Merhaba ben gecen hafta konu açmıştım aldırmak istemiyorum ama mecbur hissediyorum gibi, bu süreç içinde net karar verip 2 kez hastaneye gittim fakat kürtaj masasından kalktım diyebilirim. Bir kez de mesai disinda doktor hastaneye gelecekti kürtaj için hastaneye varmasina 5 dk kala yapamadım bende hastaneye varmak üzereyken, yani neler çekiyorum asla asla bilemezsiniz. Eşime de söyledim sözde eskiye göre daha iyi ama yinede evde hep bir huzursuz soğukluk hâkim. Bu aksam yaparsa büyük tepki vereceğimi bildiği birşeyi yaptı mesala. Eşimden yana umudum kalmadı ama bebeğim de büyüdü cumartesi günü 7+4 haftalikti, 14 mm boyundaydi, yani 1 Buçuk cm. En çok şaşırdıgim şey ise o günden 2 gün önce gittigimde 6+5 demişti Dr ve 7 mm demişti 2 günde nasil böyle büyüdü anlamıyorum. Yarın gidersem korkuyorum çok korkuyorum çok daha büyümüşse diye vicdan azabı çekersem diye. Biraz araştırdığımda aldiranlarin çoğu 4 5 6 haftalıkken aldrmis çünkü, ama aldirmama kararı aldığımda bile bir türlü kabullenemiyorum hep stres depresyona girdim diyebilirim. Aldırmak istiyorum ama 8 hafta da geç değil mi acaba. Bir yandan aldrirsam ki en fazla vazgecmeme sebep olan şeylerden biri de buydu kendimi biliyorum çünkü 4 sene sonra işte şimdi 3 yaş olacaktı bak büyümüştü vs derim diye... Çok kötü bir dönemden geçiyorm ölü gibi yaşıyorum lütfen yorumlarınızı ona göre yaparsanız sevinirim
