Küçükken annemin yaşadıklarını düşününce, aynı acıları çekmek istiyordum, öyle ya anacığım çile çekmişti ben nasıl mutlu olabilirdim, bu haksızlık olurdu:çok üzgünüm:
Evlendim, ilk yıl ağladım neden ben mutlu oldum diye. Ben annemden mükemmel değildim, neden annem değilde ben mutlu oldum :çok üzgünüm:
Sonra annemin benim mutluluğumla mutlu olduğunu görünce , en azından bu şekilde mutlu olduğunu düşünüp rahatlattım kendimi.
Yani anamın bahtı karaydı ama bende tam tersi yaşandı. Gerçi hiç belli olmaz hayat kimbilir ne sürprizler hazırlıyor bizlere. :sm_confused: