- 24 Ocak 2021
- 11.314
- 25.473
Çok iyi aynen böyle devam et parlak günler yakındırTicarette boş kalmam suan A2yim mezun olana kadar B2ye çıksam süper olur
İnşallah ama ne kadar calisirsam calisayim kendimi yetersiz ve basarisiz hissediyorum. Maddi imkânlardan dolayı kursa gidemiyorum evde kendim çalışıyorumÇok iyi aynen böyle devam et parlak günler yakındır
22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorumBir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan kiNasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin
Madem ailen böyle geri ödemeli de olsa burs alsaydın keşke, en azından harcamanı kafana göre yapardın. İstanbul'da öğrencilerin çalışacağı part time işler fazlasıyla mevcut, biraz sizde elinizi taşın altına koymayı deneyin.22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorumBir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan kiNasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin
Ha bir de biran önce mezun olup, evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum demişsin.22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorumBir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan kiNasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin
İbadet karşılık bekleyerek yapılmaz ki, haşa Allah'la anlaşma yapar gibi. Ben namazımı kılayım, sen de maaşıma zam yap der gibi22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorumBir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan kiNasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin
Benim vardıAilenizin yanlış düşündüğü şeyler olabilir ama memur emeklisi olup yine çalısan, bir yandan dışarıdan okul bitirmeye çalışan baba daha ne yapsın?
İnsan utanır böyle bir babayı, maddi meselelerde suçlamaya.
Herşey bu kadar kötüyken, 5 altın ve bileziğinizin olması enteresan geldi. Okurken maddi sıkıntı çekmeme rağmen birikimim falan olmadı hiç.
22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorumBir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan kiNasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin
Ben mi çok yaşlandım da aile tarafından bakıyorum bu tip mevzulara acaba? Yoksa okuduğumu mu anlamıyorum? Konu sahibinin neyiyle empati yaptınız?
Adam yıllarca çalışsın, emekli olsun ama olamasın üç kuruşa yine çalışmaya devam etsin. İstanbul gibi bir yerde ev alsın borcunu ödesin bitirsin. Çocuk okutmaya çalışsın bir taraftan. Kızı kalkıp kafelerde gezemiyorum diye konu açsın. Tam burada ne diyosun sen diye ağzına vurmamız gerekmiyor mu?
Ailenizin yanlış düşündüğü şeyler olabilir ama memur emeklisi olup yine çalısan, bir yandan dışarıdan okul bitirmeye çalışan baba daha ne yapsın?
İnsan utanır böyle bir babayı, maddi meselelerde suçlamaya.
Herşey bu kadar kötüyken, 5 altın ve bileziğinizin olması enteresan geldi. Okurken maddi sıkıntı çekmeme rağmen birikimim falan olmadı hiç.
Ibadet etmemeni bahane olarak göstermeleri tabii ki saçma ama sen de cafeye gidemiyorsun diye yıllarca çalışıp emekli olmuş, üzerine bir 8 sene daha çalışmış adamın isten ayrılmasına mı kızıyorsun. Sabret 1 senen kalmıs. Işe girip çalışınca gezersin rahat rahat.
Benim kızdığım şey iş beğenmemesi. Daha iyi işi nasıl bulacak? Örgün lisans mezunları bile kasiyerlik temizlikcilik yapıyor. Kafeye öyle her zaman giden biri degilim zaten aileme her zaman destek olmaya çalıştım. Ama bu kış gününde insanlar issizken iş ararken o yaptığı işi beğenmiyor. Ha is de öyle ağır değil ki. 1 gün evde 1 gün işte. Ben onun okumasını vs her zaman destekledim.20 yıldır çalışıyorum benim bes altınım yokbozdur 2 tane Nusrete bile gidersin kız, babanı da sal artık bence adam daha napsin?
Memnun degil hak veriyorum ama kış günü borclarimiz varken cikmasaydi bari. Ya da yeni iş bulup çıksaydı. Ayrıca iş o kadar ağır değil ki kimse baskı vs de yapmıyor. Sadece oturuyor masa başı yani. Bunu bulamayanlar da var.Aileniz sizi okutuyor...
Bunu yapmayan o kadar çok aile var ki!
Ayrıca demek ki babanız işinden memnun değil, kendi borçlarını kendisi elbet düşünüyordur ki (ev almış, kızını okutmaya çabalayan bir baba) bu güne kadar evi siz mi geçindirdiniz ki bu şekilde bir değerlendirme yapıyorsunuz babanız hakkında çok çirkin gerçekten?
Bırakın milletin kafelerde cirit atmasını derslerinize odaklanın ve biran önce okulunuzu bitirip iş hayatına atılın..
O zaman babanızı anlarsınız..
Yıllarca çalışmış, memurluk yapmış, emekli olmuş en az 50 yaş üzeri bir adamdan bahsediyorsunuz. Bi kendinize mi gelseniz?Benim kızdığım şey iş beğenmemesi. Daha iyi işi nasıl bulacak? Örgün lisans mezunları bile kasiyerlik temizlikcilik yapıyor. Kafeye öyle her zaman giden biri degilim zaten aileme her zaman destek olmaya çalıştım. Ama bu kış gününde insanlar issizken iş ararken o yaptığı işi beğenmiyor. Ha is de öyle ağır değil ki. 1 gün evde 1 gün işte. Ben onun okumasını vs her zaman destekledim.
Demek ki gerçekten mutsuz ve artık tahammülü kalmadı.Memnun degil hak veriyorum ama kış günü borclarimiz varken cikmasaydi bari. Ya da yeni iş bulup çıksaydı. Ayrıca iş o kadar ağır değil ki kimse baskı vs de yapmıyor. Sadece oturuyor masa başı yani. Bunu bulamayanlar da var.
Bu konuda babanıza kızacak lüksünüz olduğunu düşünmüyorum. Adam sorumsuz, çalışmaktan kaçan biri değil belli ki. Emekli olmuş, yıllardır başka işlerde çalışmış, sizden daha iyi düşünüyordur herhalde yazdıklarınızı.Benim kızdığım şey iş beğenmemesi. Daha iyi işi nasıl bulacak? Örgün lisans mezunları bile kasiyerlik temizlikcilik yapıyor. Kafeye öyle her zaman giden biri degilim zaten aileme her zaman destek olmaya çalıştım. Ama bu kış gününde insanlar issizken iş ararken o yaptığı işi beğenmiyor. Ha is de öyle ağır değil ki. 1 gün evde 1 gün işte. Ben onun okumasını vs her zaman destekledim.