-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
5 yaşındaki kızım ve arkadaşları
- Konu Sahibi smileyy
- Başlangıç Tarihi
5 yaş grubunda bu yapılana gerçekten zorbalık denir mi emin değilim.
5 yaşında bir kızım, 7 yaşında bir oğlum var. Oğlum bazen kızımın yanında, "o benim kardeşim değil, sevmiyorum onu ben. Keşke çöpe atsan onu ya da başka birine versen" tarzında konuşurdu. Kızımın üzüldüğünü farkediyordum tabi ama ne yapabilirim, oğlumun ağzını bantlayacak halim de yok..
Bu durumda ikisiyle konuşmalar yaptım. Oğluma kardeşini sevmek zorunda olmadığını ama onun benim kızım olduğunu ve kendisini ne kadar seviyorsam kardeşini de o kadar sevdiğimi, dolayısıyla kardeşini bu şekilde incitmesine izin vermeyeceğimi söyledim. Sevmeyebilirsin ama beraber yaşıyorsunuz, saygı duymak ve kabullenmek zorundasın dedim.
Bu arada, oğlum kardeşine çok düşkündür aslında :) Sadece ona kızdığı zaman onu incitmek için söylediğini biliyorum.
Kızıma ise aslında abisinin onu sevdiğini, merak ettiğini çeşitli örneklerle anlattım. Evet tam tersini söylüyor ama sana kızdığında seni üzmek için bunu yapıyor, işin aslı bu değil dedim.
Geçenlerde yine benzer bir olay yaşadık. Kızım yan yan bana bakıp güldü, ben de güldüm. Oğlum farkedince o da güldü, sonra oynamaya devam ettiler.
Uzattım ama konuyu toparlayacak olursam, bu yaş çocuklar kızdıklarında karşı tarafı nasıl inciteceklerini buldukları an oradan yürüyorlar. Ben başka çocuk da değil, aynı evin içinde olan kendi çocuklarımda bunu yaşıyorum ve denge bulmak çok zor oluyor.
Siz kızınızla uzun uzun konuşun. Belki kızınız karşı tarafın hoşuna gitmeyecek birşey yapıyordur? Ya da fazla iyi davranıyordur? Çocuklar gerçekten acımasız.
Zorbalıkla ilgili kitaplar var Burcu Berk serisinde ya da Teo serisinde. Onları okuyun. Sorular sorun. Bakalım ne anlatacak kızınız.
5 yaşında bir kızım, 7 yaşında bir oğlum var. Oğlum bazen kızımın yanında, "o benim kardeşim değil, sevmiyorum onu ben. Keşke çöpe atsan onu ya da başka birine versen" tarzında konuşurdu. Kızımın üzüldüğünü farkediyordum tabi ama ne yapabilirim, oğlumun ağzını bantlayacak halim de yok..
Bu durumda ikisiyle konuşmalar yaptım. Oğluma kardeşini sevmek zorunda olmadığını ama onun benim kızım olduğunu ve kendisini ne kadar seviyorsam kardeşini de o kadar sevdiğimi, dolayısıyla kardeşini bu şekilde incitmesine izin vermeyeceğimi söyledim. Sevmeyebilirsin ama beraber yaşıyorsunuz, saygı duymak ve kabullenmek zorundasın dedim.
Bu arada, oğlum kardeşine çok düşkündür aslında :) Sadece ona kızdığı zaman onu incitmek için söylediğini biliyorum.
Kızıma ise aslında abisinin onu sevdiğini, merak ettiğini çeşitli örneklerle anlattım. Evet tam tersini söylüyor ama sana kızdığında seni üzmek için bunu yapıyor, işin aslı bu değil dedim.
Geçenlerde yine benzer bir olay yaşadık. Kızım yan yan bana bakıp güldü, ben de güldüm. Oğlum farkedince o da güldü, sonra oynamaya devam ettiler.
