- Konu Sahibi SenEsittirBen
- #1
Merhabalar sevgili KK kardeslerim ve ablalarim....
Okadar doluyumki anlatmaya nerden baslayacagimi bile bilmiyorum....
Ben 24 yasindayim, baslikta sözü gecen ablam ise benden 12 yas büyük.
Kendimi bildim bileli, daha kücücük bir cocukken basladi ablamin bana karsi olan bu taviri. Sarilmak isterdim beni iterdi, öpmek isterdim "igrencsin islak öpüyorsun öpme beni" derdi.
Bana öyle derdi ama komsunun sümükleri cenesine kadar akan cocugunu sapur supur öperdi inadina inadina. Cok iyi hatirliyorum 6 yasindaydim cok istedigim bir oyuncak vardi annem biraz pahali diye almamisti bana, daha dogrusu baska zaman alacagini söylemisti. Bundan ablamin haberi vardi. Aradan aylar gecti ve ben ablamin odasinda bu oyuncagi gördüm bir torbanin icinde. Sevincten havalara uctum tabi bana verecegi günü bekledim. Sonra birgün halam ve oglu geldi bize oturmaya, ablam odadan torbayi getirdi ve halamin ogluna verdi ona almis hediye olarak. Agliya agliya odaya kactim. Ablam sanki zaferini kutlarcasina "eeee bu hayatta bazen istedigimiz seyler olmayabilir" dedi. Yaaa ben daha 6 yasinda cocuktum yaaa. Baska bir gün beni tuvalete kapatti, polisler seni almaya gelmis diye. Korkudan aklimi kaciracaktim oracikta.
Sonra tutturdu ben Türkiyeye gidecegim orda yasayacagim, orda okuyacagim diye. Neyse annemler akrabalarin yanina yolladi ablami. Aradan 3 yil gecti ben burda yapamiyorum diye geri döndü. Uzaktayken canim cicim diye severdi beni telefondan, yan yana gelince yine nefret ederdi. Hep böyle gecti iliskimiz, ben umutlanirdim ama o hep nefret ederdi benden. Gelelim bugünümüze: Hala ayni, hala ayni. Ablam beni her firsatta kücümser, yok iste boyun kisa (1,62), yok iste senin suran böyle, oran söyle vs. Bir gün erkek arkadasinin fotografini getirmis yaninda hepimize gösterdi. Ben evliyim bu arada. Annemle diger ablam iste hos cocuk falan gibi laflar söylediler ben sustum begenmedim acikcasi. Sonra döndü özellikle bana sordu nasil diye. Darilmasin diye güzel dedim. Neyse aradan günler gecti beni aradi, iste kafama takildi sen neden erkek arkadasimi begendin, neden yakisIkli dedin, kocanlami kiyasladin, kocan cirkin o güzel diye kiyasmi ettin, hani sen dis görünüse hic deger vermezdin gibi seyler söyledi bana. Sooook oldum. Köpürdüm telefonda sinirimden, cirkin desem hosunami gidecekti dedim. Evet benden baska kimsenin güzel bulmasini istemem erkek arkadasimi dedi. Ozaman rahatlatayim icini ben begenmedim zaten dedim. Ya diger ablamin güzel demesine takilmamista benim dememe takilmis. Gecenlerde annemlere oturmaya geldik, yine ne yapti etti kavga cikardi benimle hic olmayacak birsey yüzünden. Herkesi bana karsi kiskirtmaya calisiyor bir yandanda, habire dolduruyor annemi babami. Aldim kocami cektim gittim evime. Kandilde mesaj attim, telefonda konustum gayet normaldi.
Ben üniversiteyi yeni bitirdim, herseye ragmen ablamdir diye onada giris karti aldim kep törenim icin güc bela. Bugün söyledim, gelmem ben size iyi eglenceler dedi. Zaten 2 yil önce nikahima´da gelmemisti. Benim nezaman birseyim olsa gelmiyor. Esim mesaj atmis sonra ablama neden böyle yapiyorsun abla diye. Esime aynen sunlari yazmis: "Ben ondan uzak durmak istiyorum, bundan sonra onunla merhaba merhaba, benim isim yok onun kep töreninde, zaten biz oldum olasi anlasamiyoruz ama sen üzülme sana karsi davranislarim degismeyecek, sen iyi bir insansin seni severim bilirsin vs" Bu arada bende bir rahatsizlik cikti, lenf ödem 1. evre, hani ilerde su fil hastaligina (evre 3) cevirebilen hastalik. Bacaklarim ve ayaklarim davul gibi sis, su topluyor ama birtürlü inmiyor. Esim ablama bir rahatsizligimin oldugunu yazmis ama o neyi var diye hic sormamis bile. Banane dercesine bir cevap yazmis.
Ya aklim almiyor bir türlü, ben ona ne yapmisim bukadar ya? Ablam benden 12 yas büyük ama hic o olgunlugu göremiyorum onda, sürekli ben büyüklük göstermek zorunda kaliyorum. Bu duygusal gel gitlerinle tüketti beni artik. Ciddi ciddi psikolojik bir rahatsizliginin oldugunu düsünüyorum artik. Zaten sirf böyle düsündügüm icin hep alttan aldim, hep ezdirdim kendimi ona. 24 yasindayim bir kere sarilmadi bana bu yasima kadar, hic ablam olmadi sanki o benim. Artik bende iyice sogudum ondan, inceldigi yerden koparmak geliyor icimden bu iliskiyi. Yerimde olsaniz siz ne yapardiniz? Biraz uzun oldu özür dilerim.
