Tam çıldırmalık konu!Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum
Birde belli bir yaşa gelmiş emekli olmuş yine de çalışan babanın yaptıkları beğenilmiyor oturduğu yerden.Benim vardımezun olduğum sene araba aldım.
Ama aileden maddi desteğim olmasına rağmen çalışırdım ben ünideyken. Garsonluktan kuaför çıraklığına kadar her türlü absürt işte çalıştım. Hem okudum, hem çalıştım, hem gezdim hem biriktirdim. Bu yüzden mi bilmiyorum gencecik enerjik olması gereken, taşı sıksa suyunu çıkartacak kadınlar böyle konular açınca azıcık deliriyorum.
Ay ben olumlu şeyler yazdım ama orayı atlamışım. Cafeye gidemiyorum diye üzülmek mi ?Yıllarca çalışmış, memurluk yapmış, emekli olmuş en az 50 yaş üzeri bir adamdan bahsediyorsunuz. Bi kendinize mi gelseniz?
Sizin yaşınız zaten iş hayatına atılıp aileyi rahatlatmak için evin bazı maddi sorumluluklarını üzerinize alma yaşı. Daha 2 sene okulunuz var ama. Biraz kendi yaptıklarınıza, yapamadıklarınıza odaklansanız babanızın yaptıklarından ya da yapamadıklarındansa. Adam ayaklarını uzatıp hobileriyle ilgileneceği yaşta çalışıyor, borç ödüyor, çocuk okutuyor. İnsaf...
İnsan utanır şunları şuraya yazmaya. Ben ne yaptım bu yaşıma kadar diye düşünür. Yaşıtlarım okulu bitirdi, işe girdi, hayatını yoluna soktu, ailesine yardım ediyor ya da kendi düzenini kuruyor demek yok. Babam iş beğenmiyor diyor. Gerçi geç kalmasının sebebi de babadır kesin.Birde belli bir yaşa gelmiş emekli olmuş yine de çalışan babanın yaptıkları beğenilmiyor oturduğu yerden.
Birde okulu bitirip hemen evlenmeyi düşünüyormuş, okulu bitirip çalışayım, çabalayayım da yok. İlk hedef evlenmek. O zamanda eşinin işini gücünü takip eder, onu yapmıyor bunu yapmıyor diye.
Ama bütün hocalarimiz Arapça öğrenin diyor?İnsan utanır şunları şuraya yazmaya. Ben ne yaptım bu yaşıma kadar diye düşünür. Yaşıtlarım okulu bitirdi, işe girdi, hayatını yoluna soktu, ailesine yardım ediyor ya da kendi düzenini kuruyor demek yok. Babam iş beğenmiyor diyor. Gerçi geç kalmasının sebebi de babadır kesin.
Logistics bir yerlerde arapça öğrendiğinizi yazmışsınız. Seçtiğiniz alanda öğrenmeye çalıştığınız dilin pek işe yarayacağını sanmıyorum. Eşim Türkiyenin lojistik devlerinden birinde yönetici. Bazen işe alımlar olduğunda birlikte cv inceleriz. Hiç arapçanın artı özellik olduğunu görmedim. Hiç arap ülkelerinden mal çeken ya da gönderen de duymamış olabilirim. Kore dili, çince falan varsa anında öne geçiyor ama. Yine de akşam soracağım eşime artı olur mu arapça diye.
Ona değil daha çok psikoloğa gidemedigim için üzülüyorum. Acısını ben çekiyorum cunkuAy ben olumlu şeyler yazdım ama orayı atlamışım. Cafeye gidemiyorum diye üzülmek mi ?
Yıllarca çalışmış, memurluk yapmış, emekli olmuş en az 50 yaş üzeri bir adamdan bahsediyorsunuz. Bi kendinize mi gelseniz?
Sizin yaşınız zaten iş hayatına atılıp aileyi rahatlatmak için evin bazı maddi sorumluluklarını üzerinize alma yaşı. Daha 2 sene okulunuz var ama. Biraz kendi yaptıklarınıza, yapamadıklarınıza odaklansanız babanızın yaptıklarından ya da yapamadıklarındansa. Adam ayaklarını uzatıp hobileriyle ilgileneceği yaşta çalışıyor, borç ödüyor, çocuk okutuyor. İnsaf...
Demek ki gerçekten mutsuz ve artık tahammülü kalmadı.
Bu konuda eleştirmeye çokta hakkınız yok.
