Aile Cüzdanlı Ev Arkadaşlığı

Belgisizamir .!.:

İnanın oğlumla çok eğleniyoruz huzurluyuz. bu yorumlar beni şaşırttı sanki boynu bükük yetimden bahsediliyor.

Genişletmek için tıkla...

Neden yetimlerin boynu bükük olsun ki ,

Çocuğu manevi anlamda büyütmenin içinde en önemli pay anne-baba ilişkisi. Siz aranızda "boşanma" kelimesinin pelesenk olduğu bir evliliğe bencil düşüncenizle bile isteye çocuk istemişsiniz. Konu sahibi sizi çok bencil buldum. Bunu kabul etmelisiniz. Bir kardeş düşünmeyin en azından artık. Şimdiden sonra çocuğu içinize sokamayacağınıza göre bundan sonrasını iyileştirmeye bakın. Belki boşanma belki daha çok emek eşiniz üzerine. Şu bir gerçekki;hiçbir ilgi, babanın verdiği en ufak bir cesaretlendirmenin yerini tutamaz tıpkı anne şefkatinde olduğu gibi. Es geçmeyin. Yorumlara cevaplarınız hep bir kabul etmeme üzerine. Kendinizden eminsiniz anladık ama yine de kulak vermelisiniz.

Belgisizamir .!.:

Hemfikirim
Keşke böyle olmasaydı da ben dr boşanmayı düşünmeseydim.

Genişletmek için tıkla...

buraya yazdıklarınızdan sanki eşinizle hep sadece ev arkadaşı gibiydiniz adam hep ilgizsizdi gibi anlaşılmış
belki başta severek evlenmiştik, iyiydik, cinsel hayatımız bana tutkusu ilgisi yüksekti, iyiydik, çocuğu ikimiz de çok istedik filan deseydiniz fikirler farklı olurdu.
ama şu anda anladığımız şu: eşinizin evlilik umru değil, çocuğu siz illa istemişsiniz, yapmışsınız, babası çocuktan bihaber. siz güçlü anne modunda...

ha herkes çok mu iyi baba. valla etrafta iyi babayı ara ki bulasın...ben de baba olacak adam yok diye çocuk yapmayan kadınlardan biriyim. başka kadınlara "ay bu adama neden çocuk yaptın" demesi kolay. iyi babalar kapıda bekliyor da biz yapmıyoruz sanki te allaam. yalnız ben, kötü baba olacağını bildiğim için, iyi bir evlilik hayatı öngöremediği için yapmıyorum.

sizin bunu öngörmemiş olmanız biraz tuhaf değil mi?

bir de benim takıldığım şu oldu:

adam kahveye gidiyor yahu...
yani sizin anlattıklarınız yazdıklarınız akademisyen kadın tadında
adamdan anladığım astsubay/polis kafası... (memursa şayet) siz entelektüel olarak baştan uyumsuzmuşsunuz sanki. (kısaca böyle tanımladım)
hiç tanımıyorum ama öyle bir tını aldım ben.

Belgisizamir .!.:

Eşim elbette istiyordu çocuğuma neden yazık olsun yahu

Genişletmek için tıkla...

Boşanma girişimleri varken çocuk yapmak her zaman için risktir. Arkadaşların çocuğa yazık demesi bundan. Ayrıca tasarlayarak hamile kaldım demişsiniz, sanki eşinizden gizli olmuş gibi anlaşılıyor.

Yani sonradan doğabilecek nedenler yüzünden boşanır insanlar fakat en azından değerli anne ve babaya sahip olurlar ayrı da olsalar. Sizinki biraz bile bile lades olmuş.

Eşiniz koca değil ve zorla babalık yapıyor buradan bakınca.

Konu sahibinin üzerine fazla gidilmiş sanki...ne olmuş evlat sahibi olmak istediyse...
"çocuğa yazık" lafına katılmıyorum tabi ki ama baba figürü gerçekten onemli...üç gün aramadiysa siz arayıp konustursaydiniz "aa baban arıyor seni çok özlemiş deseydiniz" keske...bazen çocuklarınızın mutlulugu için gururumuzu kirmamız gerekebiliyor.
Ben ortada boşanacak bir sebep görmedim ..evet ilgisizlik var ama iyi muhakeme etmek lazım..7 yaşındaki bir çocuk boşanmadan fazlasıyla etkilenir..tabi ki bosanilacak sebepler varsa insan önce "evde huzur "diyerek bosanmali...ama ben sizin konunuzda önce oğlunuz diyor ve bosanmanizi doğru bulmuyorum..belki konuşarak azda olsa ilerleme kaydedebilirsiniz

MUTLAKA ELEŞTİRMELİYİM tayfanın iç baydığı bir konu daha.

Yapılmış dünyaya gelmiş yetiştirilmiş bir çocuğun zamanı geriye alıp doğurulmama ihtimalini falan değil, evliliğiyle ilgili durumu konuşmak istiyor kadın.

Ayy neyse, kimse nasılsa değişmeyecek

ne vacibi bence farz olmus

Bi söz var "çocuklar babasını seçemez ama ben çocuğumun babasını seçebilirim" diye. Konunuzun bende uyandırdığı his bu oldu.

Evet vaciptir desek boşanacak mısınız anlamadım

Yeterince iyi planlayıp, tasarlayamamışsınız çocuk yapma işini. Kendi hevesleriniz için onu mutsuz bir evde büyümeye mahkum etmişsiniz. Bu hikayede en büyük suçlu sizsiniz.

