- 11 Mayıs 2016
- 6.368
- 13.989
- 248
Gayette gururlu, onurlu , haysiyetli , kadinlariz şimdi sira bizemi geldi istediginizi alamayinca sizde alışkanlık yapmış galiba çamur atmak
Gayette gururlu, onurlu , haysiyetli , kadinlariz şimdi sira bizemi geldi istediginizi alamayinca sizde alışkanlık yapmış galiba çamur atmakAldatmanın açıklanabilecek hiçbir yanı yok zaten derken bu cümlelerle hayatımın şokunu yaşadım. İsteyen istediğini yaşar. Kadının nasıl yaşamak istediği onu ne ilgilendirir. Onun mu üzerine vazife. Elbette ki yakalanmamış olsaydı konu çok daha farklı yerlere gitmiş olacaktı. Ben onu aradığımda evde değildi. Giderim diye panik ve telaşla ağlayarak eve geldi. Bir sürü şey söyledi beni ikna edebilmek için. Neticede söylediği şeylerin anlamsızlığını kendisi de kabul etti. Gitmemden beni kaybetmekten çok korktuğu için (burası önemli ) ! Aklına gelen her şeyi söylemiş. En sonunda kendi egosuna yenik düştüğünü ilgi görünce böyle bir yanılgıya düştüğünü itiraf etti. Neyse. Aradığım şey zaten aşağılanmış olan benliğimi daha da aşağılatmak, daha da küçük düşmek değildi. Herkes evliliğimin şahane bir şekilde devam ettiğini midesiz davrandığımı söylemiş. Evet arkadaşlar midesizim. Herşeyi sildim. Hayatımı normal bir şekilde devam ettirdim. Buraya sadece ilgi çekmek için yazdım. Bi siz akıllı bi siz güçlü bi siz gururlusunuz
Bu tipler doğmamış çocuklarının üzerine bile yeminler eder çünkü..Merhaba hanımlar. Bu konuyu açacağım hiç aklıma gelmezdi. Geçen yıl doğumuma tam 2 gün kala bir sebeple eşimin bilgisayarını açtım. Whatsapp webe bağlanmam gerekiyordu. Açık görünce hiç yapmam normalde ama biraz bakındım. Ve olanlar oldu. Yazışmalarda duşa giriyorum sen de gelsene, buluşursl öpüşür müyüz gibi bir takım şeyler gördüm. Kadınla konuştum. Önce tamamen inkar etti. Konuşmaları gördüğümü söyleyince sadece konuştuklarını söyledi. Asla görüşmediklerini söyledi. Hatta " 10 yıldır burada oturuyorum. İsterseniz gelin görüşelim süreci anlatayım. Size yemin ederim ki düşündüğünüz gibi bir yakınlaşma asla olmadı " gibi oldukça cesur konuştu. Eşim ayaklarıma kapandı yalvardı ağladı. Doğuma kadar hiç yanımdan ayrılmadı. Benimse yapabildiğim tek şey ağlamaktı. Neden ben, kızım ve karnımdaki doğmamış çocuğum bunu yaşadık diye. Doğumda da doğum esnası dahil her an yanımdaydı. Zaten hep öyledir eşim. Her konuda destek olur yardım eder sever. Ben hep böyle bir eşe sahip olduğum için çok şanslı sayarım kendimi. Şöyle bir açıklama yaptı " ara sıra iş yerine gelip giden eşimin de diğer iş arkadaşlarının da dikkatini çekem bir kadınmış. Güzel alımlı olduğu için değil davranışları sebebiyle. Eşim de kadının ne mal olduğunu ortaya çıkarmak için "müsait " davranmış. Kendine aşık etmek ve yüzüstü bırakmak istemiş. Evli kadınların böyle tavırlar sergilemeleri çok kanına dokunuyormuş. Egosuna yenilmiş. Doğmamış bebeğimiz:) annesi babası dahil kıymet verdiği herşey üzerine yeminler etti. Eşimi çok seviyorum. Onun da beni sevdiğini biliyorum. Ama aldatılmayıntecrübe etmiş olduğuma inanamıyorum. Sürekli kafamda sorular var. Uzun bir süre aklıma takılan herşeyi sordum. Bazen bana baktığını farkedip ona döndüğümde ağladığını görüyordum. Vicdan azabı çektiğini, benim affetmiş olmamın onu daha çok mahçup ettiğini söylüyor. Bir gün ben yapamıyorum derim diye çok korktuğunu söylüyor. 1 yıldır hiç bir şey görmedim. Ama içimdeki kırgınlık da geçmiyor. Nasıl olur nasıl baş edilir bu durumla bilmiyorum. Bir gün tekrar yaşarım diye çok korkuyorum