Bende dışarıdan bakılınca çok iyi bir maaşla masa başı çalışıyor görünüyorum ama çoğu zaman cinnet geçirmeme neden olan insanlar ile muhatabım ve mutsuzum!
Bu hayat babanızın, iş babanızın.
Size karşı sorumluluklarını yerine getiriyor mu?
Bazen aksamalar olabilir bazı şeylerde ama sizi çalıştırıp paranızı elinizden almadığı, sizi dövüp eziyet etmediği, aç ve açıkta bırakmadığı sürece bu şekilde suçlayamazsınız.
Gerçekten evladımı düşünüyorum büyüteceğim, meslek sahibi etmek için çabalayacağım, okutacağım o ise benim düştüğüm yerde arkamdan böyle söyleyecek büyük hayal kırıklığı olurdu..
Tamam haklısıniz ben de ona hak veriyorum ama ben de diyorum ki o kadar borç varken yeni iş bulup öyle çıksaydı bari. Ayrıca daha önce de yaptığı işlerde bazı saçma sapan davranislari yüzünden kovuldu. İş begenmeyebilir ama bu pandemide değil.Bu konuda babanıza kızacak lüksünüz olduğunu düşünmüyorum. Adam sorumsuz, çalışmaktan kaçan biri değil belli ki. Emekli olmuş, yıllardır başka işlerde çalışmış, sizden daha iyi düşünüyordur herhalde yazdıklarınızı.
Ama bunu yazdığınız zaman haksız olursunuz. Psikolojik durumunuz elbette kötüdür. Çünkü etrafla mukayese ediyorsunuz. Mesela yazları çalışabilirdiniz. Para biriktirir ve şimdi harcardınız.Ona değil daha çok psikoloğa gidemedigim için üzülüyorum. Acısını ben çekiyorum cunku
Hocalarınızın arasında sektörün içinde olan ya da sektörden gelen biri var mı? Benim eşim ara sıra ders için ya da konferans için üniversitelere gider. Kendi şirketi içindeki akademide eğitim verir. Hiç arapça duymadım kendisinden. Kara lojistiğinde belki işe yarıyordur, dediğim gibi soracağım. Ama mantıklı gelmedi bana. Ticaret uzak doğuda dönüyor çünkü.Ama bütün hocalarimiz Arapça öğrenin diyor?
Şuan is arıyorum yine inşallah bulacagimAma bunu yazdığınız zaman haksız olursunuz. Psikolojik durumunuz elbette kötüdür. Çünkü etrafla mukayese ediyorsunuz. Mesela yazları çalışabilirdiniz. Para biriktirir ve şimdi harcardınız.
Onu bilmiyorum ama iş ilanlarinda hep Arapça istiyorlar ben de bi arastirayimHocalarınızın arasında sektörün içinde olan ya da sektörden gelen biri var mı? Benim eşim ara sıra ders için ya da konferans için üniversitelere gider. Kendi şirketi içindeki akademide eğitim verir. Hiç arapça duymadım kendisinden. Kara lojistiğinde belki işe yarıyordur, dediğim gibi soracağım. Ama mantıklı gelmedi bana. Ticaret uzak doğuda dönüyor çünkü.
Aslında ikinci dil çok önemli değil bence. İngilizce ana diliniz gibi olmalı. Farklı milletlerden insanlarla ingilizce anlaşabilmelisiniz. Her milletin telaffuzu farklı çünkü. Sadece yazı dili kurtarmıyor.Şuan is arıyorum yine inşallah bulacagim
Onu bilmiyorum ama iş ilanlarinda hep Arapça istiyorlar ben de bi arastirayim
Babam annemi bildim bileli aldatıyor bir psikologtan duymuştum bunu. Kendisi dedi ben emekli olunca canım sıkılır calisacagim diye. Ben is bulmak isteyince bu sene sen okuluna bak calisma dediler ama olmuyor para biriktirip iyi bi psikoloğa gidecegimher şey için anne babayı suçlamayı bırakın lütfen.
sanki onlar mükemmel yetiştirildiler de onların hayatında hiç sıkıntı olmadı da çocukları onlardan mükemmellik bekliyor.
Siz de ebeveyn olunca bir sürü şeyi yanlış yapacaksınız o yüzden yok erkekleri ailem yüzünden yanlış erkekleri çektim, yok iş bulamadım ailem yüzünden gibi hayatınızın kilit noktalarını ailenize kitlemekten vazgeçin bence.
İbadet olayı evet bir baskı olmuş ben de garipsedim o kısmı. Bazen ebeveynleri geçiştirmek gerekiyor.
