- 21 Kasım 2012
- 9.045
- 9.554
- 398
- Konu Sahibi greengirll
-
- #21
evet eşim sağolsun başkası olsa bir sürü laf ederdi kesin. şimdilik görüşmüyorum ama annemin duygu sömürüsü dolu whats up tacizleri bitmiyor
evet eşim sağolsun başkası olsa bir sürü laf ederdi kesin. şimdilik görüşmüyorum ama annemin duygu sömürüsü dolu whats up tacizleri bitmiyorBende öyle düşündüm
Maşallah çok olgunmuş eşiniz
Ama siz bence bir süre görüşmeyin , sonuçta sizinde psikolojiniz çok iyi değildir yaşadıklarınızdan dolayı..
Kızlar merhaba, daha önce de annemle ilgili bir başlık açmıştım. Son zamanlarda ailemi görmek dahi istemiyorum, çok doluyum onlara karşı. Biraz anlatayım, annem ev hanımıydı, küçüklüğümden beri hastaydı ama kendi kendini hasta etmek için her şeyi yaptı resmen, temizlik hastası ve asla kabul etmiyor, kendini o kadar yoruyor ki yataklara düşüyor, herkesin her kelimesini kafasına ölesiye takıyor, çocukları eşi hariç herkes en iyisini biliyor herkes harika. Senin kızın çirkin deseler ben çirkinim, güzel deseler ben güzelim onun için. Hiç bir konuda kendi fikri yok. Örneğin üniversiteye hazırlandığım dönemde komşular tarafından bir gün evde rahat bırakılmadan ders çalışmaya çabaladım, sabahtan gecenin 12 sine kadar gelin giden eksik olmazdı ve bu kişiler beni rahat bırakmazdı. Çat odaya dalarlar, onlarla ilgilenmezsen senden kötüsü yoktur. Hoşgeldinizle asla yetinmezler, sürekli seni meşgul ederler. Ama annem kızım ders çalışıyor diye tek bir cümle dahi kuramaz. Neyse sinir krizleri geçirerek üniversiteyi kazandım, zorluklarla okudum geldim. İlk bulduğum işe girdim çünkü resmen maddiyat konusunda duygu sömürüsü yaşadım, onlara yük oluyor damgası yedim. Hayallerim başkı kurumlar içindi, evde ders çalışıyorum diye yemediğim laf kalmadı. Sırf kurtulmak için evlendim, eşim çok iyi çok şükür. Kardeşim yurt dışında olduğundan ve annemin de o harika komşularının hepsinin torunları olup onlara baktığından annem kendini meşgalesiz görüyor ve sırf komşularıyla yarışabilmek adına torun istiyorum baskısı yapıyor. Babam derseniz hayatı boyunca hiçbir şeyimle ilgilenmemiştir, kızım harçlığın var mı dememiştir, ortaokul lise yıllarında cebimde 5 kuruşsuz okula gidip gelmişimdir. Üniversite deseniz haftada 100 tl ile istanbul gibi bir yerde geçiniyordum... Ailevi meselelerinden gına geldi zaten. Hele ki kavgaları bağrışmaları asla bitmezdi. Anne yeter artık boşan lafını defalarca zikretmişimdir. Kısaca dışardan bakarsınız sorunsuz ama içerden ilgisiz ebeveynler. İnanın ben eşimin ailesinin yanında daha rahatım. Annem herkesin içinde beni eleştiren yerlerin dibine sokan bir insan. Bir de benimle gururlanmadı, beni gerçekten dinlemedi. Şu anki halimi bile hala görmüyor, sadece ve sadece kendine meşgale olsun diye torun istiyor. Geçen gün anne sen hayatın boyunca çalışmadın (içimden bir gün bile bana kalkıp kahvaltı bile hazırlamadın lafı geçti yuttum) beni anlayamazsın beni zorlama dedim. Çok karışık yazmış olabilirim çok doluyum onlara karşı. İnanın onları üzecek hiçbir şey yapmadım bugüne kadar. Derslerim hep harikaydı, hiç bir şey istemezdim, senelerce başkalarının kıyafetlerini giyip gıkımı çıkarmadım, baba bana harçlık ver bile demedim ama çok doldum artık...
çok teşekkür ederim anlayışlı mesajınız için, kimsenin beni daha fazla yıpratmasına izin vermek istemiyorum artık. onların yüzünden ruh hastası biri olup çıkmak istemiyorum...E haklısın sonuna kadar, ama ne yapacaksın canım benim, anne babalarımızı kendimiz seçmiyoruz ki. Seninkilerde o çeşit işte, bu saatten sonra kimsenin karakterini değiştiremezsin. Annen baban dahi olsa seni bu kadar üzüyorlarsa mesafeni koy. Kendini ezdirme, ben ne zaman istiyorsam o çocuk o zaman olur anne de. Kimsenin hayatına müdahale etmesine izin verme. Mümkün mertebe uzak dur. Yapacak bir şey yok ki
kesinlikle...evet eski insanlar öyleydi.biz öyle olmayalım.
