Aklımdaki en zor soru

Eşimle kıyaslamıyorum zaten. Şu var ki gün içinde kadın arkadaşlarımla yaptığım her muhabbeti bu eşle alakalı olabilir cocuklar konusunda olabilir akraba dedikodusu olabilir nasıl ki eşime ayrıntısıyla anlatmıyorsam onunla konuştuklarımı da zaten bir kız arkadaşımla konuşuyorum mantığında görüp anlatmadıklarım oluyor. Ama ben eşime hep şunu söylerim. Beni eve x bırakacak, yemeğe x le gidiyorum. X le onu yaptık bunu yaptık gün içi olagan herseyden haberi olur. Asla eşime sadakatsiz davrandığımı düşünmüyorum. Az önce arkadaşın dediği gibi cinsiyetsiz görüyorum zaten başka gözle görsem kendimi uzak tutarım. Şimdi iki hemcins kafede otursak saatlerce muhabbet etsek kimse bisi demez ama ben bu arkadaşla bunu yapmak istesem laf olur yapamıyorum sanırım hislerim normal ama toplum baskısı dedikleri şey dısardaki göz hep böyle görüyor ve yanlış anlaşılmak korkusuyla bizi olmamız gereken durumdan sakınmamız gereken duruma sokuyor.


Ayrıca eşimin inanın böyle bir arkadaşı olsa eşimin cinsiyetsiz ve duygusal bagı olmadığından kendim gibi emin olduğum biri olsa inanın sevinirim. Çünkü birilerini anlamaya ve kendimizi anlatmaya ihtiyacımız var ve bunun cinsiyeti hic onemli degil benim gözümde yeter ki seni anlayacak insan seni dinleyerek yargilamayarak sana iyi gelsin.
E madem öyle niye "birbirimizi mi kandırıyoruz" diye soruyorsunuz, burda konu açıyorsunuz? Şu mesajınızda kendinizi kandırıyorsunuz o çok açık. Adamı cinsiyetsiz görseniz böyle aklınız karışmaz
 
Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Evet anormal. Eşinizle olan zamandan çalmak bu. Genellikle erkeklerin böyle kankaları oluyor kadınlar da onları "kumam" diye nitelendiriyor. Hoş bir durum değil yani. Önceliğiniz eşiniz olmalı kadın ya da erkek herhangi bir arkadaş değil
 
Eşinizin böyle bir arkadaşı olduğunu bir durun düşünün.Hiç incinmiyor, canınız yanmıyorsa bilemem.Ama bu durum bile garip gelir bana."Haftasonu arkadaşımdan haber almamaya katlanamiyorum" nasıl bir mantik?Siz kadin dostlarınıza da mı böyle hissediyorsunuz?Ya bana hiç normal gelmedi,normalize edebilecegim bir durum asla değil, üzgünüm..
 
Eşimle kıyaslamıyorum zaten. Şu var ki gün içinde kadın arkadaşlarımla yaptığım her muhabbeti bu eşle alakalı olabilir cocuklar konusunda olabilir akraba dedikodusu olabilir nasıl ki eşime ayrıntısıyla anlatmıyorsam onunla konuştuklarımı da zaten bir kız arkadaşımla konuşuyorum mantığında görüp anlatmadıklarım oluyor. Ama ben eşime hep şunu söylerim. Beni eve x bırakacak, yemeğe x le gidiyorum. X le onu yaptık bunu yaptık gün içi olagan herseyden haberi olur. Asla eşime sadakatsiz davrandığımı düşünmüyorum. Az önce arkadaşın dediği gibi cinsiyetsiz görüyorum zaten başka gözle görsem kendimi uzak tutarım. Şimdi iki hemcins kafede otursak saatlerce muhabbet etsek kimse bisi demez ama ben bu arkadaşla bunu yapmak istesem laf olur yapamıyorum sanırım hislerim normal ama toplum baskısı dedikleri şey dısardaki göz hep böyle görüyor ve yanlış anlaşılmak korkusuyla bizi olmamız gereken durumdan sakınmamız gereken duruma sokuyor.


