiyorum benim annemin benden bunu dileme hakkı var mı? Olmayınca olmuyor işte
Genişletmek için tıkla...
Anneme bir vefa borcum yok. Sanırım onların tanışmasına engel oluyorum cümlesinden vardınız bu sonuca. Dediğim gibi kardeşlerimin çocuklarının tanıdığı güzel anılar biriktirdiği gibi kendi çocuklarımda tanısınlar istiyorum.

Sizin konunuz tamamen size özel. Ben vefa borcu olarak değil Allah nasip ederse bir gün zaten olacak çocuğumu(doğru zamanda düşünebilirim) erkenden mi yapmalıyım bunu konuşuyorum.
 
Probisinkokusu .!.:
Merhabalar KK kızları. Daha bir ay kadar önce eşimin ev içindeki durumu ile ilgili bir konu açmıştım. O konuyada bir çok yorum gelmişti uzun bir psikolojik şiddet sonucu o konuyu başarılı bir şekilde geride bıraktım sayenizdeEn Büyük KK


Bugün ise çok farazi bir konu ile karşınızdayım. O günkü konumda da bir çok yazar bebek düşünme demişti haklı olarak. Ki bende o dönemde de şu dönemde de düşünmüyorum. Çözülen konumun istikrar kazanması için. Ancak konum yinede bebek ile ilgili.

Bebek fikrinden,şu hayat koşuşturmacasında ona ayıracak maddi imkandan, manevi yükten ötürü şuan bu fikre oldukça uzağım eşimde öyle. Hala zaten arada hır gür oluyor ne yazık ki. Peki bu konunun bebekle ilgisi ne diyeceksiniz. Şu ki annem geçenlerde beni aradı ve benden sonra evlenen bir yakınımızın doğum yaptığını, bebeğinin ne kadar güzel olduğundan falan bahsetti. Anladım bir sonraki cümleyi tabi. Düşünmediğimizi falan söyledim. Hep söylüyordum zaten. Ben her şey rayına otursun istiyorum ama daha insanlar senesi gelmeden kucaklarına alıyorlar bebeklerini hem şaşırıyor hemde yoluna oturmayan evliliğim için üzülüyorum.

Doğum, hamilelik,bebek vb. süreçlerden ne kadar korksamda bir gün bunu isteyeceğimi biliyorum. Beni annem 70 ini geçen bir kadın. Bana çok sonraları hamile kalmış. Annem dünya tatlısıdır ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun dünyada olmadığını düşününce kendimi sombaharda rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi hissediyorum. Ben çalıştığım ve anneme yakın oturduğum için. Probisin bebeğin olursa ben bakarım kızım(kardeşleriminkine de bakmıştır)bak insanlar senelerce arayıp bulamıyor hemen olmaz belki ben seni kaç sene bekledim. Hemen olursada sizinle büyür gider diyor. Hoş bende küçük bir yaşta değilim. Gerçi anneme kim baksın ona da baktırmaya hiç meraklı değilim. Birbirlerini tanısınlar yeter.

Benim hazır hissetmemem, annemin istemesi, oturmayan evliliğimiz her şey bir yana. Çocuğum veya çocuklarım anneannelerini tanımazlarsa diye çok korkuyorum kızlar. Düşüncesi bile gözlerimi dolu dolu ediyor. Tabiki kimse için çocuk yapılmaz elbette çocuğun doğduğu ortam çok önemli ama ya istediğimde hemen olmazsa annem çocuğumu göremez onlarla vakit geçiremezse diye çok korkuyorum. Onu fotoğraflarından tanıtmak beni çok korkutuyor. Sanki hamile kalmayarak onların tanışma fırsatlarını ellerinden alıyorum.Bazen nasipte varsa askerliğini görür. Nasipte yoksa doğumunu göremez diyor. Ama kalbim çok inciniyor bu düşünceler ile.

Dediğim gibi evlendikten sonra hiç eşimle bile bebek konusunu açmadık. Benim reglim gecikince aklım çıkıyor. Ama şu düşüncelerde bazen ruhumu daraltıyor. Kendimi teskin edip mantıklı düşünmeye çalışıyorum çoğunlukla başaramıyorum.Yine bir iç dökme yazısı oldu sanki. Siz benim bu düşünce silsilelerimin içinde hangilerine katılırsınız?
Zahmet edip okursanız çok teşekkür ederim.

