- 4 Mayıs 2018
- 1.983
- 4.065
- 133
- 29
- Konu Sahibi Konus dinliyorum
-
- #21
Adet dönemimde evet daha da fazlalaşıyor.
Ama uzun süredir hep aynı
Adet dönemimde evet daha da fazlalaşıyor.Sizdeki bu durum bende adet öncesi günlerde oluyor tıpa tıp. PMDD dedi doktor. Adetime birkaç gün kala aklıma gelir yaşadıklarım, onun dışında mutluyum ve umursamam ama o dönem panik, anksiyete, agresifliğin üst leveli. PMS'in çok ağır versiyonu. Belki sizinkisi de dönem dönem oluyorsa, hormonal de olabilir. Onun dışında yaşadıklarınızı kontrol edemiyorsanız, durum hormonal değil ve psikoloğa görünmeniz lazım.
Şöyle; ayda 1 destek beni strese sokuyor. Daha fazlasına ihtiyacım var.En azından mesajlarınızda beni mutlu eden şey sorunun farkındasınız, misal araç kullanmayı bırakmışsınız. İngiltereyi biraz biliyorum, eğer başka bir ülke olsaydı sosyal organizasyonları araştırmanızı söyleyecektim ama İngilterede imkanlar çok kısıtlı.
Türkiyede daha çok güvendiğiniz biri ile daha sık görüşmenizi tavsiye edeceğim.
Şu an ingilterede olan bir paikolog ile görüşseniz in person görüşebiliyor musunuz bilmiyorum ama kanadada bu tip görüşmeler hep online tercih ediliyor. Açıkcası ben odamda bir anda psikologumu açıp, içimdekileri kusup, kapttıktan sonra yatagımdan hiç kalkmadan o seansı özümseme lüksünü de seviyorum. her seanstan sonra biraz ekranı kapatıp konuşulanları düşünmek bana çok konforlu geliyor
Ben farkındayım. Kontrol etmeye çalışıyorum kendimi asla bırakmıyorum.En azından mesajlarınızda beni mutlu eden şey sorunun farkındasınız, misal araç kullanmayı bırakmışsınız. İngiltereyi biraz biliyorum, eğer başka bir ülke olsaydı sosyal organizasyonları araştırmanızı söyleyecektim ama İngilterede imkanlar çok kısıtlı.
Türkiyede daha çok güvendiğiniz biri ile daha sık görüşmenizi tavsiye edeceğim.
Şu an ingilterede olan bir paikolog ile görüşseniz in person görüşebiliyor musunuz bilmiyorum ama kanadada bu tip görüşmeler hep online tercih ediliyor. Açıkcası ben odamda bir anda psikologumu açıp, içimdekileri kusup, kapttıktan sonra yatagımdan hiç kalkmadan o seansı özümseme lüksünü de seviyorum. her seanstan sonra biraz ekranı kapatıp konuşulanları düşünmek bana çok konforlu geliyor
Şöyle; ayda 1 destek beni strese sokuyor. Daha fazlasına ihtiyacım var.
Gerçek hislerimi anlatamıyorum asla rahat değilim.
Devletten herkes gibi bende korkuyorum.
Biliyorum anlattıktan sonra evimi kontrol etmeye gelecek kusur arayacak beni yoracaklar. Çocuk koruma kurumu hemen devreye giriyor. Yani private olayı yok Türkiye gibi orda konuşulan orda kalmıyor.
