6 yıllık ilişkide ara vermek

Tam üç gündür aralıksız ağlıyorum, o kadar ki gözümde arpacık çıkmak üzere. Yemek yiyemiyorum, uyuyamıyorum, sağlıklı düşünemiyorum...Üniversitenin 2.yılında tanıştığım, o gün bugündür beni deli gibi seven, benim de delicesine aşık olduğum, sevgi ve saygıyı hiç yitirmediğimiz harika bir ilişki yaşadım. Herkesin gıptayla baktığı, evleneceklerine kesin gözüyle bakılan bir ilişkimiz vardı...Di li geçmiş zaman kullanmak bile delicesine acı veriyor...Aramızdaki saygı hiçbir zaman yok olmadı, benim gözümün içine bakan, sadece bir dokunuşu, bir bakışıyla bile bana olan sevgisini gösterebilen bir erkekti. Son derece dürüst, gözüm kapalı güvenebileceğim bir insan...Hala dahi öyle. İlişkimiz benim 2 sene evvel üniyi bitirdikten sonra yksek lisans yapmak için başka şehre gitmeye karar vermemle yara almaya başladı. Sevgilim bana destek oluyor, içten içe seviniyor gözükse de benim bir gün içerisinde gitmeye karar verio apar topar başka şehre gitmemi kaldıramadı...İkimizin de hayatında kocaman bir boşluk oluştu. 4 sene boyunca üniversite esnasında gecesini gündzünü bir arada geçiren, bir gün görüşmesek birbirimizi deli gibi özleyen, mesajlaşan, konuşan, her gördüğümüz duyduğumuz şeyi birbirimizle paylaşmak isteyen insanlarken, birden ben gidince ikimiz de yapayalnız kaldık...

Ben çok ağır bir programda yüksek lisans yaptım, yurtta yaşamaya başladım. Çok stresli günler geçirdim ve içine girdiğim arkadaş ortamı da son derece fesat, dedikoducu tiplerden oluşunca ben inanılmaz yıprandım. Hem derslerin, tezin baskısı, hem de arkadaş ortamındaki yıpranmalarım işin içine girince ben sinirli, agresif bir insan oldum. Şimdi geri dönüp bakınca bu özeleştiriyi yapabiliyorum ama o zamanlar sevgilim bunu dillendirdiğinde kabul etmiyor, aksine onu anlayışsızlıkla suçluyordum. Halbuki gitmemle ilgili beni bir kez bile suçlamadı...Kendince sorunlarıma uzaktan destek olmaya çalıştı...Ama olmadı. İnsanın nazı en sevdiğine geçermiş ya, kimseyi kırmamak için özen gösteren imtina eden insan olan ben, onu çok rahat kırdım. Belki de bunla deşarj oldum.

Bu süre içinde o da askere gitti ve zorlu bir 6 ay geçirdi. Bu süre içinde 2 kere onu ziyaret ettim, biri doğum günü süprizi biri yemin töreni olmak üzere. Gelir gelmez işe girdi ve o da yoğun bir tempoda çalışmaya başladı. Gitmeden önce devamlı nişanlanmak istediğini, benle yaşamak ve yaşlanmak istediğini söyleyen o adam artık kendisini geri çeken, ilgisini sevgisini daha az gösteren veya benim itelememle gösteren biri olmuştu. Belki de ben orda yapayalnız kaldığım için ondan daha fazla ilgi sevgi bekleyen biri olmuştum.

Ben ondan daha çok ilgi sevgi bekledikçe, beni Ankara'da hafta sonları ziyaret etmesini istedikçe o daha da geri çekildi. İşte mutsuz olduğunu, çok yorulduğunu, geriye sadece hafta sonu kaldığını (bazı ctesileri de çalışıyordu) ve o zaman da dinlenmek istediğini, hem ikimiz çin para biriktireceğini söyleyerek gelmedi. Ben hep beni özlemedin mi diye onu suçladım, beni görmek istemiyor musun diye üstüe gittim. Senlik bir durum yok dse de inanmadım. Daha uzatmayayım, bizim kavgalarımız sıklaştı. Günlerce konuşmamaya başladık. Derken 6 gün önce temelli dönüş yaptım. Dönmeden son bir hafta önce de kavgalıydık konuşmuyorduk. Döneceğimi ona söylemedim, ortak bir akadaşımızdan öğrenip bana şöyle çok soğuk bir mesaj attı:" Mezuniyetini tebrik ederim. Müsait olduğunda telefonda veya yüzyüze görüşelim."