Ekleme: birde çevremde gencecik sağlıklı kadınların bebek tedavisi görmesi, düşük yapmaları da sanki hemen istesemde olmayacak hissiyatı veriyor.
Genişletmek için tıkla...
Sirf Annen mutlu olsun, torun gorsun diye oturmamis bir evlilikte cocuk yapar ve ileride mutsuz bir evlilik devam ederse, olacaklari gorebiliyor musun? Bunu gercekten yapmak ister misin?

Once herseyi yerine oturt. Dunyaya bir canli getirmekten bahsediyorsun, magazadan elbise almiyorsun.
 
science2004 .!.:
Sirf Annen mutlu olsun, torun gorsun diye oturmamis bir evlilikte cocuk yapar ve ileride mutsuz bir evlilik devam ederse, olacaklari gorebiliyor musun? Bunu gercekten yapmak ister misin?

Once herseyi yerine oturt. Dunyaya bir canli getirmekten bahsediyorsun, magazadan elbise almiyorsun.
Genişletmek için tıkla...
Farkındayım o yüzden elbise alırken kullanmıyorum bu platformu önemli kararları mantıklı bir şekilde vermeye çalışırken tecrübelerden faydalanmak için kullanıyorum.
 
Probisinkokusu .!.:
Merhabalar KK kızları. Daha bir ay kadar önce eşimin ev içindeki durumu ile ilgili bir konu açmıştım. O konuyada bir çok yorum gelmişti uzun bir psikolojik şiddet sonucu o konuyu başarılı bir şekilde geride bıraktım sayenizdeEn Büyük KK


Bugün ise çok farazi bir konu ile karşınızdayım. O günkü konumda da bir çok yazar bebek düşünme demişti haklı olarak. Ki bende o dönemde de şu dönemde de düşünmüyorum. Çözülen konumun istikrar kazanması için. Ancak konum yinede bebek ile ilgili.

Bebek fikrinden,şu hayat koşuşturmacasında ona ayıracak maddi imkandan, manevi yükten ötürü şuan bu fikre oldukça uzağım eşimde öyle. Hala zaten arada hır gür oluyor ne yazık ki. Peki bu konunun bebekle ilgisi ne diyeceksiniz. Şu ki annem geçenlerde beni aradı ve benden sonra evlenen bir yakınımızın doğum yaptığını, bebeğinin ne kadar güzel olduğundan falan bahsetti. Anladım bir sonraki cümleyi tabi. Düşünmediğimizi falan söyledim. Hep söylüyordum zaten. Ben her şey rayına otursun istiyorum ama daha insanlar senesi gelmeden kucaklarına alıyorlar bebeklerini hem şaşırıyor hemde yoluna oturmayan evliliğim için üzülüyorum.

Doğum, hamilelik,bebek vb. süreçlerden ne kadar korksamda bir gün bunu isteyeceğimi biliyorum. Beni annem 70 ini geçen bir kadın. Bana çok sonraları hamile kalmış. Annem dünya tatlısıdır ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun dünyada olmadığını düşününce kendimi sombaharda rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi hissediyorum. Ben çalıştığım ve anneme yakın oturduğum için. Probisin bebeğin olursa ben bakarım kızım(kardeşleriminkine de bakmıştır)bak insanlar senelerce arayıp bulamıyor hemen olmaz belki ben seni kaç sene bekledim. Hemen olursada sizinle büyür gider diyor. Hoş bende küçük bir yaşta değilim. Gerçi anneme kim baksın ona da baktırmaya hiç meraklı değilim. Birbirlerini tanısınlar yeter.

Benim hazır hissetmemem, annemin istemesi, oturmayan evliliğimiz her şey bir yana. Çocuğum veya çocuklarım anneannelerini tanımazlarsa diye çok korkuyorum kızlar. Düşüncesi bile gözlerimi dolu dolu ediyor. Tabiki kimse için çocuk yapılmaz elbette çocuğun doğduğu ortam çok önemli ama ya istediğimde hemen olmazsa annem çocuğumu göremez onlarla vakit geçiremezse diye çok korkuyorum. Onu fotoğraflarından tanıtmak beni çok korkutuyor. Sanki hamile kalmayarak onların tanışma fırsatlarını ellerinden alıyorum.Bazen nasipte varsa askerliğini görür. Nasipte yoksa doğumunu göremez diyor. Ama kalbim çok inciniyor bu düşünceler ile.

