• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aile evinde yaşamak

Benim kızım olsaydınız,size destek olur,moral verir,arada kapınızı tıklatıp kahve getirir,"geçecek" derdim.
"Çok güzel günlere kavusacaksin,rahat edeceksin,emeklerinin mükâfatını göreceksin,dayan"
Siz size söyledim gibi kabul edin olur mu❤️💐
Ya size çok çok teşekkür ederim ❤️
 
Annen senle ilgili gelecek kaygısı yaşıyor, hemen hemen her ailede olur, çevredeki akranların evlilik ya da iş konusunda yerlesince annen de telaşa kapılıyor. Senin de zaten kaygın vardır şu an bı de annenin kaygılarını hissedince iyice daraliyorsun. Arkadaşların dediği gibi kpss ye çalış inşallah kazanirsin, kazanamazsan kendine hemen iş ara. Hakkında hayırlısı olsun
 
Herkese merhaba. 24 yaşındayım üniversiteden mezun oldum ve iş bulamadığım için haliyle evde KPSS çalışıyorum. evde sürekli sığıntı gibiyim. Karşıma geçip bir şey demiyorlar ama bu durumdan memnun kalmadıklarını da konuşmalarıyla, hareketleriyle belli ediyorlar. annem sürekli evlilikten konuşuyor sevgilim yok, ayrıldık hem zaten işsiz haldeyken biriyle evlenmekte istemiyorum. Kaç senedir aynı kabanla duruyorum, aylardır kendime sadece bir tane sweat alabildim. Sürekli kendilerinden, ihtiyaçlarından bahsediyorlar bana zoraki bi bir şey istiyor musun diyorlar ben de yok diyorum tamam deyip geçiyorlar. Kitap parası istemek için saatlerce düşünüyorum. Benim durumumda üni bitirip evde duran bir sürü tanıdığımız var ama umurlarında değil. Beni işe yaramaz görüyorlar. Kendimi derse vermeye çalışıyorum ama bu durum o kadar kafama takılıyor ki sürekli ağlayasım geliyor, evde her işe yardım etmeye çalışıyorum elimden geldiğince ama gözlerinde hep işe yaramaz biri olarak kalıyorum. Canım çok sıkılıyor ne yapsam bilmiyorum içimi boşaltmak istedim.
Haklısın insan akrabalarını, arkadaşlarını görmezden gelebiliyor ama söz konusu anne baba olunca çok koyuyor gerçekten. Sen iş sahibi de olsan onlara fazla yaranamayacakmışsın gibi geliyor yani çalışsan da birlikte yaşarken hep mutsuz olursunuz ayrı yaşaman lazım bana göre tabi. Ben de 25 yaşındayım ünv bitti maalesef yaşadığım şehir çok küçük olduğu için iş imkanı imkansız gibi bir şey ona rağmen annemle anlaştığım için kalmak istiyorum bazen çünkü kardeşim yok akrabalarımız da öyle diğerleri gibi insancıl değil değer veren kişiler değil genelde yiyicidirler :D o yüzden kendini yalnız hissetmesin diye kalayım istiyorum ama yok olmuyor cidden üvey babam var benim de ben de onunla büyük sorunlar yaşıyorum fazladan ev olacak işine gelmediğin de hatta komple orada kalacaksın :) Ama üniversiteyi Antalya'da okumuştum ilk gittiğimde çok ağlamıştım yapamayacağım dedim sonra orada ki huzur, kendi ayaklarının üzerinde durma heyecanı, şehrin büyüleyici güzelliğine vuruldum adeta alıştım hiç öyle ailem bile aklıma gelmezdi :D yani demek istediğim ayrı yaşadığında ilk an çok zor olur sonra da iyi ki gitmişim dersin tabi bunun için iş imkan gerek ben de o yüzden gidemedim bi türlü şuan hemen hemen aynı durumdayız çokta yardımcı olamıyorum kusura bakma :D
 
