- 28 Nisan 2017
- 618
- 2.229
-
- Konu Sahibi Belgisizamir
- #21
Kavgalı husmetli değiliz gayet olumlu bir atmosferde açıklarız gereken desteği de alacağım bu konuda
Kavgalı husmetli değiliz gayet olumlu bir atmosferde açıklarız gereken desteği de alacağım bu konudaİmkanin el veriyorsa boşan derim.
Ama çocuğa birlikte anlatın.
Senden ayrı babadan ayrı bir hikaye duyup size olan güvenini sarsilmasin.
Kahveye gidilir de gece 1'lere kadar kalınmaz.
Artık Nikahını da Caycı Huseyin'le tazeler..
:/
Yahu baba olmadan adamın babalık anlayışını nereden bileyim son iki yıldır kahveye gidiyor önceleri dargınlıklarımız genelde ufak tefek problemlere dayanıyorduBile isteye hatta sonucunun böyle olacağını göre göre ateşe yürümüşsünüz. İflah olmayan çocuk sevginizi de tattığınıza göre varlığının aslında çok da bir anlamı olmayan bu adamı boşayın madem, çocuk yapmış görevini tamamlamış sanki.
Sen bu kafayla çok ilerlersin. Problemli bireylerin nasıl ortaya çıktığı da belli. Senin gibi kadınlar anca kocasına kuyruk kıstırıp başkalarına saldırır. Ne halin varsa gör. Hadi iyi akşamlar benim bu seviyeye yazacağım birşey yok. Tuvalette kaldığım süreyi uzatır öyle değerlendiririm boş vaktimi daha iyi buraya yazmaktan.Haddini bil. Hadsiz benim evladımın huzurunu mutluluğunu evlatlarınıza sağlayabilseniz ortalıkta problemli birey kalmaz.
Cocuktan once de biz neden evlendik dedigimiz cok oldu yazmadin mi? Ben mi yanlis okudum? Ayrica ben cocugu sagliksiz buyutuyorsun, acinacak halde nerede yazmisim? Yazdiklarim tamamen sorunlu bir evlilige cocuk planlalamanla alakali.Eşimle kavga etmeyiz ses yükselmez problem fazla yaşanmaz sadece paylaşımımız çok az ki bu da çocuktan sonra attı. Yoksa harala gürele arasında kalan bir çocuk değil çok da sağlıklı büyütüyorum. Acınacak halde değil yani.
Boşanma benim için çok mantıklı bir seçenek bugün konuyu eşime açacaktım ama arkadaşıyla randevusu varmış akşama konuşacağız bakalım
Değil efendim görseniz çocuğu maşallahı var sahip olduğu enerji ve mutlulukla etrafına ışık saçıyor.bu cocuga yazik degil mi?
Seviye muhabbetine girdiysek bu sığ diyaloğu kesmekten fayda var. Keske zihniyetinizi de klozete atıp sifonu çeksenizSen bu kafayla çok ilerlersin. Problemli bireylerin nasıl ortaya çıktığı da belli. Senin gibi kadınlar anca kocasına kuyruk kıstırıp başkalarına saldırır. Ne halin varsa gör. Hadi iyi akşamlar benim bu seviyeye yazacağım birşey yok. Tuvalette kaldığım süreyi uzatır öyle değerlendiririm boş vaktimi daha iyi buraya yazmaktan.
bence cocuk evdeki gerginligi anliyordur illa ki. bir de kafasinda, anne babanin, ya da kadin erkegin birbirine olan iliskisini oyle kodluyor. tabi anne babasi anlasamayan her cocuk kotu seyler yasayacak diye bir sey yok ama yine de cocuk icin uzuldum.Değil efendim görseniz çocuğu maşallahı var sahip olduğu enerji ve mutlulukla etrafına ışık saçıyor.
Dediğim gibi eşimle küslüğümüz kavgalara gürültülere dayanmaz. Sorunumuz olur bir süre susarız sonra geçer her evlilikte olan şeylerdiCocuktan once de biz neden evlendik dedigimiz cok oldu yazmadin mi? Ben mi yanlis okudum? Ayrica ben cocugu sagliksiz buyutuyorsun, acinacak halde nerede yazmisim? Yazdiklarim tamamen sorunlu bir evlilige cocuk planlalamanla alakali.
Eski konuna baktim esin sana anne diyormus mesela. Evlilikte sorun olmasi icin illa ki kavga sart degildir. Iletisimsizlik de baslibasina sorundur ki sizde ne bir iletisim, ne bir paylasim yok. Sen cocuk planlayip isterken esin istiyor muydu bunu da bilmiyoruz. Adamin hayati arkadaslari gibi.
