Merhaba annecikler :)
İşler güçler bitmiyor,aralıklarla girebiliyorum ne çok şey olmuş.Kaybı olan arkadaşlarımıza Allah'tan rahmet ve sabırlar diliyorum.Çok üzüldüm
Hastası olanlara Allah'tan acil şifalar dilerim.
Gökçe,göks sizin de bir an önce yavrularınıza kucaklaşmanız dileğiyle.Allah sabırlar versin,sütünüz bol olsun,bir çırpıda serpilip yuvalarına,anneciklerine babacıklarına kavuşsun melekleriniz.
Ben artık iyice ağırlaştığımı hissediyorum kızlar,hareketlerim çok kısıtlandı.Biraz yorulsam yattığım yeri bilmeden uyuyorum gece ve sabah uyanmakta çok zorlanıyorum.Ayakta çok durunca ilk kez şişmeye başladım.2 gündür evde boya badana vardı.Mobilyalarımız geldi.Yorgunluktan öldüm.Bacaklar ayaklar davul gibi oldu.Hala da tam inmiş değil ve ağrı yapıyor.
Minik kızım içimde kıpı kıpır şu anda bile,artık dışarıdan bile izlenebiliyor hareketleri.Hala doğum pozisyonu almadı,hissediyorum.
İlk kızım başaşağı döndüğünde kaburgalarıma inanılmaz bir baskı oluyordu,şu anda hala tık yok.Yanlara doğru yayılıyor karnım.
Salı günü kontrolümüz var,artık 2 haftada bir gidiyoruz.
Büyük kızımın odasını yeniledik,onun büyüyen yataklı bebek odasını da kardeşine devrettik.
Ev pazar yerine döndü tabii haliyle aktarım yaparken.Kızımın oda takımıyla ilgili de ciddi sıkıntılar yaşadık.Krem istediğimiz oda beyaz geldi.15 gün izin verin boyayalım diyorlar bir de ..Sanki benim elimde ne zaman doğuracağım.Şu anda bile geç kaldık birçok şey için,15 gün az bir zaman mı?
Ben bir an önce yer açılsın,bebek kıyafetlerini yıkayıp ütüleyip yerleştireyim diyorum,adam 15 gün zaman istiyor.
Duvar kağıdıyla beyaz mobilya çok uyumsuz olduğu için ekstra iş çıkardılar bize,büyük kızımn odasını apar topar usta getirip boyattık dün.Geçen hafta da bebişimizin odası boyanmıştı.Evde tadilat, boya ,temizlik ,derle topla iş bitmiyor,kafayı yemek üzereyim.
Yardım edecek kimsem de yok,haftada bir gelen yardımcı kız dışında.Önümüzdeki haftadan itibaren haftada 2 güne çıkarmayı düşünüyorum onu,zira yetişemiyorum.Kızım da sağolsun,çok tepkisel davranmaya başladı.Sürekli benden ilgi bekliyor,kucağıma almamı istiyor ki normalde babası varken yüzüme bakmayacak kadar düşkündür babasına.Kucağıma alamayınca ağlama krizleri tutuyor,karnıma ufak ufak tekme atmaya çalışıyor, bir de benim tepkime bakıyor.O yanımdayken sürekli diken üstündeyim.
Stres yorgunluk had safhada.Artık tamamen istirahatle geçirmemiz gerekiyor aslında bu son haftaları.
Güç toplamak,doğum travmasını daha rahat atlatıp,daha az sorunlu bir lohusalık dönemi geçirmek,uykusuz gecelere vücudu hazırlamak için.Ama ne mümkün ?
Allah hepimize güç kuvvet kolaylıklar versin.