Ruh sağlığın sana lazım, ileride çoluk çocuk sahibi olacaksın, kendi şahsi sorunların olacak belki, Allah gecinden versinde herkes göçüp gittiğinde kendinle baş başa kalacaksın, o yüzden psikolojin Allah'a emanet yaşama. Dediğim gibi uzak dur, ohh en güzeli de budur :)çok teşekkür ederim anlayışlı mesajınız için, kimsenin beni daha fazla yıpratmasına izin vermek istemiyorum artık. onların yüzünden ruh hastası biri olup çıkmak istemiyorum...
Annenizide alın ve iyi bir psikoloğa gidin..evet eşim sağolsun başkası olsa bir sürü laf ederdi kesin. şimdilik görüşmüyorum ama annemin duygu sömürüsü dolu whats up tacizleri bitmiyorvicdan yapıyorum bu sefer de
aynen eşime karşı yerin dibine giriyorum resmen. ki eşimin ailesi bu zamana kadar bir kere bile böyle bir talepte bulunmadı. ailemin anlayışsızlığı karşısında eşimden utanıyorum, eziliyorum...çok mecbur kalmadıkça eşinizle gitmeyin ailenizin evine.annenizde bidaha çocuk yapın falan dediğindede olsa bile ona baktırmayacağınızı söylerseniz belki birdaha lafını etmez.insan bazı şeylere kendş katlanıyorda eşinin yanında olması dayanılmaz hale getiriyor olayları.
:) inşallah bundan sonrası iyi olur...Ruh sağlığın sana lazım, ileride çoluk çocuk sahibi olacaksın, kendi şahsi sorunların olacak belki, Allah gecinden versinde herkes göçüp gittiğinde kendinle baş başa kalacaksın, o yüzden psikolojin Allah'a emanet yaşama. Dediğim gibi uzak dur, ohh en güzeli de budur :)
bunu düşündüm ve annemle konuşmaya çabaladım hatta kardeşim anlatmaya çalıştı ama hemen nasıl bir duygu sömürüsü anlatamam size, imkansız en ufak bir hatasını kabul etmesi bana karşı. kendini herkese ben çocuklarım için kendimi parçaladım olarak tanıtıyor :SAnnenizide alın ve iyi bir psikoloğa gidin..
Çiftli olarak terapi görün ..
Aklıma son olarak bu seçenek geldi..
O zaman daha diyecek bir şeyim yok..bunu düşündüm ve annemle konuşmaya çabaladım hatta kardeşim anlatmaya çalıştı ama hemen nasıl bir duygu sömürüsü anlatamam size, imkansız en ufak bir hatasını kabul etmesi bana karşı. kendini herkese ben çocuklarım için kendimi parçaladım olarak tanıtıyor :S
insana diyecek bir şey bıraktırmıyorlar değil mi :) ne yapacağımı ben de bilmiyorum...O zaman daha diyecek bir şeyim yok..
yanlış yapmamalıydı haklısın baba kızını sağda solda anlatmamalı.keşke sorsaydın babana,baba paraya ihtiyacınmı var millette anlatana kadar benden isteseydin deseydin.şu anda yaşattıkları da bitmiyor ki, aynı tas aynı hamam. babam komşusuna kızım bana para vermiyor demiş, bunu duyup da sakin kalabilmek zor...
haklısınız... sinirlerimin zayıf olduğu bir dönemdeyim, bir süre görüşmeyip kendimi toparlayıp bundan sonra da farklı olacağım inşallah...atsan atılmaz, satsan satılmaz.
madem ki evlenip yuvanızı kurmuşsunuz, artık müdahalesine izin vermeyin , torun istiyorsa sizin hazır olmanızı bekleyecek mesela.
asla saygısızlık yapın demem, diyemem ama bir şey dediği zaman "he" deyin geçin, bildiğinizi okuyun madem.
bunu bana anlatan da annem... komşularından duymuş. sordum ama yanıt alamadım :)yanlış yapmamalıydı haklısın baba kızını sağda solda anlatmamalı.keşke sorsaydın babana,baba paraya ihtiyacınmı var millette anlatana kadar benden isteseydin deseydin.
