Aklımdaki en zor soru

ellerimlekazidim .!.:

Yumus yumus olmuşsun. Gece uykuların kacmiyordur ,kocandan soğuyup o ne yaparsa yapsın ona sıcak kalmiyorsundur. Küfür eden arkadaş seni listeden bu poncikligin için çıkarmış belli

Genişletmek için tıkla...

hanya .!.:

u insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum

Genişletmek için tıkla...

hanya .!.:

haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için.

Genişletmek için tıkla...

hanya .!.:

Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz

Genişletmek için tıkla...

KudrAlobar .!.:

Hemen vahşete bağlamam lazım

Genişletmek için tıkla...

hanya .!.:

Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?

Genişletmek için tıkla...