ailen bu kadar pimpirikli ise, aile buyuklerinden birisinden yardim alabilirsin, amca dayi vs. eger ortaligi toparlayabilecekleri birisi ise.Merhaba,
belki bir umut burada sizlerle fikir alisverisi yapabiliriz..
Yaklasik 2 senedir sevgilimle beraberiz. Niyetimiz ciddi, kendisi 26 ben 24 yasindayim.
Ne Annemin ne Babamin iliskimizden haberi var, ve acikcasi bu konuyu nasil acarim hic bilmiyorum.
Ikisiylede hic bir zaman sevgili konularini acip konusmadim, ve onlarda o konulara karsi o hos görüyü sezmedim.
Tabi simdi de meslek sahibi oldugum icin, basladilar "senin de artik evlenme yasin geldi" demeye.
Benim derdim, ailemin sevgilimi kabul etmeyecekleri korkusu, ki korku degil eminim.
Sevgilim asyali, daha dogrusu endonezyali, kendisiyle yurt disinda eski is yerimde tanistik ve ingilizce anlasiyoruz.
Ailemle Almanyada yasadigim icin, sevgilimi ilk basta is vesilesiyle almanya ya gelmesini deniyoruz. Burada iyice is sahibi olsun, en azindan almancayi ögrensin, öyle aileme aciliriz diye düsündük. Fakat bu tabi cok zaman gerektiriyor... kendisinin müslüman olmasi belki aileme karsi daha kolay kabul etmelerini ümit ediyorum, ama pek de emin degilim. Dil konusunu dert edecekler, ki benim babam nerdeyse hic almanca konusamiyor, ailelerin birbiriyle tanisamayip anlasamayacaklarini dert edecekler, bizim kültürümüzü bilmez, yörelerimizi bilmez diye dert edinecekler, kizimizi kime kimlere veriyoruz diye dert edinecekler.
Evin tek kizi oldugum icin bu konularda daha daha hassas davraniyorlar.
Olur ya aranizda buna benzer durumlarda olan, yada daha fazla tecrübesi olan belki paylasmak ister.. fikirlerinize acigim..
Tskk
Hahaha, eşim (Italyan) uyansin sana playlistini gönderim
Adam yıllardır Müslüm Baba dinliyor.
Nerden buldu, neden bunu yapıyor bilmiyorum ama Müslümcü.
hintli ve endonezyali coooook farkli seyler yanliz :)ya hijyen sorunum var onlarla ya
Allah affetsin
geçen yaz bizim bir Türk kız hint bir çocukla beraberdi, çocuk da zeki, belli, muhabbeti iyiydi, başarılı da.
ama kulaklarını gördükçe benim kusasım geliyordu
Sabah sabah koptum ya
Arkadaşımın fil dişili sevgilisi var babası tanışınca bari Endonezyalı olsaydı demiştiMerhaba,
belki bir umut burada sizlerle fikir alisverisi yapabiliriz..
Yaklasik 2 senedir sevgilimle beraberiz. Niyetimiz ciddi, kendisi 26 ben 24 yasindayim.
Ne Annemin ne Babamin iliskimizden haberi var, ve acikcasi bu konuyu nasil acarim hic bilmiyorum.
Ikisiylede hic bir zaman sevgili konularini acip konusmadim, ve onlarda o konulara karsi o hos görüyü sezmedim.
Tabi simdi de meslek sahibi oldugum icin, basladilar "senin de artik evlenme yasin geldi" demeye.
Benim derdim, ailemin sevgilimi kabul etmeyecekleri korkusu, ki korku degil eminim.
Sevgilim asyali, daha dogrusu endonezyali, kendisiyle yurt disinda eski is yerimde tanistik ve ingilizce anlasiyoruz.