Şimdi yapmanız gereken daha da geç olmadan ayrılmak

Eşimle konuşmamız henüz bitti
O yeterince özverili bir baba olduğunu ifade etti ve suçlamalarımın doğru olmadığını söyledi.
-Kahveye her zaman saat 21.00'da gittiğini bu durumda çocuğun yoksunluk hissetmediğini (oğlumuzun uyku saati 21.30)
-çocukla ilgili yapılacaklar hep benim kararımla olduğunu bu durumda ona fırsat kalmadığını söyledi ihtiyaç belirleme ve karşılama konusunda benim ön planda olmamdan ötürü meydana geldiğini belirtti.
-Oyuncak almamasının sebebini dönerken şehrimize indiğinde avmye gidip daha önce istediği oyuncağı alma planından kaynaklandığını ancak çok erken saatte geldiğinden avmye gitmesine rağmen görevlilerin saat 9da açılacağı bilgisinden ötürü yorgunlukla eve döndüğünü söyledi.
Kendimizle ilgili problemleri de konuştuk.
Kahveye gitmenin onu deşarj ettiğini abim ve kuzenimle gittiğini geç gittiğinden geç döndüğünü söyledi.
Bana da bazı konularda eleştiride bulundu. Durum böyle yorumlarınız için teşekkürler.

minerva1988 .!.:

Neden yetimlerin boynu bükük olsun ki ,

Genişletmek için tıkla...

Siz bu soruyu sorunca pot kırdığımı fark ettim.
Bu yorumumu okuyup burukluk yaşayan varsa özür diliyorum.
Elbette değil yanlış bir söylem oldu

Belgisizamir .!.:

Eşimle konuşmamız henüz bitti
O yeterince özverili bir baba olduğunu ifade etti ve suçlamalarımın doğru olmadığını söyledi.
-Kahveye her zaman saat 21.00'da gittiğini bu durumda çocuğun yoksunluk hissetmediğini (oğlumuzun uyku saati 21.30)
-çocukla ilgili yapılacaklar hep benim kararımla olduğunu bu durumda ona fırsat kalmadığını söyledi ihtiyaç belirleme ve karşılama konusunda benim ön planda olmamdan ötürü meydana geldiğini belirtti.
-Oyuncak almamasının sebebini dönerken şehrimize indiğinde avmye gidip daha önce istediği oyuncağı alma planından kaynaklandığını ancak çok erken saatte geldiğinden avmye gitmesine rağmen görevlilerin saat 9da açılacağı bilgisinden ötürü yorgunlukla eve döndüğünü söyledi.
Kendimizle ilgili problemleri de konuştuk.
Kahveye gitmenin onu deşarj ettiğini abim ve kuzenimle gittiğini geç gittiğinden geç döndüğünü söyledi.
Bana da bazı konularda eleştiride bulundu. Durum böyle yorumlarınız için teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

Peki bu konuşma size ne hissettirdi? Rahatlattı mı, yine de içiniz buruk mu ne düşünüyorsunuz? Ben tüm bu konuşmada manipüle edilip suçlandığınızı adamın kendini haklı çıkarmaya çalıştığını düşündüm mesela

Belgisizamir .!.:

Eşimle konuşmamız henüz bitti
O yeterince özverili bir baba olduğunu ifade etti ve suçlamalarımın doğru olmadığını söyledi.
-Kahveye her zaman saat 21.00'da gittiğini bu durumda çocuğun yoksunluk hissetmediğini (oğlumuzun uyku saati 21.30)
-çocukla ilgili yapılacaklar hep benim kararımla olduğunu bu durumda ona fırsat kalmadığını söyledi ihtiyaç belirleme ve karşılama konusunda benim ön planda olmamdan ötürü meydana geldiğini belirtti.
-Oyuncak almamasının sebebini dönerken şehrimize indiğinde avmye gidip daha önce istediği oyuncağı alma planından kaynaklandığını ancak çok erken saatte geldiğinden avmye gitmesine rağmen görevlilerin saat 9da açılacağı bilgisinden ötürü yorgunlukla eve döndüğünü söyledi.
Kendimizle ilgili problemleri de konuştuk.
Kahveye gitmenin onu deşarj ettiğini abim ve kuzenimle gittiğini geç gittiğinden geç döndüğünü söyledi.
Bana da bazı konularda eleştiride bulundu. Durum böyle yorumlarınız için teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

Yavuz hırsız ev sahibini batırmış sanki.
Günün sonunda suçlu siz olmuşsunuz.

Bosaninca bütün yük sana kalacak gördüğüm hep öyle buna hazirsan mutsuzum diyorsan gücün varsa boşan

Dayanamadım yorumların tamamını okuyamadan geldim ama konuya zaten geç kalmışım, yine de cevap vermeden edemedim. Anlattığınıza çok çok benzer bir evliliğin tek çocuğuyum. Hep söylerim babam iyi bir babaydı, çünkü annem eksikliklerini kapattığı için hissetmezdim. Bizim hikayemiz ben 10 yaşında iken annemin boşanması ile sonuçlandı. Babamı sevmeme rağmen boşandıkları dönemi hayatımın en huzurlu dönemlerinden biri olarak hatırlarım, annem sanki hafiflemişti. Elbette sürecin tamamı kolay değildi annem için, ama eskisinden zor değildi. Boşanın diyemem ama o evliliğin çocuğu olarak boşanmamanızı da söyleyemem. Bizde de kavga gürültü yoktu, yine de evdeki o gerginliğin, suskunluğun bitmesi harikaydı. Sizi anlıyorum, kötü bir evlilikte de mutlu, pozitif bir çocuk yetiştirmek mümkün, ben de öyleydim, annemin müthiş özverisi sayesinde. Çok uzattım ama özetle anlıyorum sizi. Boşanma bizim kurtuluşumuz oldu. Umarım kendiniz ve evladınız için en doğru kararı verirsiniz.