Düşüncelerinizi çok merak ediyorum çünkü ona göre hareket edip düşüncelerimin arkasında durcam. UZUN AMA LÜTFEN OKUYUN Mesele şu şekilde: eşimin abisi kayınvalidemlerin alt katında oturuyordu. Ama bir amca o evde hak iddia ettiği için biraz da aklen normal değil diye zorla eşimin abisinin evden çıkmasını istedi. Kayınvalidemler eşimin abisi kiraya çıkınca ödemekte zorlanır diye kendi evleri de sobalı ve rutubet oluyor diye üç yıl önce kiraya çıktılar, evlerine eşimin abisi oturdu. Ama kiraya çıktıkları evde de kışın felaket rutubet oluyordu. Bina eskiydi. Kayınvalidemlerin kirasının yarısını biz, yarısı abisi ödüyordu. Biz istanbul dışında zorunlu görevdeyiz. Kayınvalidem derdi ki oğlumun parasını başkasına vermek zoruma gidiyor. Biz de ev alalım bari paramız boşa gitmesin dedik. 2 yıl önce Kredi ile ev aldık. Eşimin ailesi oturuyor. Evin nakit ödemesi için eşimin ailesinden para almak istemiyordum çünkü sonra geri ödememiz gerekecekti. Bize o zaman yaklaşık elli bin tl yi altın verdiler. Krediyi sadece biz ödüyoruz. Kendimiz ise kirada oturuyoruz. Nasipse bu yaz İstanbul’a tayin hakkımız var. Aslında niyetimiz o evde eşimin ailesini oturtmaktı yani evden çıkmalarını istemek ayıp geliyordu Zaten kayınvalidem de bi kaç defa demişti siz gelince isterseniz evinize oturun diye ama ayıp geliyordu, birşey demek istemiyordum. Ama istanbulda kiralar fahiş derecede arttı. Biz orda kirada oturduğumuzda kimse bize yardım etmeyecek kredi taksiti yanında belki 2-3 bin kira ödeyeceğiz ve bu her sene zamlanacak. Ben de bu nedenle eşime diyorum ki biz yazın gidince evimize oturalım. Ailen kirada oturur yarısını sen yarısını abin ödersiniz yoksa biz kirada oturunca kimse bize yardım da etmeyecek kiralar her sene artıyor dedim. Ama eşim ben diyemem dedi. Destek olurken iyi ama şimdi evimde oturmak isteyince kötü gibi görünüyorum. Bu durumu da sadece bizim üstlenmemize sinir oluyorum. Eşim istanbulda kiralar pahalı diye gitmeyelim diyordu bazen. Bu nedenle de artık evimde oturmak istiyorum. Çünkü ailem de istanbulda neden onlardan uzak kalayım. 1600 km ötedeyiz. Bizden başka kira derdi olan yok. Babam dedi ki kızım Allah için iyi birşey yaptınız ben de emekliliğimden biraz veririm yeni bi ev alırsınız ama evler 800bine çıkmış ayda on binden aşağı taksit çıkmıyor ve bir on sene daha taksit ödeyerek geçirmek istemiyorum (evlenirken borç olmasın diye takı istemedim 100gr bilezik takıldı ama borç olduğu için bir sene sonra geri verdim bozuldu, halı perde Beyaz eşya ikinci el bir çekyattan başka birşey aldırmadım yatak odasını kendi ailem aldı masraf yaptırmamak için elimden geleni yaptım. Evi alırken ailemin taktığı 60gr bileziği de evin naktine verdim koltuk takımım yok ama kayınvalidemler kiraya çıkınca onlara koltuk takımı hediye aldım) Ama şimdi evimde oturmak istemek suç mu. Eşim elinde gücün var diye böyle yapıyorsun diyor. En iyi sensin, en fedakar sensin diyor. Eşimin bu dediği ise bana nankörlük olarak geliyor. Lütfen bana düşüncenizi söyleyin siz olsanız evinizde mi oturursunuz yoksa hem ev taksiti ödeyip hem kirada oturmaya devam mı edersiniz? Ve Sizce dışarıdan bencil olarak mı görünüyorum
Eşim az önce mesaj atmış “Akşam geldiğimde ev meselesini konuşalım bidaha açılmamak üzere” yazmış bu nedenle acil bir durum