Dediğim gibi evlendikten sonra hiç eşimle bile bebek konusunu açmadık. Benim reglim gecikince aklım çıkıyor. Ama şu düşüncelerde bazen ruhumu daraltıyor. Kendimi teskin edip mantıklı düşünmeye çalışıyorum çoğunlukla başaramıyorum.Yine bir iç dökme yazısı oldu sanki. Siz benim bu düşünce silsilelerimin içinde hangilerine katılırsınız?
Zahmet edip okursanız çok teşekkür ederim.

Ekleme: birde çevremde gencecik sağlıklı kadınların bebek tedavisi görmesi, düşük yapmaları da sanki hemen istesemde olmayacak hissiyatı veriyor.
Genişletmek için tıkla...
bu kocaya çocuk yaparsınız boşanırsınız. Çünkü her şeyine kendiniz koşmak zorunda kalırsınız. Sizin eşiniz 3 gün düzelse 5 gün sonra özüne dönecek.
 
Probisinkokusu .!.:
Merhabalar KK kızları. Daha bir ay kadar önce eşimin ev içindeki durumu ile ilgili bir konu açmıştım. O konuyada bir çok yorum gelmişti uzun bir psikolojik şiddet sonucu o konuyu başarılı bir şekilde geride bıraktım sayenizdeEn Büyük KK


Bugün ise çok farazi bir konu ile karşınızdayım. O günkü konumda da bir çok yazar bebek düşünme demişti haklı olarak. Ki bende o dönemde de şu dönemde de düşünmüyorum. Çözülen konumun istikrar kazanması için. Ancak konum yinede bebek ile ilgili.

Bebek fikrinden,şu hayat koşuşturmacasında ona ayıracak maddi imkandan, manevi yükten ötürü şuan bu fikre oldukça uzağım eşimde öyle. Hala zaten arada hır gür oluyor ne yazık ki. Peki bu konunun bebekle ilgisi ne diyeceksiniz. Şu ki annem geçenlerde beni aradı ve benden sonra evlenen bir yakınımızın doğum yaptığını, bebeğinin ne kadar güzel olduğundan falan bahsetti. Anladım bir sonraki cümleyi tabi. Düşünmediğimizi falan söyledim. Hep söylüyordum zaten. Ben her şey rayına otursun istiyorum ama daha insanlar senesi gelmeden kucaklarına alıyorlar bebeklerini hem şaşırıyor hemde yoluna oturmayan evliliğim için üzülüyorum.

Doğum, hamilelik,bebek vb. süreçlerden ne kadar korksamda bir gün bunu isteyeceğimi biliyorum. Beni annem 70 ini geçen bir kadın. Bana çok sonraları hamile kalmış. Annem dünya tatlısıdır ve ben onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun dünyada olmadığını düşününce kendimi sombaharda rüzgarın savurduğu bir yaprak gibi hissediyorum. Ben çalıştığım ve anneme yakın oturduğum için. Probisin bebeğin olursa ben bakarım kızım(kardeşleriminkine de bakmıştır)bak insanlar senelerce arayıp bulamıyor hemen olmaz belki ben seni kaç sene bekledim. Hemen olursada sizinle büyür gider diyor. Hoş bende küçük bir yaşta değilim. Gerçi anneme kim baksın ona da baktırmaya hiç meraklı değilim. Birbirlerini tanısınlar yeter.

Benim hazır hissetmemem, annemin istemesi, oturmayan evliliğimiz her şey bir yana. Çocuğum veya çocuklarım anneannelerini tanımazlarsa diye çok korkuyorum kızlar. Düşüncesi bile gözlerimi dolu dolu ediyor. Tabiki kimse için çocuk yapılmaz elbette çocuğun doğduğu ortam çok önemli ama ya istediğimde hemen olmazsa annem çocuğumu göremez onlarla vakit geçiremezse diye çok korkuyorum. Onu fotoğraflarından tanıtmak beni çok korkutuyor. Sanki hamile kalmayarak onların tanışma fırsatlarını ellerinden alıyorum.Bazen nasipte varsa askerliğini görür. Nasipte yoksa doğumunu göremez diyor. Ama kalbim çok inciniyor bu düşünceler ile.