Ama hala birbirimizi görünce herşeyin düzeleceğine olan inancım tamdı...Çünkü artık bitmişti, kavuşmuştuk. Resmi şeyler olabilirdi aramızda. Buluştuk, son derece uzak ve soğuktu. Şöyle bir yanağımdan öptü, geçtik bir kafetye oturduk. İkimiz de zar zor konuşuyorduk. Bir haftadır düşündüğünü, artık birbirimizi çok yıprattığımızı, denediğimizi ama düzeltemediğimizi söyledi. Düşünmeye, kafasını tıplamaya ihtiyacı olduğunu, bu zamana kadar hep kalbini dinlediğini ama artık mantığını dinlemek istediğini söyledi.

Beni terk ettiğini sandım, kulaklarım uğuldadı. Başım dönmeye başladı. Ağlamaya başladım, ki hiç sulu gözlü biri değilimdir. Ama hiç etkilenmedi. Bunu negatif bir şey olarak algılama, bu zaman belki de bendn çok senin için gerekli dedi. Kafamı toplamam için bana zaman ver dedi. Hislerinde hiçbir değişme olmadığını, beni hala çok sevdiğini, ama şu anda ikimizin de mutsuz olduğunu ve beni asla mutsuz etmek istemediğini söyledi. Soğudun mı dedikçe öyle bir şey yok diye vurguladı. Yaalan söylemediğinden eminim, zaten hiçbir zaman söylemedi. Aslında son buluşmamızda daha pek çok şey yaşadık ama inanın yazmaktan yoruldum.

Sonuç şu ki, bu aranın bize iyi gelecğini hiç sanmıyorum,zaten herşey mesafelerden kaynaklandı. Beni görmeynce bensizliğe alışacağından korkuyorum, ayrılık provası gibi geliyor bana. Ama o ısrarla bunu olumsuz bir şey olarak görme vs dedi. Br de çok inatçı bir insandır. Mntık da mantık diye ttturdu. Aramak konuşmak istesem o soğuk tavırlarını duyunca içim mahvolacak, onda da geri tepecek diye korkuyorum...Sizce uzun ilişkilerde tıkanılan yerde ara vermek iyi midir, yoksa ilişkinin tamamen kopmasına zemin mi hazırlar...Nefes alamıyorum, yardım edin...Onu çok seviyorum, kaybetmeye dayanamam....

Uni hayatinda bu kadar dipdibe yasanilip sonradan mesafeler girince yipratilan biten bitmeye ramak kalan iliskilerden biri daha. Cok tanidik yani.
Ara falan da degil o. Sevgilin sensiz olmanin nasil olacagi konusunda kendi nabzini yokluyor. Bakalim neler olacak diye. Kafanizi dinleyin biraz. Bu surecte hic ustune gitme. Gidersen daha da uzaklasir. Zor olsa da biraz geri cek kendi i ustune gitme. Degisirse silkelerlnir geri donerse eski duygulariyla ne ala. Umarim da oyle olur. Cok yipratma kendini

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

Üzüldüm..
Bana da ara vermek ayrılık provası gibi gelmiştir hep, ama burada
bir kaç kişiden ilişkiye iyi geldiğini duymuştum.
Bence de hiç bir şekilde arama onun aramasını bekle..

Gerçekten seviyorsa özler, yapamaz.

Ama benim anlamadığım tam dönmüşsün, kavuşmuşsunuz.
İnsan en azından 1 ay da böyle dayanır, seninle yan yana, göz gözeyken eskisi gibi
olup olmadığınızı daha net anlar..

Sanki ayrıyken dönünce bunu yapcam diye şartlandırmış kendisini..
Umarım düşündüğüm gibi değildir.