Ya bunlarda hep ağlıyor valla çok garip.Ben bir de bu sitede şunu gördüm. Esin, aldattiktan sonra ilgisi kadınların hoşuna gidiyor. Bir süre surundurduklerini falan düşünüyorlar. Her istedikleri yapılıyor. Sonra adam yuzsuzlesiyor. Çok uzattın moduna geçiyor. Ya bir de ağladı klişesi bir bana mi komik geliyor :/
eşinin bahanesi de saçma mantıksız ayıp ya şeyin kopsunMerhaba hanımlar. Bu konuyu açacağım hiç aklıma gelmezdi. Geçen yıl doğumuma tam 2 gün kala bir sebeple eşimin bilgisayarını açtım. Whatsapp webe bağlanmam gerekiyordu. Açık görünce hiç yapmam normalde ama biraz bakındım. Ve olanlar oldu. Yazışmalarda duşa giriyorum sen de gelsene, buluşursl öpüşür müyüz gibi bir takım şeyler gördüm. Kadınla konuştum. Önce tamamen inkar etti. Konuşmaları gördüğümü söyleyince sadece konuştuklarını söyledi. Asla görüşmediklerini söyledi. Hatta " 10 yıldır burada oturuyorum. İsterseniz gelin görüşelim süreci anlatayım. Size yemin ederim ki düşündüğünüz gibi bir yakınlaşma asla olmadı " gibi oldukça cesur konuştu. Eşim ayaklarıma kapandı yalvardı ağladı. Doğuma kadar hiç yanımdan ayrılmadı. Benimse yapabildiğim tek şey ağlamaktı. Neden ben, kızım ve karnımdaki doğmamış çocuğum bunu yaşadık diye. Doğumda da doğum esnası dahil her an yanımdaydı. Zaten hep öyledir eşim. Her konuda destek olur yardım eder sever. Ben hep böyle bir eşe sahip olduğum için çok şanslı sayarım kendimi. Şöyle bir açıklama yaptı " ara sıra iş yerine gelip giden eşimin de diğer iş arkadaşlarının da dikkatini çekem bir kadınmış. Güzel alımlı olduğu için değil davranışları sebebiyle. Eşim de kadının ne mal olduğunu ortaya çıkarmak için "müsait " davranmış. Kendine aşık etmek ve yüzüstü bırakmak istemiş. Evli kadınların böyle tavırlar sergilemeleri çok kanına dokunuyormuş. Egosuna yenilmiş. Doğmamış bebeğimiz:) annesi babası dahil kıymet verdiği herşey üzerine yeminler etti. Eşimi çok seviyorum. Onun da beni sevdiğini biliyorum. Ama aldatılmayıntecrübe etmiş olduğuma inanamıyorum. Sürekli kafamda sorular var. Uzun bir süre aklıma takılan herşeyi sordum. Bazen bana baktığını farkedip ona döndüğümde ağladığını görüyordum. Vicdan azabı çektiğini, benim affetmiş olmamın onu daha çok mahçup ettiğini söylüyor. Bir gün ben yapamıyorum derim diye çok korktuğunu söylüyor. 1 yıldır hiç bir şey görmedim. Ama içimdeki kırgınlık da geçmiyor. Nasıl olur nasıl baş edilir bu durumla bilmiyorum. Bir gün tekrar yaşarım diye çok korkuyorum