Uzattım ama konuyu toparlayacak olursam, bu yaş çocuklar kızdıklarında karşı tarafı nasıl inciteceklerini buldukları an oradan yürüyorlar. Ben başka çocuk da değil, aynı evin içinde olan kendi çocuklarımda bunu yaşıyorum ve denge bulmak çok zor oluyor.
Siz kızınızla uzun uzun konuşun. Belki kızınız karşı tarafın hoşuna gitmeyecek birşey yapıyordur? Ya da fazla iyi davranıyordur? Çocuklar gerçekten acımasız.
Zorbalıkla ilgili kitaplar var Burcu Berk serisinde ya da Teo serisinde. Onları okuyun. Sorular sorun. Bakalım ne anlatacak kızınız.
- 15 Ekim 2016
- 6.531
- 11.762
- 248
Herkesin kızınızı sevemiceğini öğretin başka yol yok
Ben de kızıma aynısını söyledim sınıftaki bir kozla arkadaş olmak istedi başta iyi giderken koz zorbalıga başladı ben de kızıma istemiyorsa zorlama dedim
Bıraktı kimseyle arkadaş olmamaya karar verdi şimdi de en yakın iki koz arkadaşı var
Aslında benimki kimseyi takmaz ama herkes birisiyle partner olunca tek hisseti şimdi de sallamıyor kimseyi
Kızınızı bu ortamlara hazırlayın bu hayatın ta kendisi büyüdüğünde de farklı olmayacak pişmesi lazım
- 15 Ekim 2016
- 6.531
- 11.762
- 248
- 20 Ocak 2013
- 4.044
- 9.167
- 408
Özgüvenli olsun diye prens/prenses edasıyla yetiştirilen yeni nesil ebeveynlerin çocukları, gerçek hayata girdiklerinde bir ‘seni sevmiyorum’la yıkılacak kadar özgüvensiz, zayıf oluyor aslında.
Tavsiyem çocuğunuzu dünya onun etrafında dönüyormuş gibi değil de, dünya yansa da kendisinin birey olarak değerli olduğu yönünde yeriştirin.
Tavsiyem çocuğunuzu dünya onun etrafında dönüyormuş gibi değil de, dünya yansa da kendisinin birey olarak değerli olduğu yönünde yeriştirin.
- 10 Haziran 2018
- 1.399
- 2.346
- 133
Çocukların zorlandığını görmek ebeveynler için zor olabiliyor ama biraz abartmışsiniz
Yeni nesil daha zorba biz böyle değildik. zaten çoğumuzun ne doğru düzgün bi oyuncağı vardı ne sürekli değişen kıyafetleri. genelde 2-3 kardeş ve kuzenler de olduğumuz için de evin içinde bazı şeyleri öğrenip okula öyle giderdik. dalga gecen biri olursa dalga gecen dışlanır, dalga geçilen kollanırdı. şimdiki nesil genelde belli bi yaşa kadar tek çocuk, doğru düzgün komşu yok akraba yok ve çoğu sosyal kuralı okulda öğreniyorlar. Günlerde kısır partilerinde cık cıklayan çok ayıp diyen teyzelerden bile bazı sosyal kuralları öğrenirdik düşünün. şimdi öğretmen görürse müdehale ediyor ama görmediği de çok oluyor. 5 yaşında bi çocuk tam empati kuramaz hatta karşındakini üzmek ona ilginç bile gelebilir. Biz kimsenin çocuğunu kontrol edemeyiz, öğretmen arkasını döner çocuk gene söyler.
