Benim yerime de öpün olur mu ..
Benim yerime de öpün olur mu ..haftasonu ben bi anama gideyim de ayaklarını öpeyim
Bulabilirse beni düşer …Bunlar yaşlanınca senin eline düşer...
Böyle insanlara yaranmaya çalışmanıza çok üzüldüm. Lütfen artık onları bırakın hayatınızda yer vermeyin çünkü haketmiyorlar. Daha Küçükken sizi bırakmışlar, kara domuz diyorlarmış sürekliBeni üzen , erkek kardesımın sürekli onları doldurup iletişimi kesmelerini istemesi ve bunu başarması ,
Ben başaramasın diye çaba verdim ama maalesef anladım ki her ilişki iki kişilik tabi iki taraflı ….
Yani siz onların gözünde doğuştan kız olduğunuz için hatalı üretimsiniz bi kere ..
üstüne de ne yapsanız kabahat ,
Ben ne yapsam yaranamayacagımı geç anladım .
Yani ağzımla kuş tutsam. Kanadı neden beyaz değil diyecekler , bu arada kardeşim okul hayatı vs asla başarısı olmayan biri . Hani akademik olarak ta öyle övünülecek bir hayatı olmadı , belli bir kesime yakın , lise mezunu çoğu kişinin kolaylıkla olabildiği bir işi var , güvenlik diyeyim siz anladınız ama onların gurur kaynağı doğuştan getirdiği cinsiyet tabi. Eğer kız isen, çalışman emeğin asla önemi yok, baştaki 1 rakamı babam için cinsiyet , sonradan gelen sıfırlar , o baştaki bir olmayınca bi naneye yaramıyor .
Kan bağıda bi yere kadardır benim için. Beni insan yerine koymayıp dışlayanı silerim net. En azından anne baba da mesafemi fazlasıyla koyarım ki onlarda ileride o şımarttıkları oğulları ile gül gibi geçinip gitsinler. Sonuçta sevgi dediğin şey sonradan elde edilmiyor ne yapsan anca kendini yıpratırsın.Merhabalar . Sadece bu konuyu yazmak be konuşmak istiyorum cunku sorunum bu. Daha önce de kendı ailemde bir erkek çocuk takıntısı yüzünden hep sorun yaşadığımı dışlandığımı, anne babamdan hiç ilgi sevgi anlayış göremediğimi , bununla yaşamak ve kabullenmemin ! Beklenildiğini yazmıştım . Yani anne babam, kız olduğum için 2.sınıf insan olduğumu kabul etmemi , buna göre davranmamı beklediler hep. Bende etmedim . Zaten 1 yaşında annem beni anneanneme veriyor ve çoğunlukla o büyüttü, mekanı cennet olsun , çok merhametli bir kadındı.. Ondan aldım anne sevgisini.. annem geri almaya gelince ,kendısını tanımayınca , bana trip atmış vay beni nasıl tanımaz diye :) bu sekılde dönem dönem hep anneannede kalmışım . kendı anne babam oğullarını kimseye tek bir gece dahi yatılı vermediler , baksın diye… Yani anlamanız için diyorum , her kavgada , babam anneme “doğura doğura kız doğurdun , ne havlayıp duruyorsun” diyebilecek nitelikte bir insan. Tabii ki tahmin ettiğiniz üzere erkek kardeşim çok aşırı derecede değerli. Ve bunun farkında olan, fırsatçı bencil bir tip. Bu Arada yaşım küçük değil 35 e yakın, kardeşim de öyle . Her neyse , ona hersey hak iken , ben onların uygun gördüğü dayı oğlu ile evlenmeyi kabul etmeyip . kendı sevdiğim insanla evlenmeyi istedim diye babamdan duyduğum söz “kudurdun mu azdın mı erkek diye , evleniyorsun “.. oldu .. ha , anlattığıma bakılınca tabi ücra bir yerde yaşadığım düşünülebilir ama bu arada akademisyenim ve gördüğüm muamele resmen orta çağ .. her neyse, erkek kardeşim üç yıl önce eşinin gönlünü edemedim diye bana sırtını döndü ve üç sene neredeyse hiç görüşmedik . Anneme whatsap tan ara sıra benim için mal gerizekalı, ona iyi davranma tepene çıkar Falan yazdığını, onları benden soğutmak için uğraştığını gördüm . Tabi aile de buna istekli olunca çok zor olmadı başarması.. bu yüce zat olan erkek kardeşimin , cocugu oldu ve ben de üç senedir görüşmediğimiz için aramadım .