Kocandır yapar lafı duymak isteseydim duyabileceğim kişilere sorardım. Arkadaşlar benim kadına söyleyecek lafım yok. Kadın böyle bi ilişki arıyorsa da kocam ona karşılık vermemeliydi. Ancak o zaman adam gibi bir duruş sergileyebilirdi. Yapabileceği maksimum namus bekçiliği şudur; kendi kızlarını bedenlerine saygılı ama aynı zamanda kendi tercihlerini yapabilecek bireyler olarak yetiştirmek, kötü tecrübeler edinirlerse de bir baba olarak onlara destek olmak. Kimsenin kimsenin bekçiliğine ihtiyacı yok. Bunlar eşimin yakalanınca "kendini aklamak " için uydurduğu aklınca :) suçunu hafifletecek bahaneler. İster ağlasın ister parçalansın bunlar önemli değil gözümde. Sadece bu yenilgiyi kabullenmek, insanlara bakın ben yenildim, size laf ettim ama yenildim demek zoruma gidiyor. Kızlarıma sizin babanız böyle karaktersizdi bu yüzden boşadım diyecek olmak içimi acıtıyor. 1 yıl oluyor olay yaşanalı. Belirttiğim gibi doğuma 2 gün kala olayı yaşadım. Haliyle üzerinde durmam gereken konu bebeğimin bakımıydı. Ayrıc büyük çocuğum da üzerinde durmam gereken bir süreçteydi. Açıkçası psikolojik anlamda yıpransam da bu konuyu egale etmek durumunda kaldım. Önceliğim aciliyeti olan konular oldu. Lohusalık süreci ve sonraki süreçlerde kendimde bunun baş etme ve ya başkaldırma gücü bulamadım. Ama artık bir karar vermem gerekiyor. Bu kararı alırken benzer durumu yaşamış olanlar terapi gördüler mi. Terapinin kararlarında bir etkisi oldu mu. Yaşamlarında bir etkisi oldu mu ? Terapi nasıl ilerliyor. Terapide aldatma sebebi olarak en çok hangi sebep ortaya çıkıyor. Çünkü içimde kocaman bir neden sorusu var.Burdan kocandir yapar gibi cevaplar bekliyorsan çıkmaz. Bunu demedigimiz için de suçlayıcı ve ajite tavırlar da sökmez. Akıllı, güçlü ve gururlu kadınlarız orası doğru. Çünkü başımıza gelen her durumda üstünü örtmek yerine savaştık. Kabullendiklerimizi de bu dogrudur diye dikte etmedik.
Sizin bu tavriniza karşın yine de hamileyken aldatılmış bir kadin olduğunuz için üzüldüm. Çift terapisine gidin ayrılma kararınız yoksa.
Güzel alımlı olduğu için değil davranışları sebebiyle. Eşim de kadının ne mal olduğunu ortaya çıkarmak için "müsait " davranmış. Kendine aşık etmek ve yüzüstü bırakmak istemiş. Evli kadınların böyle tavırlar sergilemeleri çok kanına dokunuyormuş. Egosuna yenilmiş.
Affetmiş ve gündelşk yaşantıma devam etmiş olsam normal karı koca ilişkisi içinde olsam buraya ne diye yazayım ?eşinin açıklamasınamı yanayım, senin bunu affetmenemi yanayım, senin bunu normal birşeymiş gibi anlatmanamı yanayımbu konuda yanan ben oldum aldatmanın devamı gelir siz eşinize güvenmeye devam edin
Sizin gururunuza laf etmiyorum. Ama gurur yalnızca sizdeymiş gibi davranmanıza kızıyorum. Sizce normal bir karı koca ilişkisi içinde olsam affetmiş 1 yıl ses çıkarmamış olsam buraya ne diye yazayım ?Gayette gururlu, onurlu , haysiyetli , kadinlariz şimdi sira bizemi geldi istediginizi alamayinca sizde alışkanlık yapmış galiba çamur atmak
ALLAHİM SEN GOSTERME AMA SİZ SAKA MİSİNİZ YA SİZ SAF MİSİNİZ HİC Mİ KİMSE ALOOOO NAPİYOSUN DEMİYOOOMerhaba hanımlar. Bu konuyu açacağım hiç aklıma gelmezdi. Geçen yıl doğumuma tam 2 gün kala bir sebeple eşimin bilgisayarını açtım. Whatsapp webe bağlanmam gerekiyordu. Açık görünce hiç yapmam normalde ama biraz bakındım. Ve olanlar oldu. Yazışmalarda duşa giriyorum sen de gelsene, buluşursl öpüşür müyüz gibi bir takım şeyler gördüm. Kadınla konuştum. Önce tamamen inkar etti. Konuşmaları gördüğümü söyleyince sadece konuştuklarını söyledi. Asla