kızlar buralarda sayılırım ama bebek topiklerine pek girmemeye çalışıyorum çünki düşüne düşüne kafayı yiycem artık ya durduk yere ağlamaya başlıyorum hiç bişeyden zevk almıyorum hiçbişey yapasım yok değişik bi ruh hali içindeyim ya ölene kadar olmazsa bebeğim ne olacak kafayı yerim herhalde ya bıktım artık her gece bebek hayeli kurmaktan olmayacak şeyleri düşümekten sonra kendme çok kızıorum bu bebek meselesi evliliğimi de etkileyecek diye çok korkuyorum eşim olmazsa ne yapalım diyo ama o da istiyo hemde çok biliyorum kendimi ona karşı çok suçlu hissediyorum bayramdan sonra memlekete gidicez tataile bizden sonra evlenenlerinin hepsinin bebeği oldu kimi doğurdu kimi de doğurmak üzere sırf bu yüzden 1 senedir görmedim ailemi bile görmek istemiyorum onları çok özledim ama hamileleri görünce moralim bozulacak hepsinin yaşı benden küçük kıskanmak değil bu onların var neden benim niye yok hayatımda hiç bişeyi bu kadar çok istemedim ben sadece olsa derdim fazlasıyla bile olurdu allahıma şükür ama bi tek bebek konusunda olmadı çok korkuyorum bu yüzden kafayı yiyecem diye eşim artık beni psikiyatriye götürmeyi bile düşünüyo çok kötüyüm allahıma isyan etmek istemiyorum o biliyor içimdekileri
canım bende aynı senin gibiyim gerçekten psikolojim bozuldu bizden önce evlenenler ya hamile yada bebekleri oldu insan üzülüyo kıskanmak değilde özenmek bizimde olsun istiyoruz sadece psikolojini bozmamaya çalış canım elbet birgün olucak zamanı var sadece allahım en hayırlı zamanda vericek bebişlerimizi bize merak etme kafana takmamaya çalış(biliyorum olmuyo ama) bak hiç beklemediğin anda gelicek bebişin canım