evet ikisi de takıntılı haklısınız. manik depresif olduğundan şüpheleniyorum babamın bir de. ya da sinirleri gerçekten bozuk bilmiyorum, ama kabullenmiyor. evet bu şartları defalarca sundum ailemin yanına tekrar dönmeden de konuşmuştum, kardeşim de konuştu tamam dediler ama 1 yapmazlarsa 2. de aynılar. dışardaki insanları umursamıyorum açıkçası beni yaralayan ben onların kusurlarını düzeltmeye arkasını toparlamaya çalaşırken onların önüne gelen herkese anlatması örneğin bir gün annemi yakaladım telefonda yengeme anlatıyor of bıktım artık bu kızdan yine ders çalışıyor şimdi de tutturmuş şu kurumda çalışmak istiyorum ki o aralar iş hayatımın en berbat dönemiydi. beni yengeme şikayet edeceğine kızım arkandayım sen çalış inşallah hayırlısı olur demesini nasıl beklerdim...Bakin anne ve baba takintili ve rahatsizliklari var.siz de bunun farkindasiniz.acak onlar kabullenmedikleri icin iyilestirmiyorlar kendilerini..ancak sizin zaafinizi bulmuslar ve duygu somurusu yapiyorlar bu durumda onlara kesin sart sunmalisiniz..Yani orn; gelirim ama sunu yapmayacaksiniz gibi kesin ve net bir sekilde..
Ve dışardaki insanlarin ne dedigi, konuştuğunu dusunup uzmeyin kendinizi..umursamamayi ogrenmeniz lazim..Sonucta sizin icin onemli olan bu durumda cekirdek aileniz ve siz bildikten sonra kimseye aciklama yapmak zorunda degilsiniz..Ancak bunu yapamadiginiz icin bu yonu kullaniyor aileniz..
Tabii ki ailenizi silip atamazsiniz..atamiyorsaniz zaten hersey bitmemistir demektir..
Ancak annenizin sozlerini ciddiye alip caninizi sikmayin..o inatla soyledikce sizde inatla cvp verin..pes eden siz olmayin.esinizden cekiniyorlarsa laf soylemeye bazi seyleri onun ustune atabilirsiniz..esim istemiyor gibi..
Unuymayin anneniz takintili biri ve birsey icin 100kere soru sorabilir, israr edebilir? ee sizde hunu biliyorsunuz degil mi? o yuzden ya inatla cvp vericen ya da duymayacaksin?
Seni anlayabiliyorum ancak bu sekilde devam edersen seni de etkiler? Bu durumda cocuklarina haksizlik olmaz mi?
annenin suçu değil bunlar tam olarak. ezilerek büyümüş, evlenmiş bir de baban ezmiş bana kalırsa.Kızlar merhaba, daha önce de annemle ilgili bir başlık açmıştım. Son zamanlarda ailemi görmek dahi istemiyorum, çok doluyum onlara karşı. Biraz anlatayım, annem ev hanımıydı, küçüklüğümden beri hastaydı ama kendi kendini hasta etmek için her şeyi yaptı resmen, temizlik hastası ve asla kabul etmiyor, kendini o kadar yoruyor ki yataklara düşüyor, herkesin her kelimesini kafasına ölesiye takıyor, çocukları eşi hariç herkes en iyisini biliyor herkes harika. Senin kızın çirkin deseler ben çirkinim, güzel deseler ben güzelim onun için. Hiç bir konuda kendi fikri yok. Örneğin üniversiteye hazırlandığım dönemde komşular tarafından bir gün evde rahat bırakılmadan ders çalışmaya çabaladım, sabahtan gecenin 12 sine kadar gelin giden eksik olmazdı ve bu kişiler beni rahat bırakmazdı. Çat odaya dalarlar, onlarla ilgilenmezsen senden kötüsü yoktur. Hoşgeldinizle asla yetinmezler, sürekli seni meşgul ederler. Ama annem kızım ders çalışıyor diye tek bir cümle dahi kuramaz. Neyse sinir krizleri geçirerek üniversiteyi kazandım, zorluklarla okudum geldim. İlk bulduğum işe girdim çünkü resmen maddiyat konusunda duygu sömürüsü yaşadım, onlara yük oluyor damgası yedim. Hayallerim başkı kurumlar içindi, evde ders çalışıyorum diye yemediğim laf kalmadı. Sırf kurtulmak için evlendim, eşim çok iyi çok şükür. Kardeşim yurt dışında olduğundan ve annemin de o harika komşularının hepsinin torunları olup onlara baktığından annem kendini meşgalesiz görüyor ve sırf komşularıyla yarışabilmek adına torun istiyorum baskısı yapıyor. Babam derseniz hayatı boyunca hiçbir şeyimle ilgilenmemiştir, kızım harçlığın var mı dememiştir, ortaokul lise yıllarında cebimde 5 kuruşsuz okula gidip gelmişimdir. Üniversite deseniz haftada 100 tl ile istanbul gibi bir yerde geçiniyordum... Ailevi meselelerinden gına geldi zaten. Hele ki kavgaları bağrışmaları asla bitmezdi. Anne yeter artık boşan lafını defalarca zikretmişimdir. Kısaca dışardan bakarsınız sorunsuz ama içerden ilgisiz ebeveynler. İnanın ben eşimin ailesinin yanında daha rahatım. Annem herkesin içinde beni eleştiren yerlerin dibine sokan bir insan. Bir de benimle gururlanmadı, beni gerçekten dinlemedi. Şu anki halimi bile hala görmüyor, sadece ve sadece kendine meşgale olsun diye torun istiyor. Geçen gün anne sen hayatın boyunca çalışmadın (içimden bir gün bile bana kalkıp kahvaltı bile hazırlamadın lafı geçti yuttum) beni anlayamazsın beni zorlama dedim. Çok karışık yazmış olabilirim çok doluyum onlara karşı. İnanın onları üzecek hiçbir şey yapmadım bugüne kadar. Derslerim hep harikaydı, hiç bir şey istemezdim, senelerce başkalarının kıyafetlerini giyip gıkımı çıkarmadım, baba bana harçlık ver bile demedim ama çok doldum artık...
