Önce yüce Allahıma emanet ediyorum evlatlarımı, sonra (annem yaşlı olduğu için onu saymıyorum) teyzesi ve dayısına güveniyorum. Allahıma şükür kardeşlerim kimseye muhtaç etmezler kendi evlatları gibi bakarlar.
Bu konuda en son güveneceğim kişi ise eşimdir. Çünkü eşim çocukların sadece sessiz sedasız, dertsiz tasasız hallerini sever. En ufak sorunlarında kaçacak delik arar bulamazsa bağırıp çağırır.
Allahtan tek dileğim ben ölürsem evlatlarımı eşime muhtaç etmemesi. Zaten eşime ben vasiyet ettim. Sakın sen bakma aileme ver onlar bakar dedim.