Ailemle Almanyada yasadigim icin, sevgilimi ilk basta is vesilesiyle almanya ya gelmesini deniyoruz. Burada iyice is sahibi olsun, en azindan almancayi ögrensin, öyle aileme aciliriz diye düsündük. Fakat bu tabi cok zaman gerektiriyor... kendisinin müslüman olmasi belki aileme karsi daha kolay kabul etmelerini ümit ediyorum, ama pek de emin degilim. Dil konusunu dert edecekler, ki benim babam nerdeyse hic almanca konusamiyor, ailelerin birbiriyle tanisamayip anlasamayacaklarini dert edecekler, bizim kültürümüzü bilmez, yörelerimizi bilmez diye dert edinecekler, kizimizi kime kimlere veriyoruz diye dert edinecekler.
Evin tek kizi oldugum icin bu konularda daha daha hassas davraniyorlar.
Olur ya aranizda buna benzer durumlarda olan, yada daha fazla tecrübesi olan belki paylasmak ister.. fikirlerinize acigim..
Tskk
kızım henüz çok küçük ama bende istemem yabancı bir damataileniz karşı çıkacaksa ki çıkar haksız görmüyorum. iki aile birbirinin dilini bilmez tabiri caizse saf saf birbir suratlarına bakar durur. düşünsenize egede büyüyen bir kızın ailesi ile ağrıda büyüyen bir gencin ailesi bile zor anlasıyorken siz kıtalar arası anlaşmadan bahsediyorsunuz. bence çok zor bilemedim bende istemezdim. kolay gelsin size
Kuzenim Mısırlı biriyle evli Amerika’da yaşıyorlar. Halamlar hiç istemedi yabancı gelini hatta görünce de kötü davranıyor. Ortak bir dilleri falan da yok. Gayet mutlular , 3 çocukları var 15 senedir birlikteler.benim icin evet , 18 yasinda bir kizim var , üzerine titredik büyürken . ve inan bana kolay büyümüyorsunuz :) kültürel anlamda hic bir ortak yanimizin olmadigi ve ortak bir dilimizin bile olmadigi birini ailemde istemem, ve deneyimlerimden ve gözlemlerimden gördügüm kadariyla anne baba rizasi olmayan birliktelikler gercekten yürümüyor . su an tüm farkliliklarinizi sevginizle asabilceginizi düsünebilirsin ama inan bana birlikte yasamaya baslayip bu farkliliklar bir tokat gibi yüzüne carptiginda duydugun sevgi yerini yavas yavas öfkeye birakacak , ne yiyeceginizden tutta , cocuk yetirtirmek icin bile farkli düsüneceksiniz .
Ateistim Bursa'da doğdum büyüdüm,
Eşim Müslüman Konya'lı ve hacı bir ailenin evladı.
Ailem saygı duyup evlat gibi görürken, eşimin tarafı hep talepkar ve üstten bakan taraftı. Eşim tüm aile ferdi ve üyeleriyle iletişimi kesti. Evlendik 7 yıl oluyor bir kere ters düşmedik dini konuda, en basiti özdeğer ve inançlarımız konusunda bir kere olsun ne saygısız olduk nede saçma bulduk. Oruç tutar namaz kılar kaldırırım sahurdu iftardı hazırlarım. İnanç bir insanı iyi biri yapmadığı gibi kötü biriside yapmaz karakteri yapar.
Fakat kültür ve yetiştirilme tarzı yaşam tarzı gerçekten aynı ev içerisinde ilk 1 yıl zordu.
Misal vereyim bunada, sofraya herkes oturunca yemeğe başlamak, eline sağlık demek, aile büyüklerinin yanında rahat hissedememek (benim ailemin yanında hep baskı ile büyüdüğü için diken üzerindeydi), iyi geceler deyip herkesle öpüşmeden odaya çekilmek, özel günlerde büyük küçük fark etmeksizin hediyeleşmek gibi.
