- Konu Sahibi QueenOfCherries
-
- #81
inşallah, neden olmasın, önce seninde hikayeni dinlemek isterim elbette
ben seninle buluşup arkadaş olmak istiyorum. bende çok zayıf sayılmam. destek oluruz birbirimize. üstelik bende çok yalnızım istanbulda hiç arkadaşım yok daha yeni taşındım. :2:
Selam,
Acı bir şişmanlık hikayesi,
mücadelenin finalin de ''Tatlı bir şişmanlık hikayesi'' olur umarım
Meraba canım hikayeni okudum çok etkileyici. Bi dönem bende 87, 5 kiloyu görmüştüm tartida esimde kilo aldin sen bu aralar dedi. Uzuntumden oturup aglamistim.sonrada kızdım kendime aglicagina yediklerine dikkat et spor yap dedim.gercekten insan kilo aldığında kiyafetlerinin icine göremediğinde üzülüyo ama üzülerek bir yere varayiz.onun icin bak ne güzel yediklerine dikkat ediyomussun ben eminim vericeksin kilolarini bütün sikintilarindan kurtulucaksin.sonrada dönüm aynaya baktığında basardim diceksin.kosu bandi bende de var canım hergün 3km yürümeye çalışıyorum bazen daha fazla.vaktime göre ama kesinlikle faydasıni görüyorum ben.burdaki kızlar çok iyi herkes birbirine destek olmaya çalışıyo. Azmin daim olsun.destege ihtiyacın olursa seve seve destek olurum canım
Merhaba arkadaşlar,
bugün oldukça moralsizim. Aslında sağlam gerekçelerim yok belki ama kendimi ümitsiz hissediyorum.
Dün adetim bitmişti ve sabah aç karna tartıldığımda 116.8 i gördüm. İnanılmaz sevindim. Akşam salata çorba ve yoğurtlu sarmısaklı havuç yedim. Sabah aç karna tartıldım ve kilom 118.1 di. İnanılmaz üzüldüm. Evet biliyorum böyle şeylere hazırlıklı olmak lazım. Ama geçmişte hep te bu noktalarda diyeti bırakmıştım. Şimdi tabiki bırakmayı düşünmüyorum ama sanki ne kadar da diyet yapsam kilo veremicem gibi hissediyorum. Duygusal olarakda kendimi çok yalnız hissediyorum. Fazla olumsuzum kısacası :)
Yorum ve desteklerinizi bekliyorum, hepinizi çok seviyorum
Merhaba arkadaşlar,
bugün oldukça moralsizim. Aslında sağlam gerekçelerim yok belki ama kendimi ümitsiz hissediyorum.
Dün adetim bitmişti ve sabah aç karna tartıldığımda 116.8 i gördüm. İnanılmaz sevindim. Akşam salata çorba ve yoğurtlu sarmısaklı havuç yedim. Sabah aç karna tartıldım ve kilom 118.1 di. İnanılmaz üzüldüm. Evet biliyorum böyle şeylere hazırlıklı olmak lazım. Ama geçmişte hep te bu noktalarda diyeti bırakmıştım. Şimdi tabiki bırakmayı düşünmüyorum ama sanki ne kadar da diyet yapsam kilo veremicem gibi hissediyorum. Duygusal olarakda kendimi çok yalnız hissediyorum. Fazla olumsuzum kısacası :)
Yorum ve desteklerinizi bekliyorum, hepinizi çok seviyorum
Canım lafı hiçte uzatmadın, senin yaşının en büyük avantajı verdiğin kilolar vücudunda deformasyon yapmıcak,çok şanslısın:) ve bende seni sürekli takip edicem..tabi sende beni edersin :) başlar başlamaz bana haber ver olur mu, seni çok öpüyorummm
Bunlar çok normal ben 2-3 kilo fazla çıktığımı bilirim canım. Ama pes etmemek lazim.bu kilolari hemen veremicez biliyosun.ama vermek icinde oturup üzülmek yerine yediklerimize dikkat edicez sporumuzu yapıcaz. Herkesin bi kirilma noktasi oluyo.ama fazla çıktım diye sakin diyeti birakma olurmu. Bak daha önce pes ettim diyosun artık pes etmek yok.bi kac gü oln sonra daha fazla vericeksin emin ol yılmak yok.haftalik tartılmaya çalış hergün tartilinca moral bozukluğu olabiliyo
çokk teşekkür ederim :))) kesin olarak pazartesi başlayacağım buraya gelişmeler yazarım :)) ve tabi ki her gün burayı kontrol ederim olmazsa olmazzdeformasyon derken benim vücudumda kilodan dolayı çook çatlak var özellikle göbek bölgemde sizde var mı :2::2:
ben de öpüyorum
yapabileceğini biliyorsun, bunun gayet farkındasın!!!
ben de yıllarca şişman bir insandım. şişman çocuk, şişman ergen, şişman gelin, şişman kadın...
bir gün dur dedim buna gözümde büyütmeden. kilo sağlığımı aldı benden. insüline bağımlı diyabet hastasıyım.
böbreklerim kötü durumda, ufak tefek başka sorunlarım da var. hamile kalmadan önce 6-7 ay falan sanırım 1 sene bile sürmemiştir
90 kilodan 65 kilolara falan düştüm. sadece abur cuburu kestim önceleri. sonra spor yapmaya başladım.