Üniversite yıllarında başlayıp uzun süre devam eden ilişkilerin çoğunun sonu hüsran oluyor genelde. O kadar çok denk geldim ki böyle şeylere. Küçük yaşta daha kimseyi tanımadan hayatı tanımadan ilişki başlıyor. Bir süre sonra iki taraftan birinin gözü açılıyor. Belki başka insanlar tanımak istiyor, belki hayatının her anında aynı kişinin yanında olmasından sıkılıyor. Ya da yaş küçükken yapılan hatalar büyüdükçe insanın gözüne daha büyük görünüyor uzaklaşıyor birlikte olduğu insandan. Gençlerin çoğunun yaptığı hatadır üniversite yıllarında sevgiliyle dipdibe olmak. Arkadaş grubu aynıdır. Aynı insanlarla hep birlikte görüşülür. Özel alan bırakılmaz hiç, bakkala bile birlikte gidilir. Okul bitip de gerçek dünyaya dönünce de kısıtlamalar ya da birbirini anlayamamalar başlar. Sizinki tam olarak bu sanırım. Çocukluk bitti, artık olgun gençlersiniz ve çocukluktan başlayarak yaşadığınız ilişki sevgilinize hatalı geliyor. İlişkide ara vermeyi doğru bulmuyorum ama madem öyle bir karar almış, bırakın biraz kendini dinlesin. Zaten bitirmek istemezse dönecektir size. Bitirmek isterse de bu arayı vermeseniz bile eninde sonunda bitecektir o ilişki. Bugün olmaz 3 ay sonra olur sadece. Sizin yapmanız gereken bu aranın ne kadar süreceğini belirlemek. Bir tarih koyun, o tarihe kadar o da düşünsün taşınsın siz de. Siz de bu arada yeni bir hayata başlayın, yeni arkadaşlar edinin, okul bitmiş madem iş başvurularına başlayın, yeni hobiler edinin. Hatta tarzınızı da değiştirin biraz. Saç rengi falan değişebilir. Süreniz bitip buluştuğunuzda hem dış görünüş olarak hem hayat tarzı olarak farklı bir kadın görsün karşısında sevgiliniz. Hem de sizin onsuz da iyi olabildiğinizi görüp korksun biraz. Ağlamakla bi yere varamazsınız. Hadi göz yaşlarınızı silin de işe koyulun.

Yazdığın herşeyi kendi kalbim sızlayarak okudum bende, inan çok üzüldüm.
Hani demişsin ya, önceden bi gün bile ayrı kalamayan biz yeri geldi günlerce küs kaldık diye...
Bence ayrılığa asıl zemin hazırlayan, aradaki soğukluğa sebep olan en büyük faktör o.
Ve ben kendi adım kadar eminim ki aranızdaki hiçbişey eski büyüsünde olmayacak artık.
Bunu söylemekte kolay değil inan, umarım tam tersi olur yaşayan için daha da zor bu süreç
Ama hem tecrübe ettiğim hem de gözlemlediğim durumlardan yola çıkarak şunu söyleyebilirim ki, ilişkiye ara vermek bi nevi ayrılığın alıştırması, ön hazırlığıdır.
Dualarım seninle, umarım ben yanılırım sen eskisinden daha mutlu olursun sevdiğinle... Takipte olucam.

bence erkek arkadaşınız haklı gerçekten yıpranmışsınız üzülmeyin
ama hiç aramayın sormayın kesinlikle
inşallah nişanlandık diye topik açarsınız ilerde
belki başka sorunlarıda vardır sizi yıpratıp daha da kötü bir hal almasından korkmuş da olabilir
bence düzelecek

iliskide ara vermek diye bisi olamaz. aglayacaksiniz uzuleceksiniz kendi iliskimi gordum sanki yedi senelik iliskimizi bitirdim. ve suuu bir gercek malesef uzun soluklu iliskiler ciddiyetle bitmiyor ozellikle erkeklerde heyecan kalmiyor barissaniz bile artik tilsim kacti univ vs... bitti artik gercek hayat basladi gözler acildi.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

Evet mesafeler oldum olasi iliskiyi kotu etkiler zaten ama sizinki bir hatta birkac tık daha kotu etkilenmis. Baslarda onn gorusme cabalarina karsi sizin yogunlugunuz,birbirinizi eskisi gibi sık gorememeniz yavas yavas sona yaklastirmis.sonrasinda askerlik,onn yeni isi isinin yogunlugu,arti en onemlisi sizin yoklugunza alismasi sevgilinizi sizden iyice uzaklastirmis.. birakin istedigi gibi olsun madem,siz size dusen en onemli seyi yapmisiniz zaten donmusunuz onun yanina,halen buna ragmen birseyler eskiye donmuyosa,demekki sorun sadece mesafe,sizi gorememesi degilmis.. ne yazikki duygularinda degisiklik olmus sanki..birakin o yuzden dinlesin kafasini,sizde dinlenin hem,onunda ustune gitmeyin,sizde kendi isiniz gucunuzle mesgul olun...bakalim zaman neler gostetecek.mevlam neyler,neylerse guzel eyler. vardir bir hayir muhakkak..