görüşmediklerini söyledi. Hatta " 10 yıldır burada oturuyorum. İsterseniz gelin görüşelim süreci anlatayım. Size yemin ederim ki düşündüğünüz gibi bir yakınlaşma asla olmadı " gibi oldukça cesur konuştu. Eşim ayaklarıma kapandı yalvardı ağladı. Doğuma kadar hiç yanımdan ayrılmadı. Benimse yapabildiğim tek şey ağlamaktı. Neden ben, kızım ve karnımdaki doğmamış çocuğum bunu yaşadık diye. Doğumda da doğum esnası dahil her an yanımdaydı. Zaten hep öyledir eşim. Her konuda destek olur yardım eder sever. Ben hep böyle bir eşe sahip olduğum için çok şanslı sayarım kendimi. Şöyle bir açıklama yaptı " ara sıra iş yerine gelip giden eşimin de diğer iş arkadaşlarının da dikkatini çekem bir kadınmış. Güzel alımlı olduğu için değil davranışları sebebiyle. Eşim de kadının ne mal olduğunu ortaya çıkarmak için "müsait " davranmış. Kendine aşık etmek ve yüzüstü bırakmak istemiş. Evli kadınların böyle tavırlar sergilemeleri çok kanına dokunuyormuş. Egosuna yenilmiş. Doğmamış bebeğimiz:) annesi babası dahil kıymet verdiği herşey üzerine yeminler etti. Eşimi çok seviyorum. Onun da beni sevdiğini biliyorum. Ama aldatılmayıntecrübe etmiş olduğuma inanamıyorum. Sürekli kafamda sorular var. Uzun bir süre aklıma takılan herşeyi sordum. Bazen bana baktığını farkedip ona döndüğümde ağladığını görüyordum. Vicdan azabı çektiğini, benim affetmiş olmamın onu daha çok mahçup ettiğini söylüyor. Bir gün ben yapamıyorum derim diye çok korktuğunu söylüyor. 1 yıldır hiç bir şey görmedim. Ama içimdeki kırgınlık da geçmiyor. Nasıl olur nasıl baş edilir bu durumla bilmiyorum. Bir gün tekrar yaşarım diye çok korkuyorum
Konunun gidişatından haberiniz var mı ? Oradan affetmiş ilgi çekmek için buraya yazmışım gibi görünüyor sanırımeşinin açıklamasınamı yanayım, senin bunu affetmenemi yanayım, senin bunu normal birşeymiş gibi anlatmanamı yanayımbu konuda yanan ben oldum aldatmanın devamı gelir siz eşinize güvenmeye devam edin
Affetmissin ki 1 yıldır aynı evde yaşıyorsunAffetmiş ve gündelşk yaşantıma devam etmiş olsam normal karı koca ilişkisi içinde olsam buraya ne diye yazayım ?
Aynı evde değiliz. Resmi olarak evliyizAffetmissin ki 1 yıldır aynı evde yaşıyorsun
Ve her cümlede eşinin pişman oldugunu söylüyorsun affetmek için bahaneler sunuyosun kendine, ve eşinin açıklamasını bi çocuga okusan ona bile saçma gelir inandırıcılık payı yok
Aslında açıklamasında kendini daha çok batırmış
Merhaba hanımlar. Bu konuyu açacağım hiç aklıma gelmezdi. Geçen yıl doğumuma tam 2 gün kala bir sebeple eşimin bilgisayarını açtım. Whatsapp webe bağlanmam gerekiyordu. Açık görünce hiç yapmam normalde ama biraz bakındım. Ve olanlar oldu. Yazışmalarda duşa giriyorum sen de gelsene, buluşursl öpüşür müyüz gibi bir takım şeyler gördüm. Kadınla konuştum. Önce tamamen inkar etti. Konuşmaları gördüğümü söyleyince sadece konuştuklarını söyledi. Asla görüşmediklerini söyledi. Hatta " 10 yıldır burada oturuyorum. İsterseniz gelin görüşelim süreci anlatayım. Size yemin ederim ki düşündüğünüz gibi bir yakınlaşma asla olmadı " gibi oldukça cesur konuştu. Eşim ayaklarıma kapandı yalvardı ağladı. Doğuma kadar hiç yanımdan ayrılmadı. Benimse yapabildiğim