Okadar doluyumki anlatmaya nerden baslayacagimi bile bilmiyorum....
Ben 24 yasindayim, baslikta sözü gecen ablam ise benden 12 yas büyük.
Kendimi bildim bileli, daha kücücük bir cocukken basladi ablamin bana karsi olan bu taviri. Sarilmak isterdim beni iterdi, öpmek isterdim "igrencsin islak öpüyorsun öpme beni" derdi.
Bana öyle derdi ama komsunun sümükleri cenesine kadar akan cocugunu sapur supur öperdi inadina inadina. Cok iyi hatirliyorum 6 yasindaydim cok istedigim bir oyuncak vardi annem biraz pahali diye almamisti bana, daha dogrusu baska zaman alacagini söylemisti. Bundan ablamin haberi vardi. Aradan aylar gecti ve ben ablamin odasinda bu oyuncagi gördüm bir torbanin icinde. Sevincten havalara uctum tabi bana verecegi günü bekledim. Sonra birgün halam ve oglu geldi bize oturmaya, ablam odadan torbayi getirdi ve halamin ogluna verdi ona almis hediye olarak. Agliya agliya odaya kactim. Ablam sanki zaferini kutlarcasina "eeee bu hayatta bazen istedigimiz seyler olmayabilir" dedi. Yaaa ben daha 6 yasinda cocuktum yaaa. Baska bir gün beni tuvalete kapatti, polisler seni almaya gelmis diye. Korkudan aklimi kaciracaktim oracikta.
Sonra tutturdu ben Türkiyeye gidecegim orda yasayacagim, orda okuyacagim diye. Neyse annemler akrabalarin yanina yolladi ablami. Aradan 3 yil gecti ben burda yapamiyorum diye geri döndü. Uzaktayken canim cicim diye severdi beni telefondan, yan yana gelince yine nefret ederdi. Hep böyle gecti iliskimiz, ben umutlanirdim ama o hep nefret ederdi benden. Gelelim bugünümüze: Hala ayni, hala ayni. Ablam beni her firsatta kücümser, yok iste boyun kisa (1,62), yok iste senin suran böyle, oran söyle vs. Bir gün erkek arkadasinin fotografini getirmis yaninda hepimize gösterdi. Ben evliyim bu arada. Annemle diger ablam iste hos cocuk falan gibi laflar söylediler ben sustum begenmedim acikcasi. Sonra döndü özellikle bana sordu nasil diye. Darilmasin diye güzel dedim. Neyse aradan günler gecti beni aradi, iste kafama takildi sen neden erkek arkadasimi begendin, neden yakisIkli dedin, kocanlami kiyasladin, kocan cirkin o güzel diye kiyasmi ettin, hani sen dis görünüse hic deger vermezdin gibi seyler söyledi bana. Sooook oldum. Köpürdüm telefonda sinirimden, cirkin desem hosunami gidecekti dedim. Evet benden baska kimsenin güzel bulmasini istemem erkek arkadasimi dedi. Ozaman rahatlatayim icini ben begenmedim zaten dedim. Ya diger ablamin güzel demesine takilmamista benim dememe takilmis. Gecenlerde annemlere oturmaya geldik, yine ne yapti etti kavga cikardi benimle hic olmayacak birsey yüzünden. Herkesi bana karsi kiskirtmaya calisiyor bir yandanda, habire dolduruyor annemi babami. Aldim kocami cektim gittim evime. Kandilde mesaj attim, telefonda konustum gayet normaldi.
Ben üniversiteyi yeni bitirdim, herseye ragmen ablamdir diye onada giris karti aldim kep törenim icin güc bela. Bugün söyledim, gelmem ben size iyi eglenceler dedi. Zaten 2 yil önce nikahima´da gelmemisti. Benim nezaman birseyim olsa gelmiyor. Esim mesaj atmis sonra ablama neden böyle yapiyorsun abla diye. Esime aynen sunlari yazmis: "Ben ondan uzak durmak istiyorum, bundan sonra onunla merhaba merhaba, benim isim yok onun kep töreninde, zaten biz oldum olasi anlasamiyoruz ama sen üzülme sana karsi davranislarim degismeyecek, sen iyi bir insansin seni severim bilirsin vs" Bu arada bende bir rahatsizlik cikti, lenf ödem 1. evre, hani ilerde su fil hastaligina (evre 3) cevirebilen hastalik. Bacaklarim ve ayaklarim davul gibi sis, su topluyor ama birtürlü inmiyor. Esim ablama bir rahatsizligimin oldugunu yazmis ama o neyi var diye hic sormamis bile. Banane dercesine bir cevap yazmis.
Ya aklim almiyor bir türlü, ben ona ne yapmisim bukadar ya? Ablam benden 12 yas büyük ama hic o olgunlugu göremiyorum onda, sürekli ben büyüklük göstermek zorunda kaliyorum. Bu duygusal gel gitlerinle tüketti beni artik. Ciddi ciddi psikolojik bir rahatsizliginin oldugunu düsünüyorum artik. Zaten sirf böyle düsündügüm icin hep alttan aldim, hep ezdirdim kendimi ona. 24 yasindayim bir kere sarilmadi bana bu yasima kadar, hic ablam olmadi sanki o benim. Artik bende iyice sogudum ondan, inceldigi yerden koparmak geliyor icimden bu iliskiyi. Yerimde olsaniz siz ne yapardiniz? Biraz uzun oldu özür dilerim.