Şimdi kendı anne ve babam yaklaşık üç aydır benimle görüşmüyor , bi kaç kere aradım cevap vermiyor , ara dediler bende üç yıldır bana küsüp telefonlarıma çıkmayan birini aramam dedim diye….
Onların kıymetli oğluna kısacası bir faydam olmadığı sürece, bana anne baba olarak yaklaşma iletişimde bulunma gereği duymuyorlar , dünya oğulları üzerine kurulu.. ama ona asla bu sekılde davranamıyorlar. Bizzat adımdan çok , annemden “ kara domuz” kelimesini duyarak büyümüş biriyim ben..
yerimde olsanız , amacına ulaşan fırsatçı kardeş . Tüm herşeyimi oğluma bırakıcam diyen bir baba , ve kafası çalışmayan hayatı oğlu üzerine kurulu bir anne…
Nasıl davranırdınız
Vay nasıl onu aramazmışım cocugu oldu diye
O beni aramışmış
Aramış ta ne yapmış Sanki ardından kuyumı kazmaya devam etti hep ..
Bu arada minik bir hayat kaynağım var, kızım.. kendı adından çok , sevgi kelimeleri ile büyüyen.. sevilen ve farkında olan..
onu çok çok seven, ona asla bu kaderi yaşatmayan ve yaşatmayacak olan, annesi yazdı bu satırları..
Babasi erkek meraklisi anneside erkek cocuk dogurunca insan yerine konuldugu icin erkek meraklisi.Babanız erkek sevdalısıydı ok. Ama annenizin de hicbir farkı yokmuş ondan. Tencere kapak olmuşlar.
İnşallah bu 2 varlık yaşlanınca sizden medet ummazlar, zira genellıkle öyle oluyor !
Kimseyi ne arayın ne sorun
Görüşmezdim ,uzun bir süre gorusmedim de kendi ailemle ,bende cinsiyetten değil ama büyük çocuk olmuş olmanın verdiği baskı vardı diğerleri küçük herşey onlar için .. kızım var benimde ,bı dönem farkettimki bu tavırlar beni çok yoruyor bende görüşmemeye karar verdim çünkü benim minik dünyama kızıma etkisi kötü yönde oluyordu sürekli neden diye sorgulayan üzgün bir anne , velhasıl kestim görüşmeyi sonra kendileri aramalari haber göndermeleri vs tek tük görüşmeye başladık tekrardan ama benim pekte umrumda değiller yani günlerce konuşmadan veya görmesem pek eksikliklerini aramıyorum ,bence sizde yol verin gitsin kızıniz sizi asagilayan 3 5 insanla muhattap olacağına hiç tanimasin daha iyiMerhabalar . Sadece bu konuyu yazmak be konuşmak istiyorum cunku sorunum bu. Daha önce de kendı ailemde bir erkek çocuk takıntısı yüzünden hep sorun yaşadığımı dışlandığımı, anne babamdan hiç ilgi sevgi anlayış göremediğimi , bununla yaşamak ve kabullenmemin ! Beklenildiğini yazmıştım . Yani anne babam, kız olduğum için 2.sınıf insan olduğumu kabul etmemi , buna göre davranmamı beklediler hep. Bende etmedim . Zaten 1 yaşında annem beni anneanneme veriyor ve çoğunlukla o büyüttü, mekanı cennet olsun , çok merhametli bir kadındı.. Ondan aldım anne sevgisini.. annem geri almaya gelince ,kendısını tanımayınca , bana trip atmış vay beni nasıl tanımaz diye :) bu sekılde dönem dönem hep anneannede kalmışım . kendı anne babam oğullarını kimseye tek bir gece dahi yatılı vermediler , baksın diye… Yani anlamanız için diyorum , her kavgada , babam anneme “doğura doğura kız doğurdun , ne havlayıp duruyorsun” diyebilecek nitelikte bir insan. Tabii ki tahmin ettiğiniz üzere erkek kardeşim çok aşırı derecede değerli. Ve bunun farkında olan, fırsatçı bencil bir tip. Bu Arada yaşım küçük değil 35 e yakın, kardeşim de öyle . Her neyse , ona hersey hak iken , ben onların uygun gördüğü dayı oğlu ile evlenmeyi kabul etmeyip . kendı sevdiğim insanla evlenmeyi istedim diye babamdan duyduğum söz “kudurdun mu azdın mı erkek diye , evleniyorsun “.. oldu .. ha , anlattığıma bakılınca tabi ücra bir yerde yaşadığım düşünülebilir ama bu arada akademisyenim ve gördüğüm muamele resmen orta çağ .. her neyse, erkek kardeşim üç yıl önce eşinin gönlünü edemedim diye bana sırtını döndü ve üç sene neredeyse hiç görüşmedik . Anneme whatsap tan ara sıra benim için mal gerizekalı, ona iyi davranma tepene çıkar Falan yazdığını, onları benden soğutmak için uğraştığını gördüm . Tabi aile de buna istekli olunca çok zor olmadı başarması.. bu yüce zat olan erkek kardeşimin , cocugu oldu ve ben de üç senedir görüşmediğimiz için aramadım .