üstelik zayıflamam diyet yapmam o kadar korkunç zor olmalıyken.
48 bedenden 38 beden pantolanlara sığmanın ne demek olduğunu anlatamam sana
hiç 38 beden pantolan giymemiş bir insan için hayatının en büyük başarısı.
en son herhalde ilkokul sondayken garson boy 38 beden falan giymiştim.
sonra kendime güvenim geldi. eşim ailem bile inanamadı bu değişime.
kaldı ki beni üzecek tek kelime etmezlerdi. annem sadece yemesen kızım şekerin nolcak sonra derdi.
inadına yerdim ben de. kimden acısını çıkarıyorsam.
şimdi hamileyim ve kilo alıyorum. 7 ayı tamamladım 9 kiloyla ve içim gidiyor kilo aldıkça ama biliyorum yine verebilirim
geçenlerde eski yeni yıl ve yeni yıl resimlerime baktım ve gördüğüm eski şişman kadını hiç beğenmedim.
eşime bir kez daha saygı duydum beni kalpten sevdiği için. hiç mi dostum yokmuş, kimse kızım sen napıyosun dememiş, öyle insan içine nasıl çıkmışım diyorum. hayatımın 27 yılını şişman geçirdikten sonra artık niyetim yok kilo almaya
doğumdan sonra slim fit dar kotlarımı çekip tiril tiril gömleklerimi giyeceğim.
sana bunları neden anlatıyorum, nispet olsun diye değil, bunun imkansız olduğu fikrini at kafandan diye.
kendine yapabileceğin en güzel şey zayıflamak ve bir kere onun keyfine varınca insan o kadar emek verince
vazgeçemiyor sağlıklı yaşamaktan.
hemen bugün başlayabilirsin ve eminim ki başarabilirsin
bende çatlak sarkma ne ararsan var :) çatlakları dert etme ben en çok sarkmaktan korkuyorum ama onunda bi yolunu buluruz inşallah :) iyi haberlerini bekliyorum unutma!
Seni cok iyi anliyorum bence kendini daha fazla yipratma grrekirse kredi cek ve tup mide ameliyatı ol.bosver diyeti filan insanda psikoloji denen bisey kalmiyo.yanliz hastaneleri iyi arastir hatta telefonla ara foktorlardan bizzat fiyat al bu iste cok buyuk paralar donuyo bi doktor vr cok ünlü o mide balonunu 13000e takarken ben 2000e taktirdim yine ayni doktor tüp mide ameliyatını 25000e yaparken ben 5000e yapan cokta iyi doktorlar buldum arkadadlik siteleri yerine bunları araştır ve ameliyat ol.
Mesajınız için ve desteğiniz için çok teşekkür ederim :) sizi ve yorumlarınızı her zaman beklerim :)
Merhaba arkadaşlar,
bugün oldukça moralsizim. Aslında sağlam gerekçelerim yok belki ama kendimi ümitsiz hissediyorum.
Dün adetim bitmişti ve sabah aç karna tartıldığımda 116.8 i gördüm. İnanılmaz sevindim. Akşam salata çorba ve yoğurtlu sarmısaklı havuç yedim. Sabah aç karna tartıldım ve kilom 118.1 di. İnanılmaz üzüldüm. Evet biliyorum böyle şeylere hazırlıklı olmak lazım. Ama geçmişte hep te bu noktalarda diyeti bırakmıştım. Şimdi tabiki bırakmayı düşünmüyorum ama sanki ne kadar da diyet yapsam kilo veremicem gibi hissediyorum. Duygusal olarakda kendimi çok yalnız hissediyorum. Fazla olumsuzum kısacası :)
Yorum ve desteklerinizi bekliyorum, hepinizi çok seviyorum
Canım ilk zamanlar bunu yaşaman normal.Vücut sürekli yağ depolamaya alıştığından yakmaya direnecektir önceleri.Aldığın kalori yaktığından az olduğu için bünye kıtlık zamanı diye savunmaya geçer.Zaten belli bir kilodan sonra insülin direnci herkeste olur.Olduğun kilonun yüzde onunu verene kadar dişini sık.Sonrası daha kolay olacak.Yürüyüş yapmaya çalış.Zaten diyete başlayarak en zor olanı yaptın.Şimdi de sabır ve yürüyüş zamanı.Takibindeyim bende :)
ablacım bugün ne yaptın ? ben de günlük açtım senden de güzel haberler bekliyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?