Ayrıca eşimin inanın böyle bir arkadaşı olsa eşimin cinsiyetsiz ve duygusal bagı olmadığından kendim gibi emin olduğum biri olsa inanın sevinirim. Çünkü birilerini anlamaya ve kendimizi anlatmaya ihtiyacımız var ve bunun cinsiyeti hic onemli degil benim gözümde yeter ki seni anlayacak insan seni dinleyerek yargilamayarak sana iyi gelsin
Madem bu mevzuda bir sorun görmüyorsunuz neden konu açma ihtiyacı duydunuz?
Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Benim için anormal. Çünkü hem cinsim olan en yakın arkadaşımı da bu şekilde arayıp sürekli peşine düşmem.
K Kkedi 'ye kesinlikle katılıyorum duygularıma tercüman olmuş ama yine de yazmadan duramadım
 
buraya sorduğunuz için sizin de rahatsız hissettiğinizi düşündüm ben açıkcası... benim de çok yakın ve evli bir erkek arkadaşım var ancak bu denli bir bağlılığım yok kendisine karşı
 
Burada gormek istediğim insanların sadece kafasının icinden gecenlerdi. Şimdi o zaman normal endisenlenmek merak etmek aramak sormak hakkiniz diyecek o kadar çok insan var ki. Çünkü aramızda duygusal ve cinsel bisey olmayacağına ikna olduktan sonra bunu söylüyor insanlar.
Üzgünüm ama bizi itham ettiğiniz şeyi kendiniz en başta yapıyorsunuz zaten. Nereden biliyordunuz öyle cevap vereceğimizi?
Engelli bir birey olsam çok üzülürdüm şu yazdıklarınıza.
 
Kocanın kadın iş arkadasi kocana karşı böyle şeyler söylese tepkin ne olurdu çok merak ettim . Kendinizi kandırmayın arada ki 3. Kişi şeytan olur böyle durumlarda
 
Kocamın yokluğuna katlanamayacak arkadaşını ikiye katlar dörde bölerim :) ki gayet geniş bir insanımdır bicok insana göre. Ama bu anlattıklarınız normal değil.
Eşleriniz sorun yapmıyor mu bu durumu? Yapmıyorlarsa orda da bir sıkıntı var bence.
 
Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?
Guzellemeye gerek yok, duygusal olarak aldatiyorsunuz.
 
Dini bir inancım yok ama bu "ahlak kurallarına uymamak" anlamına gelmiyor benim için.
Kocam var ve bu benim için 'KOCAMA SAYGI SINIRLARI" demektir
Oturun okuyun ahlak felsefesi vs efendim
Siz normal değilsiniz. Kimseye de bu adamın pipisi yokmuş gibi lanse edemezsiniz.
Ha siz lezbiyen o gay vs vs bu durumda susarım. Ama hetero kadin erkek arkadaşlık ilişkisi bu denli olmaz. O arkadaş değildir. İnsanoğlu böyle bir şey. Kimse ilkel beynini inkar edemez
 
Bana normal geldi bir tek heralde. Hatta konu sahibinin ilk karşı cins normal arkadaşı olduğu için kendini kötü hissettiğini düşündüm. Benim de eşimin de birden fazla burada eleştirilen davranışları sergilediğimiz insanlar var. Benim erkek arkadaşlarım onun kadın arkadaşları var. Eşlerini tanıdığımız, birine ulaşamadığımızda diğerini aradığımız, onların aynı şekilde birimize ulaşamadığında diğerimizi arayan arkadaşlarımız var. Nefesinin kesilmesi olayını anlamadım, okumadım da, burası biraz üyeler tarafından eklenmiş gibi geldi.
Kocandan çok onu düşünüyor musun 😁😀 senin masum arkadasliginla konu sahibinin bakışı çok farklı.
 
Sayın konu sahibi bence yersiz yere evhamlanmışsınız.Sonuçta haddinizi bildiğinizi,cinsel veya duygusal birşeyler hissetmediğinizi belirtmişsiniz.Bence arkadaşlıktan öte sizinki kardeşlik olmuş.Ortada bence bir sorun yok
 
Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?
Maşallah ne enerji varmış sizde sabahlara kadar geyik yapmak istiyor🙄

Başka işiniz gücünüz yok mu? Memura bak memura gırgır şamata.. Umarım bu kafayla yuvanızı yıkmazsınız.
 
Değil bence ya. İlk kez erkek arkadaşı olmuş ne hissettiğini çözememiş sanki. Bu konuda nedense ponçik poğaça oldum 😂
Yumus yumus olmuşsun. Gece uykuların kacmiyordur ,kocandan soğuyup o ne yaparsa yapsın ona sıcak kalmiyorsundur.😂 Küfür eden arkadaş seni listeden bu poncikligin için çıkarmış belli😂😂
 
İnsanın karşı cinsten elbet arkadaşı olur,iyi de anlaşır,iyi paylaşımları da olur. Ama görmeden duramamak,sürekli iletişimde kalmak istemek gereksiz ve abartı. Arkadaşınız kadın da olsa yine aynı şeyi söylerdim,erkek olması bir sorun değil.
 
X