Arkadaşlar ben ailemle 14 aydır görüşmüyorum çeremde ki herkes ne olursa olsun ailen onlar senin diyor annem de herkese beni kötülüyor hep yalan anlatıyor herşeyi ben kötü hayırsız evlat gibi görünüyorum.
Ben 3 yıllık eliyim ailemle hiç ama hiç bir sorunum yoktu bekarlığımda annemle arkadaş gibiydik çok seviyorurdum çok düşkündüm günde en az 3 kez konuşurdum her şeyimi bilirdi annem ben ona hep destek oldum sessiz sakin sorun çıkarmayan bir kızdım oda hep söylerdi allah sana senin gibi hayırlı evlatversin diye orta okulda lisede hep ev işi ve bebek bakımıyla ilgilendim annemle şirket temizliğine gittim bize hiç kıyafet almazdı elin verdiklerini giydim paramız yok dediği için isyan etmedim. Lise bitti sen sınavı kazanamazsin dediler beni başkası dersaneye gönderecekti ama onlar beni işe soktular maaş kartım hep babamda oldu haftalık 20 tl harçlık aldım fazla alsam ne yaptın dediler ben yine başkalarının kıyafetlerini giydim annem ev aldı kredi ödedik bana çeyiz almazdı örmezdi para biriktirmezdi ben sana alıcam yapıcam nişanda yapıcam kınada yapıcam ayrı gayrı yok biz aileyiz dedi bende hiiiç sesimi çıkarmadım. 22 yaşımdayken eşile tanıştım evlenmeye karar verdim annem onayladı beğendi eşimi sözlendiğim gün annemin rengi ortaya çıktı ben kredi ödüyorum nişanı seneye yaparız borcumuz bitince evlenebilir dedi borç ödüyorum hiçbirşey yapamam dedi kayınpederim ve eşim biz yaparız beklemek istemiyoruz dediler ailem onay verdi annem gerçekten hem beneim maaşımı almaya devam etti hiç masraf yapmadı nişan kına düğün çeyiz hiçbir masraf yapmadı her sözüyle yaraladı beni ben kırmamak için sustum nişan takısı benim dedi kavga etti nişanda taktığı bileziği aldı düğünde tekrar taktı paraya ihtiyaç duydum eşimden isteyemediğim şeyler oldu çok ağladım burda konularımda var çok ağladım nişanlıyken. Düğün zamanı cebimde 10 tl parayla düğünüme gittim babam düğünüme gelmedi annemin yalanları yüzünde uçak biletini yaktı gelmedi annem erkek tarafı bizi götürmek istemiyor dedi annem kız tarafı kaç kişi gitmek isterse götürmek zorundasınız diyordu ama yoktu eşimin parası artık borçla döndürüyorduk masrafları ben bir kuruş yardım edemiyordum maaşım ailemdeydi mobilyası halısı perdesi elektroniği küçük ev aletleri ev kurmak çok zor yetişemiyorduk çok zor zamanlardı. Evden çıkarken kapı tutma parasından kavga çıkarttılar her türlü sorun çıkarttılar ben hala annemden vazgeçemiyordum kınamda anneme 2 altın erdim dedim ki anne el öpmeye gelince düğünden sonra yarım altın takma al bunları tam altın al bana dedim eşimin gözünde ailem bana değer veriyor demek için ama o yine yarım taktı. Benim ev hazırlığıma hiç karışmadı eskiden aldığı birkaç parça çeyizim vardı mesela yaşlı akrabalara gidince ördükleri patikleri verirler annem onları çeyiz diye saklamış bunun gibi şeyler çayizlerimi yıkamadan getirdi sen yıkarsın dedi attı kirli sepetime sonra eşin niye bize yemek getirmedi çeyiz getirdim ben dedi bunun gibi neler neler.