Simdiye kadar bu sorunlari hic mi konusmadiniz? Cozemediginiz noktada cift terapisi falan hic dusunmediniz mi?
Hep boyle kendikendine mi plan yapip harekete gecersin?
Talihsiz bir durum olmuş o zaman, bu sorunun cevabı size kalmış, boşanmaya daha yakın gördüm sizi. Boşanmadan terapiyle son olarak şansınızı deneyin dilerseniz. Olmuyorsa da uzatmanın anlamı yok, anne babası ilk boşanan çocuk sizinki olmayacak, endişe etmeyin adapte olur çocuğunuz da.Yahu baba olmadan adamın babalık anlayışını nereden bileyim son iki yıldır kahveye gidiyor önceleri dargınlıklarımız genelde ufak tefek problemlere dayanıyordu
Eşimin ailevi konularda kızgınlığı yok çocuğumuza da ılımlıdır ama kendi hayatını aksatmaz yoğun çalışıp izin günü de kendine ayırdığı için yetersiz kalıyor.Boşanmak tek çözüm olmamalı. Çocuğunuz için..
Evlilik rutininiz çok garip. Bu düzeni bozmalısınız bunu da iyi bir Aile danışmanıyla ve eş ailesine karşı biraz yumuşamayla olur.
Adamlar maalesef ki ailelerine mesafeli olan eşlerinden belli bir zamandan sonra soğuyabiliyorlar.
Belli ki kocanız size olan kızgınlığını çocuğuna gösteriyor aslında burda yine tepki size çovuğa değil. Bu ergence hareketi keşke yapmasa ama deme ki o da öyle .
Eşinizin ailesine değil asıl dişinizi eşinize gösterin tabi bunu çocuğunuzu arada hırpalayarak değil biraz politik davranabilirsiniz.
Dediğim gibi eşimle küslüğümüz kavgalara gürültülere dayanmaz. Sorunumuz olur bir süre susarız sonra geçer her evlilikte olan şeylerdi
Çocuktan sonra özellikle eşimin tutumu değişti.
Eşimle ortak kararımızdı çocuk yapmak elbette ama harici konularda kararlarımı kendim alır planlarımı uygularım.
umut edip hergun hayal kirikliklariyla yasamaktansa ,gercegi kabullenip yoluma bakmayı tercih ederdim,1 hayatınız var ziyan etmeyin7. Yılımızı doldurmak üzere olduğumuz bir evliliğimiz mevcut. Bu süre zarfında birbirimize bakıp içten içe ''Nereden evlendim yahu aklıma tüküreyim." Dediğimiz çeşitli boşanma girişimlerimiz çok oldu ama ben iflah olmaz çocuk sevgim nedeniyle tasarlayarak planlayarak çoktan hamile kalmış bebeğimi kucağıma almıştım.
Çocuktan sonra kayınvalideyle aram açıldı. Malum sütün yok, bu çocuk aç, zayıf kalmış, su içir şekerli su ver yıkarken tuzla gibi olmazsa olmaz lohusa darlamaları sonucunda bir de oğlunu beni dövmesi konusunda yönlendirmesiyle sonsuza dek hayatımdan çıkardım. Bu durum eşimle aramızda problem teşkil etmiyor bu kararıma saygı duyuyor kendisi yalnız ya da oğlumla beraber aile ziyaretlerini gerçekleştiriyor. Herkes huzurlu.
Ama asıl mesele eşimin ve benim evde bir ev arkadaşı modunda olmamız
Eşim bir gece çalışır sabah gelir çalıştığı gün çocuğumuzu hiç göremez. sabah gelir akşama dek uyur ben işe gitmiş, oğlumu da okula bırakmış olurum. sonra ben öğlen işten çıkar eve gelirim yemek yaparım akşam üstü uyanan eşimle akşam yemeğimizi yeriz. oğlumla 1-2 saat kadar sever oynar ya da dolaştırıp eve bırakır sonra kahveye gider gece en erken 1'de döner. Rutinimiz böyledir.
Haftada 1-2 defa benim planlamalırımla dışarı çıkarız ama pek keyif almaz açıkçası bu bir sus payı mahiyetinde bir iştiraktır ki akşama yapacağı kahvehane mesaisi göze batmasındır.
Esasen ben dırıdır diye tabir edilen sözlü münakaşalara girmem kısıtlamam sorgulamam ama oğlum "baba bu akşam gitmesen evde kalsan'' diyip babasına özlemini bildirir.