tek şey ağlamaktı. Neden ben, kızım ve karnımdaki doğmamış çocuğum bunu yaşadık diye. Doğumda da doğum esnası dahil her an yanımdaydı. Zaten hep öyledir eşim. Her konuda destek olur yardım eder sever. Ben hep böyle bir eşe sahip olduğum için çok şanslı sayarım kendimi. Şöyle bir açıklama yaptı " ara sıra iş yerine gelip giden eşimin de diğer iş arkadaşlarının da dikkatini çekem bir kadınmış. Güzel alımlı olduğu için değil davranışları sebebiyle. Eşim de kadının ne mal olduğunu ortaya çıkarmak için "müsait " davranmış. Kendine aşık etmek ve yüzüstü bırakmak istemiş. Evli kadınların böyle tavırlar sergilemeleri çok kanına dokunuyormuş. Egosuna yenilmiş. Doğmamış bebeğimiz:) annesi babası dahil kıymet verdiği herşey üzerine yeminler etti. Eşimi çok seviyorum. Onun da beni sevdiğini biliyorum. Ama aldatılmayıntecrübe etmiş olduğuma inanamıyorum. Sürekli kafamda sorular var. Uzun bir süre aklıma takılan herşeyi sordum. Bazen bana baktığını farkedip ona döndüğümde ağladığını görüyordum. Vicdan azabı çektiğini, benim affetmiş olmamın onu daha çok mahçup ettiğini söylüyor. Bir gün ben yapamıyorum derim diye çok korktuğunu söylüyor. 1 yıldır hiç bir şey görmedim. Ama içimdeki kırgınlık da geçmiyor. Nasıl olur nasıl baş edilir bu durumla bilmiyorum. Bir gün tekrar yaşarım diye çok korkuyorum
Belirtmediğiniz için sanki aynı evdeymişsiniz gibi okudum. Evler ayrıysa neden hala bu adamla evlisin.Aynı evde değiliz. Resmi olarak evliyiz
Tazminatta gözüm yok inanın. Bu sadece duygusal bir durum. HazmedemiyorumBelirtmediğiniz için sanki aynı evdeymişsiniz gibi okudum. Evler ayrıysa neden hala bu adamla evlisin.
Boşanıp tazminat almayı düşünmüyormusunuz
Bunu hiç kimse hazmedemez.Tazminatta gözüm yok inanın. Bu sadece duygusal bir durum. Hazmedemiyorum
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Kararımı aldığımda sanırım en doğrusu dediğiniz gibi davranmak olacak. Ama asıl doğru olan kendime affetme kötülüğünü yapmamak olacak. İçten içe bunun farkındayımKonuyu başka yerlere çarpıtmadan yorumumu eklemek istiyorum. Eşiniz sizi aldatmış. Ve o kadar saçma yalanlarla üstünü örtmüş ki, okurken ben sinirlendim. Hem sizi aldatıyor, hem de enayi yerine koyuyor, sonra da foyası ortaya çıktı diye ağlamalar falan. Umarım siz hemen barışmamışsınızdır, inşallah eşinize kaybetme korkusu yaşatmışsınızdır, yoksa “bu kadın beni zaten affediyor” diyerek bir kez daha cesaret edebilir.
Ben aldatma olduğu zaman ilişki bitirme taraftarıyım. Ama elbette evliliklerin dinamikleri farklıdır, eşiniz sizi kaybetme korkusu yaşayıp kıymetinizi bilmiş de olabilir (umarım) . İçinizdeki kırgınlığın geçmemesi çok doğal. İnsanın hayat arkadaşı tarafından yiyebileceği en büyük darbelerden birini yemişsiniz, hem de en hassas olduğunuz bir dönemde. Ki bu sadece yakaladığınız, belki yakalamadıklarınız da vardır ve bunu asla bilemeyeceksiniz…
Eğer yuvanızı dağıtmak istemiyorsanız bu konuyu daha fazla açmayın ve deşmeyin. Ama kendi kendine çok mutlu ve güçlü bir kadın olduğunuzu eşinize hissettirin. Onu eskisi kadar sevmediğinizi, ve ona eskisi kadar güvenmediğinizi bilsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?