Ben hep hareketli, aklından geçeni rahatça ve bazen düşüncesizce söyleyen bir insandım, o ise daha sessiz sakin, beni her zaman kırmaktan çekinen...Zamanında kırıldığı şeyleri bana rahatça ifade etseydi belki de böyle olmayacaktı. İçinde bu kadar biriktirmeyecekti...

Devamlı gözümün iine bakan, öpmek dokunmak isteyen, her söylediğim ilgiyle dinleyen o insan yoktu sanki en son buluşmamızda...Zaten son 5-6 aydır azalan ilgisini fark etmiş ve üstüne üstüne gitmiştim. O ilgisini azalttıkça ben hırçınlaştım, ben hırçınlaştıkça o daha da uzaklaştı. Böyle bir kısır döngüydü. En son tartışmamız ve bir haftalık konuşmama ise üstüne tuz biber ekti. Bir haftalık sürede sen de aramadın, ben senin de düşünmek istediğini, uzaklaştığını sanmıştım dedi. Ben de evet bu süre içinde binbir tane ihtimali gözden geçirdiğim doğru ama seni görünce o bin birinci ihtimal uçtu gitti, sen çok özlemişm dedim. Bende aır basan şey sana olan sevgim ve özlemim, ama sende ağır basan şey uzaklaşma duygusu galiba dedim. Bende ağır basan bir şey yok şu an, ne düşüneceğini bilmiyorum. Birbirimizi çok yıprattık, sağlıklı karar alabilmek için düşünmeye ihtiyacım var dedi. Ağladım, sesim titredi, yıkıldım. Belli etmemeye çalıştım, bu çabamı da anladı ama hiçbir şey onu etkilemedi. Karşımda sanki 6 yıldır benim hayatımın anlamı olan insan yoktu. Severek bakan o gözleri böylr bomboş bakıyordu, beni görmüyordu sanki. Bu kadar mı soğutmuşum seni kendimden dedim, hç mi özlemedin dedim. Bir aydır görüşmüyorduk. Özledim evet ama aradaki sorunlar öylece dururken başka türlü davranamıyorum dedi.

Canım çok ama çok yanıyor. Bana hiç dokunmadı bile. Sarılmak öpmek istediğimde reddetmedi ama ben istediğim için izin verdiğini hissettim. İçi nasıl soğumuş...Deli gibi kırıldım. Bana ara vermek vs dese de, duygularım aynı sadece düşünmek için dese de ben gördüklerim, yaşadıklarımdan çok etkilendim, anladım...Bana dokunmadan duramayan insan nasıl öyle buz gibi davrandı...Bu noktadan sonra nasıl düzelebilir ki..Nasıl iyiye gidebilir...Ertesi gün upuzun duygusal bir mail döşedim ama değişen bir şey olmadı. Biz zaten bu konuşmaları yaptık, dediğim gibi benim araya ihtiyacım var vs yazmış. Aynı şeyler yani...


Bensizliğe alışması en büyük korkum. En son mailine cevap olarak seni özgür bırakıyorum, sana istediğin kadar zaman. Konuşmak istediğinde sen beni ararsın dedim ama bekleyemiyorum kızlar...Bu belirsizlik beni çileden çıkarıyor. Kalbim acıyor...Bana bitirmiş gibi geliyor, ayrılık provası gibi geliyor. Ordayken tamam ama bak geldi İstanbulda artık ve ben hala onla buluşmak istemiyorum desin istemiyorum...Ama mail de attım, daha ne yapabilirim ki...

Onun hayatımdan çıktığı, beni hiç özlemedği, kendi yolunu çizdiği vs düşünceleri adeta delirmeme sebep oluyor. Soğukkanlılığımı, mantığımı kaybettm...

yıpranan ilişk,lerden çok hayır gelmiyor ve erkekler mantığını dinleyerek genelde bitiriyor. Hakkında hayırlısı olsun

Adami cok yipratmis bunaltmissin doymus artik. Sevgisi de ilgisi de bitmis. Bu saatten sonda yapilacak tek sey ayrilip yeni hayatlariniza kanalize olmak.

