Aile Baskısı Dedikleri Anne-Kız Çatışması

Hepimiz toplumun çeşit çeşit baskısı ile karşı karşıyayız. Forumda benden çok daha ciddi sorunları olan insanlar var, biliyorum. Ama her insanın kendi sıkıntısı ona ağır gelir ya, ben de sizlere yazmak istedim. cevap verecek olan herkese şimdiden teşekkürler...
Konumuz aile baskısı ve anne kız çatışması...
Özele indirgersek, 7 senedir ayrı bir şehirde yaşıyorum. buna rağmen aile baskısının omzumdan eksilmediği bi tek günüm geçmedi. Lisedeyken sosyal ve çok başarılı bir öğrenciydim. Telefon çalsa hemen kim aradı diye azar yerdim. Kız arkadaşlarım haftada bir toplanırlardı bir arkadaş evinde, abim kapıya bırakır kapıdan alırdı ama buna rağmen binbir göz yaşıyla izin alırdım ben annemden. okulda tiyatro çalışması olurdu, dünyanın azarını yerdim neden tiyatroya girdin diye... Çok fazla kitap okuyan biriydim, ve okul birincisiydim Buna rağmen okul dışı kitaplarıma söylenirdi annem. ki ailemde hemen herkes üniversite mezunu...
bu böyle senelerce gitti ben de üniversiteyi bir çıkış kapısı olarak gördüm. yüksek bi puanla çok iyi bi bölüm kazandım. ama herşey aynı tas aynı hamam kaldı. öyle aklı havada biri de değilim inanın, ama haftasonu bile ben sürekli yurtta otururdum dışarı çıkış iznim olmazdı. bakkala bile gitsem annem telefonla yurdu arar hiç bi şekilde çıkmasına izin vermiyorum derdi. aradan böyle 7 sene geçti.. o arada sinirlerim iyice yıprandı okulum biraz uzadı falan..
şimdi stajyerim ama herşey hala aynı...akşam 8den snra dışarı çıkan kızlar kötüymüş. normal aile kızı o saatte evinde otururmuş. o saatte dışarda gezen kız normal aile kızı değil, sokak kızıymış..
bu yaşımda hala eve gitiğimde telefonumu kapatmak zorunda kalıyorum çünkü arkadaşlarım ya da iş için birileri aradığında hemen kim aradı diye gelip kulak kabartıyorlar..
bütün bir hayatım bu yüzden kısıtlandı.. çevreme bu yüzden hep mahçup oldum.. insanlara annem baskı yapıyor diyemediğm için de hep bi şekilde bahaneler uydurdum durdum.
yaşım 25. okumuş olduğum bölüm de epey ağır. yani stajyer hakimsiniz.. bi seneye hakim ya da savcı çıkacaksınız ve anneniz hala 8den sonra dışarı çıktığınızda size laf ediyor. sonra babanıza abinize ablanıza falan bunu söylüyor olay oluyor evde..
nasıl çözeceğim ben bunu? defalarca konuştum.. senin zamanınla bizimki bir değil; bütün arkadaşlarım gece dışarda benimle.. benim yaşıma gelmiş bi insanın eve gece 11-12 gibi dönmesi büyük şehirde gayet normal.. gittiğim yer de belli, çevrendeki insanlar da.
inanın beş dakika telefonumu açamasam duymasam ya da müsait olmasam defalarca üst üste arar... 10-15 dakika içine telefonumda abartmıyorum taam 28 cevapsız arama görüyorum.. yani o an açamamış olabilirim, wcdeyimdir, yoldayımdır duymam.. ama kadın delirir o anda tansiyonu şekeri sinir krizleri başlar yani sinir krizleriyle bizi kontrol altında tutmaya çalışır..
ailenin geri kalanı da öyle.. akrabalarımda hiç öyle bi baskı yok. bi tek bizde
nasıl aşacağım ben bunu? bıktım usandım artık

Canım evdeki kardeşlerine de mi aynı durum uygulanıyor?Ya da neden sadece sana yaplan bir baskı bu?
Herhangi bir yanlış vs.bir durum mu oldu?Enteresankaydirigubbakcemile2

Yok öyle geçmişimde yanlış bir durum olmadı. Hatta çevremde herkes beni mesafeli ciddi olgun kız diye tanımlardı ta lise yıllarımdan beri. diğer kardeşlerim küçük bi yerde yaşıyorlar, dolayısıyla isteseler de sosyal bir hayatları yok.. Hatta arkadaşları bile hiç yok diyebilirim.

birde ben bana baskı yapılıyor derdim allah yardımcın olsun ne diyeyim

Peki güzelim sen hicmi bu yasina kadar birgünden birgüne masaya vurup "Anne yeter artik, bana bu kadar baski yapmana tahamül edemiyorum, kac yasinda bayanim artik, bu denli hayatimi kisitlamana izin veremem" demedinmi?