evet annem babasız büyümüş denebilir, annesi çok baskılamış, ama mesela hiç bir şey için çaba göstermemiş yada kararlı olmamış, hep korkmuş. babam da ezdi tabi, ikisine de hak verdiğim ve vermediğim taraflar var ama, güçlü olmayı başaramamasına kızıyorum daha çok.annenin suçu değil bunlar tam olarak. ezilerek büyümüş, evlenmiş bir de baban ezmiş bana kalırsa.
Kızlar merhaba, daha önce de annemle ilgili bir başlık açmıştım. Son zamanlarda ailemi görmek dahi istemiyorum, çok doluyum onlara karşı. Biraz anlatayım, annem ev hanımıydı, küçüklüğümden beri hastaydı ama kendi kendini hasta etmek için her şeyi yaptı resmen, temizlik hastası ve asla kabul etmiyor, kendini o kadar yoruyor ki yataklara düşüyor, herkesin her kelimesini kafasına ölesiye takıyor, çocukları eşi hariç herkes en iyisini biliyor herkes harika. Senin kızın çirkin deseler ben çirkinim, güzel deseler ben güzelim onun için. Hiç bir konuda kendi fikri yok. Örneğin üniversiteye hazırlandığım dönemde komşular tarafından bir gün evde rahat bırakılmadan ders çalışmaya çabaladım, sabahtan gecenin 12 sine kadar gelin giden eksik olmazdı ve bu kişiler beni rahat bırakmazdı. Çat odaya dalarlar, onlarla ilgilenmezsen senden kötüsü yoktur. Hoşgeldinizle asla yetinmezler, sürekli seni meşgul ederler. Ama annem kızım ders çalışıyor diye tek bir cümle dahi kuramaz. Neyse sinir krizleri geçirerek üniversiteyi kazandım, zorluklarla okudum geldim. İlk bulduğum işe girdim çünkü resmen maddiyat konusunda duygu sömürüsü yaşadım, onlara yük oluyor damgası yedim. Hayallerim başkı kurumlar içindi, evde ders çalışıyorum diye yemediğim laf kalmadı. Sırf kurtulmak için evlendim, eşim çok iyi çok şükür. Kardeşim yurt dışında olduğundan ve annemin de o harika komşularının hepsinin torunları olup onlara baktığından annem kendini meşgalesiz görüyor ve sırf komşularıyla yarışabilmek adına torun istiyorum baskısı yapıyor. Babam derseniz hayatı boyunca hiçbir şeyimle ilgilenmemiştir, kızım harçlığın var mı dememiştir, ortaokul lise yıllarında cebimde 5 kuruşsuz okula gidip gelmişimdir. Üniversite deseniz haftada 100 tl ile istanbul gibi bir yerde geçiniyordum... Ailevi meselelerinden gına geldi zaten. Hele ki kavgaları bağrışmaları asla bitmezdi. Anne yeter artık boşan lafını defalarca zikretmişimdir. Kısaca dışardan bakarsınız sorunsuz ama içerden ilgisiz ebeveynler. İnanın ben eşimin ailesinin yanında daha rahatım. Annem herkesin içinde beni eleştiren yerlerin dibine sokan bir insan. Bir de benimle gururlanmadı, beni gerçekten dinlemedi. Şu anki halimi bile hala görmüyor, sadece ve sadece kendine meşgale olsun diye torun istiyor. Geçen gün anne sen hayatın boyunca çalışmadın (içimden bir gün bile bana kalkıp kahvaltı bile hazırlamadın lafı geçti yuttum) beni anlayamazsın beni zorlama dedim. Çok karışık yazmış olabilirim çok doluyum onlara karşı. İnanın onları üzecek hiçbir şey yapmadım bugüne kadar. Derslerim hep harikaydı, hiç bir şey istemezdim, senelerce başkalarının kıyafetlerini giyip gıkımı çıkarmadım, baba bana harçlık ver bile demedim ama çok doldum artık...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?