Umarım bunu eşinize belli etmiyorsunuzdur eşim böyle söylese çok sinir olurum heralde ben seni mutlu edemiyorum derimEvleneli bir buçuk sene oldu ilk geldiğim günden beri ailemi aklımdan çıkaramıyorum yani şöyle ne yaptılar ne ettiler bir dertleri olsa onlardan daha çok dertleniyorum sürekli onlar için birşey yapmak istiyorum. Dedem babaannem arasa acaba hastalandılar mı . Erkek kardeşim eşinden ayrıldı buna çok üzüldük. Sürekli aklımda bu şeyler dönüyor . Evlendim o ayrıldığı için ben mutlu bir gün geçirsem direk o geliyor aklıma üzülüyor ağlıyorum . Eşime duygulandım diyorum .uzun uzun yazsam çok şey var ama sanki kendi hayatımı yaşamıyor sürekli annem babam kardeşlerim babanne dedeyi düşünüyorum. Ne yapmam gerek aranızda ben gibi olan var mı yada herkes böyle ailesine bağlımı çevremde pek böyle göremiyorum
Düşünmüyor değilim aklımdan geçiyorböyle böyle evliliğinizde sorunlar yaşanabilir ,imkanınız varsa psikolojik danışmanlık alın ,nasıl davranacağınız konusunda.Ama bana kalırsa doğru değil bu kadarı
Eşiniz sizinle yeterince ilgilenmiyor mu? Mesguliyetlerinizi artırın ve vesvese yapmayın.Evleneli bir buçuk sene oldu ilk geldiğim günden beri ailemi aklımdan çıkaramıyorum yani şöyle ne yaptılar ne ettiler bir dertleri olsa onlardan daha çok dertleniyorum sürekli onlar için birşey yapmak istiyorum. Dedem babaannem arasa acaba hastalandılar mı . Erkek kardeşim eşinden ayrıldı buna çok üzüldük. Sürekli aklımda bu şeyler dönüyor . Evlendim o ayrıldığı için ben mutlu bir gün geçirsem direk o geliyor aklıma üzülüyor ağlıyorum . Eşime duygulandım diyorum .uzun uzun yazsam çok şey var ama sanki kendi hayatımı yaşamıyor sürekli annem babam kardeşlerim babanne dedeyi düşünüyorum. Ne yapmam gerek aranızda ben gibi olan var mı yada herkes böyle ailesine bağlımı çevremde pek böyle göremiyorum
İster istemez ediyorum işe girmeden önce daha kötüydüm her akşam masa da gözlerim dolar ağlardım eşim noldu ne yaptım Allah için söyle diyip kendini birşey arardı .ama ailemle ilgili olduğunu söylemez söyleyemiyorum daUmarım bunu eşinize belli etmiyorsunuzdur eşim böyle söylese çok sinir olurum heralde ben seni mutlu edemiyorum derim
Ailem sağolsunale bugune kadar beni üzmediler bir dediğim iki olmadı. Eşimde ilgileniyor çalışıyorm da ama aklımdan atamıyorum kendi hayatıma bakamıyorum sanki alanım o kadar darmış gibi geliyor . Sadece kendi ailem ve eşim varmış gibi çevremde . Arkadaşlarım var iş de çalıştıklarım akrabalarım ama dediğim çemberden çıkamıyorumEşiniz sizinle yeterince ilgilenmiyor mu? Mesguliyetlerinizi artırın ve vesvese yapmayın.
Evlendiği halde ailesini bu senle düşünen, devamlı haber almak isteyen insanlara hep çok sasirmisimdir. Ne güzel cok sevgiden kaynaklı herhalde diye düşünüyorum.
