Genelde konular eş ailesi üzerine oluyor. Merak ediyorum sizlerin kendi ailesi(Anne, Baba, kardeş) ile ilişkileriniz nasıl ?
Ben annemle istediğim ilişkiyi kuramadım, öyle büyüdüm. Çocukluğum belki de hiç annem tarafından öpülüp sarılınmadan geçti. Gençlik zamanlarım daha sancılı tabiki o kadar çok anlatacağım şey var ki buraya sığdıramam maalesef. Örnekler vermek gerekirse, üniversite okuduktan sonra evde kpss çalışmaya çalıştım sürekli durum şuydu biz sana bakmak zorunda değiliz git çalış, evlen, yanlışlıkla bir şey dökecek kıracak olsan konu 18 yaşında edindiğin erkek arkadaşdan dolayı or.. u ya kadar varıyordu. Özetle sıfır sevgi bol hakaretli zaman zaman şiddetli bir çocukluk ve gençlik.
Sonra bir şekilde iş buldum, eşimi tanıdım kurtuldum. Neyse çeyiz, düğün vs yaptılar büyük ihtimalle çevreden dolayı oda.
Annem bu şekildeyken tabii ki onun kopyası birde abla var. Hatırlayanlar bilir. Vajinismusken hamile kaldım ve ablam çocuk istiyorken ben hamile kaldığım için saldırmalar. Annenin hiç bir şey yapmaması.
Daha bir sürü detay var ben hepsini sineye çekip kapatıp normal şekilde ailemle görüşmeye hafta da 1 gün mutlaka zaman geçirmeye özen gösteriyorum.
Sanırım eşime çok düşkünüm çok farkında değilim. Ailesiyle de olabildiğince iyi olmaya gayret ediyorum. Bu onları rahatsız ediyor gibi.
Asıl meseleye gelince 3 gün önce babamla telefonda konuşurken sağlıksız beslenmeden bahsediyordu sık sık bahseder siz çok sağlıksız besleniyorsunuz dedi bunu da sürekli tekrarlar bende yok baba sürekli yemiyoruz vs. Gördüm masanızda çikolata vardı dedi bi parça kalmış aylar önce, bende eşime kızmıştım canım çok sıkkındı zaten o yüzden aramıştım kafam dağılsın diye, bizimle mi yaşıyorsun her gün abur cubur mu yiyoruz baba sabah sabah bu ne diyip telefonu yüzüne kapattım. Sanki sürekli yemek yapmıyorum da hazır yemekler yiyoruz gibi bi alınganlık yaşadım içsel olarak galiba.
Neyse bu bana hakaretler eden annem arayıp hesap sordu yüzüne kapatmışımda çok saygısızmışım da hepsine öyle davranıyormuşum da kocam da kocam diyormuşum da.
Genel olarak gerçekten onlarla zaman geçirirken çok yıpranıyorum sohbetleri muhabbetleri hep gergin böyle beni rahatsız eden bir şeyler var. Var çünkü ben hamileyim diye saldıran bi ablayla ne konuşabilirim. Ama sonuçta ailem koparamam çok üzgünüm paylaşmak dertleşmek öneriler belki iyi gelecek bir şeyler okumak istiyorum.
Ben annemle istediğim ilişkiyi kuramadım, öyle büyüdüm. Çocukluğum belki de hiç annem tarafından öpülüp sarılınmadan geçti. Gençlik zamanlarım daha sancılı tabiki o kadar çok anlatacağım şey var ki buraya sığdıramam maalesef. Örnekler vermek gerekirse, üniversite okuduktan sonra evde kpss çalışmaya çalıştım sürekli durum şuydu biz sana bakmak zorunda değiliz git çalış, evlen, yanlışlıkla bir şey dökecek kıracak olsan konu 18 yaşında edindiğin erkek arkadaşdan dolayı or.. u ya kadar varıyordu. Özetle sıfır sevgi bol hakaretli zaman zaman şiddetli bir çocukluk ve gençlik.
Sonra bir şekilde iş buldum, eşimi tanıdım kurtuldum. Neyse çeyiz, düğün vs yaptılar büyük ihtimalle çevreden dolayı oda.
Annem bu şekildeyken tabii ki onun kopyası birde abla var. Hatırlayanlar bilir. Vajinismusken hamile kaldım ve ablam çocuk istiyorken ben hamile kaldığım için saldırmalar. Annenin hiç bir şey yapmaması.
Daha bir sürü detay var ben hepsini sineye çekip kapatıp normal şekilde ailemle görüşmeye hafta da 1 gün mutlaka zaman geçirmeye özen gösteriyorum.
Sanırım eşime çok düşkünüm çok farkında değilim. Ailesiyle de olabildiğince iyi olmaya gayret ediyorum. Bu onları rahatsız ediyor gibi.
Asıl meseleye gelince 3 gün önce babamla telefonda konuşurken sağlıksız beslenmeden bahsediyordu sık sık bahseder siz çok sağlıksız besleniyorsunuz dedi bunu da sürekli tekrarlar bende yok baba sürekli yemiyoruz vs. Gördüm masanızda çikolata vardı dedi bi parça kalmış aylar önce, bende eşime kızmıştım canım çok sıkkındı zaten o yüzden aramıştım kafam dağılsın diye, bizimle mi yaşıyorsun her gün abur cubur mu yiyoruz baba sabah sabah bu ne diyip telefonu yüzüne kapattım. Sanki sürekli yemek yapmıyorum da hazır yemekler yiyoruz gibi bi alınganlık yaşadım içsel olarak galiba.
Neyse bu bana hakaretler eden annem arayıp hesap sordu yüzüne kapatmışımda çok saygısızmışım da hepsine öyle davranıyormuşum da kocam da kocam diyormuşum da.
Genel olarak gerçekten onlarla zaman geçirirken çok yıpranıyorum sohbetleri muhabbetleri hep gergin böyle beni rahatsız eden bir şeyler var. Var çünkü ben hamileyim diye saldıran bi ablayla ne konuşabilirim. Ama sonuçta ailem koparamam çok üzgünüm paylaşmak dertleşmek öneriler belki iyi gelecek bir şeyler okumak istiyorum.