Her insan, her ilski kendine ozeldir. Buna inan oncelikle. Ara verme olur ilskide, hatta ayrilip, yeniden bir araya gelip 20. Yillarini kutlayan insanlar taniyorum. Benim de uzun sureli bir ilskim var ara vermeyi de ayriligi da yasadik. Ara vermek degil de tamamen ayrilmak basra deli gibi uzdu ama geri donus umidi yoktu. Yapamadik, hani derler ya kiymetini anladik. Düşünün ce o ayriligi yasamasaydik su anda evimizi dosuyor olmazdik sanirim.
imsan uzun sure olunca, acaba hala beni seviyor mu, yoksa aliskanlik mi, acaba ayrilmak istiyor da bana mi soyleyemiyor diye endiselere kapilabiliyor. Saygisizlik yok aranizda tamamen mesafeler ve uzun surenin etkisi olarak gordum. Bizim de elle tutulur hicbir nedenimiz yoktu. Tabii ki tekrar bir aaya gelmeme ihtimali de var ama o zaman zaten arada bir sey kalmamis demektir. Ama tekrar bir arada olur ya da ayrilmazsaniz diyeyim kesinlikle tazelenmis hissedeceksiniz.

Pek düzelecek gibi durmuyor bu ilişki.
Kim ne derse desin benim gözümde ilişkide ara vermek olmaz. Adam gibi konuşur sorunu halledersin ha olmuyorsa da yolunuza ayrı ayrı devam edersiniz ama ara vermek her şeyi havada bırakıyor.
Mantıkla hareket etmeye karar vermişse zaten çoktan kafasında ayrılığı benimsemiştir size ortamı alıştırmak için ara verelim demiştir.
Bi süre sonra düşündüm ve olmuyor deme ihtimali yüksek.

arkadaşım seni üzmek istemem ama uzun ilişkilerde ara vermek malesef ki ayrılmanın kibarcası demek, yıpranmışsınız, yorulmuşsunuz. erkekler kadınlar kadar dayanıklı değil ve bizim kadar da duygusal değiller.
üzüntünü yazdıklarından hissedebiliyorum. mail atmışsın başka iletişim kurma, bırak o seni merak etsin. zaten aramak isteyen erkek engel tanımaz.

Cok uzuldum inanki (
Bir kac hafta once benimde iliskim sarsilisti en temelinden hemde (
Bizim aramizda en basindan beri mesafe vardi.. Mesafe degilde aramizdaki kavgalar bizi yipratmisti..
Yan yana olunca 10dk uzamayacak kavgalar mesafe yuzunden gunlerce uzuyordu...

Tavsiye veremiyorum ne yazikki cunku bende hic mantikli hareket etmedim araya ayrilik sokmak istedi bagirdim cagirdim azarladim erkekligine laf ettim (( sonrada sustumm!!!
Bir bucuk saat sonra msj geldi: Kokun burnumda tutuyor ((
O mesaj donum noktamiz oldu cok sukur..
Simdide atismalarimiz oluyor ama eskisi gibi kavgaci degiliz..

Arkadaslar demis kendini geri cek arama yada ustune gitme fln..
Ben yapamazdim yapamadimda zaten..
Net bir insanim muallakta kalacak hicbirseyi istemem.

biz erkek arkadasimla ara degil ayriligin kendisini yasadik evt biraraya gelip o eski guzelikleri yakalamak kolay olmuyor yada kayboluyor dogrudur. fakat iliski yeni güzeliklerde kazaniyor. evet yıpratici bir durum sonrasindada zor bir durum ama 2 tarafta sevgi varsa birbirinizden uzak durmanız mümkün olmayacaktır. eskiden boyleydi soyleydi diye düşünmeni tavsiye etmem iliskiniz yeni bir evreye giriyor bu zamani ve sartlari degerlendir beklentini buna gore yap illaki sonrasi kotu olcak diye birsey yok. üzme kendini biraz sabret ve asla arama o arıcaktır biraz zaman..