Ben affettim hiç ses çıkarmadım hep ağladım hep sustum annem böyle dedim babam da hep annemin tarafında çalışmıyordum ygs hazırlanıyordum hiç ihtiyacın varmı demediler kazandım üniv başladım hamile kaldım çok bulantım vardı ilgilenmedi düşük tehliken ardı gelmedi doğumuma 3 hafta kala 3 haftalık tatile gitti gitme anne korkuyorum dedim ben insan değil miyim dedi doğum yaptım aradım uçak biletim 3 gün sonra kızım ozaman gelicem dedi kızdım bağırdım ilk defa can havliyle ağzıma geleni saydım bindi otobüse geldi keşke gelmeseydi hastanede sürekli eşimi kaynanamı kötüledi ağlattı beni niye böyle gecelik giydin köylü gibisin niye yanında poşetler dolusu yiyecek yok kaynanan seni sevmiyor dedi durdu hastaneden çıktım eve geldim 1 kere geldi beni yıkadı allah yine de razı olsun yıkanamıyordum çünki neyse gitti hergün arıyordu bigün aradı anne gel beni yıka diyecektim kızım herkes evinde rahat etsin ben gelemem dedi gel diyemedim boğazım düğümlendi yanımda kaynanam vardı. Annemle telefonda konuşuyordum anne çok daraldım kaynanamla köye gidicem dedim gerizekalı o seni sevmiyor dibinden ayrılmıyorsun dedi eşim de duydu annesine söyledi kayınvalidem annem bana gelince sordu nerden çıktı sevmediğim onun herşeyiyle ben ilgilendim çeyizlerini evini ben dizdim doğumunda ben yanındaydım sevmeyen kaynana böyle mi olur dedi annem inkar etti ümrn yalan söylüyor dedi yemin etti demedim dedi sütün kesilsin inşallah dedi zaten sütüm yoktu biliyordu mama veriyorduk bebeğe ağlamaktan fenalaştım hiç bişey demedim anne gitme diyee yalardım sadece ama ben 5 günlükken gitti bir daha aramadı beni babamda aramadı bebeğimi görmeye de gelmedi ben okadar kırıldım ki aramadım gitmedim o günden beri herkese beni kötülüyor bebeği göstermiyor gelmiyor biz bişey yapmadık diyor ben gitmek istemiyorum herşeyi affettim ama 5 günlük loğusayken terk ettiğini ağlarken bıraktığını affedemiyoruım ben haksız kötü birimiyim kardeşim sen yalnız kalmayı hak ediyorsun diyor kimseye derdimi anlatamıyorum.
Ben 3 yıllık eliyim ailemle hiç ama hiç bir sorunum yoktu bekarlığımda annemle arkadaş gibiydik çok seviyorurdum çok düşkündüm günde en az 3 kez konuşurdum her şeyimi bilirdi annem ben ona hep destek oldum sessiz sakin sorun çıkarmayan bir kızdım oda hep söylerdi allah sana senin gibi hayırlı evlatversin diye orta okulda lisede hep ev işi ve bebek bakımıyla ilgilendim annemle şirket temizliğine gittim bize hiç kıyafet almazdı elin verdiklerini giydim paramız yok dediği için isyan etmedim. Lise bitti sen sınavı kazanamazsin dediler beni başkası dersaneye gönderecekti ama onlar beni işe soktular maaş kartım hep babamda oldu haftalık 20 tl harçlık aldım fazla alsam ne yaptın dediler ben yine başkalarının kıyafetlerini giydim annem ev aldı kredi ödedik bana çeyiz almazdı örmezdi para biriktirmezdi ben sana alıcam yapıcam nişanda yapıcam kınada yapıcam ayrı gayrı yok biz aileyiz dedi bende hiiiç sesimi çıkarmadım. 