Bu noktada yapılacak en en iyi şey kendi çocuğumuzu duygusal olarak güçlendirmek , yukarda bi arkadaş güzel anlatmış, "herkes herkesi sevmek zorunda değil , o an canı senle oynamak istemiyo olabilir , ponponlarınla dalga geçilmesi seni üzmüş anlıyorum ama bence çok güzeller, renklerine bayılıyorum hele şu üstteki pembe en sevdiğim " gibi gibi bol bol telkinlerle çocuğun kırılan kalbini bi nebze onarıp sosyal hayata geri karışacak cesareti bıkmadan usanmadan ona aşılamak. zaten hazır cevap veya kendini iyi ifade eden bi çocuk olduğunu söylediniz, bi süre sonra çok yaratıcı cevaplar verip hazır cevaplılığını pekiştircek görürsünüz
- 19 Nisan 2019
- 3.040
- 8.590
- 158
- 19 Kasım 2013
- 18.667
- 33.652
- 798
Her yaş grubunda var bu maalesef, kizınızda alışacak buna zamanla. 10.5 yaşında kızım her sene benzer şeyler yasıyoruz bir şekilde. Kızımın sacı beline kadar uzun,ben minik lastik tokalarla degişik modeller yapıyordum 2.sinıftaydı hic unutmam,sitede arkadaşları bayılıyordu saclarina mesela,anne bu tokalardan alalım banada yap diyorlardi,bir ara hepsi ayni model geziyordu kizların, ama okulda bir kız sacın çok cirkin olmuş diyordu her seferinde.
Kızımda üzülüyordu. Bende güzel olmasa saçın x arkadaşında yaptırmazdı degil mi,arkadaşın beğenmemiş olabilir ama önemli olan senin beğenmen vs diye anlatıyordum.
Bu senede kızımın öğretmenleri cok güzel buluyor saçlarını, matematik ögretmeni saci açıksa derste gelip oynuyormuş sacıyla ders anlatırken kadın,degişik bir model örgu vs yaptıysak güzel olmuş falan diyormuş. 2 tane kiz arkadaşı boyun uzamaz ,kısa kalırsın sacların uzun ya ondan demişler ki kendileri kizımdan daha ufak tefekler,saçları omuzlarında. Bende dedim bak o arkadaşların senden kısa,sacla ilgili olsaydi onlar senden uzun olmalılardı. Arkadaşların yanlış biliyor.
Oluyor yani böyle seyler. Cok takılmamak lazım. Üzülüyor cocugunuz muhakkak ama alışacak. Gönül ister ki hicbiri kirmasın birbirini ama öyle olmuyor. Fiziksel temas,hakaret vs olmadıgı sürece normal kabul ediyorum artık ben bunu,üzerine konusup kapatıyoruz konuyu.
Kızımda üzülüyordu. Bende güzel olmasa saçın x arkadaşında yaptırmazdı degil mi,arkadaşın beğenmemiş olabilir ama önemli olan senin beğenmen vs diye anlatıyordum.
Bu senede kızımın öğretmenleri cok güzel buluyor saçlarını, matematik ögretmeni saci açıksa derste gelip oynuyormuş sacıyla ders anlatırken kadın,degişik bir model örgu vs yaptıysak güzel olmuş falan diyormuş. 2 tane kiz arkadaşı boyun uzamaz ,kısa kalırsın sacların uzun ya ondan demişler ki kendileri kizımdan daha ufak tefekler,saçları omuzlarında. Bende dedim bak o arkadaşların senden kısa,sacla ilgili olsaydi onlar senden uzun olmalılardı. Arkadaşların yanlış biliyor.
Oluyor yani böyle seyler. Cok takılmamak lazım. Üzülüyor cocugunuz muhakkak ama alışacak. Gönül ister ki hicbiri kirmasın birbirini ama öyle olmuyor. Fiziksel temas,hakaret vs olmadıgı sürece normal kabul ediyorum artık ben bunu,üzerine konusup kapatıyoruz konuyu.
- 19 Kasım 2013
- 18.667
- 33.652
- 798
Oglum 3.5 yaşındayken kendi aralarında konusan yetişkin birilerinin b.k dediğine sahit oldu. 1 sene önüne gelene söyledi bunu. Ben evde öğretmedim ,kaka diyoruz normalde tuvalet konusunu konuşurken,ama biri duysa bizden ogrendi sanacak. Sensör var sanki bu çocuklarda,hemen kapıyorlar kötü kelimeyi ,koskoca cümleden cekip onu ögreniyorlar. Her zaman ailede öğrenilmiyor.Kesinlikle bazen çocuğun içinde oluyor.