Ailenizden ayrışamamışsınız. Aileniz için üzülmek, onları düşünmek normal fakat bu durum evliliğinizi etkileyebilicek kadar fazla. Kendi hayatınızı değil de onların hayatını yaşıyorsunuz. İnsanların yaşadıklarını içselleştirmek çok yorucu bir şey. Kendi hayatınıza ve evliliğinize odaklanmaya çalışın. Aksi takdirde evliliğiniz hasar görebilir. Kendi başınıza yapamıyorsanız psikolojik destek almanız iyi olur.Evleneli bir buçuk sene oldu ilk geldiğim günden beri ailemi aklımdan çıkaramıyorum yani şöyle ne yaptılar ne ettiler bir dertleri olsa onlardan daha çok dertleniyorum sürekli onlar için birşey yapmak istiyorum. Dedem babaannem arasa acaba hastalandılar mı . Erkek kardeşim eşinden ayrıldı buna çok üzüldük. Sürekli aklımda bu şeyler dönüyor . Evlendim o ayrıldığı için ben mutlu bir gün geçirsem direk o geliyor aklıma üzülüyor ağlıyorum . Eşime duygulandım diyorum .uzun uzun yazsam çok şey var ama sanki kendi hayatımı yaşamıyor sürekli annem babam kardeşlerim babanne dedeyi düşünüyorum. Ne yapmam gerek aranızda ben gibi olan var mı yada herkes böyle ailesine bağlımı çevremde pek böyle göremiyorum
Okadar iyi tesbit yaptınız ki inanın böylr farkındayım yorulduğumu taşıyamıyorum sanki bi presle beni eziyorlar oturduğum yerden kalkamıyorum.Ailenizden ayrışamamışsınız. Aileniz için üzülmek, onları düşünmek normal fakat bu durum evliliğinizi etkileyebilicek kadar fazla. Kendi hayatınızı değil de onların hayatını yaşıyorsunuz. İnsanların yaşadıklarını içselleştirmek çok yorucu bir şey. Kendi hayatınıza ve evliliğinize odaklanmaya çalışın. Aksi takdirde evliliğiniz hasar görebilir. Kendi başınıza yapamıyorsanız psikolojik destek almanız iyi olur.
Adama yazık. Sorumluluk,eş ,aile olmak nedir önce bu kavramları anlamadan evlenmeyin. Herkesin bir ailesi var. İnsanoğlunun başına her şey gelebilir. Olmamış şeyler için sabrınızı bu kadar tüketirseniz gerçekte olan şeyler için sabrınız kalmaz ve yaşlanmadan ölürsünüz. Mümkünse ailenizi ziyarete gidin. Ya da arkadaş ortamı edinin.İster istemez ediyorum işe girmeden önce daha kötüydüm her akşam masa da gözlerim dolar ağlardım eşim noldu ne yaptım Allah için söyle diyip kendini birşey arardı .ama ailemle ilgili olduğunu söylemez söyleyemiyorum da
Aileniz farklı şehirde mi ? Arkadaş çevreniz yok mu? İş dışında vakit geçirmek kafa dağıtmak için hobiler edinme imkanınız var mı? Kurslara falan kayıt olsanız mesela ?Okadar iyi tesbit yaptınız ki inanın böylr farkındayım yorulduğumu taşıyamıyorum sanki bi presle beni eziyorlar oturduğum yerden kalkamıyorum.
Tek dileğim onlar da mutlu olsun onların da neşeli hallerini göreyim . Farkındayım dünya da neler var var . Çok şükür eşimle problemim yok sağolsun anlayışlı .Adama yazık. Sorumluluk,eş ,aile olmak nedir önce bu kavramları anlamadan evlenmeyin. Herkesin bir ailesi var. İnsanoğlunun başına her şey gelebilir. Olmamış şeyler için sabrınızı bu kadar tüketirseniz gerçekte olan şeyler için sabrınız kalmaz ve yaşlanmadan ölürsünüz. Mümkünse ailenizi ziyarete gidin. Ya da arkadaş ortamı edinin.