Sonra yaklaşık 3 yıldır telefonunda şifre var. Annesinin mesajlarını okuduğum için koymuş tamam dedim üstünde durmadım.
Ama asıl problem çocuğumuzun ihtiyaçlarına kayıtsız kalması
Geçen hafta il dışına gitti bir hafta bizim aramız limoniydi 3 gün boyunca çocuğu ne aradı ne sordu. Yavrum sonunda arayınca beni neden hiç aramadın diye sitem etti de çocuğa sen arasaydın diye trip attı.
Bir oyuncak istedi gelmeden de hatırlattım ama almamış çocuğun burukluğunu düşünün ben sonra aldım ama yerini tutar mı
Çocuğu kurslara ben yazdırırım, okul taksitlerinden haberi olmaz, kıyafet ihtiyacı ayakkabı gereksinimi hep benden sorulur tiyatroya sinemaya ben götürürüm bisikletini kaykayını bile ben alıp sürmeyi bilmememe rağmen ben öğretiyorum youtubetan baka baka.
Bana zaten ilgisi yok ama artık dert değil de bu dokunuyor.
Boşanmak vacip değil mi şimdi bana?
Farz bacım, farz...7. Yılımızı doldurmak üzere olduğumuz bir evliliğimiz mevcut. Bu süre zarfında birbirimize bakıp içten içe ''Nereden evlendim yahu aklıma tüküreyim." Dediğimiz çeşitli boşanma girişimlerimiz çok oldu ama ben iflah olmaz çocuk sevgim nedeniyle tasarlayarak planlayarak çoktan hamile kalmış bebeğimi kucağıma almıştım.
Çocuktan sonra kayınvalideyle aram açıldı. Malum sütün yok, bu çocuk aç, zayıf kalmış, su içir şekerli su ver yıkarken tuzla gibi olmazsa olmaz lohusa darlamaları sonucunda bir de oğlunu beni dövmesi konusunda yönlendirmesiyle sonsuza dek hayatımdan çıkardım. Bu durum eşimle aramızda problem teşkil etmiyor bu kararıma saygı duyuyor kendisi yalnız ya da oğlumla beraber aile ziyaretlerini gerçekleştiriyor. Herkes huzurlu.
Ama asıl mesele eşimin ve benim evde bir ev arkadaşı modunda olmamız
Eşim bir gece çalışır sabah gelir çalıştığı gün çocuğumuzu hiç göremez. sabah gelir akşama dek uyur ben işe gitmiş, oğlumu da okula bırakmış olurum. sonra ben öğlen işten çıkar eve gelirim yemek yaparım akşam üstü uyanan eşimle akşam yemeğimizi yeriz. oğlumla 1-2 saat kadar sever oynar ya da dolaştırıp eve bırakır sonra kahveye gider gece en erken 1'de döner. Rutinimiz böyledir.
Haftada 1-2 defa benim planlamalırımla dışarı çıkarız ama pek keyif almaz açıkçası bu bir sus payı mahiyetinde bir iştiraktır ki akşama yapacağı kahvehane mesaisi göze batmasındır.
Esasen ben dırıdır diye tabir edilen sözlü münakaşalara girmem kısıtlamam sorgulamam ama oğlum "baba bu akşam gitmesen evde kalsan'' diyip babasına özlemini bildirir.
Sonra yaklaşık 3 yıldır telefonunda şifre var. Annesinin mesajlarını okuduğum için koymuş tamam dedim üstünde durmadım.
Ama asıl problem çocuğumuzun ihtiyaçlarına kayıtsız kalması
Geçen hafta il dışına gitti bir hafta bizim aramız limoniydi 3 gün boyunca çocuğu ne aradı ne sordu. Yavrum sonunda arayınca beni neden hiç aramadın diye sitem etti de çocuğa sen arasaydın diye trip attı.
Bir oyuncak istedi gelmeden de hatırlattım ama almamış çocuğun burukluğunu düşünün ben sonra aldım ama yerini tutar mı
Çocuğu kurslara ben yazdırırım, okul taksitlerinden haberi olmaz, kıyafet ihtiyacı ayakkabı gereksinimi hep benden sorulur tiyatroya sinemaya ben götürürüm bisikletini kaykayını bile ben alıp sürmeyi bilmememe rağmen ben öğretiyorum youtubetan baka baka.
Bana zaten ilgisi yok ama artık dert değil de bu dokunuyor.
Boşanmak vacip değil mi şimdi bana?