Dediğim gibi evlendikten sonra hiç eşimle bile bebek konusunu açmadık. Benim reglim gecikince aklım çıkıyor. Ama şu düşüncelerde bazen ruhumu daraltıyor. Kendimi teskin edip mantıklı düşünmeye çalışıyorum çoğunlukla başaramıyorum.Yine bir iç dökme yazısı oldu sanki. Siz benim bu düşünce silsilelerimin içinde hangilerine katılırsınız?
Zahmet edip okursanız çok teşekkür ederim.

Ekleme: birde çevremde gencecik sağlıklı kadınların bebek tedavisi görmesi, düşük yapmaları da sanki hemen istesemde olmayacak hissiyatı veriyor.
Genişletmek için tıkla...
Annenizi düşünmemiz çok ince bir davranış ama gerçekten hazır bir aile değilseniz çocuk fikrini erteleyin. Annem 14 sene ilk torunu alınca biriki heveslendi kız yeğenimde ondan sonra doğumda bir gece zor kaldı yanımızda. (Ki Daha yeni 65 oldu dinç bir kadın maşallah) Ablam yengem birbirimizin doğumunda kaldık. He bi de ablam şimdi 41 yaşında sürpriz bir şekilde 3. Çocuğa hamile annem demediğini bırakmadı resmen ona cahil misin korunmayı bilmiyor musun diye😂 ilk torun olana kadar hepsi yapın yapın der dur sonra herkese bir tane yeter bakamayan yapmasın der.
 
Probisinkokusu .!.:
Farkındayım o yüzden elbise alırken kullanmıyorum bu platformu önemli kararları mantıklı bir şekilde vermeye çalışırken tecrübelerden faydalanmak için kullanıyorum.
Genişletmek için tıkla...
O zaman once evliligini oturt. Baktin evlilik yoluna girmiyor, sirf Annen icin de Boyle bir ise kalkisma.
Hayirlisi Neyse o olsun
 
eylulcmre .!.:
bu kocaya çocuk yaparsınız boşanırsınız. Çünkü her şeyine kendiniz koşmak zorunda kalırsınız. Sizin eşiniz 3 gün düzelse 5 gün sonra özüne dönecek.
Genişletmek için tıkla...
Bir ay oldu ama hala yeni sayılır evet. Hep böyle devam etmeyebilir. Aradan 3 sene geçtikten sonrada eski haline gelebilir.Bunun bir garantisi yok maalesef. O zamanda gereken yapılır.Ben o konuşmada değinerek zaten şuan düşünmediğimizi hala evliliğimizin oturmadığını yazdım. Eşimin eski haline dönme ihtimalinden dolayı hiç çocuk düşünmeyeceksem boşanmam gerekir.
 
Belki yanlış hissetmişimdir bilmiyorum, ama ben sanki bebeğiniz olmasını çok istiyorsunuz ama şartlardan dolayı olduramiyorsunuz, ve bir de üstüne annenizin konumu, duygusallığı ekleniyor gibi hissettim.
Her ne ise hakkınızda hayırlısı olsun.
İnsalh anneniz sağlıkla uzun upuzun yıllar geçirsin torunuyla.
Ama çocuk öyle en sevdiğiniz anneniz bile olsa, annem görsün vakit geçirsin diye yapılacak bişey değil, zaten bu bilinctesiniz.

Eğer ön gördüğünüz sorun potansiyelleri varsa mutlaka onları çözün, gerisi öyle gelsin.
Mutsuz evlilik cehennemdir, mutsuz evliliğe çocuk yapmak cehenneme çocuk getirmektir 😉
Mutlu, huzurlu olani da tam tersi tabi.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

hayatsenveben
Anne olma yolculuğum..
Yorumlar
12
Görüntüleme
409
Polymnia
Polymnia
H
Gerçekten siz olsanız ne yapardınız özellikle anne olanlar...
12 13 14
Yorumlar
279
Görüntüleme
9K
piraye
piraye
papatan
Cibilliyetsiz kadınlar !
3 4 5
Yorumlar
99
Görüntüleme
4K
Aslan Burcu
A
D
Kardeşim annemi üzdüm diye benle görüşmüyor
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
2K
aysesum
aysesum
Nhessa
18 Şubat 2025 Güneş Balık Burcunda - Burçlara Etkileri
Yorumlar
4
Görüntüleme
112
Nhessa
Nhessa
Back