İki tarafta fedakar olunca güzelleşiyor herşey. Bağnaz ve baskıcı taraf (dini yönden asla değil bu söylememim aşağı gören ve burnu büyük olup kendini üstün gören taraf diyebilirim bu durumda sizin aileniz oluyor bu taraf) kestirip atıldığında gram sorun kalmıyor.
Bence mis gibi. Keşke bizimkilerde yabancı olsaHiç olmuyor iki tarafta birbirine gülümsüyorzaten iki tarafın ülkesi farklıysa bir araya gelmesi çok nadir oluyor. Bizimkiler en son düğünde görüşmüşlerdi
Benimde Pakistanlı vardıHint bir çocuklar bir ara gorusmustum. Hatta iki Hintli, biri Amerika'da yaşıyordu biri İngiltere de. İkisi de çok hoslardi ya.
Kesiiinnnlikle kuzucum+10000
Altına imzami atarım.
Eşim inançlı Hristiyan. Ben klasik Müslüman.
Dini sorun 1 gram bile yaşamadık. Karşılıklı saygı olunca sorun çıkmıyor
elbette kızımın hayatı olacak ama hangimiz ailemizin rıza göstermediği bir ilişkide rahatsız olup mutsuzluğa kapilmadik ki? her genc kiz ve ailesi rıza ile yapılan evladının mutlu olacağını düşündüğü evliliklere onay vermek ister. ben dediğim gibi kizim gitsin hintli mısırlı ne bileyim Suudi ya da İtalyan biriyle birliktelik yaşasın istemem. ha kızım tutar getirir ben mutlaka bunu istiyorum bununla mutlu olacağım der o zaman ne diyeyim. yaşasın görsün. herkes tercihlerini yaşar derim, mutlu olmalarini temenni eder ve cekilirim. gönül rizam olur mu olmaz!!!! bu konu sahibi kızımızın da ana babası aşacak kesecek değildir elbette. muhtemelen gönül rizalari olmayacak ve iş burda biraz da evlada düşecek. kesin anlasacagim derse devam, yok ya ben ne yapıyorum derse o zaman durup düşünecek. hakkında hayırlısı tum insanlarınDiana Bishop
Sizin hayatınız değil kızınızın hayatı ordan sonrası. Bizim görevimiz evlatlarımızı en güzel yetiştirip kendileri için en doğrusunu seçebilecek karakterde bireyler yetiştirmek. Ailelerin anlaşması veya sizin damatla anlaşmanız önemli değil. Kızınız mutlu olursa siz de mutlu olacaksınız anne olarak. Gidip yabancı biriyle evlensin demiyor ama bunlar hayati kararlar bu aşamalarda evlatlarımızın hayatını zorlaştırmak onları üzmek doğru değil. Benim de 3 yaşında bir oğlum var şu an konular oraya uzak olduğu için belki bol keseden atıyorum ama onun için tek isteyeceğim karşısına iyi insanlar çıkması olur.
Bu arada sizin üzerinizden anlatıyor gibi olacak ama başlamışken bir de örnekle bitireyim sizden bağımsız.
Bir akrabamız oğlunun yabancı bir kadınla evlenmemesi için bayağı olay çıkarıp kendini yırtmıştı.
Ama oğlan dinlemedi evlendi çocuğu oldu. Annesi torunu bile görmek istemiyordu. Gelini istemediği için.
Sonra oğlu vefat etti erken yaşta.
O istemediği gelin bu süreçte en büyük destekçisi oldu. Torunu da onu hayata bağlayan tek şey. Gelin de çok iyi bir insanmış ki her şeyi unuttu kayınvalidesiyle sürekli görüşüyor çocuğunu görüştürüyor.
Kız bari japon bulaydın ne bileyim bi italyan bulaydın, korelide olur tipleri de güzel çalışkanlarda, kız endonezyalıyı napacan Allahın fakiriniamaan işte yurt dışında da yaşasan içindeki garibana engel olamıyor insan.