erkekler biz kadınlara göre daha farklı yaşıyorlar hislerini. bizler kızdığımızda belli ederiz kırıldığımızda küseriz o an yaşarız özür dilettiririz telafi ettiririz barışırız, ama onlar öyle değil daha sinsice bi yaklaşımları var bence bilinçsizce belki istemeden ama neticede sessiz sessiz adım adım uzaklaşıyorlar.biz o peşimizden koşturmalar da bize yaklaştıklarını düşünürken onlar bir adım geri basmış oluyor aslında, sonunda herşeyi yeniden başlamaya hazır bir kadın ve azar azar herseyi tüketmiş bir adam kalıyor herkesin başına geliyor bu, bir bayan olarak yaşamayan nadir insan vardır.

tüm bunların yanında 6 yıl çok uzun bir süre, ve ilişki daha öncesinde zaten yıpranmıştı ama bu konuşmayı siz aynı şehire gidince yapması bana başka birşeyler düşündürdü, siz birebir tanıyorsunuz yapıp yapmayacağını daha iyi bilirsiniz belki ama başka biri olma ihtimali nedir ?

Canim bende aynisini yasadim bunlarin.. Uc yillik iliski mesafeler araya girince buz gibi olmustu ve bir pazar gunu ara verelim demisti.. Eve donerken hicbir mimik olmadan gozlerimden aksan yaslari asla unutamam ve eve geldim donmustum sanki olamazdi bu nasil ara verelim dedi mutlaka cok kirmistim vs diyordum.. Cok kotu gecti sonrasi gunler bir mail yazdim ve huzurum, askim, yasama sebebimsin dedim.. varsa hata masaya yatiralim cozelim dedim ben hazırım bekliyorum aramani dedim.. Sonrasinda isyerinde biriyle tanistigini etkilendigini ve cok egleniyorlarmis beraberken bunlari duydum.. ve onlari bir cafe de gordum bana donuk gozlerle bakan agzindan kelime cikmayan adam o kadinlayken gozlerinin ici gülüyordu ve kahkahalar atiyordu.. Anladim o an herseyi.. Bir erkek birseyler hissediyorsa degil ara vermek bir gun gorusmeden durmaz..

ara verme denen şey bitişin bir tür provası gibi aslında. ama kendince sebepler sunmuş, belli ki birşeyleri sınamak istiyor. seni sizi özleyecek mi.. yeniden birarada olmak için büyük bir istek duyacak mı.. bir insan durduk yere böyle hissetmez. uzun süre dolu dolu yaşanan ilişkilerden sonra kişiler böyle boşluk dönemleri yaşayabiliyorlar. senin bu süreçte yapacağın tek şey sessiz olmak. ısrarcı olursan onu kendinden daha çok soğutursun. bırak madem gitmek istedi. bi gitsin. bakalım sana dönmek için istek duyacak mı? ama bu süreç çok uzamamalı. gidip de aylar sonra dönecekse hiç dönmesin.

nur35nur .!.:

Canim bende aynisini yasadim bunlarin.. Uc yillik iliski mesafeler araya girince buz gibi olmustu ve bir pazar gunu ara verelim demisti.. Eve donerken hicbir mimik olmadan gozlerimden aksan yaslari asla unutamam ve eve geldim donmustum sanki olamazdi bu nasil ara verelim dedi mutlaka cok kirmistim vs diyordum.. Cok kotu gecti sonrasi gunler bir mail yazdim ve huzurum, askim, yasama sebebimsin dedim.. varsa hata masaya yatiralim cozelim dedim ben hazırım bekliyorum aramani dedim.. Sonrasinda isyerinde biriyle tanistigini etkilendigini ve cok egleniyorlarmis beraberken bunlari duydum.. ve onlari bir cafe de gordum bana donuk gozlerle bakan agzindan kelime cikmayan adam o kadinlayken gozlerinin ici gülüyordu ve kahkahalar atiyordu.. Anladim o an herseyi.. Bir erkek birseyler hissediyorsa degil ara vermek bir gun gorusmeden durmaz..

Genişletmek için tıkla...

çok kötü oldum okurken bu işyeri yakınlaşmalarını okuyunca oturup deliler gibi ağlamak istiyorum yaram hiç kapanmıyor.. ama kimse kimsenin mutsuzluğu üzerine mutluluk kuramaz. allah yarına bırakır, yanına bırakmaz..