Bende yurtdışında yaşıyorum saglık sistemini cok iyi bilirim. anksiyeteden ben ölüyorum sanıp 180 nabız ve tansıyonla coookkkk çok acile gittim.. bende hıcbır sorun cıkmadı sukurler olsun anksiyete denildi en son ama ben ılac kullanmak ıstemedım, cok arastırdım ve suan kendi kendime yendim. Öncelikle kendinize zaman verin bu bir hastalık değil bunu unutmayın. gunluk olumlamalar yapın. ( mesela sukretmek vb gıbı cumleler size ne iyi geliyorsa) beynımızın bize oynadıgı oyun bu asla onu ciddiye almayın. mutluluk her ne kadar bızım duygumuzsa mutsuzluk depresyon aglamak vb bızım duygumuz kabullenin. Her sey bizim algımızla ilgili inanın ki siz değişirseniz dünyanız değişir yani algınız. ızzet gullu “sen hasta degılsın” kıtabını ve vıdeolarını ızlemenınıde öneririm. inanın zamanla gecıyor biraz sabır ve size ne ıyı gelıyorsa onu bulmak yazmak yurumek vb hangisi size iyi geliyorsa hersey gecıyor ınanın ben yendıysem herkes yenerMerhaba hanımlar.
Direk konuya gireceğim.
Şuan yazacak olmak bile kalbimin hızlı atmasına sebep oluyor.
2 yıldır yaşadığım talihsiz olaylar,ailevi v.s çok yıprandım. Türlü yalanlara maruz kaldım. Gerçeklerle ardı ardına nefes alamadan yüzleştim v.s
Yurtdışında yaşıyorum bilmeyenler için özet geçeyim.
Burda sağlık sistemi berbat. Sağlık ocağından bile randevu almak 2 hafta. Kolay kolay hastane gördüğümüz yok. En son doğum da gitmiştim 3 seneden fazla önce. Durumlar bu şekilde.
Vizeden dolayı şuan Türkiye’ye gidemiyorum.
Pasaportum gelir gelmez gideceğim.
Ama bu kalp çarpıntısı paniklerim ağlama krizlerim sürekli sinirli kavgacı durumlarım. Baş edemiyorum.
Bu anksiyete midir yoksa nedir bilemiyorum.
Aklıma yaşadığım geçmiş sorunlar beynimin içinde birden bire girerken kalbimde inanılmaz çarpıntı terleme ile nefes alamıyor gibi oluyorum.
En son canıma tak diyen olayı kısaca anlatıp bitireyim. Arabada gidiyorum birden bire yaşadığım sorunlar aklıma geldi. İçimde kızıyorum ama nasıl bir çarpıntı geldi. Arabayı nasıl çektim durdum oralar bende yok hatırlamıyorum.
Bu tarz şeylerden anlayan arkadaşlar lütfen bilgilerinizi paylaşırsanız sevinirim. Aşamıyorum 2 gündür çok daha kötüyüm. Sürekli ağlama krizleri.
Türkiye’ye gitmeyi dört gözle bekliyorum.
Online alıyordum bıraktım. Devamını getiremedim işte. Ama tekrar deneyeceğim.Kendimi iyi ifade edememişim. Benim tavsiyem türkiyedeki bir psikologdan haftada bir kaç kere online terapi almanız.
Seanslar sırasında kendinizi risk altında hissedip kontrol etmeye çalışmanız alacağınız faydayı düşürür.
türkiyede online hizmet de veren çok iyi psikologlar var. Araştırıp içinize sinen biri ile bir an önce görüşmeye başlayın bence.
Evet bu aralar dua da iyi geliyor.Okumaya başlayıncaya dedim burası İngiltere olabilir. Uzaktan bize bazı şeyler hoş geliyor kendi ülkemizle kıyaslayınca işin aslı öyle değilmiş yaşayan biliyor onu söylemek istedim öncelikle. Bu yaşadıklarınız panik atak ya da anksiyete gibi. Online terapide ne olduğu söylenmiş olmalı size. Keşke devam etseydiniz. Yanlış birşey söylemekten korkuyorum açıkçası. Şuan bir atak döneminde olabilirsiniz. Hiç birşey sonsuza dek sürmez geçti geçiyor gibi telkinler verin kendinize. Hayatınızın tamamını ele geçirmesine izin vermeyin düşüncelerinizin. Sizin için dua edeceğim. Umarım çabucak atlatırsınız.