Annende olsa bu kadar hayatina müdahale etmeye hakki yokki?

Bazen insan özgürlügü icin savasmasi gerek.....sen susup tamam Anne dedigin müddetce inan bana bu böyle devam edecek....Annen sürekli senin hayatini yönlendirmeye calisacak...

Evliliginde bile bu müdahalelere maruz kalacaksin.....

Yakin bir arkadasimin Anneside ayni senin Annen gibiydi....

Herkez kayinvalidesinden ceker ben Annemden cekiyorum gülsüm derdi hep....gercektende o kadar hayatina dahil olmak istiyorduki Annesi, artik kolu komsu akrabalar bile, bari gir aralarinda yat bu kadarda olmaz, yahu rahat birak cocuklari diye ayipliyordu onu....

Arkadasim en sonunda annesine ya artik bu denli hayatima karismaktan vazgecersin, yada icim kan aglasada seninle görüsmeme karari alicam Anne dedi......tabiki Annesi cok üzüldü, kizdi, bagirdi cagirdi hatta bir müddet küstü konusmadi kizinla.....ama sonunda kizina hak verdi ve anladi yanlisini...

Annene dur demek birazda senin elinde güzelim.....iylikle güzellikle gerekirsede kararli ve sert bir sekilde bu durumu daha fazla cekemeyecegini söylemen lazim.

Allah yardimcin olsun,.:1hug:

defalarca konuştum . her insanın kendi doğrusu vardır herkesin kendi değer yargıları vardır önemli olan bunu değiştirmeye çalışmaktan ziyade saygı duymayı bilmek. işte sorun orda hala kabul edemio ve değiştirmeye çalışıolar. sonra da ayılıyo bayılıyo sağlık sorunu krizler yaşıyo :)

yaşadıklarının gerçek bir kriz oldugunu sanmıyorum
bu şekilde vicdan azabı yaratıp kontrolü elinde tutmaya çalışıyor
sen tavrını koy
ilk başta kötü olursun
ama uzun vadede yararına olur

ben olsam derhal tayinimi fln ister gidebilcegim kadar uzaga giderdim.. ki ben dedigimi yaptim da... hatta yurt sinirlarini da astim... 25 yasindaki bir genc kadina bu yapilmamali...

bence annenin geçirdiği krizleri senin geçirme sıran gelmiş canım.

bence onlara bir oyun oyna. bunmalıma gir. sürekli dalgın ot gibi tuhaf bişiy ol yeme içme. telaşlanıp dr. a götürürler orada derdini anlatırsın onlarda senin üzerine gelmez. belki yardımcı olur.
başka çıkış kapısı yok gibi geldi.
yada annene söyle sırf bu baskı yüzünden evlenip giderim yeter artık de.

bak sen 25 yaşndasın bn daha gencm ama aynı sorun bende de var.akşam dışarı çıkmayı bırak gündüz bile zarzor izin alırım.yazın akşamları mahallede bile oturmama izin vermezler.hep arkadaşlarım gider ben evde otururum.evde de hiçbir eğlence muhabbet yoktur.akrabalarımızla da görüşmezler ztn.kendinlerini soyutladılar herkesden beni de soyutlamaya çalışıyorlar.aynen senn dediğin gibi akşam dışarı çıkanlar kötü kızmış ben ne zmn sıkılıyorum gezmek istiorm bari sizinle gezelim desem ne işin var otur evinde.dışarı çıksan para harcarsın.bir de üniversite mezunu benim annemler cahil de sanmayın.bi abim var benim onun gezmesine fln karışmazlar malum erkek çocuğu.ama bana herşeye giydiğime fln.ki ben çok olgun ne yaptığını billen bi kızım.yne de bu halime karışırlar.kimseye yatıya yollamazlar.anne babasını tanıyorlar arkadaşlarımın yine de yollamazlar.hep soyutlamaya çalışırlar beni hiç düşünmezler kaç gündür evde sıkıldı mı bunaldı mı genç o die.çocukken ne lunaparka götürürlerdi ne de başka yere.hemde paraları olduğu halde.sinemaya gidelim desem boşuna para derlerdi.
en kötüsü de bi keresinde en yakın arkimle sokakta gezmeye çıkmıştk.15 yaşında flndım. akşam ezanı okununca eve gelmem gerekiyordu.ezan okundu bizde 5 dk daha duralım dedik 5 dk geciktim diye aşağı indi mhallenin ortasında en yakın arkadaşım önünde beni tekme tookat dövmüştü. hayatımdaki en kötü anlardan biridir.arkadaşım koşarak uzaklaşmıştı ve bende çok utanmıitm çünkü aynı sitede oturuyorduk anne babalarımız da tanıyordu.çok kötüydü