Haklısın insan akrabalarını, arkadaşlarını görmezden gelebiliyor ama söz konusu anne baba olunca çok koyuyor gerçekten. Sen iş sahibi de olsan onlara fazla yaranamayacakmışsın gibi geliyor yani çalışsan da birlikte yaşarken hep mutsuz olursunuz ayrı yaşaman lazım bana göre tabi. Ben de 25 yaşındayım ünv bitti maalesef yaşadığım şehir çok küçük olduğu için iş imkanı imkansız gibi bir şey ona rağmen annemle anlaştığım için kalmak istiyorum bazen çünkü kardeşim yok akrabalarımız da öyle diğerleri gibi insancıl değil değer veren kişiler değil genelde yiyicidirler :KK70: o yüzden kendini yalnız hissetmesin diye kalayım istiyorum ama yok olmuyor cidden üvey babam var benim de ben de onunla büyük sorunlar yaşıyorum fazladan ev olacak işine gelmediğin de hatta komple orada kalacaksın :) Ama üniversiteyi Antalya'da okumuştum ilk gittiğimde çok ağlamıştım yapamayacağım dedim sonra orada ki huzur, kendi ayaklarının üzerinde durma heyecanı, şehrin büyüleyici güzelliğine vuruldum adeta alıştım hiç öyle ailem bile aklıma gelmezdi :KK70: yani demek istediğim ayrı yaşadığında ilk an çok zor olur sonra da iyi ki gitmişim dersin tabi bunun için iş imkan gerek ben de o yüzden gidemedim bi türlü şuan hemen hemen aynı durumdayız çokta yardımcı olamıyorum kusura bakma :KK70:
İkimize de bir an önce iş diliyorum o zaman yeni yıldan 😂
 
Herkese merhaba. 24 yaşındayım üniversiteden mezun oldum ve iş bulamadığım için haliyle evde KPSS çalışıyorum. evde sürekli sığıntı gibiyim. Karşıma geçip bir şey demiyorlar ama bu durumdan memnun kalmadıklarını da konuşmalarıyla, hareketleriyle belli ediyorlar. annem sürekli evlilikten konuşuyor sevgilim yok, ayrıldık hem zaten işsiz haldeyken biriyle evlenmekte istemiyorum. Kaç senedir aynı kabanla duruyorum, aylardır kendime sadece bir tane sweat alabildim. Sürekli kendilerinden, ihtiyaçlarından bahsediyorlar bana zoraki bi bir şey istiyor musun diyorlar ben de yok diyorum tamam deyip geçiyorlar. Kitap parası istemek için saatlerce düşünüyorum. Benim durumumda üni bitirip evde duran bir sürü tanıdığımız var ama umurlarında değil. Beni işe yaramaz görüyorlar. Kendimi derse vermeye çalışıyorum ama bu durum o kadar kafama takılıyor ki sürekli ağlayasım geliyor, evde her işe yardım etmeye çalışıyorum elimden geldiğince ama gözlerinde hep işe yaramaz biri olarak kalıyorum. Canım çok sıkılıyor ne yapsam bilmiyorum içimi boşaltmak istedim.
yasin kucuk degil, mutlaka bir ise gir calis. illa universitede okudugun alan olmasina gerek yok.
 
Bir iş bulup çalışın belki ayrı eve çıkmaya yetmez ama yine de en azından elinizde bir el harçlığı kalır.
 
Sınava çok az kaldı bir işe girerseniz uzun zamandır çalıştığınız sınavdan da olabilirsiniz. Yaza kadar dişinizi sıkın bakın olmadı kpss o zaman iş bakmaya başlayabilirsiniz. Hem iş hem kpss olmaz daha doğrusu yeterli gelmez. Adam akıllı sınavıniza çalışın. Sizin eve olan masrafınız en fazla 1 tabak yemek, birkaç parça bir şeydir. Siz ilk başta bu psikolojiden çıkın. Derdinize odaklanın
 
Back