Şaka bi yana ailenin tarafındanda düşün daha siz anlaşamıyonuz doğru dürüst yazık onlar ne diye versinler kızlarını
elbette kızımın hayatı olacak ama hangimiz ailemizin rıza göstermediği bir ilişkide rahatsız olup mutsuzluğa kapilmadik ki? her genc kiz ve ailesi rıza ile yapılan evladının mutlu olacağını düşündüğü evliliklere onay vermek ister. ben dediğim gibi kizim gitsin hintli mısırlı ne bileyim Suudi ya da İtalyan biriyle birliktelik yaşasın istemem. ha kızım tutar getirir ben mutlaka bunu istiyorum bununla mutlu olacağım der o zaman ne diyeyim. yaşasın görsün. herkes tercihlerini yaşar derim, mutlu olmalarini temenni eder ve cekilirim. gönül rizam olur mu olmaz!!!! bu konu sahibi kızımızın da ana babası aşacak kesecek değildir elbette. muhtemelen gönül rizalari olmayacak ve iş burda biraz da evlada düşecek. kesin anlasacagim derse devam, yok ya ben ne yapıyorum derse o zaman durup düşünecek. hakkında hayırlısı tum insanların
zamanı gelince siz öyle yaparsınızİşte aile olarak rıza göstereceğiz ki mutlu olsun :)
Gördüğümüz bariz kusurlar olabilir onları da kendi deneyimleyecek yapacak bir şey yok.
Kesiiinnnlikle kuzucum
Ay bizim adetler böyle, ay şu gelenek böyle diye başlayan ortak yaşantılarda aslında kesinlikle daha çok sıkıntı çıkıyor.
İnsan olarak değer verip karşılıklı değerler, çerçeveler, yeterlilikler doğrultusunda ortak hareket ve en önemlisi rahatsızlık / hoşnutluk hissettiğin en küçük bir konu dahi olsa açıkça üzüntüyü/mutluluğu dile getirip tekrar olmasını yada olmamasını talep edebiliyorsan hele oohhh fıstık gibi
Ama bizim toplumda nasıl?
O erkek tarafı onun yapması lazım,
O kayınvalide olduğu için oğlunu kıskanıyor,
O 5 bilezik takmazsa nişanda bizimkiler vermez,
Onun ailesi onu yapmazsa,
Onun abisi bunu getirmezse,
Onun ablası böyle davranmazsa,
Onun diğer gelinine bunu yaptıysa banada yapmazsa....
Ay toksik liste uzar giderrr
Eşimle tam evleneceğimiz zaman mücbir sebeplerden dolayı açıkta olma durumu oldu.
Napacağız demedik hiç birbirimize, eee düğünü sonra yaparız? Gelinliği zaten ben dikeceğim, takıysa beyaz altın inci setim var takıyor gibi yaparsın nikahta eee tamam bitti gitti.
Akrabalarım?İşsiz adamla evlenme, bu bir işaret bak şöyle böyle, ileride de olursa? Bıdı bıdı ayol özel bir bankada bankacıydım o zaman üstelik hali hazırda veteriner hekimim klinik açarım eşimle yoluma bakarım siz mi yaşayacaksınız yahu benimle aynı evde? Düğünsüz olur mu? Dulmusun sanki ne demek sadece nikah? En sonunda bayramdı dedim bu kadar insan aynı ağızdan konuşuyorsunuz madem çok acıdınız halime bu adamla nikahlı evlenmeme madem razı değilsiniz ağzınız değil cepleriniz iş görsün salonu tutuverin dizinde içiniz rahat ediversin o halde dedim tık ses yok.
Evlendikten 3.5 yıl sonra düğün yaptık, ee bu defada kaç yıldır evlisiniz yatıp kalktınız ne düğünü demezler mi haahahahah
Edep adap en çok aynı çevrenden seni ayağından vuruyor eşimle neyi ne zaman ne şekilde planladıysak heeepsinide yaptık hiç biri için pişman değilim iyiki eşim iyiki minnoşum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?