- 11 Temmuz 2015
- 89
- 28
- 37
- Konu Sahibi incognitoyum
- #1
merhabalar ..
benim bu aralar canım çok sıkkın. içimde birikti herşey. anlatamıyorum derdimi kimseye. boğazımda kocaman bir düğüm varmış gibi hissediyorum. Aslında psikolojik desteğe ihtiyacım var. özeller çok pahalı. devlet hastanelerinde ilaç yazıp yolluyorlar.
konuya geleyim.
ben 8 buçuk yıl önce eşimden boşanmaya karar verdim. ailemin yanına taşındım ve boşanma davası açtım.
ağır şiddete maruz kaldım. boşanma sebebim bu idi. ama maalesef ıspatlayamadım bunu.
mahkeme delil istedi benden.
şiddet gördüğümü ıspatlayamadım
ah şimdiki aklım olsaa dayak yedikten sonra karakoldan rapor alırdım ama o zamanlar bilmiyordum böyle haklarımın olduğunu..
eski eşim 'ben eşimi seviyorum, boşanmak istemiyorum. bizim hiç sorunumuz olmadı ailesi bizi ayırmaya çalışıyor ' deyince mahkeme uzadı da uzadı. derken dava düştü hakim bizi boşamadı. 3 sene dava açma hakkım yoktu. bu süreyi doldurduktan sonra hemen dava açtm. nafaka tazminat talep ettim ve boşandık.
bu süre zarfında çocuğu sadece iki kere görmeye geldi. neredeyse 3 bin 200 küsür gün içinde sadece 2 gün.
birincisinde bende kalan eşyalarını almaya gelmiş aslında. gelmişken çocugumu göreyim düşüncesiyle. çarşıya çıkmıştm geleceğinden haberim yoktu. ikincisinde de ben göstermedim. çünkü bana saçma geldi. çocuk 2 yaşına gelmiş. pat diye ortaya çıkıyor. kızımı gösterin bana diye.
aradan uzun yıllar geçti. kızım 9 yşını dolduracak ve bir telefon avukatımdan. eski eşiniz kızını 1 temmuzda 15 gün almaya gelecekmiş diye. mahkeme ona böyle bir hakk vermişti iki yıl önce. nedense şimdi kullanmak gelmiş aklına.
nafakaların hiçbirini ödemedi diye icraya gittim. maaşına haciz koyduracağım.
ben kabullenemiyorum onun kızımı almasını. 1 temmuzda geldi. getirin kızımı diye. çocuk ağladı. ailem çok sinirlendi daha önce nerdeydin şimdi mi geldi aklına .. babalık mı yaptn kızına fala diye.
polise gitmiş kızımı göstermiyorlar diye. icradan mektup geldi 7 gün içinde teslim edin ..
dün yine geldi. çocuk sokaklarda ağladı gelmek istemiyorum, seni tanımıyorum, bissürü tantana oldu.
kızım seninle gelmek istemiyorum dedi. o da kabullenmiş gibi yaptı ama çocuk mahkemesine gitmiş akabinde. Allahtan biz evde yoktuk. memurlarla gelmişler
ben kahroluyorum( çocugun üzülmesine üzülüyorum, yaşadıklarımı hatırlıyorum ona sinirleniyorum, bir yandan kızımın gitmesini istemiyorum ama kanunlar var zorla götürebilirler. uzlaşma yoluna gitmem lazm biliyorum ama o adamla muhattap olmak istemiyorum. çok öfkeliyim ona karşı.. bana yaşattıkları hala içimi acıtıyor (
aynı durumda olan bissürü insan vardır elbet. bana akıl verirmisiniz. konuşayım mı eski eşimle. ve nasıl uzlaşayım. en azından götürmesin. çocuğumun psikolojisi bozulmasın daha fazla
benim bu aralar canım çok sıkkın. içimde birikti herşey. anlatamıyorum derdimi kimseye. boğazımda kocaman bir düğüm varmış gibi hissediyorum. Aslında psikolojik desteğe ihtiyacım var. özeller çok pahalı. devlet hastanelerinde ilaç yazıp yolluyorlar.
konuya geleyim.
ben 8 buçuk yıl önce eşimden boşanmaya karar verdim. ailemin yanına taşındım ve boşanma davası açtım.
ağır şiddete maruz kaldım. boşanma sebebim bu idi. ama maalesef ıspatlayamadım bunu.
mahkeme delil istedi benden.
şiddet gördüğümü ıspatlayamadım
ah şimdiki aklım olsaa dayak yedikten sonra karakoldan rapor alırdım ama o zamanlar bilmiyordum böyle haklarımın olduğunu..eski eşim 'ben eşimi seviyorum, boşanmak istemiyorum. bizim hiç sorunumuz olmadı ailesi bizi ayırmaya çalışıyor ' deyince mahkeme uzadı da uzadı. derken dava düştü hakim bizi boşamadı. 3 sene dava açma hakkım yoktu. bu süreyi doldurduktan sonra hemen dava açtm. nafaka tazminat talep ettim ve boşandık.
bu süre zarfında çocuğu sadece iki kere görmeye geldi. neredeyse 3 bin 200 küsür gün içinde sadece 2 gün.
birincisinde bende kalan eşyalarını almaya gelmiş aslında. gelmişken çocugumu göreyim düşüncesiyle. çarşıya çıkmıştm geleceğinden haberim yoktu. ikincisinde de ben göstermedim. çünkü bana saçma geldi. çocuk 2 yaşına gelmiş. pat diye ortaya çıkıyor. kızımı gösterin bana diye.
aradan uzun yıllar geçti. kızım 9 yşını dolduracak ve bir telefon avukatımdan. eski eşiniz kızını 1 temmuzda 15 gün almaya gelecekmiş diye. mahkeme ona böyle bir hakk vermişti iki yıl önce. nedense şimdi kullanmak gelmiş aklına.
nafakaların hiçbirini ödemedi diye icraya gittim. maaşına haciz koyduracağım.
ben kabullenemiyorum onun kızımı almasını. 1 temmuzda geldi. getirin kızımı diye. çocuk ağladı. ailem çok sinirlendi daha önce nerdeydin şimdi mi geldi aklına .. babalık mı yaptn kızına fala diye.
polise gitmiş kızımı göstermiyorlar diye. icradan mektup geldi 7 gün içinde teslim edin ..
dün yine geldi. çocuk sokaklarda ağladı gelmek istemiyorum, seni tanımıyorum, bissürü tantana oldu.
kızım seninle gelmek istemiyorum dedi. o da kabullenmiş gibi yaptı ama çocuk mahkemesine gitmiş akabinde. Allahtan biz evde yoktuk. memurlarla gelmişler
ben kahroluyorum
( çocugun üzülmesine üzülüyorum, yaşadıklarımı hatırlıyorum ona sinirleniyorum, bir yandan kızımın gitmesini istemiyorum ama kanunlar var zorla götürebilirler. uzlaşma yoluna gitmem lazm biliyorum ama o adamla muhattap olmak istemiyorum. çok öfkeliyim ona karşı.. bana yaşattıkları hala içimi acıtıyor (aynı durumda olan bissürü insan vardır elbet. bana akıl verirmisiniz. konuşayım mı eski eşimle. ve nasıl uzlaşayım. en azından götürmesin. çocuğumun psikolojisi bozulmasın daha fazla