Şimdi kendı anne ve babam yaklaşık üç aydır benimle görüşmüyor , bi kaç kere aradım cevap vermiyor , ara dediler bende üç yıldır bana küsüp telefonlarıma çıkmayan birini aramam dedim diye….
Onların kıymetli oğluna kısacası bir faydam olmadığı sürece, bana anne baba olarak yaklaşma iletişimde bulunma gereği duymuyorlar , dünya oğulları üzerine kurulu.. ama ona asla bu sekılde davranamıyorlar. Bizzat adımdan çok , annemden “ kara domuz” kelimesini duyarak büyümüş biriyim ben..
yerimde olsanız , amacına ulaşan fırsatçı kardeş . Tüm herşeyimi oğluma bırakıcam diyen bir baba , ve kafası çalışmayan hayatı oğlu üzerine kurulu bir anne…
Nasıl davranırdınız
Vay nasıl onu aramazmışım cocugu oldu diye
O beni aramışmış
Aramış ta ne yapmış Sanki ardından kuyumı kazmaya devam etti hep ..
Bu arada minik bir hayat kaynağım var, kızım.. kendı adından çok , sevgi kelimeleri ile büyüyen.. sevilen ve farkında olan..
onu çok çok seven, ona asla bu kaderi yaşatmayan ve yaşatmayacak olan, annesi yazdı bu satırları..
En doğru tabımbuyduGörüşmezdim ,uzun bir süre gorusmedim de kendi ailemle ,bende cinsiyetten değil ama büyük çocuk olmuş olmanın verdiği baskı vardı diğerleri küçük herşey onlar için .. kızım var benimde ,bı dönem farkettimki bu tavırlar beni çok yoruyor bende görüşmemeye karar verdim çünkü benim minik dünyama kızıma etkisi kötü yönde oluyordu sürekli neden diye sorgulayan üzgün bir anne , velhasıl kestim görüşmeyi sonra kendileri aramalari haber göndermeleri vs tek tük görüşmeye başladık tekrardan ama benim pekte umrumda değiller yani günlerce konuşmadan veya görmesem pek eksikliklerini aramıyorum ,bence sizde yol verin gitsin kızıniz sizi asagilayan 3 5 insanla muhattap olacağına hiç tanimasin daha iyi
Hala beyin ve vicdan kırıntısı bekliyor olman çok üzücü. Bu insanlar veba gibi. Birak allah askina uzak olsunlar. Senin kızını da uzerler yanında abuk sabuk konusurlar kötü davranırlar. Görüşme. Sil.En doğru tabımbuydu
Sürekli neden diye sorgulayan mutsuz bir anne
İşte bu benim
Aslında beni geren şey şu aylarca aramayıp birden arayınca ne diyeceğimi kestirememek
Hem vicdan azabı ceksinşer istiyorum
Yani ne diyeceğim
Öyle şeyler demeliyim ki suçlu biziz desinler
Insanlar toksik aileleriyle bagini genelde koparamiyolar. Hep bi sevilme beklentisi icinde yasaniyo. Sukur ki sizinkiler bu bagi kendileri koparip sizi azad etmisler. Evladiniza sarilin kurtuldugunuza sevinin. Size yuk olmasinlar da onlardan gelecek allahtan gelsinMerhabalar . Sadece bu konuyu yazmak be konuşmak istiyorum cunku sorunum bu. Daha önce de kendı ailemde bir erkek çocuk takıntısı yüzünden hep sorun yaşadığımı dışlandığımı, anne babamdan hiç ilgi sevgi anlayış göremediğimi , bununla yaşamak ve kabullenmemin ! Beklenildiğini yazmıştım . Yani anne babam, kız olduğum için 2.sınıf insan olduğumu kabul etmemi , buna göre davranmamı beklediler hep. Bende etmedim . Zaten 1 yaşında annem beni anneanneme veriyor ve