bunun sonu iyi gözükmüyor. olan yine sana olacak. ağırlığını koy benim hayatıma karışma artık de. sağlık sorununu bahane ederse bu senin yaptığın ilerde bana olacakların çok azı dersin. bak benm ailemdede var annesinden çeken ve hala unutamıyor içi yaralı seneler geçmiş olmasına rağmen. herşey düzeldi annesi yaptıklarının farkında ve özür dilio ama iş işten geçti hep kalbinde taşıyor o yarayı:1no2: sen kurtar kendini yazık etme. Asla evliliği bunun için düşünme daha kötü sonuçlar doğurabilir. can kurtaran olarak asla görme.
Anneni al karşına ve resti çek. niye bu kadar düşüncesizler anlamıyorum yazık değil mi senin hayatını kafeslemeye :umursamaz:

ay arkadaşlar çıldırcam aynı durum bizde de var 26 yaşındayım ama hala eğer iş okul gibi önemli birşey yoksa hava kararmadan evde olmam gerekiyor şaka gibi. kışın zaten 6 da kararıyor bunalıma girdim artık düşünmeyeyim diyorum ama düşünmeden edemiyorum halim nolcak diye. bugün mesela arkadaşlrla buluşcaktık saat 6 da e o saatte buluşunca 10 da ancak ayrılabilirim yanlarından onun için yalan attım gtmedim bahanelerimden bıktıklarını hissedyorum artık annem merak eder diyemem ki bu yaşta rezillik onların hiçbirinde yok çünkü bu sorun hatta benden 5 yaş küçüklerde var aralarında. annem onları öyle bi kötü gözle görüyoki gece geziyolar diye gitmeyi teklif etmem imkansz hale geliyo bugn dedim artık işe girince iş yemeklerine gidemeyecek miyim ne olcak bu işin sonu diye yok dedi o zamn gidersin arkadaşlarını tanırız onlar bırakır eve arabanda olur rahatça gelirsin eve dedi hiç inanmıyorum biliyo musunuz kesin o zmnda böyle davranıp yavaş yavaş intihara sürüklüycek beni ( tamam ben de gece meraklısı degilim ama napayım hep gece çağırıyo arkadaşlar. gerçekten bu durumu düşünmeden edemez oldum öz güvenimi kısıtlıyo bu şekilde her şey zor görünüyo gözüme. burda paylaşıp biraz rahatlamk istedim.

Benim annemde herşeye karıştı okulumdan kpss kazansam başka şehre gitmemden hatta başka şehre iş için bakmaktan.Onda da aynı ajitasyon tansiyonu var şekeri var en sonda benim yüzümden kanser olmuş hepsi aynı bende 29 oldum çare bulamadım henüz

hmm sanırım benim durumumda hıc duzelmıcek neyse
artık 25 yasındasınız bence annenize guzel bı sekilde soyleyin artık napıcagıma karar verebiliyorum diye senden de fikir alırım beni boyle kısıtlama gibi seyler soyleyin
kucuk yasımla size akıl vermiyorum yani yanlıs anlasılmasın fikir sadece ben olsam boyle yapardım :)

evet, iyice bir konusmak lazim,,

bende 16 yasindayim ve elli yasinada gelsem annem sizin anneniz gibi olucak eminim simdiden kacmak kurtulmak istiyorum kardeslerime ses etmiyor bile ama bana gelince hep siginti muamelesi ve bide sanki ev kusuyumda kafesten cikarsam keser yerler durumlari biktim bende gercekten gelecekte boyle olursa die gelecege umidimide yitiriyorum ama su an iyi bi egitim aliyorum ve universite icin amerikaya gitmeyi planliyorum hatta o kadar daraltti ki annem dunyami sirf beni sevior bahanesiyle ben nasaya girip marsa falan gitmek istiyorum guluyorum simdi ama her dakika agliyorum normalde bide sorun ben miyim demiyor ki annem sevgilisi vardir kesin o aglatmistir diyor hemde cirkin cumlelerle oysa ne sevgilim var nede gecmis zamanimda oyle kotu olaylar yasamadim
bazen anneler bizi korumak adina en buyuk zarari veriyor bize dost olmak yerine ketum dusmanlar oluyorlar sahsen anneme bise olsa en cok ben uzulurum ama ondan ne kadar uzak olursamda sevinirim