Evde asla küfür duymayan çocuk anaokulunda bi duydu diye 2 senedir unutmadı ve sinirlenince saydırıyor.
Dışarda yapamıyor Allahtan ama biri duysa evde ana avrat düz gittiğimizi sanır
Edit: Düşündümde o dönem ben de o çocukların ailelerinden öğrendiklerinden emindim.
Demek ki neymiş, hayat öğretiyormuş.
Kızimda anaokulunda arkadasından pislik demeyi öğrenmişti 1 sene sinirlenince pislik dedi herkese.
- 29 Ağustos 2013
- 101
- 122
- 303
- 29
O kadar büyütmüşsünüz ki . Ohoooo daha neler denilecek neler yaşanacak . Pembe panjurda büyütmeyelim şu çocukları . Kendini savunmayı , yeri geldiğinde laf söylemeyi de öğrenmeli . Oturup bunu kafaya takacak kadar , alıp kızınızla “herkes birbiriniz sevmek zorunda değil annecim “ diyebilmelisiniz . Aksi taktirde kızınızda sizde çok üzülürsünüz .
- 29 Ağustos 2013
- 101
- 122
- 303
- 29
- 5 Nisan 2013
- 2.933
- 2.844
- 373
Çok ufaklar. Karşısındaki çocuk da bilinçli yapmiyor.ogretmene çok iş düşüyor. Endişelerinizi onunla konuşun. Öğretmen hemen müdahale edip davranışın yanlış olduğunu anlatabilir. Belki karşıdaki çocukların ailesi ile konuşup evde çocuklarına yaptıkları davranışın hatalı olduğu ile ilgili hikayeler anlayabilirler çocuklarına. Maalesef her ebeveyn sizin kadar hassas olmayabiliyor.benim oğlan 4 yasinda apartmandaki aynı yaşta arkadaşı gözlük takiyor diye gidip çocuğa sürekli soruyordu niye gözün bozuldu mu , görmüyor musun falan gibi. Kötü niyetli değildi merakti onunki. Ben hemen konuyu değiştirip evde oğlumla konuştum. Yaptığı davranışın kötü olduğunu, karşı tarafı uzebilecegini anlattım. Sonra kağıttan gözlük yaptık, taktik ,oyunlar oynadık. Merakı gitti. Bir daha da asla sormadı hatta sınıfında da var gözlük kullanan arkadaşı ona da hiç sormuyor gördüğüm kadarıyla. Çocuklar ufak davranislari öğretmek gerek. Ama bilinçli yapmadıkları için tam bir zorbalık diyemeyiz
- 5 Nisan 2013
- 2.933
- 2.844
- 373
Bayıldım yorumunuza. Özellikle son cümle harika
- 21 Eylül 2021
- 3.626
- 10.580
- 158
- 30
Cocuklarda zorbaligi asla onaylamiyorum tabi ki, zorbalik eden cocuklarin da ailelerinin yapmasi gerekenler var. Konumuz bu degil. Ama zorbaliga maruz kalan cocuklarda genelde bu zorbaligin bir sebebi oluyor. Engelli cocuklar, fiziksel oalrak bir kusuru veya farkliligi olan cocuklar vs. Her ne kadar korkunc derecede yanlis olsa da coxuklar bu tarz seylere karsi zorbalik yapiyor. Sizin kizinizda eger zorbalik gormesine baska bldiginiz bir sebep yoksa benim tahminim siz "cok sosyal yetistirdik" diye diye her seyi ben biliyorum kivaminda diger cocuklara karsi üstenci tavirlar sergileyen bir cocuk yetistirmissiniz gibi geldi bana. Bu sbeeple dige rcocuklar ondan hoslanmamis olabilir. Diger cocuklarin aileleri onlarla konusacak ama sizin de kizinizla diger arkadaslarin senin kadar spor sinema tuyatro faaliyetine gitmiyor olabilir ama onlarla yine de cok iyi anlasabilirsjn, her seyi en iyi sen bilmiyorsun demeniz lazim bence. Tahmjn sadece ama sizin gibi donanımlı cocuk yetistiricem derken bu hataya dusen cok aile var
- 17 Ağustos 2011
- 22.934
- 144.237
- 798
Ailesinin "yapma" dediği şeyleri yapmayan bir aileyiz zaten. Ama çocuğu her türlü şeyden korumak bana çok saçma geliyor. Karşındakine 'kuserim ama' demeyi yasaklayana kadar çocuğa 'karsindakinin küsmesi önemli değil, istemediğin hiç bir şeyi yapmak zorunda değilsin' ogretilse bence cok daha faydalı olur. Sen iyi korursun, çocuk bu lafı 10 yaşına kadar duymaz, ama okulda kız arkadaşından , şundan bundan elbet duyar.