çoğunlukla o büyüttü, mekanı cennet olsun , çok merhametli bir kadındı.. Ondan aldım anne sevgisini.. annem geri almaya gelince ,kendısını tanımayınca , bana trip atmış vay beni nasıl tanımaz diye :) bu sekılde dönem dönem hep anneannede kalmışım . kendı anne babam oğullarını kimseye tek bir gece dahi yatılı vermediler , baksın diye… Yani anlamanız için diyorum , her kavgada , babam anneme “doğura doğura kız doğurdun , ne havlayıp duruyorsun” diyebilecek nitelikte bir insan. Tabii ki tahmin ettiğiniz üzere erkek kardeşim çok aşırı derecede değerli. Ve bunun farkında olan, fırsatçı bencil bir tip. Bu Arada yaşım küçük değil 35 e yakın, kardeşim de öyle . Her neyse , ona hersey hak iken , ben onların uygun gördüğü dayı oğlu ile evlenmeyi kabul etmeyip . kendı sevdiğim insanla evlenmeyi istedim diye babamdan duyduğum söz “kudurdun mu azdın mı erkek diye , evleniyorsun “.. oldu .. ha , anlattığıma bakılınca tabi ücra bir yerde yaşadığım düşünülebilir ama bu arada akademisyenim ve gördüğüm muamele resmen orta çağ .. her neyse, erkek kardeşim üç yıl önce eşinin gönlünü edemedim diye bana sırtını döndü ve üç sene neredeyse hiç görüşmedik . Anneme whatsap tan ara sıra benim için mal gerizekalı, ona iyi davranma tepene çıkar Falan yazdığını, onları benden soğutmak için uğraştığını gördüm . Tabi aile de buna istekli olunca çok zor olmadı başarması.. bu yüce zat olan erkek kardeşimin , cocugu oldu ve ben de üç senedir görüşmediğimiz için aramadım .
Şimdi kendı anne ve babam yaklaşık üç aydır benimle görüşmüyor , bi kaç kere aradım cevap vermiyor , ara dediler bende üç yıldır bana küsüp telefonlarıma çıkmayan birini aramam dedim diye….
Onların kıymetli oğluna kısacası bir faydam olmadığı sürece, bana anne baba olarak yaklaşma iletişimde bulunma gereği duymuyorlar , dünya oğulları üzerine kurulu.. ama ona asla bu sekılde davranamıyorlar. Bizzat adımdan çok , annemden “ kara domuz” kelimesini duyarak büyümüş biriyim ben..
yerimde olsanız , amacına ulaşan fırsatçı kardeş . Tüm herşeyimi oğluma bırakıcam diyen bir baba , ve kafası çalışmayan hayatı oğlu üzerine kurulu bir anne…
Nasıl davranırdınız
Vay nasıl onu aramazmışım cocugu oldu diye
O beni aramışmış
Aramış ta ne yapmış Sanki ardından kuyumı kazmaya devam etti hep ..
Bu arada minik bir hayat kaynağım var, kızım.. kendı adından çok , sevgi kelimeleri ile büyüyen.. sevilen ve farkında olan..
onu çok çok seven, ona asla bu kaderi yaşatmayan ve yaşatmayacak olan, annesi yazdı bu satırları..
demezler arkadaşım siz onlara ne derseniz diyin onlar kabul etmez. benimkilerde böyle. içiniz rahatlar ama onlar suçu yine size atarlar.En doğru tabımbuydu
Sürekli neden diye sorgulayan mutsuz bir anne
İşte bu benim
Aslında beni geren şey şu aylarca aramayıp birden arayınca ne diyeceğimi kestirememek
Hem vicdan azabı ceksinşer istiyorum
Yani ne diyeceğim
Öyle şeyler demeliyim ki suçlu biziz desinler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?