Bunu ciddiye alacağım.Bende yurtdışında yaşıyorum saglık sistemini cok iyi bilirim. anksiyeteden ben ölüyorum sanıp 180 nabız ve tansıyonla coookkkk çok acile gittim.. bende hıcbır sorun cıkmadı sukurler olsun anksiyete denildi en son ama ben ılac kullanmak ıstemedım, cok arastırdım ve suan kendi kendime yendim. Öncelikle kendinize zaman verin bu bir hastalık değil bunu unutmayın. gunluk olumlamalar yapın. ( mesela sukretmek vb gıbı cumleler size ne iyi geliyorsa) beynımızın bize oynadıgı oyun bu asla onu ciddiye almayın. mutluluk her ne kadar bızım duygumuzsa mutsuzluk depresyon aglamak vb bızım duygumuz kabullenin. Her sey bizim algımızla ilgili inanın ki siz değişirseniz dünyanız değişir yani algınız. ızzet gullu “sen hasta degılsın” kıtabını ve vıdeolarını ızlemenınıde öneririm. inanın zamanla gecıyor biraz sabır ve size ne ıyı gelıyorsa onu bulmak yazmak yurumek vb hangisi size iyi geliyorsa hersey gecıyor ınanın ben yendıysem herkes yener
Başarırsınız inanın kendinize gerçekten ben basardıysam herkes basarır abartmıyorum 180 nabız gördüm defalarca ölüyorum sandım.. ama yılmadım hıc bızaman ve anksiyete yasayan insanlar hayır demesini bilmiyor mesela ben bılmezdım ogrendım. insanlar kırılmasın aman bısey olmasın dıye dıye en sonunda vücut dur artık yeterrr diye bıze tepki veriyor :) aslında iyi yönden bakmalı cunku kendinizi degıstırmenız lazım. olumlama yapın her gun cok faydasını görceksiniz yılmadan yapın, algınız değişsin. sizi cok iyi anlıyorum bu durumu cok iyi bilirm. inanın ki basarıcaksınızBunu ciddiye alacağım.
Bende inanın kendi içimde inanılmaz savaşıyorum.
Aşırı direniyorum. Umarım bende başarırım. Tebrik ederim sizi de geçmiş olsun.
Ne oldu ki o kadarBu yaşadığınız panik atak son zamanlarda ben yaşıyorum geçmiş sıkıntılarım ve hala devam eden şeyler yüzünden oluyor bende
En son kayinvalidemin whatsap durumu görmüştüm bir gün hiç yani aklıma gelmez o sebepten panik geçireceğim.
Kadının adını görmemle akşamına panik atak gecirmem bir oldu ve ben olayın sonradan farkına vardım.
En güzel Yapacağınız sıkıntı veren kişilerden uzak durmaya çalışmak
Nefes daraldığı an nefes egzersizi yapıp ben iyiyim geçti geçecek diye telkinde bulunmak.
Yönlendirmeli meditasyonlar var onları uygulamak ve en önemlisi kendinizden sagliginizdan önemli hicbirsey yok .
Ayrıca sigara kafein vb cok tetikler ve düzensiz uyku bunlara da dıkkat etmenizi öneririm bir de b12 eksikliği de tetikler uzulmeyın asla hasta degılsınız bu bir süreç ve gecıcek eminimmMerhaba hanımlar.
Direk konuya gireceğim.
Şuan yazacak olmak bile kalbimin hızlı atmasına sebep oluyor.
2 yıldır yaşadığım talihsiz olaylar,ailevi v.s çok yıprandım. Türlü yalanlara maruz kaldım. Gerçeklerle ardı ardına nefes alamadan yüzleştim v.s
Yurtdışında yaşıyorum bilmeyenler için özet geçeyim.
Burda sağlık sistemi berbat. Sağlık ocağından bile randevu almak 2 hafta. Kolay kolay hastane gördüğümüz yok. En son doğum da gitmiştim 3 seneden fazla önce. Durumlar bu şekilde.
Vizeden dolayı şuan Türkiye’ye gidemiyorum.
Pasaportum gelir gelmez gideceğim.
Ama bu kalp çarpıntısı paniklerim ağlama krizlerim sürekli sinirli kavgacı durumlarım. Baş edemiyorum.