Okurken keşke herkes rahatça okuyup istediği yerlerde gezip eğlenip gençliğin tadını çıkartabilse... kim istemez? 36 yaşındayım valla ben bile bugün işe gitmesem de şööyle bir restorantta oturup yemek yesem diyorum. Ama bunun sorumlusu da ailem değil tabi ki klasik hayat ve sorumluluklar. Aynı sizde olduğu gibi.
22 yaş çok ufak, ailenizin desteğini isteyebileceğiniz bir yaş, açıkçası küçük bir yaş değil. Ben 22 yaşında mezun olmuş ilk biriktirdiğim parayla -yani baya bir ay- evin pimapenlerini yaptırmıştımbabam da emekliydi sizin babanız gibi ve çalışmayacak kadar çok yorulmuştu artık bir es vermesi gerekiyordu. Bir emekli için de böyle tadilatlar epey maliyetli.
Şimdi babanız da demiyor mudur "herkes emekli oldu cafelerde oturuyor ben burada hala çalışıyorum yaş olmuş kaç?" eminim diyordur. İnsan bir zaman sonra sadece hobileri veya lüks zevkleri -tatil gezi vs- için çalışmak istiyor ama yine hayat şartları...
Yine de çok bunaldıysanız bence Louise L. Hay Düşünce Gücüyle Tedavi kitabını tavsiye ederim. Hem ailenizi anlarsınız hem de kendinize acımayı bırakırsınız ve hayatınızın kontrolünü elinize alırsınız.
Evet bölüme bakıyorum çoğu kişi Ingilizce'yi bile boslamis mesela zaten online eğitimde hiçbir şey ogrenemedik evde kendim çalışıyorum bu yüzden. Akademi de düşünmüyor değilim alese başlayacağım. Ama CV'de Arapça yazsa bence ufak da olsa katkisi olurAslında ikinci dil çok önemli değil bence. İngilizce ana diliniz gibi olmalı. Farklı milletlerden insanlarla ingilizce anlaşabilmelisiniz. Her milletin telaffuzu farklı çünkü. Sadece yazı dili kurtarmıyor.
Babam annemi bildim bileli aldatıyor bir psikologtan duymuştum bunu. Kendisi dedi ben emekli olunca canım sıkılır calisacagim diye. Ben is bulmak isteyince bu sene sen okuluna bak calisma dediler ama olmuyor para biriktirip iyi bi psikoloğa gidecegim
Ben çok sektörün içinde değilim şu an. Uzağım uzun zamandır. Sadece eşimden duyduklarım gördüklerim işte. Dediğim gibi soracağım. Belki küçük firmalar tercih ediyorlardır arapçayı ikinci dil olarak. Bir sorayım akşam bunu.Evet bölüme bakıyorum çoğu kişi Ingilizce'yi bile boslamis mesela zaten online eğitimde hiçbir şey ogrenemedik evde kendim çalışıyorum bu yüzden. Akademi de düşünmüyor değilim alese başlayacağım. Ama CV'de Arapça yazsa bence ufak da olsa katkisi olur
Kudracığım dikkat ettin mi konu sahibi burada ki pek çok kadından çok daha ılımlı. Of üzülüyorum gençlerin bu haline yaw.Aslında ikinci dil çok önemli değil bence. İngilizce ana diliniz gibi olmalı. Farklı milletlerden insanlarla ingilizce anlaşabilmelisiniz. Her milletin telaffuzu farklı çünkü. Sadece yazı dili kurtarmıyor.
Öyle öyle. Sadece kafası karışık. Hayatını yoluna koyamamasına ya da istediklerini yapamamasına sebep arıyor, babayı bulmuş. Bir de tam babayla çatışma yaşları, birkaç sene sonra değerini anlayacak.Kudracığım dikkat ettin mi konu sahibi burada ki pek çok kadından çok daha ılımlı. Of üzülüyorum gençlerin bu haline yaw.
Evden evliliğe kaçan gencin hikayesi.22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorumBir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan kiNasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin
Ilk once kendine yakişdirdiğin sifatlardan kurtul. Bir çocuk varmiş okulda herkesi dovermiş. Neyse bir psikolok çagirmişlar. O demişki çocuğa sen ne kadar tatli, ne kadar guzel , ne kadar sevimli çocukshn. Çocuk da donup demişki ama yaramazim. Sonra psikolok anne babayi çagirmiş. Onlar demişki bizim çocuk çok yaramaz hocam.22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorumBir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan kiNasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin