Ben Almanyaya iki yasimda gelmisim, yani burda büyüdüm, burda okula gittim, burali oldum sonucta.
Sonra esimle evlendim, esim ögrenci olarak buraya geldi, ve türkiye ile almanyanin arasindaki farki o an anladim.
Ilk basta yazdigim gibi, ben burda büyüdügüm icin tam anlamiyla almanlar gibi olmadiysamda, hep onlarin arasinda oldugum icin, bir cok huylarini kapmistim haliyle.
Ve sonra esimle izine (TR´eye) gittik ve anladimki her seye ragmen ne varsa memleketimde var.
Almanya kötü degil, tabikide burdada mutlu olabilirsin, burdakilerin hepsi mutsuz degilki. Burda maddi yönden cok avantajlarin var, ama artik eskisi kadar degil. Bir cok yeni kanunlar cikti artik.
Amma ve lakin, burda söyle mutlusundur, eger almanlarin kültürüne uyarsan, onlar gibi olursan, onlardanmis gibi davranirsan, neden mutsuz olacaksinki.
Fakat sen kendi kültürünü koy bakiym ortaya onlar onu kabul edermi etmez.
Bence biz burda yasiyoruz, ama kimse bana diyemezki ben burda yasiyorumda tam anlamiyla türk kültürümü devam ettire biliyorum, herzaman bir eksiklik vardir. Onlarin dini bayramindan bize ne, onlar bizim dini bayramlarimiza katiliyormu.
Ben burda büyüdüm ama her seye ragmen ben kendi kültürümü cocuguma vermek isterim. Bunlar hafife alinacak meseleler degil.
O nedenlen biraz disimizi sIkIp esim ve ben, burdan biran önce TR´eye geri dönmeyi düsünüyoruz. Cocugumu eminimki TR´edede cok güzel okuta bilirim. Allahim insallah nasip ederde biran önce, Türkiyeye geri dönüs yapabiliriz. Tabi bu konuda benimde cok korkularim var, oraya alisabilirmiyim gibisinden. Esim diyor, sen cok safsin, oraya ayak uyduramazsin, bilmiyorum ne kadar hakli ne kadar haksiz. Ama Allaha herzaman söyle dua ediyorum, benim ve ailem icin ne hayirliysa onu ver yarab diye.
Hayirlisi Allah´tan!