Merhabalar . Sadece bu konuyu yazmak be konuşmak istiyorum cunku sorunum bu. Daha önce de kendı ailemde bir erkek çocuk takıntısı yüzünden hep sorun yaşadığımı dışlandığımı, anne babamdan hiç ilgi sevgi anlayış göremediğimi , bununla yaşamak ve kabullenmemin ! Beklenildiğini yazmıştım . Yani anne babam, kız olduğum için 2.sınıf insan olduğumu kabul etmemi , buna göre davranmamı beklediler hep. Bende etmedim . Zaten 1 yaşında annem beni anneanneme veriyor ve çoğunlukla o büyüttü, mekanı cennet olsun , çok merhametli bir kadındı.. Ondan aldım anne sevgisini.. annem geri almaya gelince ,kendısını tanımayınca , bana trip atmış vay beni nasıl tanımaz diye :) bu sekılde dönem dönem hep anneannede kalmışım . kendı anne babam oğullarını kimseye tek bir gece dahi yatılı vermediler , baksın diye… Yani anlamanız için diyorum , her kavgada , babam anneme “doğura doğura kız doğurdun , ne havlayıp duruyorsun” diyebilecek nitelikte bir insan. Tabii ki tahmin ettiğiniz üzere erkek kardeşim çok aşırı derecede değerli. Ve bunun farkında olan, fırsatçı bencil bir tip. Bu Arada yaşım küçük değil 35 e yakın, kardeşim de öyle . Her neyse , ona hersey hak iken , ben onların uygun gördüğü dayı oğlu ile evlenmeyi kabul etmeyip . kendı sevdiğim insanla evlenmeyi istedim diye babamdan duyduğum söz “kudurdun mu azdın mı erkek diye , evleniyorsun “.. oldu .. ha , anlattığıma bakılınca tabi ücra bir yerde yaşadığım düşünülebilir ama bu arada akademisyenim ve gördüğüm muamele resmen orta çağ .. her neyse, erkek kardeşim üç yıl önce eşinin gönlünü edemedim diye bana sırtını döndü ve üç sene neredeyse hiç görüşmedik . Anneme whatsap tan ara sıra benim için mal gerizekalı, ona iyi davranma tepene çıkar Falan yazdığını, onları benden soğutmak için uğraştığını gördüm . Tabi aile de buna istekli olunca çok zor olmadı başarması.. bu yüce zat olan erkek kardeşimin , cocugu oldu ve ben de üç senedir görüşmediğimiz için aramadım .
Şimdi kendı anne ve babam yaklaşık üç aydır benimle görüşmüyor , bi kaç kere aradım cevap vermiyor , ara dediler bende üç yıldır bana küsüp telefonlarıma çıkmayan birini aramam dedim diye….
Onların kıymetli oğluna kısacası bir faydam olmadığı sürece, bana anne baba olarak yaklaşma iletişimde bulunma gereği duymuyorlar , dünya oğulları üzerine kurulu.. ama ona asla bu sekılde davranamıyorlar. Bizzat adımdan çok , annemden “ kara domuz” kelimesini duyarak büyümüş biriyim ben..
yerimde olsanız , amacına ulaşan fırsatçı kardeş . Tüm herşeyimi oğluma bırakıcam diyen bir baba , ve kafası çalışmayan hayatı oğlu üzerine kurulu bir anne…
Nasıl davranırdınız
Vay nasıl onu aramazmışım cocugu oldu diye
O beni aramışmış
Aramış ta ne yapmış Sanki ardından kuyumı kazmaya devam etti hep ..
Bu arada minik bir hayat kaynağım var, kızım.. kendı adından çok , sevgi kelimeleri ile büyüyen.. sevilen ve farkında olan..
onu çok çok seven, ona asla bu kaderi yaşatmayan ve yaşatmayacak olan, annesi yazdı bu satırları..