Ne tepki vereceğini bilemez bile ilk kez karşılastigi için. Sağlıklı değilse bence bu da sağlıklı değil.
Cocuklar bazen küçük kucuk hayal kirikligina , üzüntüye uğramalilar ki bunlarla baş etmeyi öğrensinler. Hiç uzulmeden, kötü insanların varlığını bilmeden el bebek gül bebek büyütmek çocuğa yapılacak en büyük haksızlık bence. Sonra gerçek dünyada saf saf kalıyorlar, basit seyleri bile büyütüyorlar - bkz cevremizde ailesi tarafından el bebek gül bebek,fanusta büyütülmüş çoğu insan
Benim o yaşlarda kızım var
Inanamiyorum bazen böyle küçük cocuklarin nasıl öğrendiğini böyle şeyleri ee bizimkiler yapamıyorsa ailelerinden mi öğreniyor diyorum bazen
Benim kızım da gözlük takıyor nine demisler bir defasında
Bazen tek başıma oynuyorum oyuna almıyorlar diyor o zaman çok üzülüyorum ama maalesef yapacak şey yok böyle böyle öğrenecekler
Inanamiyorum bazen böyle küçük cocuklarin nasıl öğrendiğini böyle şeyleri ee bizimkiler yapamıyorsa ailelerinden mi öğreniyor diyorum bazen
Benim kızım da gözlük takıyor nine demisler bir defasında
Bazen tek başıma oynuyorum oyuna almıyorlar diyor o zaman çok üzülüyorum ama maalesef yapacak şey yok böyle böyle öğrenecekler
İki çocuğum var. Ben olsam hicbisey yapmam.
Kızınız gülüp geçmeyi, aman bende sanki sana çok meraklıydım demeyi öğrenmeli.
Yoksa çok üzülür.
Aynı şeyi oğluma da yaptıkları oluyor, duygusal dayanıklılığı yüksek olan bir çocuk olmasına rağmen, bir kere duvar kenarına gidip ağlamamak için kendini tuttuğunu gördüm, içim eridi.
Hicbisey yapmadım.
Koca okulda başka çocuk mu yok, onu bıraktı, başkalarıyla oynuyor.
Herşeyini ben cozersem ileri de kendisi hiçbir problemini halledemez.
Belirli ölçü de mudahele etmeliyiz, ama mümkün oldukça da bence bırakalım kendileri baş etsinler.
Kızınız gülüp geçmeyi, aman bende sanki sana çok meraklıydım demeyi öğrenmeli.
Yoksa çok üzülür.
Aynı şeyi oğluma da yaptıkları oluyor, duygusal dayanıklılığı yüksek olan bir çocuk olmasına rağmen, bir kere duvar kenarına gidip ağlamamak için kendini tuttuğunu gördüm, içim eridi.
Hicbisey yapmadım.
Koca okulda başka çocuk mu yok, onu bıraktı, başkalarıyla oynuyor.
Herşeyini ben cozersem ileri de kendisi hiçbir problemini halledemez.
Belirli ölçü de mudahele etmeliyiz, ama mümkün oldukça da bence bırakalım kendileri baş etsinler.
