Aklımdaki en zor soru

Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?
Durum hiç iç açıcı ve normal değil.siz şuan duygularınızı kendinize itiraf etmeye korkuyorsunuz. Uykuları kaçıracak kadar ulaşamadım karısını kocasını arayacak kadar ne bu böyle ya herkesin bi sınırı olmalı her ilişkide bu böyle. Belli bir süre sonra iş ciddiye binecek belki adamda böyle bir hissiyat yoktur ama sizde var besbelli. Sinyallerini kocamdan uzaklaşmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum diye göstermiş.
 
Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?
Normal değil
 
Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Ama o bir erkek kadın degil
 
Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?
Hayatınızda ilk kez mi bir erkekle arkadaş oldunuz?
 
Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?
Ateşle oynuyorsunuz. Dikkatli olun derim.
Aynılarını eşini yapsa ne hissederdiniz?
Güzel aileniz olduğunu söylüyorsunuz. Yapmayın…
 
Evlilik birliği bambaşka bir şey. Çok farklı konuların olduğu,çok fazla insanın içine dahil olduğu bir durum haliyle gerginlikler tabi ki olur . İş yerinde yapılacak iş dışında bir sorumluluğunuz yok onu da istişare ile yardımlaşarak yapmanız çok çok doğal ve iş arkadaşınızla bir sorun yaşamıyor olmanız da çok normal.
Bu ikisi o kadar ayrı şeyler ki nasıl kıyaslayabiliyorsunuz anlam veremedim.
Ayrıca söylediğinizden çok daha fazlasını hissediyorsunuz ki uykularınızı kaçırıyor bu durum. Normal bir kız arkadaşınızla samimiyetiniz uykularınızı kaçırır mı?
Adamın eşini överek biraz konuyu yumuşatmaya çalışmışsınız ama pek olmamış. Büyük ihtimalle sizin adama karşı hissleriniZ var adamdan karşılık gelirse hemen rotayı çevirecek gibisiniz.
Yani uykularımı kaçıracak bir konu olsa direk bir sınırlama getiririm. Ama siz sanki onsuz nefes anlamıyormuşsunuz gibi davranıyorsunuz çok çok saçma geldi
 
Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Eğer kadın arkadaşından haber almadığında nefes alamıyor triplerine giriyorsan,ona ulaşmadan bir an bile geçirmiyorsan
Ve ona olan ilgin uykularını kaçırıyorsa,kadın arkadaşına da aşık olduğunu düşünürüz valla.
 
Bence bu da ihanet. Normal duygular hissedilen bir arkadaşlık değil çünkü.

Eşimin de keşke böyle arkadaşı olsun demişsiniz. Şu an hayatınızda bu adam olduğu için ve belli ki eşinizden de iyice soğuduğunuz için dersiniz tabi. Siz yalnızken eşinizin herseyini anlattığı, görmese öldüğü bittiği bir başka kadın olsaydı görürdüm sizi.

Eğer duygularınızın normal olduğuna inanıyorsanız tüm dürüstlüğünüzle, tıpkı burada yazdığınız kelimelerle eşinize anlatın bakalım. Onun da işin aslını öğrenince ne düşüneceğini öğrenmiş olursunuz.
 
Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Hiçbir kadın arkadaşımı o kadar merak etmem açıkçası.
Durumunuz normal olsa buraya konu açmazdınız.
Gerçeği siz bizden daha iyi biliyorsunuz.
Aynı okuldan mezun biriyle tanışsam eski günleri yad edip nostalji yapmak adına biraz konuşur mutlu olurum ama asla daha fazla ilerlemez bu muhabbet.
 
Haberi var da yol yapıyor 😃😃
Evet anfjskksks bizden normal normal dememizi falan bekledi herhalde. Destekleyen bi iki yorum görüp normalleştirmek için. Ama asla değil. Dediğiniz gibi yalancıktan ‘ay öyle tatlı öyle cici bi eşi var ki’ diyerek bizi de masumiyetine ikna etmeye çalışıyor 🤓
 
Eşimin de keşke böyle arkadaşı olsun demişsiniz. Şu an hayatınızda bu adam olduğu için ve belli ki eşinizden de iyice soğuduğunuz için dersiniz tabi. Siz yalnızken eşinizin herseyini anlattığı, görmese öldüğü bittiği bir başka kadın olsaydı görürdüm sizi.
Şurayı okurken bile kriz geçirdim. Net yalan. Kocasının böyle bi durumu olsa burda konu üstüne konu açılırdı aldatıldım diye
 
Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Siz böyle anlatınca çok normal evet ya sanki ne var bunda diyesi geliyor insanın ama bide karşı taraf olarak düşünelim, eşime sürekli bıt bıt kadın iş arkadaşı yazsa naptın ne yedin ne içtin diye sorsa asla normal karşılamam, siz hayırdır ya derim.
Bizlerde iş ortamındayız, iş ortamında zaten sınır çok önemliyken birde kadın-erkek arasında daha çok dikkat edilmeli bence. Kadın-erkek iyi anlaşabilir ben bunu asla yadırgamıyorum, işyerinde bende sık sık erkek mesai arkadaşlarım ile kahve içerim vs fakat haftasonu ondan haber alamassam naparım diye hiç düşünmedim. Sizinki bir tık fazla ve bu bana normal gelmedi. Sizede normal gelmiyorki konu açıp fikir istiyorsunuz.
Bu tarz şeylerin sonu birinden biri diğerine aşkını ilan edip diğer eşlere ihanet etmekle biter, bendem söylemesi
 
Evet anfjskksks bizden normal normal dememizi falan bekledi herhalde. Destekleyen bi iki yorum görüp normalleştirmek için. Ama asla değil. Dediğiniz gibi yalancıktan ‘ay öyle tatlı öyle cici bi eşi var ki’ diyerek bizi de masumiyetine ikna etmeye çalışıyor 🤓
Eşimin de keşke böyle bir arkadaşı olsa dediği de muhtemelen o da bulsa birini de beni salsa anlamında 😂😂😂
Yazık ya adam karısına güvenmiş karısının bu saatte aklında arkadaşı(!) var.
Gerçi koca da karşı tarafın eşi de maşallah pek medeni(!) insanlar.
Biri benim eşimin her b.kunu Bilecek. Ulaşamayınca beni arayacak kocana ulaşamadım diye…. Evlerden Irak
 
Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
iş yerinde çalışırken bir yandan tüm gün muhabbetler okey güzel de bende severim erkek iş arkadaşlaırmla sohbet etmeyi.
Ama haftasonları da yada mesai saatleri dışında birbirinizi bu kadar merak etmeniz eşlere kadar aranması sağlıksız geldi bana.
he hafta içerisinde hastalık vs durumu olur hayırdır niye gelmedi işe vs diye arar sorarsın.
ama köye gittiniz mi nisafir geldi mi bunlar aranılacak şeyler değil pzt gün içerisinde mesai saatlerinde sohbet edilecek şeyler.
bence o ince çizgiyi kaçırıyorsunuz karşılıklı ve sizin bu arkadaşa karşı bu bağlılığınız eşiniz tarafından rahatsız edici bulunabilir.
toparlayacak olursak bir noktaya kadar evet normal ama bende gayet samimi olduğum arkadaşalrımı da iş arkadaşlaırmı da arayıp merak etmiyorum mesai saatlerinde konuşuyoruz herşeyi zaten anca evde kendi hayatıma vakit buluyorum sizde 2 çocuk da var.
merak ettiğim bir noktada şu sizde ulaşamayınca arıyormusunuz adamın eşini hadtasonları vs. *
 
X