Kızlaarr.. Hepinizi çok özledim. Geçmişi okudum ve bebişlerinizi gördüm. Hepsine maaşallah.
Allahım hepimizin çocuklarını tüm kötülüklerden kem gözlerden korusun.
Öncelikle çok uzun süre bu topikte iyi kötü birçok şey yaşandı. Kah yüreğimiz ağzımıza geldi kah hep beraber güldük halimize, kah ağladık birbirimizin derdine. Aslında çok büyük bir dostluğu barındırdık kendi içimizde. Hala da devam ettiğini görmek çok sevindirici.Çok şükür ki şanslı bir topiktik ve çok kötü sonuçlar almadan aldık yavrularımızı kucağımıza. Bence biz çok şanslı insanlarız bu sayede şanslı bir topiğe sahip olduk. Ne mutlu bize.
Bana gelince. Uzun süredir gelmememin sebebi psikolojik çöküntüler yaşamam. Lohusa sendromu değil ciddi travmalardan bahsediyorum. 35 günlük yoğun bakım serüveninden sonra tam oğluşlarımı kucağıma aldığımda ohh deme fırsatı bulamadan 6 yıllık evliliğimde eşimin gözünde bir hiç olduğumu öğrenmem zaten sarsılmış olan psikolojimin iyice çökmesine sebep oldu. bayramın 2.günü boşanmak istediğimi söylediğimde konuşup kurtarmaya çalışacağını düşünme gafletimden sonra "tamam net kararını ver ona göre gideyim evden" gibi bir cevap almış bulunuyorum. Şu an çöküşte olduğum için bu sorunu psikolojik destek aldıktan sonra hala aynı karardaysam uygulamak istedim. Ama daha tedaviye başlamadan öyle şeyler yaşadım ki bugün bile yürütemeyeceğimi ne yapsam olmayacağını görüyorum.1 sene öncesine dönmek için herşeyimi verirdim.
Yaşadığım çöküntünün sebebi eşim ve onun ailesi olması bile , eşimin her bahaneyle onları evime sokmaya çalışmasına engel olmuyor. Haberim olmadan davet etmeler, emrivaki biz geliyoruzlar ve benim konuşamadığım bir kocam olması yüzünden bunları içime atmalarımın sonucu sütüm çoktaaaannnn kesildi.
Abartmıyorum kendimi oturduğum binanın tepesinden atmayı bile düşünmüyor değilim.
Yaklaşık 1,5 aydır yalnızım ve oğluşlarıma tek başıma bakıyorum. Şiddetli şekilde gaz sorunu yaşıyoruz hiç bir ilaç fayda etmiyor. Yemiyorum, içmiyorum, uyumuyorum onlara bakıyorum. Bu da psikolojimin iyice yerlere düşmesine sebep olmadı değil. Eşimin ailesini istemediğim için kendi annemide göndermek zorunda kaldım zaten annemi de hastaneye yatırdık. Vücudunda döküntüler oldu. Bu şekilde çocuklara dokunmasını istemedik. Şimdi tedavi görüyor. Aras çok huysuz bir çocuk. Gözünü açtığında ağlamaya başlıyor. Gaz sancılarıda bunu tetiklemiyor değil. Ama bazen ikisininde krizi tutuyor ve katıla katıla ağlıyorlar. Geçen gün eşim bizi bir AVM ye bıraktı ufak bir işi var halledip gelecekti. Abartmıyorum AVM nin Bebek Odasında tam 45 dakika Sarp ve Aras'ın sancı krizinin geçmesi için uğraştım. İkisi aynı anda ve katılarak ağlıyorlardı sonunda o kadar çok ağladılarki sızıp uyudular. Sonra da oturup ben ağladım katıla katıla. Yalnız kalmayı ne zaman hakettim bilmiyorum. İşte size bir çöküntü.
Aras'ın topuk kanı değerinin yüksek çıkması sonucu verdiğimiz testleri hala netleştiremedik. Dr. genel durumunun iyi olduğunu ancak kesinlikle üst solunum yolu enfeksiyonu geçirmemesini hatta Aras'ın 3 yaşında kreşe bile gitmemesi gerektiğini söyledi. Bir çöküntüde bu taraftan geldi.
Düşünme yetim kalmadı. Dikkat toparlayamıyorum bu sebeple araba bile kullanmıyorum. Kiminle ne konuştum ne söyledim bilmiyorum. Söylediklerinde de ben öyle birşey demedim diye üsteliyorum. Sonra baktım ki ben insanlara ne dediğimi bilmiyorum.
Yorgunum, beni haketmeyen bir adamla hala evliyim, onurum ve gururum incindi, kalbim kırıldı, öyle doluyum ki bu size anlattıklarım yaşadıklarımın çeyreği bile değil. Ama şunu öğrendim. Ben hayattan hiç bir ders almamışım ve hiç birşey öğrenememişim. Yaşadıklarım beni olgunlaştırdı sanmıştım ama sadece aptallaştırmış. Yoksa ben böyle bir adama iki çocuk yapmazdım. Başarılı olduğumu sandığım her alanda aslında kendimi kandırmışım. Güçlü saydığım kendimi onca kırgınlıklara rağmen iki gözyaşının arkasına saklamışım. Bazn bakıyorumda aslında ben 6 senedir değil de koca 31 senedir koca bir "HİÇ" mişim.
Hepiniz sevgiyle kalın ve bebişlerinizi öpün benim için. Maalesefki ben iyi bir anne bile olamıyorum. O kadar ç.ok şey yaşadım ki sabrım evlatlarıma kalmadı. Allahım bana sadece güç versin evlatlarıma yetmem için.
..İlk dogum resimlerimiz var sadece..Pc nin kart okuyucunda sıkıntı var SD karti gormuyo 