Bunu siz yapamazsınız. Herkes böyle güzel dilekler diler ama olacak olan olur. En doğrusu bol dua edin. Ağlamayın. Sizin ağlamanız onları üzer. Siz güçlü olun, mutlu olun onlar da mutlu olur. Üzülecek bir durum yok.Tek dileğim onlar da mutlu olsun onların da neşeli hallerini göreyim . Farkındayım dünya da neler var var . Çok şükür eşimle problemim yok sağolsun anlayışlı .
Annem babam köyde oturuyor 15 20 günde anca görürüm babanne dedem kardeşim yakında onlar da haftada görüşüyorum . İşim yoğun biraz işten çık eve gel yemek vsAileniz farklı şehirde mi ? Arkadaş çevreniz yok mu? İş dışında vakit geçirmek kafa dağıtmak için hobiler edinme imkanınız var mı? Kurslara falan kayıt olsanız mesela ?
Psikolojik bir destek almayi düşündünüz mü?. Bence siz hayatınızın merkezine ailenizi koymussunuz. İlerleyen zamanda bu durum sizin çekirdek ailenizi olumsuz etkileyecektir.Ailem sağolsunale bugune kadar beni üzmediler bir dediğim iki olmadı. Eşimde ilgileniyor çalışıyorm da ama aklımdan atamıyorum kendi hayatıma bakamıyorum sanki alanım o kadar darmış gibi geliyor . Sadece kendi ailem ve eşim varmış gibi çevremde . Arkadaşlarım var iş de çalıştıklarım akrabalarım ama dediğim çemberden çıkamıyorum
Uzun süredir aklımdaPsikolojik bir destek almayi düşündünüz mü?. Bence siz hayatınızın merkezine ailenizi koymussunuz. İlerleyen zamanda bu durum sizin çekirdek ailenizi olumsuz
Kocam böyle melenkolik aile odaklı olsaydı büyük kavga çıkardı, bir yere kadar sabreder naz çekerdim.Evleneli bir buçuk sene oldu ilk geldiğim günden beri ailemi aklımdan çıkaramıyorum yani şöyle ne yaptılar ne ettiler bir dertleri olsa onlardan daha çok dertleniyorum sürekli onlar için birşey yapmak istiyorum. Dedem babaannem arasa acaba hastalandılar mı . Erkek kardeşim eşinden ayrıldı buna çok üzüldük. Sürekli aklımda bu şeyler dönüyor . Evlendim o ayrıldığı için ben mutlu bir gün geçirsem direk o geliyor aklıma üzülüyor ağlıyorum . Eşime duygulandım diyorum .uzun uzun yazsam çok şey var ama sanki kendi hayatımı yaşamıyor sürekli annem babam kardeşlerim babanne dedeyi düşünüyorum. Ne yapmam gerek aranızda ben gibi olan var mı yada herkes böyle ailesine bağlımı çevremde pek böyle göremiyorum
Bahsettiğiniz herkes yetişkin ve kendi hayatını yönetebilecek yaşta ve yalnız değiller. Size muhtaç da değiller, siz orada olsanız da değişen bir şey olmayacaktı. Düşünceleriniz mantıksız. Gidip terapi alın, sütten kesilmeniz lazım artık.Evleneli bir buçuk sene oldu ilk geldiğim günden beri ailemi aklımdan çıkaramıyorum yani şöyle ne yaptılar ne ettiler bir dertleri olsa onlardan daha çok dertleniyorum sürekli onlar için birşey yapmak istiyorum. Dedem babaannem arasa acaba hastalandılar mı . Erkek kardeşim eşinden ayrıldı buna çok üzüldük. Sürekli aklımda bu şeyler dönüyor . Evlendim o ayrıldığı için ben mutlu bir gün geçirsem direk o geliyor aklıma üzülüyor ağlıyorum . Eşime duygulandım diyorum .uzun uzun yazsam çok şey var ama sanki kendi hayatımı yaşamıyor sürekli annem babam kardeşlerim babanne dedeyi düşünüyorum. Ne yapmam gerek aranızda ben gibi olan var mı yada herkes böyle ailesine bağlımı çevremde pek böyle göremiyorum