Hanımefendi iyi misiniz? Ne yapsın kadın gecenin köründe çocuğu kaldırıp karakollara, nöbetçi doktorlara, sosyal hizmetlere mi götürsün? Zaten planlamış ne yapacağını. Sosyal hizmet uzmanı tanıdığımız böyle durumlarda en önemli şeyin ailenin tepkisi olduğunu söylemişti. Eğer ebeveyn aşırı duygusal tepkilerini çocuğa yansıtırsa durum çocuk için daha yıkıcı olurmuş. Ağlama, bağırma, çocuğa aynı şeyi tekrar tekrar anlattırmak travmayı kat be kat artırırmış. O sebepten içimizden çığlık attığımız vakaları oyun oynar gibi, mümkünse en az tekrarla anlattırıyoruz demişti. Tekrar söylüyorum konu sahibi zaten uzmanla görüşecek sabah, şimdi ne yapabilir?
Annelik konusuna gelince; serviste çocuk unutuldu bu ülkede, okulda öğretmeni ya da arkadaşı tarafından istismara uğrayan maalesef binlerce çocuk var, sokakta, parkta… Kendi evinde tecavüze uğrayıp öldürülen genç kızlar var. Kötülük her yerde. Ben çocuğumu kimselere vermem diyemezsiniz, kendini korumayı öğreteceğiz. Zaten bu vakada da anne çocuğundaki anormalliği fark etmiş. “Ben olsam”lı cümleler ve çözüme ulaştırmayacak tepkilerin kimseye faydası yok.