Bu anksiyete midir yoksa nedir bilemiyorum.
Aklıma yaşadığım geçmiş sorunlar beynimin içinde birden bire girerken kalbimde inanılmaz çarpıntı terleme ile nefes alamıyor gibi oluyorum.
En son canıma tak diyen olayı kısaca anlatıp bitireyim. Arabada gidiyorum birden bire yaşadığım sorunlar aklıma geldi. İçimde kızıyorum ama nasıl bir çarpıntı geldi. Arabayı nasıl çektim durdum oralar bende yok hatırlamıyorum.
Bu tarz şeylerden anlayan arkadaşlar lütfen bilgilerinizi paylaşırsanız sevinirim. Aşamıyorum 2 gündür çok daha kötüyüm. Sürekli ağlama krizleri.
Türkiye’ye gitmeyi dört gözle bekliyorum.
Bende şaşırdım sanırım yıllarca olan herşeye sessiz kalmanın patlaması anlatsam sizde nefret edersiniz.Ne oldu ki o kadar
Evet özellikle hala birileri bişey isteyince tetikliyor.Başarırsınız inanın kendinize gerçekten ben basardıysam herkes basarır abartmıyorum 180 nabız gördüm defalarca ölüyorum sandım.. ama yılmadım hıc bızaman ve anksiyete yasayan insanlar hayır demesini bilmiyor mesela ben bılmezdım ogrendım. insanlar kırılmasın aman bısey olmasın dıye dıye en sonunda vücut dur artık yeterrr diye bıze tepki veriyor :) aslında iyi yönden bakmalı cunku kendinizi degıstırmenız lazım. olumlama yapın her gun cok faydasını görceksiniz yılmadan yapın, algınız değişsin. sizi cok iyi anlıyorum bu durumu cok iyi bilirm. inanın ki basarıcaksınız
ah ah bu insanlar zaten bu hale getiriyor Ben sizi cok iyi anlıyorum zaten bunlar da tetikliyor ama artıkk kendinize yeni bir siz lazımsınız bence bunun vakti gelmiş.. hayatta her sey gecıci kesinlikle olumlama meditasyon vb yapın. mesela bıze yazdıgınız gibi duygularınızı o an bır deftere yazın sonra okuyun ne hıssetmıssınız nerede degısmenız gereklı bunun bana cok yardımı olmustu.Evet özellikle hala birileri bişey isteyince tetikliyor.
Onun sebebi de benim hayır diyememem.
Diyemediğim için o stres günlerce beni yiyor.
Bir kez hatırlıyorum hayır dediğimi.
Ama o nasıl bir duygu. Kendimi yormadım ödün vermedim bir sürü bir sürü iyi his. Sonrasında gelen bir duygu var. Nasıl böyle iyi hissediyorsun.
Hayır demekle insan nasıl iyi hisseder.
Yani her koşulda yine dönüp dolaşıp kendimi suçluyorum.
Genel olarak insanlar zayıf olduğumu çok çabuk anlıyor. Son limite kadar kullanıyorlar ve ben o döngüden çıkamıyorum.
Bazen sorunu kendimde arıyorum.
Ya herkes mi kullanmak ister sende var hata diyorum.
Kafamdan uydurmadığımı biliyorum.
Çok kullanıldım çok elimi uzattım.
Geçen sene hiç yaşamadığım maddi çöküş,manevi bitiş ile insanların nasıl kaçtığını gözlerimle canlı canlı gördüm. Sanırım maddi çöküşten daha da kötüsü buydu. Yıllardır emek verdiğim gecemden gündüzümden çalıp koştuğum insanların kaçışı kötüydü.
Ben çok hırslı biriyim.
Ne yapar ne eder bi yol bulur ordan çıkarım.
Öyle de oldu 1 senedir yeni yeni toparladım.
Hatta eskisinden bile daha iyi maddi kazanca girdim.
Ne oldu dersiniz?
O kaçanlar nasıl yapıyorlar bilmiyorum ama bir umut hala yokluyorlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?