22 yaşımdayken eşile tanıştım evlenmeye karar verdim annem onayladı beğendi eşimi sözlendiğim gün annemin rengi ortaya çıktı ben kredi ödüyorum nişanı seneye yaparız borcumuz bitince evlenebilir dedi borç ödüyorum hiçbirşey yapamam dedi kayınpederim ve eşim biz yaparız beklemek istemiyoruz dediler ailem onay verdi annem gerçekten hem beneim maaşımı almaya devam etti hiç masraf yapmadı nişan kına düğün çeyiz hiçbir masraf yapmadı her sözüyle yaraladı beni ben kırmamak için sustum nişan takısı benim dedi kavga etti nişanda taktığı bileziği aldı düğünde tekrar taktı paraya ihtiyaç duydum eşimden isteyemediğim şeyler oldu çok ağladım burda konularımda var çok ağladım nişanlıyken. Düğün zamanı cebimde 10 tl parayla düğünüme gittim babam düğünüme gelmedi annemin yalanları yüzünde uçak biletini yaktı gelmedi annem erkek tarafı bizi götürmek istemiyor dedi annem kız tarafı kaç kişi gitmek isterse götürmek zorundasınız diyordu ama yoktu eşimin parası artık borçla döndürüyorduk masrafları ben bir kuruş yardım edemiyordum maaşım ailemdeydi mobilyası halısı perdesi elektroniği küçük ev aletleri ev kurmak çok zor yetişemiyorduk çok zor zamanlardı. Evden çıkarken kapı tutma parasından kavga çıkarttılar her türlü sorun çıkarttılar ben hala annemden vazgeçemiyordum kınamda anneme 2 altın erdim dedim ki anne el öpmeye gelince düğünden sonra yarım altın takma al bunları tam altın al bana dedim eşimin gözünde ailem bana değer veriyor demek için ama o yine yarım taktı. Benim ev hazırlığıma hiç karışmadı eskiden aldığı birkaç parça çeyizim vardı mesela yaşlı akrabalara gidince ördükleri patikleri verirler annem onları çeyiz diye saklamış bunun gibi şeyler çayizlerimi yıkamadan getirdi sen yıkarsın dedi attı kirli sepetime sonra eşin niye bize yemek getirmedi çeyiz getirdim ben dedi bunun gibi neler neler.
Ben affettim hiç ses çıkarmadım hep ağladım hep sustum annem böyle dedim babam da hep annemin tarafında çalışmıyordum ygs hazırlanıyordum hiç ihtiyacın varmı demediler kazandım üniv başladım hamile kaldım çok bulantım vardı ilgilenmedi düşük tehliken ardı gelmedi doğumuma 3 hafta kala 3 haftalık tatile gitti gitme anne korkuyorum dedim ben insan değil miyim dedi doğum yaptım aradım uçak biletim 3 gün sonra kızım ozaman gelicem dedi kızdım bağırdım ilk defa can havliyle ağzıma geleni saydım bindi otobüse geldi keşke gelmeseydi hastanede sürekli eşimi kaynanamı kötüledi ağlattı beni niye böyle gecelik giydin köylü gibisin niye yanında poşetler dolusu yiyecek yok kaynanan seni sevmiyor dedi durdu hastaneden çıktım eve geldim 1 kere geldi beni yıkadı allah yine de razı olsun yıkanamıyordum çünki neyse gitti hergün arıyordu bigün aradı anne gel beni yıka diyecektim kızım herkes evinde rahat etsin ben gelemem dedi gel diyemedim boğazım düğümlendi yanımda kaynanam vardı. Annemle telefonda konuşuyordum anne çok daraldım kaynanamla köye gidicem dedim gerizekalı o seni sevmiyor dibinden ayrılmıyorsun dedi eşim de duydu annesine söyledi kayınvalidem annem bana gelince sordu nerden çıktı sevmediğim onun herşeyiyle ben ilgilendim çeyizlerini evini ben dizdim doğumunda ben yanındaydım sevmeyen kaynana böyle mi olur dedi annem inkar etti ümrn yalan söylüyor dedi yemin etti demedim dedi sütün kesilsin inşallah dedi zaten sütüm yoktu biliyordu mama veriyorduk bebeğe ağlamaktan fenalaştım hiç bişey demedim anne gitme diyee yalardım sadece ama ben 5 günlükken gitti bir daha aramadı beni babamda aramadı bebeğimi görmeye de gelmedi ben okadar kırıldım ki aramadım gitmedim o günden beri herkese beni kötülüyor bebeği göstermiyor gelmiyor biz bişey yapmadık diyor ben gitmek istemiyorum herşeyi affettim ama 5 günlük loğusayken terk ettiğini ağlarken bıraktığını affedemiyoruım ben haksız kötü birimiyim kardeşim sen yalnız kalmayı hak ediyorsun diyor kimseye derdimi anlatamıyorum.
